Morgunblaðið - 24.11.1957, Síða 20

20
MORGVTSBl AÐIÐ
Sunnudagur 24. nóv. 1951)

Sannleikurinn um
Ef tir
GEORGES
SIMENON
Þýðing:
Jón H. Aðalstcinsson
5.
(Bébé 2),
'oncpe
— Það var hann, sem sagði það,
:ða hvað?
Það var einhver dulin merking
i orðum hennar, sem Jeanne veitti
athygli, en gat ekki skilið. Síðar
gerði hún árangurslausar tilraun-
ir til að komast til botns í þeim.
Hið eina, sem hún skildi var, að
Bébé lagði sérstaka áherzlu á orð-
ið hann. Hún talaði ekki um hann
eins og hún talaði um alla aðra,
og ekki bara um manninn sinn.
Hún talaði um Hann. Og hún var
ekki reið yfir því að hann Hann
hafði ákært hana.
Kannske skjátlaðist Jeanne. —
Hún ímyndaði sér víst að hún
væri sálfræðingur. En ánægja
Bébé. .. Já, hún virtist raunveru-
lega ánægð yfir því að Francois
hafði ákært hana fyrir morðtil-
raun. Jeanne aðgætti systur sína,
sem hafði tyllt öðrum fæti í neðsta
stigaþrepi. Eðluskinnsskórnir fóru
vel við kjólinn, en voru eilítið
dökkgrænni að lit.
— Það er þá satt?
— Hví skyldi það ekki vera
satt?
Síðan áleit hún auðsjáanlega að
Samtalinu væri lokið og gekk ró-
lega upp stigann og hélt felling-
unum á víðu, hálfsíðu pilsinu uppi
með annarri hendinni.
— Bébé!
Hún hélt áfram upp.
— Bébé, þú ætlar vonandi
ekki....
Hún var efst í stiganum og höf-
uð hennar sást ekki, er hún stað-
næmdist og sneri sér við.
— Vertu ekki hrædd, Jeanne
litla. Ef einhver spyr eftir mér,
þá er ég í mínu herbergi.
Herbergið var fóðrað innan með
silki og líktist yndislegri konfekt-
öskju. Ósjálfrátt leit Bébé í þrí-
skiptan spegilinn, sem sýndi all-
an líkama hennar, og strauk yfir
hárið með báðum höndum svo sást
í rakaða handarkrikana. Glugga-
hlerarnir féllu ekki þétt að og
gegnum rifu kom sólargeisli, sem
myndaði ljósan þríhyrning á lökk-
uðu skrifborðinu. Litla vekjara-
klukkan var tíu mínútur yfir
fjögur.
STÁL-
SKJALASKÁPAR
með færanlegum hillum
Hentugir fyrir
skrifstofur,
s k j a 1 a- og
bókasöfn o.fl.
Hagstætt
verð
STÁL-SKÁPAR
með færanlegum
hillum og skilrúmum
Fyrir
bifreiðavarahluti,
járnvörur o. fl.
Tfekla
Sími 1-12-75
--------------------——----------«>
Bébé Donge settist við skrifborð
ið, opnaði það þreytulega og tók
upp bláa skrifblokk.
Það var eins og henni gengi
illa að koma skipulagi á hugsanir
sínar. Hún hélt pennaskaftinu að
hökunni og starði annars hugar
á gluggahlerana, en fyrir utan þá
suðuðu flug'umar í sólskininu.
Að lokum skrifaði hún með á-
völum viðvaningslegum stöfum:
1. Gleymið ekki að gefa honum
meðalið á hverjum morgni. Auk-
ið dropafjöldann smám saman,
strax og fer að kólna.
2. Þriðja hvern dag á hann að
fá graut í staðinn fyrir súkkulaði
á morgnana, en látið ekki eins mik
inn sykur í hann og síðast (þrír
molar er nóg).
3. Takið ekki lengur fram
mokkaskóna handa honum, þeir
eru of þunnir. Hann má ekki
ganga í döggvotu grasinu. Gætið
þess vandlega, einkum í september
Hann má ekki heldur vera úti á
kvöldin.
4. Gætið þess að hvorki blöð né
drasl liggi í herbergjunum, sér-
staklega ekki blöð, sem hafa ver-
ið notuð í umbúðir. Vanrækið ekki
að taka vel til. Gangið ekki um
eins og hengilmæna.
5. 1 skápnum vinstra megin í
herberginu er....
Við og við lyfti hún höfðinu og
hlustaði, en hún heyrði ekki að
systir hennar kom upp stigann og
staðnæmdist framan við dyrnar.
— Ertu þarna? spurði Jeanne
lágróma.
— Láttu mig í friði. Ég hef
mikið að gera.
Jeanne dokaði við stundarkorn,
en varð rórra við urgið í pennan-
um og gekk nið.ur aftur.
.... 12. Látið ekki Clo, sem er
svo málug, fara niður í bæinn að
verzla. Pantið vörurnar í síma. —
Takið sjálfar á móti vörusendlum,
en talið aldred við þá ef Jacques
er nærrd.. .
Bifreið. Nei, það var ekki bif-
reið, sem hún beið eftir. Bifreið-
in ók fram hjá La Chataigneraie
og hélt leiðar sinnar eftir þjóð-
veginum. Vindurinn hlaut að
hafa snúið sér við sólsetrið, því
annað slagið heyrðist í hátalaran-
um á kaffihúsinu í Ornaie.
Ljósbletturinn á skrifborðinu
varð dökkur og daufur á að líta.
— Nei, mamma, hún er áreið-
anlega ekki vitskert. Það er eitt-
hvað í þessu, sem við vitum ekki.
Bébé hefur alltaf verið dul.
— Hún hefur alltaf verið veik-
byggð....
— Það er nú engin ástæða. Ef
þú hefðir ekki alið hana upp í
svona miklu eftirlæti.
— Uss, Jeanne. Á svona degi
skulum við ekki .... Heldurðu í
það. Já, en þá. ...
Frú d’Onnerville hafði náð sér
það mikið, að hún Tat risið upp
og litið yfir að hvíta hliðinu, sem
enn stóð opið.
— Þá verður hún sett í fang-
elsi! Það er hræðilegt. .. Hugsa
sér aðra eins smán!
— Taktu þessu rólega, mamma.
Við getum hvort eð er ekkert
gert í málinu.
— Enginn mun nokkurn tíma
fá mig til að trúa því, að mín eig-
in dóttir hafi nú fyrir skemmstu
— hér fyrir augunum á n.ér....
— Þannig er það nú samt,
mamma.
—- Þú ert þá á móti henni, þú
líka?
— Það er ég alls ekki, mamma.
— Já, þú ert nú líka gift
Donge. .. En ég mun aldrei fram-
ar geta litdð upp á nokkum mann.
Þetta verður áreiðanlega í blöðun-
um á morgun.
— Ekki fyrr en hinn daginn. í
dag er sunnudagur og....
Leigubíll úr borginni olli næst-
um því eirns miklu umróti og
sjúkrabifreiðin hafði gex-t. Bíllinn
ók fyrst fram hjá hliðinu, en
Pinaud læknir, sem sat í aftur-
sætinu, hallaði sér fram og sagði
eitthvað við bílstjórann. Maðurinn
ók lítinn spöl til baka og stað-
næmdist framan við afleggjarann,
þar sem hann vissi ekki hvort
leyfilegt myndi að aka inn.
Almenningssjúkrahúsið var fal-
leg bygging frá 16. öld, með háu
þaki, sem hafði breytt um lit þeg
ar árin færðust yfir það, hvítum
veggjum, stórum gluggum með
litlum rúðum, og garði umgirtum
háum vegg. Karlar í bláröndótt-
um sjúkrahússfötum gengu hægt
milli bekkjanna. Einn þeirra var
með band um fótinn og gekk við
staf, annar hafði bundið um höf-
uðið og sá þriðji studdist við hvít
klædda nunnu.
Til hægðarauka var Francods
fluttur beint á skui-ðstofuna. Le-
vert læknir, sem hafði fengið boð
símleiðis, stóð þar og beið með
gúmmíhanzka á höndunum. Allt
var tilbúið til að dæla upp úr
maganum.
Francois hafði einsett sér að
kveinka sér ekki. Þrátt fyrir tvær
morfínssprautur gat hann enn
hugsað nokkuð skýrt. Hann fyrir
varð sig fyrir að liggja þarna nak
inn eins og lík fyrir augum ungra
hjúkrunarkvennanna. Árangurs-
laust reyndi hann að segja eitt-
hvað róandi við Felix, sem var
svo utan við sig að lækndx-inn hót-
aði að vísa honum á dyr.
Meðan hann lá þarna með aftur
augun, kom hann fyrir sig litla
bréfsnifsinu. Hann uppgötvaði það
raunar einmitt þá. Hann var
ekki lengur í sjúkrahúsinu, held-
ur í garðinum á La Chataigneraie,
þar sem gangstígirnir glóðu sem
rauðir lækir í sólskininu og garð-
borðið varpaði skugga á grasið.
Milli skugga tveggja borðfóta lá
samankuðlað bréfsnifsi. Hann
hafði séð það. Á því var enginn
vafi, úr því að hann gat kallað
fram myndina nú. Þetta var eng-
in ímyndun. Hvert hefði Bébé svo
sem átt að setja bréfið þegar hún
hafði hellt eitrinu í bollann hans?
Hún hafði engan vasa á kjólnum
og enga tösku hjá sér. Auðvitað
hafði hún hnoðað bréfið saman í
rölcum lófanum og látið það falla
til jarðar, þar sem hún gerðd ekki
ráð fyrir að nokkur mundi veita
slíkum smáhlut athygli í trjágarð
inum.
Ef til vill var það þar enn?
Eða hafði hún farið niður síðar
sótt það og brennt?
— Reynið að vera hreyfingar-
lausir andartak.
Hann bedt saman tönnunum, en
’ tókst ekki að halda niðri í sér
I ópinu, sem hann iðraðist þó jafn-
harðan, er hann heyrði Felix
stynja hátt.
— Er frú Donge heima?
Hann var mjög langur og mjög
SHÍItvarpiö
MARKtlS Eftir Ed Dodd
Laugardagur 23. nóvember:
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50 Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 „Laugar-
dagslögin“. 16,00 Veðurfregnir.
Raddir fi'á Norðurlöndum; IV.
16.30 Endurtekið efni. 17,15 Skák-
þáttur (Guðmundur Arnlaugsson)
Tónleikar. 18,00 Tómstundaþáttur
barna og unglinga (Jón Pálsson).
18.30 Útvarpssaga barnanna: —
„Ævintýri úr Eyjum“, eftir
Nonna; IX. (Óskar Halldórsson
kennari). 18,55 í kvöldrökkrinu:
Tónleikar af plötum. Rússneskir
söngvarar, einleikarar og hljóm-
sveitir flytja músik frá heimalandi
Isínu (segulband). 20,30 Leikrit:
„Ættingjar og vinir" eftir St.
John Ervine. — Leikstjóri og þýð
andi: ÞorSteinn Ö. Stephensen. —-
22,10 Danslög (plötur). — 24,00
Dagskrárlok.
Sunnudagur 24. nóvember:
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í Kirkjubæ, félags-
heimili Óháða safnaðarins í Rvík.
(Prestur: Séra Emil Björnsson.
Organleikaiú: Guðbjartur Eggerts
son). 13,10 Sunnudagsei’indið: —
Söguleg frásagnarhefð og mótun
hennar (Björn Þoi'steinsson, sagn
f ræðingur). 14,00 Miðdegistón-
(leikar (plötur). 15,30 Kaffitíminn:
j a) Óskar Cortes, Pétur Urban-
j cic og Árni Isleifsson leika vinsæl
j lög á fiðlu, selló og píanó. b)
(16,00 Veðurfregnir). — Létt lög
(plötur). 16,30 Á bókamarkaðn-
um: Þáttur um nýjar bækur. 17,30
Barnatími (Baldur Pálmason). —
18,30 Miðaffanstónleikar: Lúðra-
sveit Reykjavíkur leikur; Paul
Pampichler stj. 20,20 Útvarps-
hljómsveitin leikur Stjói'nandi.
Hans-Joaohim Wunderlich.
20.50 Upplestur: Ljóð eftir
Hannes Sigfússon (Kristín Anna
Þórarinsdóttir leikkona). 21,00
Um helgina. — Umsjónarmenn:
Páll Bergþórsson og Gestur Þor-
grímsson. 22,05 Danslög: Sjöfn
Sigurbjörnsdóttir kynnir plöturn-
ar. 23,30 Dagskráilok.
Mánudagur 25. nóvember:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Búnaðarþáttur: Staifið í
sveitinni; II. Pétur Hjálmarsson
ráðunautur). 18,30 Fornsögulestur
fyrir böx-n (Helgi Hjörvar). 18,50
Lög leikin á-ýmis hljóðfæri (plöt-
ur). 19,05 Þingfréttir. — Tónleik-
ar. 20,30 Einsöngur: Guðmundur
Jónsson syngur; Fritz Weiss-
happel leikur undir á píanó. 20,50
Um daginn og veginn (Loftur
Guðmundsson rithöfundur). 21,10
Enska skáldið William Blake, —
erindi, upplestur og tónleikar: —
Þóroddur Guðmundsson rithöfund
ur talar um skáldið og Guðbjöi'g
Þorbjarnardóttir leikkona les ljóð
eftir Blake í þýðingu Þórodds. —
Ennfremur syngur Uta Gi'af lög
eftir George Antheil við kvæði úr
flokknum „Songs of Experience"
eftir William Blake; tónskáldið
leikur undir á píanó. 22,10 — Úr
heimi myndlistarinnar (Björn Th.
Björnsson listfræðingur). 22,30
Kammertónleikar (plötur). 23,10
Dagskrárlok.
1) Meðan bangsinn eltir litla i — Líf mitt hefur verið tilgangs i 2) — Vermundur, sjáðu, hvað
ivarta dýrið talar Vermundur við laust undanfarið, þangað til ég er þarna, hrópar Sirrí.
Sirrí ' hittí þig. '
Þriðjudagur 26. nóvember:
Fastir liðir eins og v. njulega.
18,30 Útvarjfssaga barnanna: —
„Ævintýri úr Eyjum“ eftir
Nonna; X. (Óskar Halldórsson
kennari). 18,55 Framburðar-
kennsla í dönsku. 19,05 Þingfrétt-
ir. — Tónleikar. 20,25 Daglegt mál
(Árni Böðvarsson). 20,30 Erindi:
Orðlist og myndlist (Kristín Jóns-
dóttir listmálari). 21,00 Tónleik-
ar (plötur). 21,30 Útvarpssagan.
„Bai'bara“ eftir Jörgen-Frantz
Jacobsen; XXIII. (Jóhannes úr
Kötlum). 22,10 „Þriðjudagsþátt-
urinn". — Jónas Jónasson og
3) Sirrí tekur upp myndavélina Haukur Morthens hafa stjórn
en Vermundur horfir hissa á dýr- 1 hans með höndum. — 23,10 Dag-
ið. Það er þefdýr. * skrárlok.