Lesbók Morgunblaðsins - 08.02.1992, Qupperneq 7

Aðdráttarafl, 1896.
lokað eftir fáa daga vegna háværra mót-
mæla. Munch var því ekki enn orðinn þrít-
ugur þegar nafn hans var á allra vörum í
Norður-Evrópu og hann hafði þá þegar
haft mikil áhrif á aðra listamenn, sem voru
að þreifa fyrir sér í expressionískum stíl.
Um þessar mundir bjó Munch í Berlín og
þar stígur hann fyrstu spor sín í grafík-
inni. Það var töluverður áhugi fyrir grafík
meðal myndlistarmanna í Evrópu á þessum
tíma og margt bendir til þess að Munch
hafi m.a. séð í grafíkinni möguleika á að
koma list sinni á framfæri við miklu stærri
hóp en þann sem að jafnaði kom á málverk-
asýningar. Það sem styrkir þessa skoðun
er margítrekuð viðleitni Munchs til að
lengja opnunartíma sýninga sinna fram á
kvöld og um helgar til að vinnandi fólk
gæti einnig notið þeirra.
Seint á árinu 1894 skrifar Munch í bréfi
til vinar sína að hann væri byijaður að
fást við grafík. í fyrstu myndunum var um
að ræða endurtekningar á myndefni frá
málverkum hans, gerðar með þurmál. Átta
af þessum myndum voru gefnar út árið
eftir í sérstakri möppu, eins og þá tíðkað-
ist. Þennan sama vetur byijaði Munch einn-
ig að fást við steinprent og þegar fyrstu
myndimar komu fyrir almenningsaugu var
þar m.a. að fínna eldra myndefni eins og
til dæmis Ópið, Madonna og Blóðsugan en
SJÁNÆSTU SÍÐU
Kossinn, 1897. Svart og grátt þrykk.
Fiðlukonsert, 1905.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 8. FEBRÚAR 1992 7