Morgunblaðið - 30.04.1935, Blaðsíða 3

Þriðjndaginn 30. apríl 1935,
MORGUNBLAÐIÐ
3
Innflutningur á byggingarefni
til Reykjavíkur minkar um 60°o!
-
Þar sem þriðjungnr bæjarmanna
heflr lifsframfæri sitt af bygging-
arvínnu, þýðir þetta stórkostlegt
atviiinutjÓKi fyrflr hæjarbúa.
Á fundi Iðnsambands byggingarmanna a
sunnudag upplýstist, að innflutningur á bygg-
ingarefni til Reykjavíkur, hefir þegar verið
minkaður um 60% miðað við innflutninginn
1933.
Þessa ráðstöfun var búið að gera, þegar Al-
þýðublaðið birti viðtalið við Jón Baldvinsson og
skýrði frá því, að Alþýðuflokkurinn leyfði enga
takmörkun á innflutningi ,,nauðsynlegs“ bygg-
ingarefnis.
Þar sem Reykjavík þarf árlega 300 íbúðir
til þess að fullnægja vexti bæjarins, hlýtur ráð-
stöfun þessi að orsaka: ljelegar íbúðir fólksins,
hækkun húsaleigu og vaxandi dýrtíð.
Auk þess hlýtur ráðstöfun þessi að orsaka
stórkostlegt atvinnutjón í bænum, því talið er
að um þriðjungur bæjarbúa hafi lífsframfæri
sitt af byggingarvinnu.
á eyrisnefnd. Yar þar
Viðtal við Jón
Baldvinsson.
Iðnsamband
byggingarefnis^ gladdi mjög
byggingarverkamenn hjer í
bænum, því að þeir litu að sjálf
byggingar- sögðu svo á, að treysta mætti
upp,
að innflutningur byggingarefn-
is 1933 hafi numið 6,7 milj.
króna. En á yfirstandandi ári
1 væri áætlaður innflutningur
, byggingarefnis 4.1 milj. kr. —
Nemur því minkunin rúmlega
þriðjungi frá því 1933.
í Einnig lágu fyrir fundinum
skýrslur frá Fjelagi ísl. bygg-
ingarefnakaupmanna, um hlut
fallið á innflutningi 1933 og í
ár, því að innflutningsleyfin
eru þegar komin fyrir fyrri
helming þessa árs.
I Sú skýrsla ber með sjer, að
innflutningur á byggingarefni
til Reykjavíkur nemur aðeins
20% af innflutningi á sama
tíma ársins 1933.
Eftir því að dæma, verður
heildarinnflutningur á bygg-
| ingarefni til Reykjavíkur á
þessu ári aðeins 40% móts við
innflutninginn 1933; minkunin
er því 60%.
J Rjett er að geta þess,að í inn-
flutningsleyfum til kaupmanna
! er ,ekki með talið byggingar-
efni í hús samvinnubyggingar-
manna auglýsti fyrir síðustu
helgi í dagblöðum bæjarins að
almennur fundur allra þeirra,
er , ^ð húsabyggingu vinna.
yrði haldinn í K. R. húsinu á
sunnudaginn,. til þess að ræða
um takmarkanir á innflutningi
á byggingarefnum. Ríkisstjórn,
bæjarráði, gjaldeyrisnefnd og
þingmönnum Reykvíkinga var
sjerstaklega boðið á fundinn.
Sama daginn og auglýsing
Iðnsamabandsins um fund
þenna kom í Alþýðublaðinu,
birtist í þessu sama blaði við-
tal við Jón Baldvinsson, for-
mann Alþýðuflokksins, er sæti
á í innflutnings- og gjaldeyris
nefnd f.h. flokksins.
orðum þessa volduga manns,
sem á sæti í innflutningsnefnd
og hefir auk þess líf ríkisstjórn
arinnar í höndum sjer.
En hvað er nú komið á dag-
inn?
Á fundi þeim, er iðnsam-
band byggingarmanna boðaði
til á sunnudag, upplýstist, að
b ú i ð e r að takmarka inn-
flutning á byggingarefni til
Reykjavíkur um sem svarar
60% miðað við innflutninginn
1933.
Þannig stangast illþirmilega
á orð Jóns Baldvinssonar í Al-
þýðublaðinu og athafnir þessa
manns í innflutnings- og gjald-
eyrisnefnd!
Jfjelagsins Fjelagsgarður, sem
ætlaði að býg'gja á ’ þessu ári,
en óvíst að úr verði. Einnig er
j ekki meðtalið byggingarefni
til verkamannabústaða, en lík-
: ur að þar verði ekki heldur
bygt á þessu ári.
Þess má einnig geta^ að
fyrirspurn kom til ríkisstjórn-
ar og gjaldeyrisnefndar á
fundinum á sunnudag, hvort
kaupmenn fengju ekki aukinn
innflutning sem svaraði þessu
! efni, ef ekkert yrði úr bygg-
ingu hjá Fjelagsgarði nje bygg
ingu verkamannabústaða^ en
ekkert svar fekst.
Þriðjungur bæjar-
1 viðtali þessu sagði Jón
Baldvinsson, að engar takmark
anir yrðu á innflutningi „nauð
synlegs“ byggingarefnis. Það
hefði að vísu komið til orða í
innflutningsnefndinni, að tak-
marka stórlega innflutning á
þessari brýnu nauðsynjavöru,
sagði J. Bald., en endanleg á-
kvörðun ekki tekin.
Loks klikti Alþýðublaðið út
með þessum feitletruðu orð-
um: „Alþýðuflokkurinn er
andvígur takmörkunum á inn-
flutningi byggingarefnis“. O g
til þess að undirstrika þetta
birti blaðið ályktun, er stjórn
Alþýðusambandsins hafði gert
í þessu máli.
Orð og athafnir.
Sú yfirlýsin'g Jóns Baldvins-
flonar formanns Alþýðuflokks-
ins, að engin takmörkun yrði á
innflutningi „nauðsynlegs"
Innflutningur bygg
ingarefna til Rvík-
ur minkar um 60% j
Eins og kunnugt er, hjelt I
Iðnsamband byggingarmanna'
fund á dögunum til þess að j
ræða um innflutning bygging-,
arefnis. Hafði Iðnsambandið j
heyrt, að takmarka ætti inn-,
flutning byggingarefnis um j
70% frá því 1933, en engar j
skýrslur lágu þá fyrir um
þetta.
Fundurinn á dögunum mót-
mælti harðlega slíkri tak-;
mörkun á innflutningi bygging-
arefnis.
Fundur Iðnsambands bygg-,
ingarmanna á sunnudaginn var |
var áframhald af fyrra fund- j
inum, því nú lágu fyrir ákveðn- I
ar skýrslur og tölur í málinu. |
Fyrir' fundinum lágu tölur
frá fjármálaráðherra og gjald J
manna hefir lífs-
framfæri af bygg-
ingarvinnu.
Fundur Iðnsambands bygg-
ingarmanna í K. R. húsinu á
sunnudag var mjög fjölmenn-
ur.
Ólafur Pálsson skrifstofustj.
Iðnsambandsins var málshefj-
andi á fundinum. Hann lagði
fyrir fundinn skýrslur þær og
tölur, er að framan getur.
Hann benti á hvílík vand-
ræði hlytu að stafa af svona
stórfeldri takmörkun á inn-
flutningi byggingarefnis. —
Reykjavík þyrfti nú 300 íbúð-
ir árlega til þess að fullnægja
vexti bæjarins.
Þessi stórfelda takmörkun á
innflutningi byggingarefnis
hlyti að verða til þess, að fólk-
ið yrði að búa í lakari íbúð-
um, húsaleiga hækkaði og dýr-
tíðin myndi þ.a.l. aukast.
Af þessari ráðstöfun myndi
einnig leiða stórkostlegt at-
vinnutjón.
Talið væri, að um þriðjung-
ur bæjarbúa eða um 10 þús.
manns hefði lífsframfæri sitt
af vinnu í sambandi við bygg-
ingar.
Af þessu væri ljóst, hve al-
varlegt þetta mál væri fyrir
almenning í Reykja’vík.
Eysteinn Jónsson fjánnála-
ráðherra, Haraldur Guðmunds-
son atvinnumálaráðherra og
Skúli Guðmundsson, formaður
gjaldeyrisnefndar, mættu á
fundinum og töluðu þar allir.
Þeir viðurkendu, að þessi
ráðstöfun kæmi hart niður á
almenningi í Reykjavík, en
hjer væri um óhjákvæmilega
nauðsyn að ræða, vegna gjald
eyrisskorts.
Eigi eru tök á að rekja ræð-
ur þessara herra hjer. Þó þykir
í'jett að geta þess, að Harald-
ur Guðmundsson atvinnumála-
ráðheri'a „hinna vinnandi
stjetta“ taldi sjálfsagt, að
bygging íbúðarhúsa fyrir fólk-
ið fengi að sitja fyrir, en „lux-
us“-byggingar og byggingar^
er ekki væru ætlaðar til íbúð-
ar, yi'ðu látnar sitja á hakan-
um.
Benti þá Jak. Möller ráð-
herranum á, að þessi ummæli
hans kæmu illa heim við stað-
reyndirnxxr, því samkvæmt frá-
sögn Alþýðublaðsins væri nú
ákveðið að byggja stærðar
skrifstofubyggingu hjer í bæn-
um og vissu þó allir, að ekki
væri hjer skortur á slíkum
bygginguni.
Ennfremur töluðu á fund-
inum Óskar Norðmann stór-
kaupmaður, Guðjón Benedikts
son múrari og Valdimar Run-
ólfsson.
Jón Baldvinsson mætti á
fundinum, en sagði ekkert orð.
Máske hann láti Alþýðublaðið
birta nýtt' viðtal.
Að lokum var samþykt í
einu hljóði svohljóðandi álykt-
un:
„Almennur fundur bygginga
manna i Reykjavík, haldinn í
K. R. húsinu þ. 28. apríl 1935,
krefst þess af ríkisstjórninni:
1. að hún sjái um, að inn-
flutningur á byggingarefn-
um verði ekki minni, eri
bann var 1933.
2. að húri veiti þeim bygginga-
fjelögum ríkisábyrgð til
lántöku, er sótt höfðu um
hana áður en síðasta Al-
þingi kpm saman og sem
hún hafði heimild til með
lögum frá Alþingi.
3. að láta veðdeild Landsbank
ans í tje nægilegt fje til
hagkvæmra byggingalána.
Fundurinn skorar einnig á
bæjarstjórn og þingmenn
Reykjavíkur, að standa með
byggingamönnum í þessum
málum, þar sem þau snerta
mjög atvinnulíf bæjarbúa. —
Verði ríkisstjórnin eigi við
þessum kröfum, telur Iðnsam-
bandið sig knúið til í sam-
vinnu við önnur fjelög, að
neyta samtaka sinna til þess
að knýja þessar kröfur fram“.
Sysikflnfln
druknuðu bæðfl
Bróðírinn var að
fylgja systur sinni
tíl prófs.
I fyrradag druknuðu tvö
systkini í Sandósi í Fljótum.
Frjettaritari útvarpsins á
Siglufirði skýrir svo frá til-
drögum slytfsins:
Systkinin Svanmundur Ste-
fánsson og Anna Stefánsdóttir
frá Sigríðarstaðakoti í Flóka-
dal í Vestur-Fljótum, fóru að
heiman í gærmorgun áleiðis til
Haganesvíkur.
Átti Anna að fermast í vor,
en skyldi Ijúka fullnaðarprófi
víð Barnaskólann í Haganes-
vík, og var Svanmundur sem
var 21 árs að aldri að fylgja
henni til prófsins. Leið þeirra
lá yfir Sandós er fellur úr
Hópsvatni til sjávar. Stuttu síð
ar kom drengur að ósnum og
sá hann þá báða hesta syst-
kinanna vestan við ósinn en
þau hvergi.
Var þá farið að svipast að
þeim og kom fljótt í ljós að
þau mundi hafa druknað, en
með hverjum hætti vita menn
ekki. Haldið er þó að stúlk-
una hafi sundlað, og að hún
hafi falíið af hestinum, en
bróðir hennar nafi farist við
tilraun til að bjarga henni. Lík
Svanmundar er nú fundið. Var
það í sjónum framan við ósinn.
Lík stúlkunnar er éinnig fund-
ið og fanst það á sömu slóð-
um og hið fyrra.
Vegna leysinga var ósinn
all vatnsmikill og straumharð-
ur> ,er slysið vildj tiL
28. apríl. FÚ.
Lflk kcmur upp
i dragnót.
I gær kom færeyska drag-
nótavéiðiskipið „Njarðlingur“
til Vestmannaeyja með lík
manns er komið hafði í vörpu
þess nálægt Ingólfshöfða, dag-
inn áður um kl. 7 árd., og
virtist maðurinn þá hafa verið
nýlega druknaður. Við rann-
sókn á líkinu og fötum þess
fanst ekki neitt er leiddi í ljós
hver maðurinn hefir verið, en
ýmislegt þykir benda til þess
að hann hafi verið danskur,
eða ef til vill færeyskur.
Drengjahiaup
Ármanns.
var háð í fyrradag, og bar þar
K. R. sigur úr býtum með 34 stig-
um. Ármann hlaut 38 stig og í. R.
54. Fyrstur varð að marki Stefán
Þ. Guðmundsson, K. R., á 7 mín.
39,6 sek., og er það met á þessari
vegalengd í drengjahlaupinu, næst
ur varð Bergur Andrjesson, Ár-
mann, á 7 mín. 42,2 sek., og þriðji
Árni Ólafsson, K. R. á 7 mín. 43,8
sek. Eldra metið var 7 mín. 45
sek. Bikar þann sem kept var um,
vann K. R. nú til eignar, en áður
.höfðu Ármann og K. R. hvort um
sig unnið hann tvisvar, og var
þetta því úrslitaspretturinn.