Lesbók Morgunblaðsins - 21.01.1945, Blaðsíða 16
40
LESBÚK MORGUNBLAÐSIN3
— A vígstöðvunum —
Það er altítt að hermenn hafi hvolpa hjá sjer í herbúðunum og í sjálf-
um hildarleiknum. — Þessir tveir, sem myndin er af, g’aeta stálhjálms
eiganda síns — Bradley hershöfðingja.
jd!irkennara, en var dóttir Þórðar
umboðsmanns Bjarnasonar í Svið-
holti og konu hans Gudlaugar Ara-
dóttur frá Flugumýri. Hinsvegarvar
hún um það leyti er hún dó, stjúp-
dóttir Björns Gunnlaugssonar, því
Guðlaug móðir hennar var síðari
kona hans og voru þau bæði á
lífi 1868 (Guðlaug dó 1873 og
Björn 17. mars 1876). — Stafar
ranghermið eða misminnið um;
faðerni Sesselju sennilega af
þessimi atvikum. — Þau Guð-
laug Aradóttir og Björn Gunnlaugsí
son höfðu áður verið gift systkin-
um, Guðlaug Þórði Bjarnasyni frá
Sviðholti, svo sem fyrr greinir, en
Björn Ragnheiði Bjamadóttur frá
Sviðholti. Áttu þau Björn og Ragn-
heiður eina dóttur, sem kom til full-
orðins aldurs, Ólöfu, konu Jens
Sigurðssonar rektors. Björn var
síðari maður Ragnheiðar, en hún
var áður gift Jóni skólakennara
Jónssyni, sem drukknaði undir
Svörtuloptum árið 1817 og sonut*
þeirra var B.jarni Johnsen, rektor.
Má nærri geta, að ýms flókin skyld-
leika- og tengdabönd sköpuðust við!
þessi hjónabönd sum, svo sem eink-
um þeirra Guðlaugar Aradóttur og
Björns Gunnlaugssonar, sem stofn-
að var að látnum Sviðholtssvstkin-
unum, fvrri maka þeirra hvors um
sig.
Björn Gunnlaugsson og Ragnheið
ur Bjarnadóttir eignuðust son, sem
skírður var Helgi, hinn 10. október
1826, en mistu hann úr kighósta
hinn 1. nóv. s. á., 3ja vikna gaml-
an. Samkvæmt því, sem Matthías
þjóðmiii javörður Þórðarson telur
vai'alaust, sbr. Rit Jónasar Ilall-
grímssonar, I. B. bls. 319, er kvæði
.1. II., sem birtist á bls. 7 í sama
bindi, undir nafninu ,,Ad Matrern.
Orbatem", orkt til frii Ragnheiðar
í tilefni sonarmissisin.s.
Aðrar athugasemdir skortir mig
þekkingu til að gera við nafngrein-
ingarnar, enda eru þær vonandi
reistar á styrkari grundvelli.
ITafnarfirði, 2ó. des. 1944
Bergur Jónsson.
Smælki
ÞAÐ VAR EITT sinn í Chicago
að nokkrir háskólakennarar komu
saman í gistihúsi þar og ræddu
vandamál sín. Þó þarna væru sam-
ankomnir margir vel menntaðir
og fróðir menn rak þá samt í vörð-
urnar, sem ekki var nema mann-
legt. Einn þeirra hleypur niður f
skrifstofu hótelsins og spyr af-
greiðslumanninn: ,,Er Enoyclo-
pædia Britannica til í húsinu?“
„Nei, mjer þykir það leitt“,
sagði maðurinn, „hún er ekki til,
en hvað er það, sem þjer viljið fá
upplýsingar um?“
★
— Jeg heyri að Pjetur hafi ver-
ið barinn til óbóta af fullum dólg-
um.
— Já, það eru ósköp að sjá hann.
— Honum hlýtur að þykja þetta
leitt.
— Onei, hann ætlaði á grímu-
ball í kvöld, hvort sem var.