Morgunblaðið - 17.09.1929, Blaðsíða 6

.53 a
MORGUNBLAÐIÍ)
£
Nýkomið:
Gasbökunarform,
Kökuform allskonar og
Randíform,
Mjólkurbrúsar,
Kolakörfur,
Bollabakkar,
Sleifar,
Undirlög á borð,
Dörslög frá 0,75,
Ávaxtapressur
og margt fleira ódýrast hjá
I. Einn i lllnssm,
Bankastræti 11.
Nýkomnar
Regnkápur
f mörgnm
litnm.
Verslunin
Egill lacobsen.
Dagbðk.
Þjóðkirkjan. Prestar í embætt-
um hjer á landi eru nú 108 og 2
aðstoðarprestar. — Nýjar kirkjur
tvær voru vígðar á næstliðnu far-
dagaári, önnur á Raufarhöfn í N,-
Þingeyjarprófastsdæmi, en hin á
Hjalla í Arnesprófastsdæmi. Báðar
steinkirkjur, steinsteyptar. —
Kirkjuhús þjóðkirkju vorrar eru
nú alls 275: 56 bændakirkjur, 14
Ijens- og landssjóðskirkjur, og 205
safhaðarkirkjur. 45 af kirkjum
þessum eru úr steini eða stein-
steypu, 2 eru torfkirkjur, en hinar
aliar timburkirkjur. — Messur
voru fluttar alls 4407 á síðastliðnu
fardagaári. Koma þá rúmlega 40
messur á hvern þjónandi prest að
meðaltali. (Prestafjelagsritið).
Síldveiði Norðmanna við ísland,
Kr. Bergsson forseti Piskifjelags-
ins gefur í síðasta hefti „Ægis“
eftirfarandi upplýsingar um síld-
veiði Norðmanna hjer við land í
mar:
„Samkvæmt uppllýsingum frá
norska eftirlitsskipinu „Michael
Sars“ til fiskimálastjórans 20 á-
gúst, eru 50 norsk snurpinótaskip
búin að salta 62,000 tn., krydda
5000 tn., vantar upplýsingar um
8000 tn., 60 norsk reknetáskip bú-
in að salta 5000 tn. og krydda
28,000 tn. Vantar upplýsingar um
10,000 tn.
Hmatðrar.
ÖIl koplering og fram-
köllnn afgreidd strax
daglnn eftir. Það ger-
ir þessi
Loftnr.
Fnllkomnnstn, áhöld
sem til ern á landinn.
er komin.
Kaupið RÚGMJÖL
og KRYDD í
því þar er það best.
r-
Egta gull plaque úr
nr. 370. Armbandsúr handa
karlmönnum. Ankerverk með
steinum. Sjerstaklega gott.
Fallegt skinnar'mband. Fæst
eiimig með lýsandi töluskífu.
Kostar kr. 10.85. yendist til
íslands með eftirkröfu.
Merkur Handelskompani A.S.
Oslo, Norge.
Samkvæmt þessu skeyti er eft-
irlitsskipinu kunnugt um, að Norð-
menn hafi þá verið búnir að salta
og krydda samtals 118 þús. tn., en
samkvæmt fregn frá sama eftir-
litsskipi telur norska blaðið Fisk-
eren 28. ág., að Norðmenn sjeu
búnir áð veiða í ár 180 þús. tn.
Ennfreniur áætlar norska eftir-
litsskipið, að 14 sænsk reknetaskip,
sem það veit um, hafi verið búin
að krvddsalta 7.000 tn.“
Listi yfir mótteknar gjáfir til
björgunarstöðvarinnar í Sandgerði.
Skipstj. á m/b Agústa frá Vest-
Ástiu sigrar.
Þar var honum sagt, að hans
hátign sæti á ráðstefnu, en hann
skeytti því engu, sagðist hafa áríð-
andi frjettir að flytja og var hon-
um þá hleypt inn í rúmgóða stofu,
þar sem hinn nýkrýndi konungur
sat að ráðstefnu með Grey, Wade,
Matthews, Speke, Ferguson og
fleirum. Við borðsendann stóð
viðamikill sveitainaður, sem Wild-
ing bar ekki kensl á. Það var
Godfrey, njósnari, sem átti að vísa
á leiðina yfir Sedgemoor, því að
þa.ð var einmitt árásin aftan að
iierbúðuin Feversham sem þeir
vorn nú að tala um. Þetta hafði
verið ákveðið nokkru áður en
Wilding kom og var það gert. að
undirlagi Grey lávarðar, eins og
flest það, sem stafað hafði til
óheilla hertoga. Hertogi sat fyrir
miðju borðinu. Hann var orðinn
íölur og tekinn og Wilding þótti
Ji.að undrun sæta, að hár þessa
unga íturmennis var þegar tekið
að grána. Þegar Wilding kom inn,
stansaði Wade í ræðu sinni og
störðu nú allir viðstaddir hljóðir
á sendiboðann frá London.
Það var hertoginn, sem fyrstur
ávarpaðj sendimann sinn og var
Wilding fljótur að fiuna hver
beiskja lá í rödd hans.
— Okkur var ánægja að sjá yð-
ur herra minn, við höfðum ekki
búist við því, sagði hertoginn þur-
lega.
íhannaeyjum 50 kr., Agnes Ingi-
mundardóttir 5 kr., Björn Hall-
grímsson 10 kr., N. N. 15 kr„ N.
N. 10 kr., Axel Jónsson 10 kr.,
Helgi Þórðarson 10 kr., skipshöfn-
in á m/b Freyr 50 kr., H/f Sand-
gerði 100 kr., N. N. 10 kr., skips-
höfnin á m/b Kristján X. 25 kr.,
Guðjón Símonarson 3 kr., Helgi
Júlíusson 5 kr., Guðni Benedikts-
son 5 kr., Asbjörn Pálsson 18 kr.,
Finnbogi Guðmundsson 5 kr„ Mýr-
kjartan Rögnvaldsson 5 kr„ Sam-
úel Olgeirsson 5 kr„ Ingólfur Guð-
mundsson 5 kr„ Kort Elísson 5
Itr., Sigurður Guðmundsson 5 kr.,
Egill Sveinsson 18 kr„ Jón Jóns-
son 10 kr„ Kvenfjelagið ,,Björkin“
200 kr„ Ungmennafjelag Miðnes-
inga 100 kr„ Sumarliði Eiríksson
4 kr„ Bjarni Jónsson 20 kr.. Júlíus
Eiríksson 10 kr„ Eiríkur Jónsson
100 kr„ N. N. 2 lu\ — Samtals
820 kr.
Sandgerði, 25. ágúst 1929.
Eiríkur Jónsson.
Dýravinátta. Nýtt 17,000 smál.
gufuskip, „Americano Sud“ að
íiafni, var fyrir skömmu á ferð yf-
ir Atlantshaf. Á skipinu var ket-
I.ngur, V'ildi þá svo til einn dag, er
kba var að leika sjer og klifra, að
henni varð fótaskortur, svo hún
fjell útbvrðis.. Skipstjóri ljet þeg-
ár í stað stöðva skipið, björgunar-
bátur var settur á sjóinn óg í hon-
um fóru 1. stýrimaður og nokkrir
hásetar til að bjarga kisu. Mátti
ekki tæpara standa er þeir loks
náðu Iienni, því stormur var og úf-
inn sjór.
Hefh' þessi einkennilega björg-
ún, sem lýsir hjartagæsku og dýra-
vináttu þeirra, sem unnu að henni,
hvarvetna vakið eftirtekt og að-
dáun. („Ægir“).
Hún: En hvað þú varst asna-
legur, þegar ]>ú baðst mín.
Hann: Jeg var líka bölvaður
asni að gera það.
— Ilöfðuð þjer ekki búist við
því, yðar hágöfgi. . . . yðar hátign,
leiðrjetti hann og allir viðstaddir
tóku eftir því, að hann stamaði á
hinnm nýja titli hertogans.
— \ ið hjeldum að skemthnirnar
í horginni hefðu hertekið yður.
V\ ilding leit af einum á annan
og á öllum sá hann alvörusvip og
svipur margra lýsti vantrausti á
honum.
— Skemtanir í borginni? tók
hann upp, jeg er hræddur um, að
titthvað liggi falið í orðum yðar,
sem mjer er ekki kunnugt um.
— Færið þjer okkur þær fr'jett-
P', að Lundúnabúar hafi risið til
fylgis við konung vorn ? spurði
Grey snögglega.
— Jeg vildi óska, að svo væri,
sagði Wilding og brosti dauflega.
— Af Jiverju eruð þjer að hlæja?
spurði'Grey reiðilega.
---Jeg hlæ ekki, her'ra lávarður;
jeg hrosi, eins og þjer sjáið.
Hr. Wilcling', sagði Monmouth
jiunglega. \7jer erum ekki ánægð-
ir með yður.
— Ef svo er, yðar h.átign, sagði
Wilding og gerðist reiður, þá bú-
ist þjer við meiru af mjer, en hægt
er að ætlast til af nokkrum manni.
— Þjer hafið eytt tíma yðar i
London, herra minn, sagði hertog-
inn, eins og til útskýripgar. Vjer
sendum yður þangað og treystum
bylli yðar og undirgefni við oss.
Hvað liafið þjer gert'?
— Það, sem einum rnanni var
Biðjið um
Colman’s
Fæst allstaðar.
Timburirerslun
P.W.Jacobsen & Sön.
Stofnud 1824
Símnefnli Granfuru — Carl-t undsgade, Kcbenhawn C.
Selnr timbur í stærri og smærri sendingum frá Kaupm.höfn.
Zik til skipasmíCa. — Einnig heila skipsfama frá SvíþjóQ.
Hef verslað við ísland 80 Ar.
A T H U G I D
að með Schluter dieselvjelinni kostar olía fyrir hverja fram-
leidda kilóvattstund aðeins 7—8 aura.
H.F. RAFMAGN.
Hafnarslræti 18. Sími 1005.
Barneplejeatdeling.
Grundl? praKtlsIt os tíoretlsk Underolsnlns 1 alt husllðt Arbejde oe Barnepleje.
Skolen udoidet - Centraloorme operalt - Nyt Kursus begynder 4. Nopember og 4. tlaj.
Prls 115 Kr. mdl. - Prosram sendes. - Statsunderstattelso kan soges
Talí. Sora 101 o? 442 E, Vestergaard, Porstanderlnde.
Nýjar vörnr
Kápuefni nýkomin, ágætir litir. Náttkjólar, Skyrtur, Buxur',
Undirkjólar, Samfestingar, í afar fallegu úrvali.
Versl. Toria 8. Þórðarsonar.
mögulegt að gera ...., byrjaði
Wilding, en Grey greip aftur fram
í fyrir honum:
— Minna heldur en ætlast mátti
til af ljelegasta slæping. Ef hans
hátign væri ekki mildasti þjóð-
höfðingi í heimi, munduð þjer
hljóta refsingú, fyrir það, sem þjer
hafið gert í London.
Andlitssvipur Wildings stirðn-
aði. Hann fölnaði sýnilega og
augnatillit hans varð illgirnisleg1'.
Hann var ekki auðreittur til reiði,
en honum fanst hart að hljóta á-
kúrur af manni, sem stóð jafn
bersýnilega illa í stöðu siuni og
Grey lávarður. Honum fanst liart
að hafa dvalið jafnlengi í London
og mega daglega búast við hand-
töku, hafa lagt Hf og' limi í hættu
fyrir menn, sein vægast, sagt voru
ófærir til að stjórna jafn djörfu
fvrirtæki og, og fá að launum ó-
sanngjarnt og illgirnislegt van-
þakklæti. Hann horfði fast á Grey.
— Þessi orð yðar uíu mildi lton-
ungs vors eiga með meira rjetti við
um annað og sorglegra dæmi. Eins
og fyrri daginn var knldi hans og
ró næstum ótrúleg, enda Ijet hann
]>arna í ljósi skoðun á framferði
Greys, sem að vísu var almenn, en
hafði ekki heyrst opinberlega fyr.
Lávarðurinn skildi sneiðina, því að
Wilding átti við ekkert annað en
bina svívirðilegu frammistöðn hans
við Bridport, og hann stökk upp
fokreiður og ætlaði að fara að
segja . eitthvað, en ■ áður en hann
gæti talað fyrir reiði, hafði Mon-.
mouth svarað Wilding.
— Þjer berið ekki tilhlýðilega
virðingu fyrir oss, herra minn,
sagði í áminningarróm. Wilding
hneigði sig, næstum háðslega, eins
og til afsökunar. Blóðið steig til
höfuðs Monmouth, en Wade, sem
clskaði friðinn, tók fram í:
— Ef til vill getur Wilding bor-
ið fram einhverja afsökun fyrir
framferði sínu.
Það var svo sem auðsjeð, að þeir
gengu út frá því sem vísu, að
sendiför hans til London væri al-
gjiirlega mishepnuð. En þeir' áttu
eftir að bíta úr nálinni, því að
brjef ríkisritarans var saumað inn
an í stígvjel Wildings. Það var
þó altaf sönnun þess, að honum
liefði eitthvað orðið ágengt.
— -Yeg þakka yður fyrir, herra
minn, að þjer viljið mjer auð-
sjáanlega vel, sagði Wilding og
var rödd haiís hörð, enda þótt
hann hjeldi enn eins og hann gat
aftur af reiði sinni. — Jeg get
gefið skýringu.
— Látum oss lieyra hana, sagði
Monmouth í lítillætistón.
— Afsökiln mín er, að fylg'is-
ínenn yðar hátignar í London eru
huglausar og sjerhlífnar bleyður,
sem hafa tafið mig í verki mínu,
í stað þess að hjálpa mjer. Jeg a
í þessu sambandi sjerstaklega
Danvers ofursta.