Morgunblaðið - 21.05.1965, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLADID
Fostudagur 21. maí 1965
Skrifsfofuhúsnœði
2 herbergi samliggjandi og 1 herbergi stakt til leigu
við miðbæinn. Lagerpláss getur fylgt. Tilboð merkt:
„Skrifstofuhúsnæði — 7719“ sendist afgr. Mbl.
fyrir mánudagskvöld.
Ríkisfryggð skuldabr'éf
Til sölu ríkistryggð skuldabréf að nafnverði 200
þús. Bréfin eru til 15 ára með 7% vöxtum. Tilboð
sendist afgr. Mbl. fyrir n.k. fimmtudag merkt:
„Skuldabréf — 7660“.
Önnumst allar myndalökur, r-i-
hvar 09 hvenær q! [j"|
sem óskað er. 1 j
LJÓSMYNDASTOFA ÞÓRIS
IAUGAVEG 20 B . SÍMI 15-6*0 2
LITAVER
Úti- og innimálning.
Mikiff úrval.
Ödýrir penslar.
Handverkfæri:
Hamrar, skrúfjárn, —
LITAVER
Grensásveg 22. Sími 30280.
(Litaver er staðsett á horni
Miklubrautar og Grensásv.)
íbúð oskast til leigu
Ung þýzk stúlka óskar eftir lítilli íbúð sem fyrst.
Upplýsingar í síma 41601.
Lokað eftir hádegi í dag
i
vegna jarðarfarar.
K. Þorsteinsson & Co.
umboðs- og heildverzlun.
Frystihclf — Frystihólf
Næsta haust raunum við leigja út frystihólf fyrir |
einstaklinga og fyrirtæki í frystihúsi okkar við \
Skipholt 37. Þar sem um takmarkað pláss er að j
ræða, eru þeir, sem hug hafa á að taka á leigu
frystihólf beðnir um að tala við Einar Jónsson j
í síma 38560 eða 35545.
)
t
VERZLANASAMBANDIÐ H.F., Skipholti 37.
IMauðungaruppboð
eftir kröfu Gunnars Jónssonar, hrL verður bifreiðin
B-68, 6 manna Fordbifreið árgerð 1958, skrásett
eign Ólafs Lárussonar, Kópavogi, seld til lúkningar
fjárnámskröfu kr. 12.300.— auk vaxta og kostnaðar,
á opinberu uppboði sem fram fer í bifreiðaverk-
stæði Hrafns Sveinbjörnssonar við flugvallarveg í
Keflavik, föstudaginn 28. maí 1965 kl. 2 s.d.
Bæjarfógetinn í Keflavik.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBOK BARNANNA
Ef gangstétt engin fyrirfinnst,
á förnum vegi er hættuminnst
hægri brún sér halda á,
helzt þá ökumenn þig sjá.
Umferð mót að ganga er bót,
einkum þegar dimma fer.
Glitauga og glampaskin,
getur hjálpað, litli vin.
Á götuvita ef grænt ljós sérð,
götuna öruggt yfir ferð.
Þannig ertu á græmii grein,
göngubrautin hrein og bein.
Ljósið vænt lýsir grænt
á leiðarvita götunnar.
Græna ljós, þú geðjast mér,
gott er að vera í fylgdmeðþér.
Ég til vinstri víkja má
vegum og götum öllum á,
hvort sem ég er njólandi,
hlaupandi eða gangandi
Heitum því umferð í
aetíð gæta varúðar.
Heima bíða mamma má,
mæðu henni forðum frá.
►
Jón Oddgeir Jónsson
. (úr bókinni „Ungir
v vegfarendur")
Skógarhögg
Molbúanna
EINU sinni fyrir langa
löngu þurftu Molbúarnir
að höggva sér við í skóg-
inum. Hver um sig tók
eleöa sinn og uxa oig síð-
•n óku þeir af stað. Þeg-
ar þeir voru komnir hálfa
leið inn í skóginn, vildi
tvo til að sá, sem fyrstur
fór, missti öxi sína án
þess hann yrði var við.
Molbúinn, sem á eftir
fór, hélt auðvitað, að
hinn hefði með vilja kast
að henni frá sér. Hann
hugsaði því með sér: „Úr
því að hann fleygir öx-
inni sinni þarna, þá er
bezt að ég geri það líka.“
Og svo gerði hann það.
Ailir Molbúarnir fóru síð
an eins að, þegar þeir
komu þar að sem axirnar
lágu, og köstuðu sínum
öxum frá sér.
Loks náðu þeir inn í
tniðjan skóginn ag hugð-
ust nú byrja skógarhögg-
ið. En þá hafði enginn
þeirra öxi, sem ekki var
heldur von, eftir það sem
á undan var gengið. Þarna
stóðu þeir nú allir axa-
lausir og voru að velta
því fyrir sér, hvernig þeir
•ettu að fara að því að
fella trén. Ekki gátu þeir
•ótt axirnar þar sem þær
voru of langt í burtu til
•ð tími ynnist til þess.
Viðarlausir gátu þeir ekki
heldur hugsað sér að
koma til baka.
En þá datt einum Mol-
búanum gott ráð í hug.
Hann sagði, að þeir
skyldu allir klifra upp í
stærsta tréð, sem þeir
fyndu. Einn átti að hanga
í trjákrónunni, annar í
fótum hans og þannig koll
af kolli. Þá þyrftu þeir
ekki annað en sprikla og
rykkja eins og þeir gætu
og tréð yrði að láta sig.
Þetta fannst þeim öll-
um mesta snjallræði. Með
þessu móti skyldi ekki
líða á löngu þar til þeir
hefðu fellt eins mörg tré
og þá lysti. Þeir höfðu
hraðann á og klifruðu upp
í hátt tré og komu sér
siðan fyrir eins og ráða-
góði Molbúinn hafði lagt
tiL
Þarna héngu þeir nú
góða stund og sprikluðu
og rykktu sér til, en ekk-
ert losnaði um tréð. Þá
tók efsti karlinn að þreyt
ast og hann kallaði nið-
ur til hinna: „Haldið ykk*
ur nú fast meðan ég spýti
í lófana og næ betra taki.**
Að svo mæltu sleppti
hann takinu og allir Mol-
búarnir steyptust niðui;
hver um annan þveran.
Engar sögur fara af því,
hvort þeir rotuðu siig eða
ekki, en hafi þeir sloppið
lifandi þá lifa þeir líkleg-
ast allir góðu lífi enn
þann dag í dag.
***-)<** *
SKRÝTLUR
— Verður þú í gull-
brúðkaupi Sveins?
— Gullbrúðkaupi? Já.
en Sveinn er að gifta sig,
svo þetta er venjulegt
brúðkaup.
— Hann fær 2 milljóiV'
ir með konunni.
Frúin: „Mig minnir a8
ég hafi séð yður einhver*
staðar áður“.
Gesturinn: „Áreiðan-
lega. Satt að segja er ég
þar alltaf".
— Þar sem þú ert
einkaerfingi hans ríka
frænda þíns, finnst mér
að þú ættir að sýna meiri
sorgarmerki við lát hans.
— Víst geri ég það. Ég
kypti mér strax svart
seðlaveski, en þú getuí
varla ætlast til, að ég
fari að bera það utaa
á mér.