Lesbók Morgunblaðsins - 23.12.1945, Blaðsíða 6

624
LESBOK MORGUNBLAÐSINS
ins þyngstu ráðgátum o<í leysa fast
reyrðustu hnúta flókinna fíátna, ef
enginn gæti skilið, fundið og glaðst
nieð. Og hvernig glæðast hugsanir,
hvernig lærir hjartað að finna til
fyrir alvöru, hvernig vakna íuenn
til lífsins? Oftast við' )>að að heyra
hlýa vinarraust lýsa fögrum hugs-
unum, s.já vinarandlit jnyrkvast af
sorgum, eða ljóma af gleði . ... .
Rkyldi sá dagur nokkru sinni koma,
þegar engin fjarlægð ]>ekkist leng-
Ur á þessari jörð milli sannra vina,
þegar*svo að segja hver getur svif-
ið á svipstundu hundruð mílna yf-
ir fjöll og djúpa dali.
Hvenær getur mannkynið notið
fegnrðar lífsins áhyggjulaust?
Kaupmannahöfn. II. apríl 1902.
--------Skyldi mannkynið nokk-
urn tíma komast svo langt, að það
geti fætt sig og klætt svo að segja
fyrirhafnarlaust. Skyldi það nokk-
urn tíma áhyggjulaust geta notið
fegurðarinnar, sem blasir við í um-
heiminum, sem leiftrar frá elding-
um himinsins og angar í ilmi skóg-
arins. Því ver og miður verður þess
langt að bíða----------mjer finst
stundum svo ótrúlega margir ekki
hafa hæfileika til annars en vera
vinnudýr --------- .
Brot úr hjarta mínu.
Kaupmannahöfu 1. apríl 1903.
--------.leg ætla ekki að skrifa
þjer, heldur gefa þjer tvær vísur.
f»ær eru kveðnar af nýu, skornar
út úr mínu hjarta. Oerðu eina bón
mína: Lærðu þær! Ef til vill verða
þær þjer til gleði.
Gefðu mjer hlátur þinn, söngglaði
sær!
og þinn svifljetta dans yfir votum
steinum,
þó að þú geymir í grafdjúpum
leynum
grátbleikan dauðann, þú sýnir ei
neinum
annað er sólroðið andlit, sem hlær.
Gefðu mjer dramb þitt, þú dýrðlegi
sær!
IÞinn drifhvíti brimskafl, sem ólgar
og freyðir,
sem smávöxnu bátunum brosandi
evðir
en bryndreka jánvarða í hafnirnar
nevðir
hann brýtur sig sjálfur við hamrana
og lilær.
Laxamýri (í þessu húsi er Jóhann fæddur)
Fegurð er hátíð lífsins.
Kaupmannahöfn, 14. jan. 1906.
-----— Þeir voru hjer landar
mínir frá — —----------— í liaust.
Jeg vai"með þeim einn dag og þeir
fyltu mig gtæm.ju. Saurugar konur
og súrt öl fanst mjer vera þeirra
líf og yndi. Þeir sáu ekki fegurð
bæjarins frekar eir negrar, og sali
listarinnar virtu þeir ekki meira en
loftilla kjallara. Við, sem elskuðum
blótnin í okkar æsku. við erum
fæddir með fegurð í okkar sál, og
fegut'ð er hátíð lífsins .... llugs-
«
anirnar þreyta, en fegurðin aldrei.
Aldrei hafa mennirnir spillt gleði
lífsins eins og nú.
Kaupmannahöfn 9. ágúst 1917.
--------Annars er fátt sem gleð-
ur mannssálina á þessum hörmung-
artímum. Aldrei hafa mennirnir
spilt gleði lífsins á jafn viðbjóðs-
legan hátt eins og nú, og.eini von-
arbjarminn, sein lýsir yfir öllum
þessum fádæmum er að þetta ef
til vill verði í seinasta skiftið, sem
skynsemi gæddar verur láta valda-
sjúka öldmiga reka sig eins og sauð
f.je út á blóðvöllinn til þess að svala
metorðagirnd þeirra.-----------Von-
andi á jeg eftir að sjá framan t
þig og alt skyldfólkið, og finna eitt
falið hreiður í einhver.jum bless-
. uðum runnanum, áður en moldin
brynur í lokuð augnalokin.
Fegursti bletturinn á jörðanni.
Kaupmannahöfn 10. dcs.
(Ekkert ártal er á þersu br.jefi, e:i
'á lí!?lega að vera 1918).
— — Aldrei gleyrai je? síðast
liðnu sumtú. þó að jeg 'yrði f.jör-
gantall og' kæmi aldrei ofta? 'heittt,
og hvorugt ítaynda jeg r.t.jer að
verði. Sá fegvrsti blettur, sem jeg
hefi s.jeð af jörðinni, enn sem kom-
ið er, það er Laxamýri, vetur, sum-.
ar, vor og haust---------— —