Lesbók Morgunblaðsins - 06.05.1962, Blaðsíða 10

Þröngar
— 10510.
— Föt, góðan dag
— Föt? *'í
— Já.
— G'óðan dag. Seljið þið
«kki föt?
— Föt? Jú, við seljum föt.
— Karlmannaföt?
— Já, karlmannaföt.
— Það er ykkar framleiðsla?
— Já.
— Og hver er ykkar yfir-
klæðskeri?
— Hann heitir Bjöm Guð-
mundsson.
— Gætum við fengið að tala
Við hann?
— Andartak.
,' ........ (3 mínútur) ..
>. (ein í viðhót).
Hver er
uppáhaldsmatur
eiginmannsins
FRÚ Fjóla Sigmundsdóttir,
kona Halldórs Péturssonar,
listmálara, svarar:
Xslenzka lambakjötið er
alltaf efst á lista hjá mann-
inum mínum, hvort sem
það er steikt eða soðið. En
hann er einn af þeim fáu,
sem kærir sig kollóttan þó
ekki komi bein úr sjó, því
honum væri sama þó hann
fengi ekki fisk allt árið.
Hann var eitt sinn í þrjú
ár í Bandarikjunum — í
sjálfsmennsku — og ég ef-
ast um að hann hafi nokkru
sinni bragðað fisk alian
tímann. Glæný ýsa er hins
vegar mitt uppáhald, en það
er sama hve lítið ég sýð.
Það er alltaf afgangur.
Kötturinn er heldur ekki
allt of duglegur við ýsuna
og til þess að nota fiskaf-
ganginn bý ég til rétt. sem
öllum þykir ágætur: Bræði
smjör í potti, set karry út
í og myl síðan kaldan fisk
og bæti í. Með þessu hef
ég kartöflumús, þurrsoðin
hrísgrjón og brytja harð-
soðin egg og strái yfir fisk-
inn.
SIMAVIÐTALIÐ -----
buxur og víðar
— Já.
— Björn?
— Það er hann.
— Eigið þér í erfiðleikum
með að þræða nálina?
— Hvað þá?
— Nei, við biðum svo lengi
í símanum. Okkur kom til
faugar að skreppa til yðar og
þræða nálina fyrir yður.
— Ágætt. Svo farið þið með
bílinn minn í smurningu í leið-
inni. Er það ekki?
— Alveg sjálfsagt — og
kaupum þrjá potta af mjólk og
heilfaveitibrauð fyrir heimilið?
— Fjóra potta. Ég á tvo
stráka.
— Eru þeir farnir að ganga
í síðum buxum?
— Já, hnokkarnir vilja ekki
ganga í stuttum buxum eins
og við gerðum í gamla daga.
Þeir eru fljótir að átta sig á
því að það er mannalegra að
vera í síðbuxum með rassvasa.
— Segið okkur Björn. Fylgj-
ast karlmennirnir hér jafnvel
með tízkunnj erlendis og kven-
fólkið?
— Þeir fylgjast með tízk-
unni, en yfirleitt hlaupa þeir
ekki á eftir henni eins og
kvenfólkið. Breytingarnar í
karlmannatízkunni eru heldur
ekki jafnörar og í kventízk-
imni.
— Og hver er þá tízkan
þessa stundina?
— Ja, tízkan. Það er ekki til
nein allsherjarformúla yfir
tízkuna — eitt er ríkjandi á
þessum stað, annað á hinum.
Það verða aldrei jafn klárar
línur í karlmannatízkunni og
kvenfatatízkunni hér hjá okk-
ur.
Hjá kvenfólkinu er pils-
síddin eitt af aðalatriðunum
og vídd buxnaskálmarma er
að sama skapi mikilvæg hjá
körlum. Nú er víddin 42—44
sm, en strákarnir, sem ganga
einna lengst, láta þrengja bux-
urnar niður í 36—38 sm, ganga
svo alltaf með hnén í buxun-
um og slíta þeim miklu fyrr
en ella — en þetta þykir þeim
fínt. Áður, fyrir svo sem 15
árum, var skálmavíddin allt
að 50 sm. en síðu sjóliðabux-
urnar eru 60—70 sm.
— Og hvaða efni ganga bezt
núna?
— Við erum með ensk, þýzk,
japönsk og ítölsk — og það er
aðallega grænt og brúnt, sem
gengur í augun á karlmönnun-
um þessa stundina, köflótt og
með teinum. Einhneppt hafa
verið ríkjandi í meira en 10
ár, fyrst með 1—2 hnöppum,
nú með 3. Tvíhneppt föt með
dálítið breyttu sniði eru að
verða vinsæl, þau bera svip
af þessum einhnepptu, m.a.
með mjórri hornum. Nú er ég
að tala um fjöldaframleiðsl-
una. Þar verður að gæta hófs,
fara meðalveginn. því annars
er hætt við að misjafnlega
gangi að koma framleiðslunni
út. En ef þið ætlið að fá saum-
uð föt eftir máli er hsegt að
draga sterkari línur og ákveðn
ari, en það verður auðvitað
dýrara. Komið þið og þræðið
nálina fyrir mig, ég skal sýna
ykkur þetta allt.
Hvernig gengur Rússunum
að umgangast írumstæða?
> HUNDALÍF 4
VIÐ HEYRUM oft og les-
um, að Rússar sendj tækni-
menntað fólk til vanþró-
aðra ríkja. Þetta gera aðr-
ar þjóðir líka og Banda-
ríkjamenn eru langat-
kvæðamestir á þessum svið-
um. Oft heyrum við fréttir
unt. að hinum og þessum út-
lendingum gangi misjafn-
iega að lynda við lands-
fólkið — eða öfugt. Hvern-
ig gengur Rússunum? Afla
þeir Rússlandi tryggra vina,
eða spilla þeir fyrir herr-
unum heima í Kreml?
Frank Coffin, forstöðu-
maður þeirrar bandarísiku
stöfnunar, sem annast ým-
iskonar aðstoð við vanþró-
uð ríki, sagði nýlega á fundi
með utanríkismáladeild
öldungadeildarinnar í Was-
hington, að því færi fjarri
að Rússar væru ánægðir
með árangurinn. Þeir hefðu
víða mætt miklum erfið-
leikum.
Það er töluvert algengt,
að hinir rússnesku tækni-
fræðingar og annað starfs-
lið neyti áberandi mikils
áfengis, þeim gengur víða
mjög illa að lynda við
heimamenn, eru grófir og
dónalegir við innfædda og
sætta sig oft illa við aðbún-
aðinn.
Nýlega átti það sér stað
í einu þessara landa, að
tveir Rússar, greinilega
ölavðir, veittu konu einni
eftirför á götu, reyndu að
ryðjast inn í hús hennar og
leggja á hana hendur þrátt
fyrir mótspyrnu eiginmanns
ins — og loks var það lög-
reglan sem bjargaði þeim
frá óðum mannfjölda, sem
vildi koma fram hefndum.
Rússneskir tæknifræðing-
ar, sem vinna í demants-
námum í Guineu. hafa ver-
ið staðnir að því að reyna
að smygla demöntum 1
kaffipokum úr landi.
Rússarnir blanda illa geði
við þegna hinna vanþróuðu
landa. Þeir umgangast inn-
fædda jafnlítið og hægt er
að komast af með, prútta
miskunnarlaust í öllum við-
skiptum og tiltölulega fáir
tala mál innfæddra, því
mikill hluti hinna rússnesku
starfshópa, eru oft túlkar.
Þetta veldur oft miklum
erfiðleikum, bæði í starfi
sem utan þess.
Loks sagði Coffin: Rúss-
arnir eru alls engir risar,
Þeir eiga líka sín vanda-
mál, þeir gera stórar skyss-
ur, árangur þeirra er ekki
100%, heldur langt þar fyr-
Er þetta löggan eða hv"
Þeír sögðu...
Ökumenn virðast ekki
hræðast dauðann, en þeir
óttast að missa ökuskírtein-
ið. — Ernest Marplés, sam-
göngumálaráðherra Breta.
Nú orðið faleyp ég aldrei
nema þegar bíllinn minn
situr fastur í snjóskafli. —
Roger Bannister.
10 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS