Morgunblaðið - 05.07.1970, Síða 13

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAjGUR 5. JÚLÍ 1070
13
(jörð, eru mest undan Stað á
Reykjanesi, taka aýnishom með
þar til gerðri kló, og síðan
verða sýnishornin reynd í þara
verksmiðjunni á Reykhólum.
Því verki er eenn lokið og um
miðjan mánuðinn hyrja þeir að
leita að hörpudiski fyrir íor-
göngu Ólafs kaupfélagsstjóra í
Króksfjarðamesi Ólafssonar,
og verða í því fram eftir haust-
inu.
Undanfarna vetur hefur
Konráð vesrið í förum um firð-
imta, flutt vörur á milli, þegar
fjallvegir lokast og haft nóg að
gera. Það hlýtur oft að vera
erfið og vond sigding
um ís eða í stónsjó qg yfir
grúfir illskulegur vetrarhiminn.
En allt hefur gengið að óskum,
enda hefur báturinn harðsnúnu
liði á að skipa, þar sem eru þeir
Pétur kapteinn og Gunnar, sem
er hjvort tveggja í seinn véla-
maður og kokkur.
Pét/ur er aðkomuimaður
og hefur búið hér með Guðrúnu
konu sinni og þremur ungum
sonum síðan í fyrrahaust. Guð-
rún er ættuð af Patreksfirði og
hún sagðist um margt una sér
vel í FUatey. En veturinn var
langur, fannst henni og hálf-
diauiflegur. Enda er erfiðleiíkum
bundið að halda uppi fjörugu
félagslífi þegar fbúar eru
kannski innan við tuttugu
manns.
Það er enn í minnum haft,
þegar hér var haldið dansiball
í hitteðfyrra í pakkhúsinu. Þá
voru staddir í Flatey nokkrir
lífsglaðir Svíar, karlar og kon-
ur, oig Atli Heiimir tónsikíáldbjó
í Skrínunni með sinni konu, og
er ekki að orðlengja það að
Svíamir og Atli stóðu fyrir
knallinu sem tókst ágæta vel
og allir sem vettlingi gátuyald
ið sóttu gleðina.
Alti Heimir hefur verið tíð-
ur gestur í Flatey síðustu sum-
ur. Hann er raunar afkomandi
Guðmundar Bergsveinssonar,
sem hér var síðastur plásskóng-
ur í réttri merkingu þess orðs.
Ekkja Guðmundar á enn hús í
plássinu og hefur dvalizt hvert
sumar í eyjunni. Og Atli er
bamabarn hennar. Hingað hafa
raunar listamenn löngum sótt
og allir hafa þeir látið heill-
ast af þessum nýja heimi sem
stigið er inn í, þegar í Flatey
er komið. Halldór Laxness kom
hingað ungur og aftur áratug-
um síðar og hefur minnzt þeirr
ar dvalar í bókinni „Dagleið á
fjöllum" einkar fallega. Og Þór
bergur var hér og fékk mikinn
inmblástur og orti vísur. í þeám
sagðist hann í Flatey vilja allt-
af una, á eintali við náttúruna;
Jökull Jakobsson og Baltasar
gerðu „Síðasta skip suður“,
Nína Björk var hér um tíma í
fyrra og orti Flateyjarkvæði og
sögum fer af dvöl Dags Sig-
urðarsonar og Steinars Sigur-
jónssonar í eyjumni og eflaust
hafa fleiri andans menni verið
hér um lengri eða skemmri tíma
þótt mér sé það ókunnugt.
Gamli Koniráð liggur þreytu
lega í Grýluvogi. Mörg ár eru
liðin síðan hann var afskráður
sem skip og síðan hefur hann
hvílt á voginum og er ákjósan-
legt leiktæki fyrir strákana,
Jóa úr Hafnarfirði og Einar,
sonarson Áma. Þeir hafa losað
eitt stagið úr mastrinu og
sveifla sér léttilega úr bátnum
upþ í fjöruna. Stundum missa
þeir takið og hlunkast í sjóinn,
en það er ekki minna grín.
Hrafn sat löngum í stafni Kon-
ráðs gamla og sigldi í hugan-
um út á höfin breið og blá og
veiddi björg í bú; stundum
skutlaði hann hvali og einu
sinni krókódíl. Hann sagðist
vera að hiugsa um að verða skip
stjóri þegar hann yrði stór.
, Fiskirí er ekki teljandi, frek
ar en fyrri daginn. Þó hatfa þeir
veitt nokkuð vel af grásleppu
og við fengum einn daginn gl'æ
nýjan þorsk frá Þórði. Þeir
segja að fjörðurinn sé að fyll-
ast atf fiski á ný, etn hver á að
veiða þann fisk. Það verður
naumast gert héðan. En þe&r fá
þó í soðið og hengja gráalepp-
una upp og n/ú ætla þeir að
reyna við lúðu. Ámi Einarsson
sökkti kindahræi skamimt utan
við Hötfinma í fyTra eða hitteð-
fyrra og sdðan hefur bmgðið
svo við að þeir draga hverja
lúðuna annarri vænini á þeim
sitóðum
Dögum saman hetfúr verið
rjómaiogn og sól skimið í heiði
í Flatey. Hvergi er lognið eins
algert og á góðviðrisdegi í
Breiðafjarðareyjum Homsílin
móka í Grýluivogi og svasrtfoak-
urinn dottar saddur og sæll úti
á Hafnarkletti, æðarkolluimar
fara á stjá með ungana sína
að kenna þeim sundtöíkin, það
er jatf’nvei eins og sfljáikki í
þeim þrasgjama fugli, krktnni.
Sjórinn reyniir að láta sem
minnst fara fyrir sér á aðtfall-
inu, engu er líkara en hann
hatfi varla upþburði í sér tii að
fylla á ný voga og víkur. Á
sMkium diögum er sjórinn hvorki
blár né grænn, heldur skyiggð-
ur spegill, svo langt sem aug-
að eygir. Og þá er hvergi
betra en í Flatey.
h.k.
Þingholtsstræti 9.
- Arbæjarsafn
Framhald af bls. 5
töku gesta og aðdrætti til
safnsins.
Ráðlskona í Dillonsíhúsi er
Helga Magnúsdóttir. Ung
stúlk-a, Elísabet Hannam,
gengur ásamt fleirum um
beina í DillonShúsi, en svo
SkeTrumtilega vill til, að Mar-
grét Bjömsdóttir, sem áðúr
haflði veitingasölu í Ár-
bæ (ekkja Eilífs bónda), var
langamma stúlkunnar. Safn-
vörður sagði, að stúKkan væri
bezta erfðagóssið, sem safnið
hefði fengið.
Minjasafnishús vantar til-
finnanlega fyrir Árbæjarsafn,
en Þorsteinn Gunnarsson,
sem sér um standsetningu
gamalla húsa og endurbygig-
ingu fyrir safnið, segir skv.
orðuim borgarlögmanns, Páls
Líndals, að teikning verði
tilbúin um áramót. Minja-
safnishúsinu hefur verið aetl-
aiður staður í norðurjaðri lóð-
ar Árbæjarsafns, milli kirkj-
unnar og varðarhúissins.
Fram til þess tíma, er það
verður reist, eru minjar varð-
veittar að Korpúlfsstöðúm.
Snotur bæklingur hefur
verið gefinn út til leiðbein-
ingar fyrdr safngesti, sem þeir
geta fundið flestar upplýsing-
air í, en auk þess geta þeir
fræðzt um flesta hluti við-
vfkjandi þessum minj.um af
leiðisögukonuim safmsina.
í stumar vona forráðamenn
Árbæjarsafnsins, að fjöQckyld
ur komi saman og skoði safn-
ið, og njóti góða veðursins i
Árbæjarsafni og fái þar veit-
ingar en verði þeirra hefur
safnstjórnin reynt að stilla í
hóf, þannig að sem flestir
ráði við þær.
Strætisvagn númer 10 geng
ur upp í Árbæ.
Jón 1>. Ólafsson:
Athugasemd
við skrif vallarstjóra
VEGNA uimimiæla fair. Baldiurs
Jómissoniair vallairatfjóoia, er MJbl.
snieirli sár tlil (hams vegnia gnefaair
miinmiair í Mbl. hlimin 3. júli, óslkia
ég unidlirrliitiaiðúr eftir því að MbL
bimti' etfltiiinfiainainidli:
Vallairsfcjóríimin teliur Skylt, alð
taka það finaim, 'að þar (hiatfi ekkierlt
venilð sviilkið. Ef svo er, viidi þá
Sá hiiinm 'Siaimli viinisamleigast uipp-
lýsa, hvaniær faatfii verið, og emm-
flneimiur atf hvarjiuim, láltlilð gamga
fyrlir iað isettj'a gútmimáeifinlið á lainig-
stökiks- og 'þriisfcökíkislbnaufciirniar og
ihverjir hafi ódkiað eftir því?
Það er mjög ániægjulegt að viltia
tiil þess, að æftlunlim hiatfi alltaf
veaftð sú, alð láfca fleimi en há-
sfcökkvarlainia njóta góðs .atf þess-
um eflniuim, an hiinis vegar 'hetfúir
þeiim er ia!ð þessum finaimlkvæimd-
um hafia siliaJðliið elvag láðist ialð
igdfca þess, Sbr. Mbl. 16. miaá sl.
bls. 2 en þar er slegið upp mieð
stórnni fiyrlirsagn, að bætfia eiigli
hásfcökkisaiðlstæðlur á Laiulgar-
dalsvelliiniuim, en alls elklká gdt-
ið væmfcanlagna finamfcvaemda á
lamgStlöklks- og þrástlökfcdbnaubuim.
Hvalð viðvíkur flullyrðinigu vall-
arstjómaníj, að búið væmi að
leggja gerviiefináð á háSfcöfclkis-
bnauitlimia, af efckii hefiðá komáð
til hilð laniga venkflall, þá er það
vægaslt sagt unidarlag tilhagum á
finamlkvæmdiuim, að efltir að lotf-
orð um ásatirángu þasisa efinlis
Ihielflur vanið evilkiið í helilit ár, oig
diðam þagar vartoflall'imiu lýkur,
alð hefjiast fyiriSt hanidia rnieð að
setjia þetta efinfi. á alllt aðmar
bnaultlilr en opinfberlaga heflur
vemið lýst yíir .að bætífcar yrnðu,
Hvað viðvítour upplýsimigum
vallainsltjánainis amm það, að tfil vænu
70—80 Æenmieltnair atf þessu efiná í
Malbitouniar'stöð Reykjiavíkur, þá
vil ég vinisaimlagaist benida homiuim
á það, ia!ð sá afganigur ar elktoi
stæmli um siig an- svo, áð litlið sem
eíkfaart gagn verður af þeiim flieftii,
því dbærð hanis er efcfai midiini en
8x10 m, og kemiuir að litlu sem
amgu gagnii, enida bama afgangur.
VallanSfcjóninm telur og métt að
gdfca þass, -að hr. ílþnótifcafiulltinúi,
Sfcetfán Knistjánissan haifii óskað
letffcir því víð unidinritaðlan, áður
en haifiizt var handa vfið .að lieggja
efnlið á ladgsfcöktos- og þnísifcökfcs-
bnaiu'tiirna 'að ég fcæmii iinm á völl
fcil þess 'að mæða imiálið.
Það má vena réftt, að það hatffi
verið áður en haiflizit var hamdia
viið áð setjia eiflniið á, en það vál
ég benda vallansfcjómainiuim á, að
þá var búáð að gnafia upp lamg-
srtökkis- og þriíiSfcökfcslbnaiultfima,
þanmáig, að ektoi vanð aflfcur snúið
mieð að no-ta það í lamgstöktos- og
þnísbötokBlbnaiutlÍTmiar, enda þótt
efintíið hafli verið panlbað til landis-
•ilnis, sórsbatolaga, og efltár miairtgma
ána bamáttu undiinhitaðs, fyriiir
bæfcfcri' a'ðSfcöðu vfilð hástöktos-
kappniir.
Utm þá yflirlýsiinigu vallarslfcjór-
aras, að sér viifcanlaga haifli dktoi
laðmir en ég tovairitað yfir há-
stöklkShnautinMi, vtíl ég segjia það,
að ef hr. valiainstjóri, Baldur
Jónsson hafði á unidantfönnftium ár-
um, bneytlt vemiju 'siirani og lagt
leáið síma út á hásbötokssvæðið o-g
séð hvennlig bnautlin verðuir í
keppnii og rætt við þá sem þar
batfa srtóktoið, þá hefði karandkri
venið hatffizt 'hainda tfymr, rnieð að
badba aðSfcöðunia vdlð þessa toeppn-
'iisgnain, an mauin. bar vtíltmá.
Um þá flullyrðiiragu vallamstjór-
airas, iað hinigað haifli toomiið er-
landiir sfcötokvanar og „imieina að
sagjia sefit pemsómiuleg miet“ í há-
stöktoi, þá Skoma ég hér mieö á
banin að saninia þá fiullyrðdinigu
símia og fcelja þá upp.
Ánið 1906 kootuu himigað austur-
þýzlkir .tftjgþnaiutanmianin. Einm
þeinna átti þá um suimiariið bezt
í hástökki 2,09 m en svo uindiar-
lega bregður við, að hann stekk-
ur hór í keppnt í Laiuigairdalmium
einiuiragis 1,95 m 1 fcugþnaiífcininli og
1,90 í autoalkeppná. Saimtals í
þessum keppnluim Signalðfi ég um-
ræddan fcuigþnaiUfcarmianin uim 15
sm í tvelm kspprauim, endia ég
varaur flagliniu en haran efckfi, og
miangir þdiirina «r mieð þessairá
keppmá fylgduist, mfcinmlaist þess
sjálfsagt, áð þjálflará þeirtra, hr.
Simlith tfór hamiflönum iuim upp-
Stöktossvæði Þjóðvenjiainma með
fcréhiniall, tiil þesis að neyrnla að
þétta bnautfiiraa.
Um þá Sfcaðhæflimgiu vallar-
stjórans, að ég hatfli náðizt
ódnemgilega að fiorsdfca Í.S.Í., þá
vil ég fiaka það finaim,, að slílkt er
alger mlisSkiináiniglur hjá vallar-
stjónanium, ég vifcniaðli eiiniuragtíis til
þesis loflarð&', sem fonsetíi Í.S.Í. gatf
á ánslþinigi Í.S.Í., haiuStíið 1988, en
þalð loifonð var svilkiið, hverma svo
sam sökin var. Bn þar sem vall-
anstj'óninin segir að meer he-fðli
verfið að betíinia spjórtiuniuim -að .nétlt-
uim aðlila, sam hairan hveður miú
vena stíig, þá heflur hanln þar með
upplýst að hamin sjáliflur, þ.e.a.s.
vallairstjóráinin á sök á þessu máltí.
Þar sem vallarstjórdinn setgir að
dktoent hatfli veráö sivitoið varðamdi
hástöktosbnaiu/fciiraa, þá er hamm þar
með að gefia það í Skytn, að laldineá
hadBi það venið mieámliiraglin að
garaga fyrslt finá hástötóksbnaut-
áraná. Slik fúllyrðirag sfcanigaist al-
gerlega á vtíð allt það sam Skrfifiað
hefiur verið uan þetltia miál, og
leiðlamdi menin imiraan Iþrótrta-
hmeyflimiganiininiar haifla . látið haifla
eflfcir sér, og saimfcvæmit þvi, fier
vallarsfcjóiriiinin mieð trajög svo
hæpniar fiullyrðfiinlgar og verðlur
að 'tieljia það mijög ódrenigileiglt,
m. 'a. gagnvarit fionsefca Í.S.Í.
Um það, að ég betfðli getað
spanað miér þlaðastorilfliin og toiOim-
ið iinln eftir þegar ég var rtfil-
tovaddur. þá vil ég uradiirsbrfilkia
það, að þamigað hatfðli ég etokert
að gena, þar sam þegar var búáð
að gnaifla upp laragStiökfas- ag þrí-
stökksbnaulfcimia, og þess vegraa
því etfiná þar imieð náðstafað sam
til landsins var keypt uppmumia-
laga tfil bæibtna aðistæðlna við há-
stökkSkeppmfir.
Þótt múllaö hafi verfið út tvefim
gúmim'ímiofcbuim fynir hásfcökkvama
til þess aö hlaupa effcir og
sfcöfckva upp af, þá er það eflnfi
'diniuragis bnot .atf því igúmimáiefinli
sem á 'hásbökibssvæðfið átfti eð
flana, og 'þar sem hástföktovamar
hlaupa efktoi' allir í sömiu steflniu
að máninli, þá leyisir það etokd
vandiamin því sífiellfc miuin þurfla að
fæna þessar motlfcur tfil, víð það
dnegst k-eppnii á lanigliinin og verð-
ur því að fcafcmöntouðú gagnli.
Það stoal að endfiinigu telkið
fram, að ég hærtltá mér últ á hálan
ís mieð -að skrtítfa um faástökk,
endia hetfi ég dkká keppt í þefimri
gnelim rniamia í 14 ár, ag efklkii
sbotoldð aflbar yfír 2,00 m en um
200 siinniuim í keppnfi, bæði tíinmiain
lands ag utain, jaflrtt á smiáium
móbum sem stónum, og aðefiins
Signað fynir ísliamds hönd í sex
land'Stoeppraum af álfcta síðam 1961.
Þetíha þdklkimigarleysá máltit, er
þegar viðúirkerarat etf ýmaum,
endia var dkki hatft sambamd vtíð
mög um þeissli rraál fynr en tfjórfir
dagar voru til sfcetfraa til (háms
rraiklia mótís, í samibamdfi vfið
'flþróbtaöiátíð Í.S.Í.
Sem betur fier efiigum váð á
iað stoipa imönmium mieð mldiiri
meynislu á þessu sviði, en uradár-
tfiibuðiuim. Með þökto fiyrix bártfimig-
uraa.
Jón Þ. Ólafsson.
Einangrun
Góð plasteinaingrun befur biita-
teiðraistaða! 0,028 tiil 0,030
Kcal/rrvh. °C, sem ©r verulega
minmii hita l&iðoi, en flest öon-
ur e imanigrumanefini hafa, þar á
meðal gl'eruM, atik þess sem
plö'Stfeimanignun tekur nótega eog-
an naka eða vaitfn í sig. Vatns-
drægmi mangra annamna einangr-
unametfna genir það, ef svo ber
unchr, að mijög lélegni einangnun.
Vér höfum fynsrtir aWna, hér á
tend'i, f nam teðski á einongrvm
úr pteistfi (Polýstynene) og frern-
teiðum góða vöru með hag-
stæðu verðfi.
REYPLAST HF.
Ármúla 26. — Swui 30978.
Húsbyggjendar úti ú lnndi
Sölumaður okkar verður á ferð um landið á næstunni.
Þeir sem hefðu áhuga að fá tilboð í eldhúsinnréttingar og
annað tréverk, vinsamlega hafið samband við skrifstofuna,
sími 83913 eða 31113.
J.P.: HMNRÉTTINGAR HF„ Skeifan 7.
Byggingarfélag vcrkamanna, Keflavik
Til sölu er 3ja herb. íbúð í 5. byggingarflokki
félagsins við Hringbraut 128.
Umsóknir sendist til Guðleifs Sigurjónsson-
ar, Sólvallagötu 46, Keflavík, fyrir 8. júlí nk.
STJÓRNIN.