Tíminn Sunnudagsblað - 26.05.1963, Blaðsíða 22

að ég sjái hann hvergi. o.g við förum
sarnan «pp.
Ölln, seni bjargaðist, var komjð
fyrir útí í kirkju. Þá var það, þegar
ég vai á leið frá kirkjunni, að ég
mæti Ólafi Davíðssyni með fangið
fullt af bókaskræðum og blöðum, sem
liann hafði vafið innan í rúmlak.
Hann biður mig blessaðan að taka
þetta og koma því fyrir á einhverjum
góðum stað í kirkjunni. Ég geri það
og læt þetta í predikunarstólinn. Um
nóttina sváfum við svo á kirkjuloft-
inu, og það sagði Jakob Líndal, að
hann hefði vaknað við það snemma
um morguninn, að hurðinni var hrund
ið upp og inn kom Ólafur, gekk rak-
leitt að predikunarstólnum og fór að
sortéra hlaðann. Hann hefur ekki
viljað Iáta séra Davíð föður sinn.
standa á öllum draugasögunum. næst
þegar hann messaði. Hann hefur
ekki viljað láta prestinn hafa upp
hækkun í stólnum. eins og Hannes
á Ríp, sem Bólu-Hjálmar kvað nið
um. þegar hann var vígðúr. Hannes
var stuttur, en stóllinn hár, og hann
sagði, þegar hann átti að messa í
fyrsta sinn og sá stólinn: „Hér yant
ar tvær reiðingstorfur og andskotann
Ofai i“.
KB
I^USSOLINl -
Framhatd af bls. 463.
í þessu tilfelli er um að ræða tvo
þunga menn auk mín og ómögulega
braut . . . það tekst aldrei“. En Skor-
zeny hafði sítt fram Hann tók Gerlach
afsíðis: „Hitler hefur krafizt þess, að
verkið verði framkvæmt, þrátt fyrir
alla áhættu. Neitar þú að reyna? Brýt-
urðu gegn vilja Hitlers? Þá getum við
ei-ns vel lagt upp láupana með það
sama“. — Gerlach lét undan. En „ílug
brautin" var allt of stutt til þess að
flugvélin gæti hafið sig á loft fyrr en
það var of seint. Skorzeny og menn
hans ruddu brautina betur og „II
duce“ hjálpaði meira að segja til. Að
hálftíma Uðnum ákvað Gerlach að
láta til skarar skríða: „Ef við komumst
ekki á loft, komumst við að minnsta
kosti niður“, sagði hann háðslega
Mennimír þrír þrengdu sér inn i
vélma. Gerlach fremstur, þá Musso-
lini og aftast Skorzeny. Tólf menn
fengu skipun um að halda við vélina,
þar til Gerlach gæfi merki með
vinstri hendi Hann knúði mótorinn til
hins ýtrasta, gaf merkið og flugvélin
þaut af stað eftir ójafnri flötinni
Skorzeny varð ljóst, að ef flugvélinni
hvolfdi, væru þeir allir dauðans matur
og hann kastaði þungum líkama sín-
um til hliðanna á víxl til þess að vega
upp á móti hreyfingum vélarinnar.
SkyndUega birtist stór glufa í berg-
inu fyrir framan Vþlina. Hún þaut yfir
478
hana, lenti með vinstra hjól:ð á brún-
inni hinum megin, og það brotnað'i
undan, en áfram hélt hún. Og skyndi
lega hætti hristingurinn; fiugvélin
þaut fram af hengifluginu og missti
hæð með miklum hraða. En enn þá
einu sinni sýndi Gerlach flugmaður,
að snilli hans var ekki á hann logið.
Þrátt fyrir hin miklu þyngsli flug-
vélarinnar og öra fall. tókst honum
að rétta flugvélina við í tæpra hundr
að metra hæð frá dalbotninum, þar
sem ekkert beið þeirra nema dauð
inn eða limlesting. Þetta var mikið
afrek og lendingin í Róm á einu hjóU
var aðeins barnaleikur í samanburði
við það. Þaðan flaug stór flugvél með
Mussolini og Skorzeny rakleiði? til
V'írnr Það höfðu verið pöntuð fyrir
bá herbergi á Hotel Kaiserhof í Vín.
og Mussolini fór strax til herbergi.s
-'íns. óskaðí einskis annars en sofa.
Skorzeny var vart kominn í her-
bergi sitt. þegar síminn hringdi Rödd
Himmlers hljómaði í símtólinu. Hann
færði honum hamingjuóskir sínar og
sagði. að þar sem hann væri í Vín,
væri ekkert því til fyrirstöðu, að hann
sendi eftir konu sinni strax. Það væri
aldrei að vita. hvenær „foringinn"
harfnaðist hans Rétt í þann mund.
Skorzenv ætlaði að hringja til konu
■rinar, gekk þýzkur ofursti inn í her-
bergið. sló saman hælum og hneigði
-i? djúpt fyrir Skorzeny. Því næst
t.ók hann riddarakross sinn og hengdi
um hálsinn á honum: „Þetta er sam-
kværnt skipun foringjans". sagði hann
0? bætti -íðan við: „Þetta er í fyrsta
sinn, sem þetta tigna heiðursmerki er
afhent sama dag o.g unnið er til þess“.
— Ofurstinn hafði látið harni hafa
i’’n eigin riddarakross
Og skömmu eftir komu konu Skor-
zenys Jilkynnti símastúlka hótelsins í
mikilli hugaræsingu, að sjálfur „for-
inginn“ væri í símanum Hitler dró
ekki dul á gleffi sína: „Major Skor-
zeny — og um leið og hann sagffi
Major, varff Skorzeny ljóst, að hann
hafði þegar verið hækkaður í tign —
„Major Skorzeny! — Þér eruð maður
að mínu skapi. Þér hafið leyst ætlun-
arverk j'ðar óaðfinnanlega af hendi.
Foringí yðar þakkar yður. — Síðan
hringdu nazistaforingjarnir hver af
öðrum og þökkuðu honum. Það var
glatt á hjalla í Berlín, en Bandamenn
áttu órólega nótt.
Mussolini hélt áður en langt um
leið til Ítalíu og kom á fót skammlífri
stjórn í Norður-Ítalíu, þar sem hann
sjálfur var forsætisráðherra. í stríðs-
lok reyndi hann að ílýja fil Sviss, en
var handtekinn ásamt frillu sinni og
þau bæði drepin úti á þjóðvegi nokkr-
um 30. apríl 1945.
Um Otto Skorzeny er það að segja,
að hann hlaut heimsfrægð fyrir þetta
afrek sitt. Hann gerði sér og lítið fyr-
ir skömmu síðar og rændi ungverska
forsætisráðherranum og árið eftir
frelsun Mussolinis, mátti segja að
Eisenhovver hershöfðingi væri fangi
í sínum eigin aðalstöðvum í París upp
undir hálfan mánuð. Hans var gætt
dag og nótt, því að leyniþjónusta
Bandamanna fullyrti, að þýzkur her-
foringi í bandarískum ein-kennisbún-
ingi sæti um Eisenhower. — Þessi
maður var Otto Skorzeny. Saga þessi
var þó hreinn tilbúningur, því að um
þetta leyti dvaldist Skorzeny 1 mörg
hundruð kílómetra fjarlægð frá Par-
ís. — En leyniþjónusta Bandamanna
þorði samt ekki annað en gera allar
öryggisráðstafanir, því að hún hafði
lært af biturri reynslu, að þessi „mann
ránasérfræðingur“ var ekkert lamb
að leika sér við.
Skorzeny var tekinn til fanga í
stríðslok. Það var armbandsúr hans,
sem kom upp um, hver hann var í
raun og veru. Það var gjöf frá Musso-
lini. Á bakhlið þess var grafið 12 9.
1943 og utan um þessa dagsetningu
var greypt stórt M.
Eftir stríðfð hefur Skorzeny verið
búsettur i Madrid og stundað kaup-
mennsku Stríðsárin með öllum sín-
um hörmungum figgja langt að baki.
Þátttaka Skorzeny í því var með dá-
lítið ævintýralegum hætti. og ef til
vill ornar hann sér nú við það, þar
sem hann situr í landi fasismans,
landinu, þar sem Franeo ræður ríkj-
um, en Hitler studdi hann til valda á
sínum tíma með ráðum og dáð
(Þýtt og endursagt).
(,i 1 ij [i V
r L Ó n
Þ j Ó N w
* R7f| -V (T > K T
O Vv B Ö K T K 6 P 1]
ii V í L I> 0 K 1 s u L L 1 P
r I L r r R n K K n "s S /7
§ p 1? n N G T T TT s K
y V T D c fi s 0 K n
l_ K Ú L I r fl l?
s N n P K fí 1 U N G u R >
1 N M V? u U 'í' N R’ I P P
1 L> L B 0 fí T V 7 G N £ s K T fi V M K fí s r n fí P R 0
s 1 Þ 1 u n i i s K u R i K
r J N N V M R fl s i i n K
u N N U S O N M R u R fl
fí U S P s i M n C a S n’ K
•i H L ft u p fí K 1 N s l
1 V r R s"' n L T i 14 1 T i
„ > I Þ R Ó T T n M n V U R
TÍMINN - SUNNUDAGSBLAÐ