Lesbók Morgunblaðsins - 27.08.1988, Page 5

Lesbók Morgunblaðsins - 27.08.1988, Page 5
Við komum inn í gær og fórum strax á umboðsskrifstofuna. Það er alltaf svolítið stressandi andrúmsloftið þar, því maður veit aldrei hvenær maöur fær ferð. Og hversu góða ferð, því sumar ferðir eru bet- ur borgaðar en aðrar. Maður hlustar eftir dagsetningum og klukkutímum. Við los- uðum til dæmis okkar farm klukkan eitt eftir hádegi svo við fáum ferð á undan þeim sem losuðu klukkan þrjú. Við vorum heppin því við fengum strax aðra ferð. Þessa dag- ana er nóg að gera. En stundum er það svo að hundrað bátar bíða, en aðeins eru tvær ferðir. Þetta tekur á taugamar. Við höfum lengst verið án ferðar í 40 daga, þá koma engir peningar inn, svo maður verður að lifa af því sem maður hefur aflað áður. Við pössum okkur alltaf á því að eiga smá vara- sjóð þvi það eru engir sjóðir sem við getum gengið í. Sumarfrí höfum við aldrei tekið, það mundi þýða heilan mánuð án launa!“ ÞaðEruMargar Hætturnar Þegar við lítum í kringum okkur í stof- unni sjáum við myndir upp um alla veggi. Þetta eru allt fjölskyldumyndir og Jocelyne segir okkur nákvæmlega frá þeim sem eru á myndunum. Á stofuborðinu er mynd af tveimur bömum sem hún sýnir okkur með móðurlegu stolti. „Þetta eru bömin okkar. Eric 12 ára og Corinne sem er 11 ára. Þau eru í heimavist- arskóla hér í Conflans Sainte-Honorine. Við sækjum þau um helgar ef við emm nálægt, annars eru þau í skólanum yfír helgina. Þetta er það versta við fljótalífíð að geta ekki haft bömin sín alltaf hjá sér. Við sökn- um þeirra mikið. Þegar þau voru lítil hélt ég að ekkert væri verra. Ég var svo hrædd um þau, sérstaklega meðan þau voru óvit- ar. Þá þurfti að hafa auga með þeim allan tímann, svo þau dyttu ekki út í ána. Það er ekkert grindverk á þessum bátum svo þau gátu gengið beint út í. Það þarf stöð- ugt að sýna aðgæslu. Það er stutt síðan 18 mánaða gamalt bam datt í ána héma og drukknaði. Þetta er fljótt að gerast. Ég datt sjálf þrisvar sinnum í ána þegar ég var lítil, en það var alltaf einhvem nálægur sem fískaði mig upp! Nei, við höfum verið hepp- in. Við höfum hér talstöð og hún er okkar öryggi. Hún er eina sambandið okkar við land, og er nauðsynleg ef eitthvað bilar eða ef eitthvað er að hjá manni. Svo get ég hringt til barnanna minna í skólann í gegn- um talstöðina og í ættingja mína. En því miður geta allir hlustað, og allir hlusta!" Þessi athugasemd minnir mig á sveitasím- ann heima á íslandi fyrir ekki mörgum árum. „Það eru einnig erfiðleikar þegar rignt hefur mikið og flóð er í ánum. Þá getur maður hvergi lagst að. Og þá er hættulegt að sigla undir brýrnar, sérstaklega fyrir okkur sem erum á stómm bát. Stundum þegar þú ferð undir brú eru ekki nema 20 sentimetrar eftir upp undir brúna frá stýris- húsinu. Þá siglir maður ofurhægt, til þess að rekast ekki í. Það hefur komið fyrir að )að hefur brotnað allt fyrir ofan dekk á bát Margt gama.lt fljótafólk hefur lagt bát- um sínum i Conflans og býr um borð.Það er erfitt að slíta sig frá fljót- inu og setjast að í landi „ Verndari" i brúnni. Þótt ótrúlegt sé er þetta stytta. Eigandi bátsins þarf varla að óttast óboðna gesti meðan þessi stendur vaktina. þegar hann rakst í brú. í öðru lagi er svo straumurinn. Þegar hann er mikill geta orð- ið vandræði. Sumir bátar hafa ekki nægi- legt vélarafl til þess að sigla á móti straumn- um og neyðast þá til að liggja við festar þar til straumurinn minnkar og þeir geta haldið áfram. Og það getur orðið langur tími. Út frá öllum þessum hættum hefur að sjálfsögðu skapast alls konar hjátrú. Það er til dæmis mjög algengt að menn neiti að leggja af stað á föstudögum. Þeir segja að það boði ógæfu. Pabbi minn hafði þessa trú, afí minn líka og sjálfsagt faðir hans. Ég viðurkenni að það fer dálítið um mig ef ég þarf að leggja af stað á föstudegi. Skyldi ég komast heilu og höldnu? En ég læt mig hafa það. Maður verður jú að vinna sína vinnu. Margir taka frí á sunnudögum út af trúnni, en það gerum við ekki. Fyrir okkur eru allir dagar jafnir.“ VeislaUndirbúin „Við veiðum stundum," segir Lucien, „þó ekki hér í Signu, ég vildi ekki borða þann físk! En þar sem vatnið er tært þar veiðum við. Eitt sinn var ég að veiða nálægt König- en í Hollandi. Ég hafði nú ekki meira hug- ann við það en svo að ég lagði stöngina frá mér og fór að mála bátinn. Úps, allt í einu flýgur stöngin út í miðja á, og ég sé þenn- an stærðar fisk draga hana á eftir sér. Þama missti ég bæði góða stöng og vænan físk. Stórkostlegur veiðimaður, ha?!“ Og Lucien skellihlær. „Á sumrin er yndislegt að vera um borð í bátnum, við erum á stutt- buxum allan daginn. Borðum úti á dekki og njótum veðurblíðunnar. Oft keyrum við út í náttúruna og borðum þar. En við emm með bíl hér á dekkinu, það er eini lúxusinn sem við veitum okkur. Og þegar við eign- umst smápening höldum við veislu. Á morg- un verðum við í París og þá ætlum við að halda veislu,“ segir Jocelyne. „Móðir mín býr þar í sínum bát. Hún er hætt að sigla en býr samt um borð í bátnum sínum. Þar ætlum við að halda veislu og fjölskyldan kemur. Má ekki bjóða ykkur?“ Auðvitað segjum við Benni strax já takk, og spyijum hvað verði gert. „Við borðum, dönsum og syngjum, og segjum ferðasögur! Við reynum að hitta fjölskylduna annað slagið, því vini eignast maður fáa. Maður hittir fullt af fólki, en sjaldan sama fólkið. Stundum hitt- ir maður einhveija skemmtilega, og svo hitt- ir maður þá ekki aftur fyrr en eftir heilt ár! Það er kirkja í einum bátnum, þangað förum við stundum á sunnudögum, aðallega til að hitta fólk. Þetta óvenjulega líf gerir það að verkum að maður binst maka sínum mjög sterkum böndum. Við erum saman allan sólarhringinn. Það sem hann fer, fer ég einnig. Þannig er okkar líf.“ Er talið berst að ellinni, segja þau að flest- ir vilji búa áfram í bátunum sínum, jafnvel þó þeir eigi aðgang að íbúð á þurru landi. En viðhaldið er mikið, þó bátamir liggi allt- af við bryggju svo oft vill þetta verða erf- itt. Lucien eru ákveðin í því að selja bátinn sinn á elliárunum og kaupa sér lítið hús upp á landi. En að sjálfsögðu við fljótið! Við kveðjum Lucien og Jocelyne seinni gart dags og löbbum yfír að lestarstöðinni. Á leiðinni hittum við gamalt fljótafólk sem er hætt að sigla en býr enn um borð í bátun- um sínum. Sumir með hundinn sinn, aðrir bamabömin. Við héldum til Parísar ríkari en áður og margs fróðari, og hlökkum til að hitta þau aftur i veislunni. Höfundurinn býr i París. HUGRÚN Orðsending Frá Hjallaseli 55 með kærri kveðju Hér niðrí láginni er ljótur pollur sem lagfæra þyrfti með natni orðið hann gæti til yndis og prýði með örlitlu meira af vatni. Umhverfis tjörnina ætti að koma ilmandi skóganjóður. Það er svo hollt fyrir augað og andann að umfaðma jarðargróður. Brátt yrði komin þar borgarprýði bæði til sæmdar og gleði bara ef vilduð þið heijast handa hér er svo lítið í „veði“. Margþætt er starfið, mörgu er að sinna og mætti oft gá að sér betur. Athafna-ráðamenn hefjist nú handa helst fyrir komandi vetur. Filippía Kristjánsdóttir er skáld í Reykjavík og skrifar undir höfundarnafninu Hugrún. EYÞÓR RAFN GISSURARSON Ögn I fjarska lifir ögn sem vekur alla er eitt sinn finna hana’ í sínu lífi. Hún bjargar þér þótt örin sárin ýfi og angrar þig er degi fer að halla. Dag einn munu fölnuð laufin falla og feigðin slær þótt ýtar tindinn klífi Og þótt margt fagurt hlustir manna hrífi þeir heyra sjaldan rödd sem er að kalla. Vaknaðu maður! Vefðu bijóstið þitt í veröld sem er full af dýrðarörum snertu þann er snertir þína mund. Blíðkaðu þá er hugsa’ um sig og sitt og seiddu lífið allt að þínum vörum vermdu alla vini hvetja stund. Höfundur er nemi i Kennaraháskólanum. STEINUNN ÁSMUNDSDÓTTIR Ljóð Ég skrifa myndir á hvítt blað bókstafi í mörgum litum í myndimar á hvíta blaðinu. PensiIIinn sem ég nota til að mála Iitina í bókstafina í myndunum á hvíta blaðinu eru tilfmningar mínar. Þetta er einfalt. Steinunn er ung Reykjavikurstúlka. » LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 27. ÁGÚST 1988 5

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.