Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1984, Blaðsíða 86

Náttúrufræðingurinn - 1984, Blaðsíða 86
Tvö merkisafmæli Árið 1983 voru liðin 100 og 200 ár frá tveimur merkilegum eldgosum á jörðinni. Fyrra gosið er Islendingum vel þekkt, enda áhrif þess slík að jafn- vel danska einokunarverslunin reynd- ist hafa verið skárri. Eldgosið hófst í Lakagígum þann 8. júní 1783 og stóð til 7. janúar 1784. Á þessum mánuðum gusu rúmlega 100 gígar á 25 km langri sprungu og þekur hraunið nú um 565 km2. Rúmmál hraunsins reiknast um 12 km3 og er það mesta hraun sem komið hefur upp í einu gosi á jörðinni á sögulegum tíma. Um það bil 10.000 manns létust í þeim hörmungum sem gosinu fylgdu og stór hluti búpenings féll (80% sauðfjár, 76% hrossa og 50% nautgripa). Móðuharðindin, eins og þeir hörmungartímar sem eftir fylgdu voru nefndir, drógu nafn sitt af „móðunni“, sem samanstóð af gasteg- undum og gufu frá eldstöðvunum. Gosgufurnar, og þá sérstaklega meng- un af völdum flúors, urðu búpeningi að bana. Mikið byggðarland fór undir hraun og fjöldi bæja. Hitt eldgosið er réttum hundrað árum yngra og varð á eyjunni Krakatá (Krakatau) sem er í Sunda sundi, milli Jövu og Súmötru í Indónesíu. Þann 20. maí 1883 hófst eldgos norðan á Krakatá. Eyjan var óbyggð en óljósar heimildir voru fyrir miklu öskugosi á Krakatá á tímabilinu maí 1680 — nóv- ember 1681, svo ekki komu jarðhrær- ingar þessar á óvart. Hollenskir vís- indamenn fóru til eyjarinnar þann 27. maí og gaus þá í gíg fjallsins Perboew- etan sem er nyrst á eynni. Heldur dró úr gosinu fram til 19. júní er það færð- ist aftur í aukana, og í lok júní voru gosstrókarnir orðnir tveir. Sífellt öskufall var og miklar sprengingar. Allan júlí hélt gosið áfram en hápunkt- ur gossins varð 26. og 27. ágúst. Klukk- an eitt e.h. þann 26. hófust miklar sprengingar á nál. 10 mínútna fresti. Stærstu sprengingarnar urðu síðan kl. 05.30, 06.44, 10.02 og 10.52 þann 27. ágúst. Sprengingar þessar vöktu fólk í yfir 3000 km fjarlægð og heyrðust til Ástralíu í yfir 4800 km fjarlægð. Afleiðingar gossins urðu ótrúlegar. Tveir þriðju hlutar eyjunnar hurfu og varð þar 300 m sjávardýpi sem áður voru yfir 300 m há fjöll. Gífurleg flóð- bylgja skall á nálægar strendur og fór- ust yfir 36.000 manns. Um kl. 14.30 þann 28. ágúst hljóðnuðu síðustu sprengingarnar þessa eins mesta eld- goss sögunnar. Askan frá eldgosinu þakti þúsundir ferkílómetra og reiknað hefur verið út að rúmmál gos- efnanna hafi verið 18 km3. Myndast hafði geysistór askja, 20 km í þvermál með nokkur hundruð metra sjávar- dýpi. Eftir þetta gos varð hlé í 44 ár en árið 1927 myndaðist eyjan Anak Krakatá (barn Krakatár) í eldgosi innan öskjunnar. Á tímabilinu 1927 til 1980 hafa orðið 29 eldgos innan öskj- unnar, en öll hafa þau verið lítil. Helgi Torfason Náttúrufrædingurinn 53 (3-4), hls. 176, 1984 176
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.