Morgunblaðið - 31.01.1928, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
7
To tlie Editor of Morgunblaðið
re. stranding of S/T „Gladwyn“.
Sir!
May I on belialf of my crew
and self, through your paper,
bhank tlie fishermen and all the
mhabitents of Sandgerði on their
hrave and dangerous mission, wlien
safing- the lives of me and my
cre\k on the night of 23rd inst.,
when my ship was stranded.
Every man of my crew holds
his life to the way the Iceland
men worked, and also the hospita-
lity shown by the store keepets
for supplying food and dry cloth-
ing. May I add that I shall never
forget that night, and I shall al-
v;ays say that I owe my life to an
Tcelander.
On ííiy return to England I shall
report this matter to the proper
Authorities.
Thanking you
I am Sir, your obediently.
A. E. Edmundson,
Captain S/T, Gladwyn.
(Á íslensku: Má jeg biðja blað
vðar að fæ'ra sjómönnum og íbúum
Sandgerðis þakkir mínar og skip-
verja minna fyrir djarflega og
áhættumikla framgöngu þeirra, þá
or þeir björguðu lífi okkar aðfara-
nótt 23. þ. mán., þegar skip mitt
strandaði.
Ilver maður á skipi mínu á líf
sitt að Jiaklca frámgöngu íslend-
inga, og einnig hjúkrun, fæði og
þnrum fötum, sem útgerðarmenn
Ijetu okkur í tje. .Jeg vil leyfa
mjor að bæta því við, að jeg mun
aldrei gieyma þeirri nótt, nje hinu,
að jeg á íslending líf mitt að i
launa.
Þegar jeg kem heim til Eng-t
lands mun jeg tilkynna þetta rjett-
um yfirvöldum).
ur kappglímumaður, en Jörgen
bragðfimur og lipur. Yerður óefað
gaman að sjá þessa snjöllu glímu-
menn eigast yið. Þá eru það bræð-
ur Þorgeirs, Agúst og Björgvin,
sein oft hafa áður kept í kapp-
glímu við góðan orðstír. Þá er
meðal keppenda, hinn velþekti
glímumaður Ottó Marteinsson, sem
altaf hefir getið sjer góðan orðs-
tír fVrir prúða framkomu. — Þá
keppa um skjöldinn tveir bríeður (
Gunnar og Lárus 'Salómonssynir;
_ iíassíM ests
1. febrúar.
Fjórtán keppendur.
Eins og flestir borgarbúar vita,
heldur hið velþekta Glímufjel. Ár-
Uuimi ál-lega kappglímu um Ár-
mannsskjöldinn, 1. febrúar. Allir
íþróttamenn, og þeir sem unna
þjóðaríþrótt vorri, hlakka mjög
«1 Skjaldarglímu Ármanns, sem
°ft hefir verið merkasta glímu-
mót ársins. Munu margir Reyk-
ríkingar muna, er þeir Guðmund-
hr Stefánsson, Hallgrímur Bene-
úiktsson og Sigurjón Pjetursson
keptu um Ármannsskjöldinn 1909,
°g urðu jafnir að vinningum, þris-
var í röð. Ljek þá Iðnó á reiði-
skjálfi af áhuga áhorfenda. Var
það og að vonum, því þessir þrír
áðurnefndu glímugarpar hafa
v'lrl>að mestum ljóma á Skjaldar-
Uúnu Ármanns, enn sem komið er.
Ánnars er saga Skjaldarglíniunnar
'A'o merkileg, að Ármann ætti að
Áta einhvern velkunnugan slcrá
^nna, áður en það er orðið of seint.
Keppendu'r í þessari Skjaldar-
Slímu, 1. febrúar n. k., verða 14,
hafa sjaldan verið svo margir.
0o*
Ált eru það æfðir glímumenn, en
hokkrir þeirr^ hafa ekki áður
jú>mið lijer fra'm á kappglímumóti.
^ ®st munu mpnn' þekkja glíniu-
^óhginn, Þorgeir Jónsson, frá
ai'madal og Jörgen Þorbergsson,
01 Vann skjölctinn í fyrra. Eins og
lllehn vita er Júohgeir mjög örugg-
Þorgeir Jónsson.
efnilegir glímumenn, sem ekki
hafa glímt lijer opinberlega áður.
Ekki eru þeir svo menn viti skyld-
ir Helga S. ILjörvar, en glímu-
mannablóð rennu'r í æðum þeirra.
Mjög kunnur glímumaður að
austan, Sigurður Thorarensen, er
meðal keppenda, og sagður muni
vera skeinuhættur* Skjaldarhafan-
um og Þorgeiri glínmkóngi. Þá er
Ragnar Kfistinsson, sem glímir
Ijett og liðugt. A'rnbjörn Sigur-
geirsson, og fjórir glímumenn, sem
voru hjer á síðasta íþróttanám-
skeiði, þeir B'enedikt Jakobsson,
Georg Þorsteinsson, Helgi Krist-
jánsson og Helgi Thorarensen; alt
gegnir og góðir glímumenn. Yfir-
leitt eru allir þes^ir glímumenn
liðlegir, og má gera ráð fyrir að
menn fái að sjá margar snjallar
glímur og fallegar.
Þorgeir Jónsson hefir unnið Ár-
mannsskjöldinn tvisvar áður, en
Jörgen Þ. einu sinni; en þrisvar
sinnur verður. að v.inna hann til
fullra'r eignar, og mun Þorgeir
hafa fullan hug á því. En þeir sem
lcunnugir eru spá því að honum
muni veitast það erfitt, þar sem
um svo marga lipra og góða glímu-
menn er að ræða. Glímufjelagið'
Ármann hefir vandað vel til i
glímumóts þessa, og mun vissara j
fyrir þá sem ætla að horfa á
Skjaldarglímuna, að tryggja sjer
aðgöngumiða í tíma, en þeir eru
seldir í bókaverslunum, og kosta
1.50 og 2.25. Þá ættu menn og að
kaupa keppendaskrá, sem er með
mynd af glímukóngnum og skjald
arhafanuin, til þess að fylgjast
sem best með glímunni, er hefst
kí. 9 um kvöldið, í Iðnó.
Eflið og styrkir þjóðaríþrótt-
ina.
Gamall glímumaður.
iicða; S. SíslsGsn
hlauparí
íþróttunum hefir fleygt áfram
á síðustu árum. Áhugi manna fyr-
ÍL- íþróttalífinu yfir höfuð. hefir1
farið,, og fer vonandi hraðvax-!
andi.
Þessar framfarir má að mjög i
miklu leyti þakka hinum áhuga-;
sömu" forkólfum Í.S.Í. Þeir liafa!
I
í ræðu og riti starfað ötullega að
því að hvetja menn til þátttöku,
og með tíðum niótum vakið áhuga
og eftirtekt almennings fyrir þeim
mönnum, sem skara fram úr, enda
eru þeir þess fyllilega verðir, að
þeim sje veitt athygli.
Fyrir rúmu llálfu öðru ári kom \
hingað, vestan um haf, ungur mað-
ur, að nafni Garðar S. Gíslason,
hafði hann dvalið nokkur ár í
Kanada og unnið sjer og þjóð
sinni ágætan orðstír, með þátt-
töku í íþróttum vestur þar, eink-
um hlauþum.
Það er óhætt að fullyrða, að
koma Garðars hingað hafi varpað
nvrri öldu áhuga inn í íþrótta-
lífið. Hann byrjaði með því að
þurka út gömul met í ýmsum
íþróttum, svo sem 100 og_ 200 m.
hlaupum og s.l. sumar í lang-
stökki og fimtarþraut. Voru met
Garðars einkum í hlaupunum
framúrskarandi góð og síðan hefir*
honum tekist að bæta þau enn
frekar, sem ber ljósastan vott um
að enn muni ekki búið að ná þeim
hraða .úr Garðari sem til er.
í Kanada var Garðar í þjálfun
hjá besta þjálfara, sem þar er völ
á, og til að sýna hverjar mætur
hann liafði á piltinum, nægir að
taka hjer upp eina setningu, sem
hann lætur falla í brjefi til Garð-
ars, þar sem hann harmar mjög
brottför hans og hvetur til aftur-
komu: „I am proud to think I had
tlie honor of coaching you along,
and would have been very pleased
if I could have carried you on for
a few vears yet.“ Jeg er upp með
mjer við hugsunina um það að
í þjálfun, og hefði verið mjög
mönnum vorum svo óha.gstæð, að
þeir geta ekki svo vel sje æft sig
undir kappleiká um heimsmetin.
En það er sárt fyrir snjalla og
djarfa íþróttamemi ,að verða að
leita til annara landa, og sigla
undir þeirra fána ef þeir eiga að
geta orðið færir um að keppa um
heimsmeistaratignir í íþróttum,
eða leggja árar í bát ella.
Garðar hafði aðeins notið þjálf-
unar eitt sumar og árangurinn
sýnir Ijóslega að hjer er óvenju-
lega gott íþróttamannsefni á ferð-
inni.
Hjer eru engir þjáífarar, elck-
ert, svo vitanlegt sje, gert til
þess að útvega þá, og ekki nóg
með það, það hefir ekkert verið
gert til þess sjerstaklega að und-
irbúa íþróttamenn vora undir þátt-
(t,öku í Olympíuleikunum næst.
Eins og gefur að skilja eru þetta
hin mestu vonbrigði fyrir íþrótta-
nienn þá, sem keppa að því, og
ala þá von í brjósti, að þeir fái
tækifæri til að berjast fyrir ís-
lenskri hreysti á alheims meist-
aramótum.
Garðar mun nú hafa í hyggju
að hverfa aftur til Ka.nada, von-
svikinn um íþróttalífið hjer heima,
og halda áfram að æfa sig þar.
Þetta álít jeg mjög varhugavert
fyrir íþróttalífið á íslandi, og
vona, íþróttanna vegna, að hinum
áhugasömu framherjum í. S. í
takist að koma í veg fyrir að
íþróttamannaefni vor þurfi að
leita af landi burt, til þess að geta
notið sín.
##
Aðkomumaður segir við mann,
sem er að dorga.
— Hafið þjer veitt nokkuð 1
— Já, skó á vinstri fót.
— Búist þjer við að veiða nokk-
uo annað!
— Já, skó á hægri fót.
Garðar S. Gíslason.
hafa haft þann heiður að hafa þig
ánægður, ef jeg hefði getað fylgt
þjer fram um nokkurra ára skeið
enn. —
Ef Garðar hefði ekki horfið
heim, er mjer nær að halda, að
hann hefði farið sem fulltrúi Kan-
ada til Olympíuleikanna í ár, en
hann kaus heldur að þjóna fóstur
jörðu sinni og vinna lienni þann
frama, sem hann hefir öll skilyrði
til að ná, ef alt er með felclu. En
hvernig fer svo þegar hingað kem-
ur ? Því er fljótt svarað. Hjer vant-
ar þjálfun, menn, seni kunna að
temja íþróttamennina, kenna þeim
að ná því fraih, sem í þeim
býr. Yfirleitt öll aðstaða er íþrótta
Frá FiskiIielagiKa.
í Morgunblaðinu frá (í gær
12. þ. m. er getið um framhalds-
aðalfund Fiskifjelagsins og að þar
hafi verið lagt fram undirskriftar-
slcjal úr Keflavík.
Það var satt, rjett í fundarlokin
kom upp brjef — eða heldur tvö
en eitt — og liafði verið smalað
saman 30 mannanöfnum undir
ar.nað. — Jeg vil geta þess, að
hægt mun vera að safna nöfnum
— ekki 30, heldur 30x30 — undir
mótsetta ósk, við þá, sem umgetin
brjef fóru fram á, ef farið er um
það svæði hjer, sem bannað er
ao nota „snurrevaader“ á.
Af því sagan er ekki nema
liálfsögð í Morgunblaðinu, vil jeg
bæta við, að brjef það, sem Kefl-
víkingar sendu, fór fram á að
di agnótaveiði væri leyfð á því
svæði sem nú er bannað hjer,
fyrir öpna báta og mótorbáta, að
30 tonnum, sem heima eiga á þessu
svæði á tímábilinu frá 1. sept.
til áramóta. Það sjer hver maður
hversu mikil fjarstæða þetta er.
Til þess að þetta geti orðið, yrði
ekki einungis að leysa upp bann
það sem er með veiði dragnóta
hjeír, heldur einnig að breyta allri
fiskiveiðalöggjöfinni og svo líka
sambandslögunum og ef til vill
mörgum fleiri.
Það er einnig skakt til fært í
Morgunblaðinu, að hið friðlýsta
svæði nái frá Garðskaga að Keil-
isnesi; það nær yfir Gerða—Kefla-
víkur og Yatnsleysustrandar-
hreppa — frá Garðsskaga og inn
á Hafnarfjö!rð — á milli Hraun-
ness og Lónakots að instu mörk-
um Vatnsleysustrandarhrepps.
Það má segja um þetta húg-
myndasmíði Keflvíkinga: Yerkið
lofar meistarann.
Auðnum 13. janúar 1928.
St. Sigurfinnsson.
Erindi í Iestrarsal.
Fjelag íslenskra hjúkrunar-
kvenna. sækir um 1500 kr. styrk
til þess að styrkja hjúkrunarnema
sína til náms.
Árni G. Friðriksson sækir um
1200 ltr. styrk til þess að ljúka
námi í náttúrufræði og dýrafræði
við Hafnarháskóla. (Les hann
fiskifræði sem sjergrein.)
G. Óskar Scheving sækir um
2000 kr. styrk til framhaldsnáms
í Listaháskólanum í Höfn.
Ingimundur Eyjólfsson fer þéss
á leit, að Alþingi veiti alt að
5000 kr. árlega í 4 ár, eða alla
upphæðina í fjárlögum í einu til
styrktar húsbyggingu handa náms-
fólki í Ósló.
Guðmundujr Kristjánsson sækir
um 3500 kr. styrk til þess að ljúka
söngnámi í ítaJíu.
. .Magnús Pjetursson leikfimi- og
handavinnukennari við barnaskól-
ann á Akureyri sækir um 1500
kr. utanfararstyrk.
Stjórn Iðnaðarmannafjelag Ak-
ureyrar sækir um 2500 kr. styrk
tii kvöldskólahalds á Akureyri.
Jón Kristjánsson á Alcureyri
sækir um 4000 kr. t.il nokkurra
bóta á tjóni, sem hann hafi orðið
fyrir 1924, vegna taugaveiki og
sóttvarnaráðstafana í sambandi
við liana.
Samband norðlenskra kvenna
fer þess á leit, að því verði veitt-
ur styrkur eins og að undanförnu,
eigi minni en 500 krónur.
Hallgrímur Kráksson póstur fer
þess á Ieit, að eftirlaun sín verði
hækkuð upp í 400 kr. á ári, en
þau eru níi 200 kr. á ári.
ÍLeikfjelag Akureyrar fer fram
á, að styrkur til fjelagsins verði
hækkaður upp í 3000 kr. á ári.
Árni S. Björnsson sækir um
1200 kr. styrk til þess að ljúka
náini í tryggingavísindum og hag-
fræði við Hafnarháskóla.
Jón Blöndal stúdent sækir um
1200 kr. styrk til þess að lesa
hagfræði við liáskólann í Höfn.
Steinþór Guðmundsson skólastj.
á Akureyri sækir um 2500 kr. ut-
anfararstyrk til þess að kynna
sjer reynslu annara þjóða um
notkun kvikmynda í þarfir
fræðslu og menningar.
Stjórn Kvenfjelagsins „Ósk“ á
Isafirði, sækir um 12000 kr. styrk
tij húsmæðrakenslu á ísafi’rðit
Til samgöngubóta. Sameiginleg-
ulr fundur verka.m,annafjelagsins
„Fram“ og verslunarmannafjelags
Seyðisfjarðar skorar á Alþingi að
veita 100 þús. kr. til akbrautar-
lagningar yfir Fjarðarheiði.
Hjneppsnefnd Búðarhrepps fer
þess á leit að fá ríkissjóðsábyrgð
fyrir alt að 100 þús. kg. láni til
fyrirhugaðrar raflýsingar í Búð-
árlireppi.
Sama hreppsnefnd sækir um
6000 kr. styrk úr ríkissjóði til
akbrautar f(rá Búðum að ræktun-
arsvæðinu á Kirkjubóli.
Bæjarstjórn Akureyrar fer þess
á leit, að Alþingi veiti höfninni
75 þús. kr. styrk úr ríkissjóði,