Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1914, Qupperneq 48
48
6268. UU
6269. a-b —
6270. »/4
6271. —
6272. —
6273. —
milli. Vígslumerki (signaculam) á barmi, skrautlega
grafið. — Gripir þessir eru frá Staðarfelli.
Patina úr silfri, að mestu ógylt, þverm. 13,8 cm. Á
miðju er gylt kringla (þverm. 3 cm.) og á hana grafin
hönd guðs (manus dei, dextera domini') upphafin til bless-
unar, og geislar út. frá; umhverfís eru drifnar niður 6
tungur eða bogar og í hornunum milli þeirra eru gyltir
þríhyrningar með gröfnum blómum; allur þessi skraut-
legi miðhluti patinunnar er kringlóttur og að þverm.
8.4 cm. — Á barminum yzt er grafinn og gyltur bekk-
ur. — Patinan virðist vera ensk að uppruna og gerð
um 1500; hún er frá Hvammi í Hvammssveit.
Altarissstjahar 2 úr bronzi, báðir eins (par), hæð ein-
ungis 12 cm. svo sem þeir eru nú. Fæturnir eru þrí-
strendir og myndast af 3 drekum; þeir eru steyptir og
fallega grafnir (ciseleraðir); drekarnir liggja fram á
framfæturna, teygja fram hausinn og þenja út væng-
ina. Þessir fætur eru í rómönskum stíl og að líkind-
um frá borginni Dinant í Belgíu, gerðir þar á 12. öld.
— Ofan í fæturna eru skrúfaðar sívalar kertapipur,
6.5 cm. að lengd, mjög misgildar, með strikum og brún-
um að utan, þær eru að líkindum af örmum af stjaka
eða af ljósahjálmi, líklega ekki eldri en frá 17. öld og
kunna að vera íslenzkar.
Altarisstjaki úr kopar, 15 cm. að hæð, allur sivalur,
rendur, stéttin stór, 14 cm. að þvermáli neðst og kragi
áfastur, 11 cm. að þvermáli; hæð stéttarinnar er 7,2
cm. Ofaní hana er skrúfaður lítill leggur með kertis-
pípu, gildleiki hennar mestur 4 cm., en leggsins minst-
ur aðeins 1 cm. Á stéttinni er stimpill smiðsins, klippur
og S fyrir framan og aftan. Stjakinn er í skábogastíl
og frá því um 1700; líklega danskur.
Skarbltur úr járni; húsið nær hálfkringlumyndað; augun
bæði beygð til vinstri; fætur undir; broddur hefir verið,
en er af nú, sömuleiðis fjöður á þolinmóð. Mun útlent
verk og frá síðari hluta 17. aldar. L. nú 13,7 cm.
Skarbltur úr kopar; húsið hálfkringlumyndað; augað
annað brotið af; fætur undir og broddur framúr. Virð-
ist íslenzkur og frá 18. öld. Lengd 13,7 cm. Allir
þessir stjakar og skarbítar (nr. 6269—72) eru frá Saur-
bæ á Hvalfjarðarströnd.
Járnbjalla forn, virðist fundin úti ofanjarðar, t. d. í