Morgunblaðið - 16.12.1956, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 1C. des. 1956
Jólasveinninn tilkynnir
öllum bæjarbúum, að hann, ásamt seppa sínum, skuli
fúslega flytja vinum ykkar og kunningjum jólapakka á
aðfangadag jóla (á tímanum kl, 2—10 e.h.), ef þess er
óskað. — Allar upplýsingar í síma 6883 á Þorláksmessu
frá kl. 2—7 e.h. — Einnig tekið á móti pöntunum á að-
fangadag kl. 1—2.
HYGEA
réttir yður hjálparhönd um val á:
ilmvötnum
steínkvötnum
gjafakossum o.fl.
Fyrir dömur — Fyrir herra
( Reyk j a víkurapóteki)
Sími82866
H JÚLBARÐAR
fyrirliggjandi í eftirtöldum stærðum:
5.20x13 (Anglia-Prefect)
5.90x13 (Consul)
6.40x13 (Zephyr Six Zodiac)
8.25x20
FORD-umboðið
Kr. Kristjánsson hf.,
Laugaveg 168—170 — Sími 82295
Reykjavíkurbtcf
Framh. af bls. 13
nokkurs Atlantshafslands, nema
minnkunin sé bætt með viðbót frá
sinhverjum öðrum.“
Allt er þetta harla lærdómsríkt
fyrir okkur íslendinga. Önnur
ríki Norðurálfu vilja hafa Banda-
ríkjaher hjá ‘ sér, ekki vegna
Bandaríkjanna heldur vegna eig-
in öryggis. Gæzla friðarins getur
ekki verið sæmilega örugg nema
allar þjóðirnar, hver með sínum
hætti, leggi sitt af mörkum til að
halda henni við.
Tíma-fyrirvari úr
sögunni
NORSTAD telur, að á þessum
meginatriðum muni engin snögg
breyting verða. Hann segir að
„svipaðs og verið hefur muni
’purfa að krefjast næstu þrjú,
"jögur, fimm árin, nema öll stjórn
málaaðstaðan breytist gjörsam-
lega í þeim heimi, sem við lifum
í. Og það er mjög ólíklegt, þrátt
fyrir þá afar þýðingarmiklu at-
burði, sem gerzt hafa síðustu vik-
urnar í Austur-Evrópu.“
Ekki er sízt vert að gera sér
grein fyrir breytingunni, sem
Norstad telur að orðið hafi frá
1951. Þá hafi ætlunin verið sú, að
einungis nokkur hluti liðsins
væri reiðubúinn á hinum eigin-
lega hættudegi, D-degi, og hafi
verið ráðgert að tekið gæti allt
að 30 dögum að hafa allt liðið til.
Síðan segir hann:
„f dag, með atómvopnum, er
þýðing tímans gjörólík, mánuðir
og ár kunna að hafa þjappazt
saman í nokkra daga og vikur.
Þörf okkar nú er að hafa h.u.b.
30 hersveitir reiðubúnar á D-degi.
Það eru þær hersveitir, sem eru
fyrir hendi, sem raunverulega
fæla frá árás, eins og nú stendur."
Þetta og ýmislegt fleira fróð-
legt segir Norstad hershöfðingi í
viðtali sínu. Eflaust stendur ekki
á stjórnarblöðunum að segja, að
ekkert af þessu komi okkur við.
Hér sé hershöfðingi aðeins að
gera grein fyrir sínum þörfum,
og allt sé miðað við að gera okk-
ur íslendinga sem hræddasta. En
á hverjum ber að taka mark, ef
ekki fremstu sérfræðingum í
sinni grein, mönnum sem mikils
álits njóta hjá öllum, er til
þekkja? Og víst er að engin af
þessum ummælum eru sögð með
okkur sérstaklega í hug, þótt þau
eigi við hér ekki síður en annars
staðar.
íslendingar hafðir að
háði
VINUM okkar í Danmörku þyk-
ir sumum gaman að gera mein-
fýsið gabb að okkur, nú síðast
með því að líkja okkur við svefn-
göngumann á þakmæni, er vakn-
aði við neyðaróp annarra, þegar
hann sjálfur var að því kominn
að stéypast fram af gaflinum.
Slíkur er sá vitnisburður, sem
Hermann Jónasson hefur aflað
okkur með erlendum þjóðum.
Blöð bæði í Þýzkalandi og Dan-
mörku hafa og í flimtingum, að
Islendingar hafi með samþykkt-
inni frá 28. marz s.l. sýnt sama
hugsunarhátt og maður, sem vill
vátryggja eign sína en neitar að
borga vátryggingargjaldið.
Dagblað í Köln, „Kölnische
Rundschau", birti hinn 24. nóv.
1956 grein eftir Cornelius, hern-
aðarsérfræðing blaðsins, með
þriggja dálka fyrirsögn: „Áhyggj
ur um norðurhlið Atlantshafs-
bandalagsins". Undirfyrirsögnin
er: „ísland verður eftir sem áður
mikilvæg stoð í öryggiskerfi Vest
urlanda.“ í þessari grein segir
m.a.:
fsland ómissandi
„Við höfum áður rætt um það,
að ef í hart slær, þá standa og
f alla varnir Evrópu, sem og vista-
flutningar til heimavígstöðvanna
í Evrópu, með því að hægt sé að
tryggja öryggi sjóflutningalpið-
arinnar yfir Atlantshafið. En ör-
yggi þessarar flutningaleiðar er
ógnað af flugher og flota Sovét-
ríkjanna.
Það er örðugleikum bundið
fyrir flota Rússa á Svartahafi og
Eystrasalti að sigla út á Atlants-
hafið. En flotadeildir þeirra, sem
bækistöðvar hafa í höfnum Norð-
ur Rússlands, eiga hins vegar
fremur greiðan aðgang að opnu
úthafinu.
Því er mikilvægt fyrir öryggi
siglingaleiðarinnar yfir Atlants-
hafið, að hægt sé sem allra nyrzt
að hefja leit að stríðsskipum
Rússa og ráðast á þau. í Evrópu
er nú talað um að hafa varnirnar
eins nærri óvinunum og unnt
er, og hið sama á ekki síður við á
'Atlantshafinu. ísland^ sem eir
mitt á milli Suður Noregs, Skot-
lands og Grænlands, er einmitt
sú bækistöð, sem gerir slíkar
varnir á Atlantshafi framkvæm-
anlegar.
Auk þess er ísland ómissandi
sem liður í hinni víðtæku radar-
gæzlu, sem Bandaríkin halda
uppi til að varna árásum að óvör-
um, hvort sem er árásum mann-
aðra flugvéla eða fjarstýrðra flug
skeyta. Ef íslands missti við
þýddi það, að inn í öryggiskerfi
vestrænna þjóða stæði eftirlits-
laus geiri, sem opnaði árásarflug-
vélum leið allt í senn að New
York, London, eða Ruhr-hérað-
inu.
Árásaraðilinn hremmir
landið
KRAFA íslenzku ríkisstjórnar-
innar um brottför bandaríska
herliðsins hefur því hina alvar-
legustu þýðingu, ekki aðeins fyr-
ir Bandaríkin, heldur fyrir NATO
í heild og þar með einnig fyrir
Vestur Þýzkaland.
ísland hefur að vísu heitið því,
að það skuli viðhalda og verja
þau varnarmannvirki, sem nú
hafa verið reist þar. En getur
þetta ríki með svo lága íbúatölu,
sem hefur ekki einn einasta vopn
aðan hermann, yfir höfuð gegnt
slíku hlutverki? Vér álítum að
svo sé ekki.
5 Varnarlaust fsland mun, ef
styrjöld brýzt út, óhjákvæmilega
falla í hendur þeim aðila, sem
fyrstur gerir árás og hefur þann-
ig forskotið af því að koma á
óvænt.
Árásaraðilinn verður fyrri til
að hernema landið með árás úr
lofti og af sjó og taka i sínar
hendur þau hemaðarmannvirki
sem þar standa og færa sér í nyt
landfræðilega stöðu eyjarinnar.
Enn er ekki hægt að segja fyr»
ir, hvernig samningum um fram-
tíð hernaðarmannvirkjanna á ís-
landi muni ljúka. Atlantshafs-
bandalaginu og þar með einnig
okkur Vestur-Þjóðverjum, er það
lífsnauðsynlegt að niðurstaðan
verði slík, að norður-varnarhlið-
in hrynji ekki.
Rússar munu hins vegar í laumi
gera allt, sem þeir geta, án þess
að eiga sjálfir nokkuð á hættu,
til þess að höggva skarð í varnar-
kerfi Atlantshafsbandalagsins."
Mjög eftirtektarvert er, að
þessi sérfræðingur telur að ekki
nái neinni átt að láta vamarstöðv
ar hér standa óvarðar. Slíkt yrði
aðeins til að auka hættuna eins
og Sjólfstæðismenn hafa bent á.
Rauði herinn
UM ÞÁ hættu sem hinum frjálsa
heimi er búin af ofbeldisríkinu í
austri, má lesa í nýrri bók, er
enski herfræðingurinn Liddel-
Hart hefur safnað til, og nefnist
í hinni bandarísku útgáfu, Rauði
herinn. Þarna er samankominn
mikill fróðleikur, og þykir það
ekki sízt eftirtektarvert, að sýnt
er fram á, að Rússar eru nú einir
jafnfærir í „gamaldagsstyrjöld-
um“ sem atómvopna-árás. Enda
er bent á, að þeim muni ekki síð-
ur verða ágegnt um heimsveldis-
áform sín með því að leggja lönd-
in undir sig smátt og smátt en
með því að gera stór-árás.
Einn af þekktustu sérfræðing-
um Bandaríkjanna um utanríkis-
mál sagði, er hann hafði lesið
bókina: „Líklegt er að sá, sem
les bókina, sofi verr en ella. Hitt
er ólíklegt að hann vilji afnema
herkvaðning, minnka bandaríska
herinn eða skerast úr leik í At-
lantshafsbandalaginu."
Ekkert af því, sem nú hefur
verið rakið er miðað við islenzka
lesendur eða að neinu leyti samið
undir áhrifum íslenzkra manna,
Engu að síður á það mikið erindi
til okkar íslendinga og sann-
ar enn einu sinni það, sem skyni
bornir menn bentu á strax í vor,
að bezta ráðið til að tryggjaheims
friðinn er að efla Atlantshafs-
bandalagið og að hver sá, sem þar
skerst úr leik, er að auka hætt-
una á nýrri heimsstyrjöld.
Husnæðismálin
ALGERT aðgerðaleysi núverandi
ríkisstjórnar um lón til íbúðar-
húsabygginga er nær óskiljanlegt.
Hannibal Valdemarsson opinber-
aði raunar fákunnáttu sína í þess
um efnum, þegar hann á dögun-
um lýsti yfir, að ekkert samband
væri á milli möguleika til fjár-
öflunar í þessu skyni og spari-
fjársöfnunar landsmanna. En
hún hætti með öllu, þegar núver-
andi stjórn tók við. Málið er þvi
erfiðara en ella. Því meira ríður á
skynsamlegum aðgerðum
Sjálfstæðismenn í húsnæðis-
málastjórn, Þorvaldur Garðar
Kristjánsson og Ragnar Lárusson
tóku málið upp þar. Bentu þeir
á, að nú þyrfti að útvega 250
milljónir króna í þessu skyni og
lögðu til að 100 millj. króna þar
af yrði aflað með lántöku er-
lendis. Málinu var síðan fylgt
eftir á Alþingi með tillöguflutn-
ingi af hálfu Sjálfstæðismanna í
sömu átt.
Stjórnarliðið væri ólíkt sjálfu
sér, ef það samþykkti þessar til-
lögur, en vonandi verða þær þó
til að vekja það af værum
blundi.
Kopavogur!
Eitt eða tvö herbergi með sérinngangi óskast. —
Meiga vera i kjalara. — Tilboð merkt: „Kópavogur
— 7404“, sendist Morgunblaðinu.