Lesbók Morgunblaðsins - 09.03.1985, Blaðsíða 4

Lesbók Morgunblaðsins - 09.03.1985, Blaðsíða 4
Það sem Frökkum misheppnadist 1855 og árín þar á eftir, að koma sér upp aðstöðu á Dýrafirði, þrátt fyrir ítrekaðar málaleitanir, hefur reynst frönsku söngkonunni Edith Piaf hægðarleikur. Hér trónir hún í eld- húsinu hjá listakonunni Guðmundu Jónsdóttur á Hofí, Þingeyrí, Dýra- firði árið 1984. Guðmunda gerði sjálf þessa steinmulningsmynd af Edith, sem er uppáhaldssöngkonan hennar, eins og milljóna um alla reröld. Eftir ÓLAF H. TORFASON Mynd: Ólafur H. Torfason. Situr þama á sama steini... Dálítið kvak um söngfuglinn smáa EDITH PIAF í tilefni sýningar Leikfélags Akureyrar á söngleiknum Piaf Heilög Teresa frá Lisi- eux, uppáhaldsdýrlingur Edith Piaffrá barnæsku og til dauða. Þær eru eins og svart og hrítt: Önnur innilokuð og þögul Karmelsystir, hin aldeilis úti á lífínu. En báðar hafa þær haft með ólíkindum mikil áhrífá fólk, Teresa með bók sinni „Saga sálar", Editb með söng sínum um mannsálina í bæð- um og lægðum. Búning- ur beggja rar srartur, erindi þeirra að fíytja birtu. estur á Dýrafirði hangir frummynd af Edith Piaf í eldhúsinu hjá Guðmundu Jónsdóttur á Hofi á Þingeyri. Munda gerði myndina sjálf úr marglitum, íslenskum grjótmulningi, enda víðkunnur meistari í þeirri grein. En hvaðan kemur sómakærri sveitakonu fyrir vestan að hlaða svona undir götustelpu úr París? „Þetta er hön vinkona mín,“ segir Munda, „blessunin hún Edith Piaf“. Dæmið sýnir, að Edith Piaf var ekki ein- ungis vinsælasta söngkona Frakklands á sinni tíð og dáð um allan heim, heldur sígildur listamaður sem er lifandi og þekk- ir engin, engin landamæri. Hún söng um nóttina, eymdina og óhamingjuna. Hún söng um hamingjuna, ástina og frelsið. Túlkunin nær að hjartarótum víðrar ver- aldar. Miklu lengra en í afdali Vestfjarða. Guðmunda ólst upp í öruggum foreldra- faðmi í höfuðvígi áfengisbindindisins, Kirkjubóli í Önundarfirði. Sótti staðfestu í kærastann Gunnar Guðmundsson 16 ára og hefur nú verið gift honum tæp 70 ár. Edith ólst upp á flakki og á hóruhúsi, fékk rauðvín í pelann og morfín í sprautuna. Hún notaði ástmenn eins og ódýrar síg- arettur. En auðvitað eru þessar tvær listakonur náskyldar, þegar að því kemur sem máli skiptir í einlægni. Það er umgjörðin sem blekkir. •— TVENNAR SÖGURNAR Edith Piaf taldi hyggilegast að sveipa leyndarhjúp um margt í ævi sinni og ann- að varð tilefni ólíkustu kjaftasagna. Af þessum sökum er ekki hægt að segja sögu hennar með nokkurri vissu. Víst mun þó, að hún hóf feril sinn í göturæsinu í skikkjulafi lögregluþjóns, sem tók á móti henni í felmtri 19. des. 1915. Eða kannski var það í anddyri hússins. Faðir hennar, Louis Alphonse Gassion, var smávaxinn sirkusmaður, eins og fleiri í föðurættinni. Edith náði aldrei nema 140 sm hæð sjálf og var með beinkröm frá fæðingu. Móðirin hét Anette Maillard, en söng opinberlega undir nafninu Line Marsa. Hún var 16 ára, þegar Louis barn- aði hana, sjálfur orðinn 33 ára. Móðir An- ette var hins vegar frá Marokkó og hafði alið hana upp í muslimskum sið. Anette hlítti þó varla reglum Kóransins um hreinlæti og neyslu áfengis. Hún varpaði Edith litlu fljótt yfir á ömmuna, en söng sjálf árum saman á hinum óvandaðri stöð- um Parísar, þar til hún lést á götu úti 1945 eftir að hafa innbyrt of stóran morfín- skammt. Edith eignaðist líka dóttur á ungl- ingsárum, en bar ekki gæfu til að sinna henni betur en svo, að hún dó úr heila- himnubólgu innan við tveggja ára aldur. Kemur þá að frægu dæmi um það, hve margt er á reiki um sannleikskornin í þjóðsögunum um Edith Piaf. Hún stundaði aldrei vændi, en átti ekki fyrir útförinni og bauð manni upp á herbergi gegn 10 franka þóknun. Seinna meir þótti henni ástæða til að barna þessa alþekktu sögu með því, að viðskiptavinurinn hafi viljað vita, hvað grætti hana svo mjög. Þegar hann komst að hinu sanna tilefni, reiddi hann fram gjald sitt án þess að njóta greiðans. TVÆR VERALDIR Þegar Edith litla Gassion var tveggja ára kom faðirinn Louis henni í fóstur til föðurömmunnar, sem stjórnaði snotru hóruhúsi í Bernay, Normandí. Átta fínar dagmömmur dekruðu við Edith, og þegar

x

Lesbók Morgunblaðsins

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.