Lesbók Morgunblaðsins - 07.06.1936, Blaðsíða 5

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
181
t
UPPDRÁTTTJR, ER SÝNIR BORUNARDÝPI OG VATNSMAGN.
Uppdrátturinn sýnir dýpi hverrar holu í m. og samanlagt vatnsmagn
úr öllum holunum í l/sek., við hyrjun og endalok á borun hverrar holu.
fæst ekki fullkomin reynsla fyr
en nýi jarðnafarinn kemur, sem
bærinn liefir fest kaup á í Þýska-
landi. Er bíiist við að liann verði
fullsmíðaður í haust og verði kom-
inn hingað í október. Hann verður
helmingi stærri heldur en sá bor
»em nú er notaður. borar 8 þuml-
unga víða brunna í stað þess að
nú eru brunnarnir ekki nema 4
þumlungar á vídd.
T T PP úr einum brunni
hjá Reykjum koma
nú um 20 lítrar af vatni á
sekúndu, eða þriðjungi meira held-
ur en vátnið er í hitaveitunni frá
Laugunum. (Það er um 15 lítrar
á sekúndu). Vatnskrafturinn er
þarna mjög mikill, og væri brijnn-
urinn víkkaður um helming mundi
hann skila fjórum sinnum meira
A'atni, eða 80 lítrum á sekíindu.
Og svo má setja dælu niður í svo
víðan brunn og auka vatnsrenslið
fnn meira, svo að þessi eini
brunnur ætti ef til vill að geta lagt
fram aU að því þriðjung af því
heita vaýni, sem Rej'kjavík þarf
á að halda-
\T ATNSM AGNIÐ, sern náðst
V hefir í með borununum á
Reykjum cr nú þegar hartnær
helmingur þess vatns, sem þarf
handa hitaveitunni. Það er
• leðilegur árangur, en þó er það
» hinn bógiim sorglegt að sjá
]>etta mikla heit« vatn, er nægja
vnundi til þesss af hita upp hálfan
bæinn, fossa þarna niður dag og
nótt, engum til gagns. Þó er mi
vonandi að það fari að styttast
í þeirri bruðlunarsemi.
Hitaveitupípurnar verða senni-
lega úr stáli eða stálblöndu. Utan
bæjarins gæti það komið til mála
að láta þær liggja ofanjarðar og
hlaða garð ofan á þær til öryggis.
Yerður það bæði ódýrara og trygg
ara, en inni í bænum verða þær
allar grafnar í jörð. f ráði mun
vera að reisa á Oskjuhííð vatns-
geymi, en dælustöð verður uppi
hjá Reykjum til þess að dæla
vatninu til bæjarins, því að þótt
halli sje töluverður, þarf að auka
vatnsþrýstinginn að mun, bæði til
þess að pípurnar flytji meira vatn
á hverri sekúndu, og eins verður
hitatapið minna, eftir því sem
vatnið rennur örar í gegn um
pípurnar.
Helgi Sigurðsson verkfræðingur^
sem hefir umsjón með þessu fyrir-
tæki, hefir sagt mjer, að hann
teldi líklegt að ef nú væri byrjað á
því að leggja hitaleiðslupípurnar
frá Reykjum til Reykjavíkur, um
allar götur bæjarins og inn í hvert
hús (nema í afskektustu úthverfum
bæjarins) þá mundi því verki
lokið um svipað leyti og tekist
hefir að handsama nóg heitt v-atn
þar upp frá. Þá væri alt til í senn,
og hitaveitan komin inn í hvert
hús í sama vetfangi. Það yrði við-
brigði!
Ef bærinn gæti fengið nóg hand-
bært fje til þess að ráðast í þetta,
yrði það að sjálfsögðu hinn mesti
búhnykkur, bæði til þess að draga
úr atvinnuleysi, og svo nyti bær-
inn fyr en ella hagnaðarins af fyr-
irtækinu. Það er of seint að byrja
á því að leggja leiðslurnar þegar
nægilegt vatn hefir fengist upp
frá. Slíkur dráttur yrði til þess að
vatnið heldi áfram að renna út í
Varmá, engum til gagns, í hálft
ár eða lengur.
En hvers virði þetta muni vera
geta menn nokkuð markað á því,
að hitaveitan úr Laugunum, þar
sem ekki eru nema 15 lítrar á
sekúndu, samsvarar 60—80 þús.
krónum á ári.
Ósyndur sundmaður.
Eyjólfur Marteinsson hjet mað-
ur, ættaður af Suðurlandi. Hann
var mesti fjörmaður, en gálaus til
orða. Einhverju sinni var hann á
báti, sem fórst í lendingu og
drukknuðu allir, sem á bátnum
voru nema hann. Frá þessu sagði
hann svo: „Jeg ólmaðist og ólm-
aðist og djöflaðist þangað til jeg
komst á land, en hinir nentu ekki
að hreyfa sig og þeir drápust
allir“. Eyjólfur mun hafa váiið
ósyndur, en bjargað sjer á hunda-
sundi.
Einu sinni var hann á sjó með
öðrum fleiri. Þeir lágu við stjóra
með handfæri á 14 faðma dýpi og
urðu ekki varir. Eyjólfur sagði að
ekki væri til neins að vera Par
lengur, en formaður kvað ekki
fullreynt. Þá steypti Eyjólfur sjer
fyrir borð, svo að sá í iljar Ifbn-
um. Eftir drykklanga stund skýt-
ur honum upp aftur, og vegna þess
að veður var gott og sljettur sjór,
náðu þeir í hann. Þá segir Eyjólf-
ur við formanninn: „Það er eins
og mig grunaði, hjer á botninum
er ekkert nema skeljar og skítur".
Gamall maður: Hvað ertu gam-
all drengur minn?
— 12 ára.
— Þá er ekki langt þangað til
þú verður fermdur.
— Nei, en hvað ertu gamall?
— 79 ára.
— Þá er ekki langt þangað til
þú verður grafinn.