Lesbók Morgunblaðsins - 18.01.1959, Blaðsíða 9

LESBÓK MORG(JNBLAÐSINS
I
(Ljósm. Gunnar Rúnar)
skóga í Dýrafirði, Geirþjófsfirði og
Þorskafirði, og sagan segir, að Gísla
hafi ætíð verið borgið, er hann
komst undan óvinum sínum og til
skóga.
Um handtökd Grettis Ásmundar-
sonar í Vatnsfjarðardal segir Grett-
is saga: „Hann fór nú, unz er hann
kom í Vatnsfjarðardal, og fór þar
til sels; dvaldist hann þar maroar
nætur og lá þar í skógum og svaf
og uggði ekki að sér. En er smala-
menn vissu það, fóru þeir til bæja
og sögðu, að sá dólgur væri kominn
í byggðina, að þeim þótti ekki dæll
viðfangs. Söfnuðust þá bændur
saman og höfðu þrjá tigu manna;
leyndust þeir í skóginum, svo að
Grettir vissi ekki til, og létu smala-
menn halda njósnum, nær færi
gæfi á Gretti, en þó vissu þeir ó-
gjörla, hver maðurinn var.“
Skagafjarðarsýsla
í Landnámabók er þessi frásögn
um Þóri dúfunef: „í þann tíma kom
út skip í Kolbeinsárósi, hlaðið kvik-
fé, en þeim hvarf í Brimnesskógum
unghryssi eitt, en Þórir dúfunef
keypti vonina og fann síðan. Það
var allra hrossa skjótast og var
kölluð Fluga.“
Eyafjarðarsýsla
Ljósvetninga saga getur um Eyr-
arskóg hjá Gnúpufelli í Eyafirði,
en um skógarhögg í Mjaðmárdal er
þessi frásögn í Víga-Glúms sögu:
„Halli hafði varðveitt bú Bárðar,
meðan hann var utan og hafði látið
höggva í skógi timbur í Mjaðmár-
dal, er Bárður átti.“
Austfirðir
Eftirfarandi frásögn um skóg-
lendi í Hofshálsi er tekin úr Vopn-
firðinga sögu: „Nú skulu fara af
liði voru Egilssynir og Tjörvi hinn
mikli með þeim upp þessum meg-
in um Guðmundarstaði og svo í
skógana bak Hofi, og skulu þér
Rauðaskriður og Þveráreyrar.
hafa kollaupa stóra....“
Um bústaðaskipti Hrafnkels
Freysgoða segir svo í Hrafnkels
sögu: „Hrafnkell færði nú bú sitt
austur yfir Fljótsdalsheiði og um
þveran Fljótsdal fyrir austan Lag-
arfljót. Við vatnsbotninn stóð einn
lítill bær, sem hét að Lokhillu.
Þetta land keypti Hrafnkell í skuld,
því að eigi var kosturinn meiri en
þurfti til búshluta hafa. Á þetta
lögðu menn mikla umræðu, hversu
hans ofsi hafði niður fallið, og
minnist nú margur á foman orðs-
kvið, að skömm er óhófs ævi. Þetta
var skógland mikið og mikið
merkjum, vont að húsum, og fyrir
það efni keypti hann landið litlu
verði. En Hrafnkell sá ekki mjög
í kostnað og felldi mörkina, því að
hún var stór, og reisti þar reisi-
legan bæ, þann er síðan hét á
Hrafnkelsstöðum."
Rangárvallasýsla
í Brennu-Njáls sögu er skóga
getið á nokkrum stöðum, þar sem
nú er skóglaust með öllu og jafn-
vel örfoka land.
Rauðaskriður: — „Þeir áttu skóg
saman Gunnar og Njáll í Rauða-
skriðum; þeir höfðu ekki skipt
skóginum, en hvor var vanur að
höggva sem þurfti, og taldi hvor-
ugur á annan of það.“
Þríhyrningshálsar: — Um sam-
skipti Gunnars á Hlíðarenda og
Starkaðar Barkarsonar farast
Njálu þannig orð: „Aðra skóg-
gangssök sel eg þér á hendur
Starkaði, er hann hefur höggvið í
skógi mínum á Þríhyrningshálsum,
og skalt þú sækja þær sakir báð-
ar.“ Hér er Njáll á Bergþórshvoli
í ráðum með Gunnari.
Þórólfsfell: — Viðarkolagerðar
er þannig getið í Njálu: „Bergþóra
mælti til Atla: „Far þú upp í Þór-
ólfsfell og vinn þar viku.“ Hann
fór þangað og var þar á laun og
brenndi kol í skógi.“
Þórsmörk: — Um skóga í Þórs-
mörk er aðeins þessi frásögn í sög-
unni: „Síðan riðu þeir til Skaftár-
tungu og svo upp á fjall, fyrir
norðan Eyafjallajökul og ofan í
Goðaland og svo ofan um skóga í
Þórsmörk.“
Árnessýsla: — Islendingabók seg-
ir frá Bláskógum við Þingvelli á
þessa leið: „En maður hafði sekur
orðið of þræls morð og leysings, sá
er land átti í Bláskógum. Hann er
nefndur Þórir kroppinskeggi.-----