Lesbók Morgunblaðsins - 08.11.1942, Blaðsíða 7

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
351
Nærgætinn eiginmaður
Smásaga eftir JOHN PAYNE.
Katrín María gekk niður stig-
ann með litla spánýja ferða-
tösku í annarri hendinni, en inn-
siglað umslag í hinni. Við hlið-
ina á litla bo'rðinu í ganginum
lagði hún frá sjer töskuna, en
brjefið lagði hún á borðið, og
ljet, það standa upp við vegg-
inn, svo að nafnið sem skrifað var
utan á það sást greinilega langt
að. Hr. Gideon Hews stóð utan
á því.
Rithönd hennar var utan á því,
en torkennileg þó, vegna þess að
Katrín María ætlaði að fara að
bjóða ieiginmanni sínum byrginn,
og taldi það því skyldu sína að
skrifa nafn hans stærra og klunna
legar utan á brjefið en venja
hennar var.
Hún horfði um stund skelfd á
brjefið. í því var krafa hennar
um skilnað frá Gideon Áldrei
framar myndi hún hafa tækifæri
til að trúa Gildeon fyrir áhyggju-
efnum sínum. Það flögraði snöggv
ast að henni að rífa brjefið í tætl-
ur. Katrín María beit á jaxlinn.
Nú varð annað hvort að duga eða
drepast. Hún kerti hnakkann.
Gideon átti sannarlega fyrir því að
hún yfirgæfi hann.
Þannig var mál með vexti, að
Gideon og hún vofu búin að vera
gift í hjer um bil þrjú ár, en
hann hafði alltaf þverskallast við
að líta á hana sem ráðsetta og
fullorðna konu. Það hafði ekki
komið að sök fyrsta árið, þegar
hún var aðeins tuttugu ára göm-
ul og hafði öðlast aðeins litla, sem
enga lífsreynslu. En það var öðru
máli að gegna nú, fannst Katrínu
Maríu, og hún ætlaði ekki að
sætta sig við það einum degi leng-
ur.
Lew Bishop hafði fundið að
hún var ekki neitt barn lengur.
Honum hafði vissulega fundist
hún vera fullorðin og skynsöm
kona. Þess vegna ætlaði líka Kat-
rín María að yfirgefa Gideon til
þess að taka saman við Lew
Bishop.
Svona voru nú tilfinningar og
hugrenningar Katrínar Maríu
Hún hrökk við, þegar hún
heyrði bifreið ekið upp að aðal-
dyrunum. Lew var kominn, Hún
hljóp út á tröppurnar.
Lew Bishop kom hlaupandi upp
á tröppurnar til hennar, einbeitt-
ari á svipinn en nokkru sinni áð-
ur, og hárið á honum og fötin
óaðfinnanlegri en nokkru sinni
áður. Hann tók utan um hana.
— Ástin mín, sagði hann. —
Við skulum flýta okkur hjeðan
sem allra fyrst. Hvar er farangur-
inn þinn,
Katrín María brosti ástúfilega
framan í hann.
— Okkur liggur ekkert á.
Hann kemur ekki heim fyrr en
eftir tvær til þrjár klukkustundir.
Það myndi heldur ekki þýða neitt
fyrir hann að reyna að hafa áhrif
á mig.
— Hann, ætti bara að reyna það,
sagði Bishop, með áherslu. Það
myndi ekki borga sig fyrir hann
Ertu búin að ganga frá farangrin
um þínum?
— Já. Hann er ekki svo mikill.
Mjer dettur ekki í hug að fara
með neitt af því sem Gideon hefir
gefið mjer.
Bishop var hneykslaður á svip-
inn. — En hvað þú getur verið
gamaldags Katrín María. Þú hlýt-
ur þó að taka skartgripina þína
með þjer.
Katrín María rjetti fram báð-
ar hendurnar. Aðeins einn lítill
steinhringur prýddi þær. — Sama
máli að gegna með þá. Gideon gaf
mjer þá alla, nema þennan litla
hring.
Stríðnisbros færðist yfir andlit
hennar. — Það skyldi þó aldrei
vera að þú elskir mig vegna skart-
gripanna minna,
— Þú veist vel, að jeg elska
þig, vegna sjálfrar þín, Katrín
María, sagði hann gramur —
En við megum ekki eyða öllum
deginum í það að standa hjerna.
Þau gengu inn í ganginn og
Lew tók upp litlu ferðatöskuna
hennar.
— Er þetta altt og sumt?
spurði hann
— Já, svaraði hún. — Að und-
anteknu þessu brjefi sem jeg ætla
að skilja eftir handa Gideon.
Hann getur átt það til minningar
um piig.
Lew Bishop leit kæruleysislega
á brjefið. Síðan gekk hann að
borðinu. Hann tók upp tuttugu
dollara seðil sem lá þar. — Átt
þú þennan? spurði hann.
Hún rjetti fram hendina. —
Þarna er honum Gideon lifandi
lýst. Hann skilur alltaf pening-
ana sína eftir út um alt. Jeg læt
hann inn á skrifborðið hans.
— Nei, það gerirðu einmitt alls
ekki, sagði 'Lew um leið og hann
lagði seðilinn aftur á borðið. Jeg
held að það sje óþarfi að þú
sjert að stjana við hann núna.
Hann getur fengið sjer einhverja
til þess.
— Ó, Lew, sagði Katrín María.
— Heldurðu að hann fái sjer
aðra til að líta eftir sjer?
Lew hló. — Hvað kemur það
þjer við ástin mín? Þú hefir mig
til að líta eftir.
Lew stóð og sveiflaði ferðatösk-
unni hennar kæruleysislega í
kringum sig. — Jeg held, að það
sje rjettara að þú komir brjefinu
til Gideons fyrir einhversstaðar
á betri stað en hjer niðri í gangi.
— Þú segir nokkuð, sagði hún.
Jeg ætla að fara upp með það.
★
Þegar hún kom niður aftur, sá
hún Lew standa í sömu sporun-
um og þegar hún fór upp, enn
sveiflandi ferðatöskunni. — Nú
getum við lagt af stað, sagði hann.
Katrín María leit út undan sjer
á tómt borðið. — Hvað hefurðu
gert af seðlinum, sagði hún.
— Seðlinum? sagði Lew Bis-
hop kæruleysislega um leið og
hann leit á borðið. Jeg veit svei
mjer ekki. Hann hlýtur að hafa
dottið á gólfið. Jeg skil ekki að
þjer komi það við lengur, hve