Ísafold - 20.08.1910, Blaðsíða 3

ISAFOLD
211
Friðrik Bergmann; þá sira Jón Bjarna-
son, og svo hver aí öðrum. Hér er
ekki hallað einu orði frá þvi sem satt
er, að þvi er þetta snertir.
Annars skora eg hérmeð á Þorstein
Gislaon, að nafngreina þá »Isafoldar-
menn í Wpeg«, sem hann segir, að
hafi »keypt* mig, eða heita opinber
ósannindamaður ella. Sömuleiðis skora
eg á hann að nafngreina þá menn,
er hann segir, að hafi haft »kynni« af
mér heima, eða hér vestra, og hafi
»talað um mig með lítilsvirðingu og
skopic. Geti, eða geri, Þorsteinn
Gíslason ekki þetta, þá lýsi eg hann
hérmeð opinberan ósannindamann að
þessum orðum. Eg get huggað Þ.G.
með þvi, að mér er hægt að fá ágæt-
an persónulegan vitnisburð frá fjölda
mörgum mönnum, sem eg hefi kynst,
unnið með og haft í vinnu, sem eru
eða hafa verið til þessa — pólitiskir
jábræður hans.
Sjöundu ósannindin eru það, »að eg
hafi hugsað mér að komast í kjótpott-
inn, þegar stjórnarskiftin urðu á ís-
landi, og að í þvi skyni hafi eg sótt
um 7000 krónur úr landsjóði.
Þessi fjárbeiðni til þingsins er til-
komin eins og hér segir:
Veturinn 1908 ræddu Reykjavíkur-
blöðin — einkúm þó »Reykjavíkin< —
um, hve æskilegt væri, að fá Vestur-
íslendinga til að flytja austur til íslands
og að eitthvað þyrfti að gera, af hálfu
þings og stjórnar, til að koma alvar-
legri hreyfingu á það mál.
Hr. Hannes S. Blöndal, er var þá
nýlega kominn heim, skrifaði mér um
þetta, og kvaðst hafa talað um þetta
mál — er væri sér mikið áhugamál
— við hr. Einar Helgason ráðunaut;
sagðist hafa bent honum á mig til að
koma málinu á hreyfingu hér vestra,
og standa fyrir því hérna megin hafs-
ins. E. H. skrifar mér um líkt leyti
(21. apríl 1908) og felur mér á hend-
ur að gera það í þessu innflutnings-
máli, sem mér þyki tiltækilegast. Eg
auglýsti því eftir fólki í báðum isl.
blöðunum í Winnipeg, og fékk aftur
mesta fjölda af bréfum með spurning
um um eitt og annað þessu viðvíkj-
'audi, en allir spurðu hvort fengist
niðursett jarqjald. Öllum þessum bréf-
um, sem skiftu tugum, svaraði eg
jafnharðan og fór talsverður tími í
það — auk póstsgjalds —, sem eg
hefi ekkert fengið fyrir, og hefi aldrei
œtlast til að fá neitt fyrir.
Auglýsingakostnaðinn borgaði Bún-
aðarfélag íslands. Þetta var alt, sem
eg gat gert fyrir málið á þessu stigi.
Skrifaði eg svo hr. E. H. nokkur bréf
málinu viðvíkjandi og sagði honum,
að mín skoðun væri, að nauðsynlegt
væri að fá fargjaldið sett niður, ef nokk-
uð ætti að verða ágengt. Hann kvaðst
vera mér alveg samdóma um þetta,
og segist skuli reyna að hafa áhrif á
þingið þessu til stuðnings. Einnig
skrifaði hann um málið i »Freyr<.
Til þess nú að reyna að. þoka þessu
eitthvað áleiðis, reyna að gera tilraun
við innflutning Vestur-íslendinga til
íslands, tók eg það ráð, að sækja um
7000 kr. til þingsins í þessu skyni.
Minni fjárhæð var með öllu ónóg.
Og þessi fjárhæð átti nálega óll að
ganga til þess að fá niðursett Jargjald
en ekki til inín, eins og sjá má af
skjölum þeim, er eg sendi til þingsins.
Eg talaði við forstöðumenn tveggja
eða þriggja gufuskipafélaga í Winni-
peg, um þetta mál, og vildu þeir veita
mikla niðurfærslu á fargjaldi, efstjórn
íslands vildi borga einhverja vissa fjár-
hæð á hvert höfuð, eins og stjórnir
annara ríkja gera, sem vilja fá fólk,
þar á meðal t. d. Canadastjórn. Sú
niðurfærsla hefði numið miklu meira
en þvi, sem hver einstaklingur gat
fengið;. því eftir því sem fleira fólk
flyzt, því betur standa félögin sig við,
að selja farið fyrir lágt verð. En mál-
ið strandaði á þinginu, og hygg eg
það hafi fremur stafað af hinum bága
búskap landsjóðs, eftir stjórnarár Haf-
steinstjórnarinnar,sem gerðihaglandsins
harla bágborinn,þrátt fyrir fádæma góð-
æri (sjá landsreikninginn 1908) en þvi,
að þingið hafi ekki viljað sinna þessu
máli. Skraf Lögrétturitstj. um það, að
»skop hafi verið gert að þessari fjár-
beiðni í blöðunum hér vestrac, eru
bein ósannindi.
Áttundu ósannindin eru þau, að »B.
J. (ráðherra) hafi líklega stungið að mér
einnverjum bita; og að 5—iokrónur
tvisvar eða þrisvar á ári, væri líklega
nóg til að hugnast mér«.
Eg hefi aldrei fengið, né átt neitt
tilkall til, að fá svo mikið sem einn
eyri hjá B. J.; og eg get fullvissað
»Lögr.«ritstj. um það, að hvorki hann
né nokkur annar kaupir sannfæringu
mína fyrir neina peninga.
Enda hefir enginn lagt út i það að
fá mig keyptan. En eg minnist þess,
að eini maðurinn, sem hefir boðið að
útvega mér landsjóðslaunaða stöðu, ef
eg væri »fáanlegur< til að taka hana,
er sterkur jylgisniaður H. Hajsteins, og
staðan dtti að vera veitt aj Hajstein.
Eg hefi þetta svart á hvítu; og þetta
gerðist í marz 1908.
En skylt er að geta þess, að póli-
tik var ekki nefnd í sambandi við
þetta boð; heldur var það tekið Jram,
að það væri af þvi, að mér væri treyst
til að leysa verkið betur af hendi en
nokkrum öðrum. Hefði verið eins auð-
velt að »kaupa« mig og ritstj. Lögr.
segir, þá hefði verið likindi til að eg
hefði heldur stutt Hafsteinsstjórnina, svo
eg næði i stöðuna. En rúmum mán-
uði ejtir að eg fékk þetta boð, fór eg af
öllum mætti að vinna á móti stefnu og
stjórn H. H., af því sannjaring mín bauð
mér það. Hún sagði mér, að það
væri skylda min sem Islendings, þvi
nú ætti að reyra ísland dönskum fjötr-
um. Og eg mun berjast á móti
flokknum, austan hafs og vestan, með-
an hann berst með jafn ósæmilegum
vopnum og hann hefir gert nú síð-
ustu árin.
Og þó mér séu sendar »sendingar«
líkar þessari »Lögr.-grein«, til aðreyna
að myrða mannorð mitt, þá mun eg
lítið um þær fást, heldur taka undir
þessi orð skáldsins:
Það litlu skifta læt eg mig,
Þó last eg fái’ og nið, o. s. frv.
Annars er það mín skoðun, að það
séu einhver þau beztu meðmali, er
nokkur maður getur fengið, aðfá »last
og níð« ! i Heimastjórnarblöðum(ll!)
og eg efa að nokkrir menn á íslandi,
njóti meira trausts og álits hjá íslenzku
þjóðinni austan hafs og vestan en
einmitt þeir, er eltir hafa verið með
rógi og ósannindum ár og dag af sum-
um blöðum og foringjum hinna rang-
nefndu Heimastjórnarmanna.
Chicago í júli 1910.
A. J. Johnson.
Reykjavikur-annáll.
Aðkomufólk þessa dagana: Frá Engenie
Nielsen Eyrarbakka ásamt dsetrnm sinnrn,
Þórhallnr Danielsson kaupm.
' Aflabrögð mega heita mikið góð yfirleitt
við Eaxaflóa og veBtnr með landi. Botn-
vörpungar afla vel, þetta 1—2 þús. eða
meira á sólarhring, þegar þeir fara út.
Þilskipin hafa og aflað drjúgum.
Pylgir hér skrá yfir afla þeirra á snmar-
vertíðinni:
H/E P. J. Thorsteinsson & Co. Rvík:
Portland 12500
Ragnheiður Guðrún 24000
15500
Björn Olafsson 14000
Langanes 21000
Skarphéðinn 19000
Sléttanes 14000
Toiler 17000
H/F Sjávarborg:
Geir 19000
Sjana 26000
Gnðrún Zoega 17000
Jósefína 19000
Frfða 14000
ísabella 17500
Acorn 12000
Morning Star 27500
Robert 14000
Gunna 16000
Himalaya 10000
Jón 13500
Elin 6000
Th. Thorsteinsson:
Sigríður 25000
Margrét 19500
Gnðrún Soffia 16500
Jón Laxdal:
Hildur 21000
Sigurður Jónsson Görðunum:
Haffari 19000
Guðmundur Ólafsson 0. fl.
Bergþóra 29000
H/F iStapinn*:
Éster 32000
Jón Olafsson 0. fl:
Hafsteinn 20000
H. P. Duus:
Ása 30000
Keflavik 36000
Svava 17000
Signrfari 18000
Milly 22500
Sæborgin 23000
Björgvin 24000
Haraldur 15000
J. P. T. Brude:
Valtýr 17000
Gunnvör 12000
Niels Yagn 16500
Einar Þorgilsson:
Surprise 27000
Jón Þórðarson, Ráðagerði:
Seagull 20000
Dáin: G-uðrún Hannesdóttir, Anstnrstræti
3, 82 ára. Dó 17. ág.
Ditlev Thomsen konsúll hefir dvalist hér
rúman mánaðartima ásamt frú sinni. Þan
halda til Kaupmannahafnar þ. 22. þ. mán.
á Botniu.
Erindi sitt um Danmörkn og ísland flyt-
ur dr. Norman-Hansen i kvöld kl. 9 í Bárn-
búð. — Það verður óefað fróðlegt áheyrnar.
Fasteignasala. Þingl. 18. ágúst.
íslandsbanki fær uppboðsafsal fyrir hús-
eigninni nr. 38 við vesturgötn með tilheyr-
andi fyrir 5800 kr. Dags. 12. ágúst.
Sami selnr konsúl Kr. Þorgrimssyni og
trésmið Einari J. Pálssyni sömu húseign
með tilheyrandi. Dags. 15. ág.
Jóhann kaupmaður Jóbannesson selur
Kristbirni Einarssyni húseign nr. 2 við
Spitalastig með tilheyrandi fyrir 3500 kr.
Dags. 15. ágúst.
Ferðalög: Sighvatur Bjarnason banka-
stjóri fór norðnr 1 land ásamt frú sinni fyr-
ir nokkrum dögnm. — G-nðmundur Magnús-
son læknir oj; Friðrik Jónsson kanpm. eru
nýkomnir heim úr laxvedða-útilegu uppi i
Borgarfirði. — Sira Eir. Briem fór i gær
i kynnisför austur að Stóranúpi.
Guðsþjónusta á morgun
í Dómk. kl. 12 sira Fr. Fr.
Engin siðdegismessa.
í Fríkirkj. kl. 12 síra Ól. Ól.
J. Jónassen fyrv. landleeknir varð sjötug-
ur í fyrradag og var þess minst hér i bæ
með fánum a stöng.
Stafsetningarorðbók
B. J.
önnur útgáfa endurskoðuð
er alveg ómissandi hverjum manni,
er rita vifl islenzku stórlýtalaust, með þvi
að þar er ekki einunfis sýnd rétt stafsetn
ing hér um bil allra orða i málinu, sem
nokkur hinn minsti vandi er að rita rétt —
þeim einum slept, er ekki villast á aðrir eu
þeir, er ekki geta heitið læsir eða skrifandi
— 'heldur eru þar til tind, i kafla sér aftan
til i kverinu, allmörg algeng mállýti (rang
mæli, bögnmæli, dönskuslettur) og sýnt, hvað
koma eigi í þeirrs stað, svo að rétt mál
verði eða sæmileg islenzka. Kverið er þvi
alveg ómissandi við islenzkukenBlu,
b æ ð i kennendum 0 g nemendnm, og sömu-
leiðis miklnm meiri hluta allra þeirra
manna, er eitthvað vilja láta eftir sig sjá á
prenti á vora tungn.
Þar er fylgt blaðamannastafsetningnnni
svo nefndri, en þá stafsetningu hefir lands-
stjórnin nú tekið npp fyrir nokkrnm árum
og fyrirskipað i skólum og kenslubókum.
með þeim einnm afbrigðum, aö rita hvergi
e, og hafa þvi allir kversins full not,
hvorri þeirra 2 stafsetninga, sem þeir fyigja,
en aðrar eru nú mjög svo horfnar úr sög
unni. — Kverið kostar innb. 1 kr.
Sitt af hverju.
Fjárhagsaætlun Breta 1911 nemur
nærri 3600 miljónum króna.
í Sviss hafa svo margir útlendingar
búsett sig, að Svisslendingar eru orðnir
smeikir við það, — hugsa til Transvaal
ríkisins, sem misti sjálfstæði sitt fyrir
innflutning útlendinga. Helmingur af
íbúum Genf-borgar, Basel og Ziirich eru
útlendingar.
30000 kr. verðlaunum hafa blöð i
Bandaríkjunum heitið þeim, er flýgur
frá New-York til St. Louis. Vegarlengd-
in er 1500 rastir=200 mílur eða þreföld
vegarlengdin frá Látrabjargi að Gerpi.
Ferdínand Búlgarakonungur hufir
jafnan verið mjög heyrnarsljófur, svo
sem margir þeir frændur (Orleansættin)
— en nú er hann orðinn a 1 v e g
heyrnarlaus.
Strindberg og Hedin. Sænska skáld-
ið heimsfræga August Strindberg
befir nýverið ráðist hrottalega á. landa
sinn Sven Hedin, hinn fræga land-
könnuð, í sænskum blöðum og borið
honum á brýn, að hann hafi logið til
um landafundi sína. — Hedin svaraði
aftur með svo svæsinni persónulegri
skammagrein um Strindberg, að einum
fylgismánna Strindbergs varð aö orði,
að það væri »hið viðbjóðslegasta skrif«,
sem prentað hafi verið á sænsku.
Hæsti maður veraldarinnar er sem
stendur Ameríkumaður einu. Hann er
2,48 stikur á hæð (92 þuml.). Þegar hann
fæddist var hann tæpar 12 merkur eða
minna en meðalbarn og óx ekkert óvenjul.
fyrstu 4 árin. En á 10. ári var hann
1.82 stikur (68 þuml.).
1 Serbíu verður fólk mjög gamalt.
Þar lifa nú 400 manns eldri en 100 ára.
Fólksfjöldi á jörðunni nemur, sam-
kvæmtsíðustu skýrslum, 1500 miljónum.
1800 loftskeytastöðvar eru sem
stendur í heiminum.
Húsdýrin í veröldinni eru jafnmörg
og mennirnir: 1500 miljónir.
Heilinn í manninum er talinn helm-
ingi þyngri en í nokkurri antiari lif-
andi veru.
76 miljónir af frumhylfum (celler)
eru í lungum vorum.
Flugmaður Ermann varð á flugi
uppi í loftinu fyrir eldingu og dó á
svipstundu.
Hr. A. J. Johnson
hefir látið stefnuvottana flytja rit-
stjóra Lögréttu grein, því sem næst
samhljóða þeirri, er birtist í ísafold í
dag og krafist þess, að hún verði tek-
in í 1. eða 2. tbl. Lögr. — samkv.
prentfrelsislögunum.
En eftir að vita, hvort Lögr. reynir
eigi að trássast við að birta greinina
af hræðslu við að láta sjá í sínum eigin
dálkum lýsingu á bardaga-aðferð sinni
gegn þessum fjarlæga landa vorum. —
Það eru þungar sakir, sem hr. A.
J. J. ber á ritstjóra Lögr.: að hann
hafi skrökvað upp jrá rótum, að A. J.
J. hafi sent blaðinu bréf og greinar,
sem A. J. J. a 1 d r e i hefir sent.
Takist eigi ritstj. Lögr. að hreinsa
sig af þessum áburði, getur hann eigi
vænst trausts eða álits á sér og blaði
sínu hjá ærlegum drengjum éftirleiðis.
Leiðr. Frú Ndwísstöðnm i Laxúrdal var
annar maðnrinn, sem druknaði i Miéú i
Dölum um daginn — en efeki ÞangsstuTlnm
eins og stóð i næstsiðustu Isafold. Missögn
sú stafaði af misheyrn.
Þúsundir húsmæðra
nota að eins Sunlight
sápu til pvotta og
ræstingar, vegna þess
að hún er hrein og
ómenguð.
1682
Flugmennirnir Blaðamaður frakkneskur
hræddir. talaði við þá flugmennina
tvo, Morane og Lat-
h a m, sem hæst flugu við Reimsflugið í
vor og 8purði þá hvernig þeim hafi liðið
uppi í loftinu,-
Morane hafði þá fyrir skömmu flogið
1100 stikur upp i loftið — og sagðl
hann, að sér hefði fundist eins og hann
væri sð rekast á fast loft, þegar hann
var kominn yfir skýin: »Eg varð voða-
lega hræddur og flýtti mér niður alt
hvað af tók. Þegar eg kom niður á jörð-
ina var eg náfölur og máttlaus, svo að
mór hélt við falli«.
Líkt var um Latham: »Þegar eg var
horfinn upp í skýin á 1380 stiku hæð,
ætlaði eg að tryllast af angist. Mór
þótti það svo ógurlegt tilhugsunar að
vera aleinn þarna uppi í loftinu langt
frá öllum lifandi verum — og svo leið
mór, að eg vissi ekkert hvort eg fór upp
á við eða niður á við«.
Heilsuhælið.
Samkvæmt ákvörðun fundar í heilsuhælisdeild Reykjavíkur 15. m. er hér
með skorað á alla félagsmenn, sem vilja greiða félagsgjöld sín áður en ný
stjórn verður kosin, svo og þá, er kynnu að vilja láta gjafir af hendi rakna
til félagsins, að greiða það til gjaldkera yfirstjórnarinnar, hr. bankastjóra Sig-
ívats Bjarnasonar, eða, meðan hann er fjarverandi, herra cand. jur. H. Thnr-
steinson, en eigi til íormanns deildarmnar hér, hr. læknis Þórðar Thorodd-
sens.
Reykjavík 20. ágúst 1910.
Kl. Jónsson.
Skipaferðir.
Botnfa kom frá útlöndum kringum
land, í gærkveldi, með margt farþega.
Þeirra á meðal voru: Norman-Hansen
læknir, Ásgeir Ásgeirsson etazráð frá
ísafirði, Arthur Sorensen stórkaupm. o.
fl. o. fl. — B o t n í a fer til útlanda á
mánudaginn.
Botnvðrpungur strandar.
Botnvörpungur frakkneskur, Auguste
Leblond, fór upp á rif rétt fyrir sunn-
an Garðsskaga í gærmorgun.
Skipverjar björguðust og margt fé-
mætt innanborðs.
Björgunarskipið Geir fór suður í
gærkveldi til þess að freista að ná skip-
inu út, en hafði eigi tekist enn í morg-
un, er síðast fréttist.
Sumar sögur teljr. gat komið á skips-
skrokkinn.
Heilsuhælisfélagið.
Fundarhald í Reykjavíkurdeildinni.
Varnargrein þá, er hér fer á eftir liefir hr.
Þ. J. Thoroddsen beðih ísafold fyrir.
Að sjálfsögðu höfum yér eigi yiljað synja
honum rúms i ísafold til þess að verja sig og
starfsemi sina i formannsstöðu Roykjavikur-
deildarinnar.
En rækllegt svar frá formanni yfirstjórnar
Heilsuhælisléiagsins Klemens Jónteyni landrit-
ara kemur i næsta blaði.
liitstj.
Yfirstjórn heilsnhælisfélagsins hefir lútið
birta fundargjörð frúReykjaviknrdeild heilsu-
hælisfélagsins i blöðunum »ísafold< og »Lög-
réttn«. Hefir fundur þessi verið haldinn 15.
þ. m. og til hans boðað af yfirstjórninni.
Telur yfirstjórnin ástæðuna til þessarar
fnndarboðunar þá, að fundur hefir ekki
verið haldinn i Reykjavikurdeildinni 2 und-
aníarin ár, segir margt athugavert við stjórn
deildarinnar og deildina i afturför, en sér-
staklega hefir yfirstjórnin beinst að mér á
fundinnm sem formanni deildarinnar á mið-
ur vingjarnlegan hátt, sakar mig um van-
ræksln og telnr hnignun deildarinnar mér —
mér einum, en engum öðrum i stjórninni að
kenna.
Um leið og eg verð að lýsa þvi yfir, að
eg viðnrkenni ekki rétt yfirstjórnarinnar til
að taka að sér að halda slikan fnnd, sem
hér er nm að ræða, og að slikur fundnr er
að öllu leyti ólögmætur samkvæmt lögum
fél&gsins, og þar&fleiðandi allar hans gerðir
ðlögmætar, vil eg henda á, að það er eins
i þessu félagi sem öðrum, þar sem stjórn
er, að öll stjórnin ber ábyrgð á stjórnar-
gerðunnm og þvi sem aflaga kann að f.ira,
og meðan ekki öðru vísi sannast, vei ður
öll stjórn félagsins að svara fyrir, ef eitt-
hvað fer t félaginu öðru visi en á að f ira,
eða eitthvað er vanrækt, sem gera á. Fyrir
þvi virðist það nokkuð undarlegt að bein-
ast að mér einnm fyrir vanræksln og óreglu,
sérstaklega þegar þess er gætt, að síðast-
liðið ár hafa meðstjórnendur mlnir ekkert
gert og ekkert skift sér af neinu, en það
sem gert hefir verið i þarfir deildarinnar
hefi eg gert eða látið gera einn. En þeir
tveir heiðursmenn, sem með mér eru i
stjórn deildarinnar, verðskulda víst, að yfir-
stjórnarinnar áliti, ekkert spark. Henni l efir
fnndist nógn breitt bakið á mér nú á ]>ess-
um siðustu og verstu timum, til þess tð á
það væri lagt.
En snúum oss nú að fundargjörðinni.
Það er átalið, að enginn úr stjórn dcild-
arinnar hafi mætt á fundinum. Að því er
mig snertir vil eg geta þess, að eg vissi
ekki um fundinn fyrr en daginn eftir að
hann var haldinn. Eg heyrði sagt, að hann
hefði verið auglýstur i einhverjnm blöðnm,
en eg hefi ekki tekið eftir þvi, hefi enda
ekki verið heima hér í bænnm, nema öðru
hvorn í sumar. En úr því ætlnn fundar-
boðenda var að taka stjórn deildarinnar i
gegn, og sérstaklega mig, þá hefði mér
þótt göfugmannlegri aðferð að boða stjórn-
inni eða mér sérstaklega á fundinn, heldur
en að vera að pukrast með hann.
Það er kunnugt, að fundur hefir ekki
verið haldinn I Reykjadkurdeildinni 2 síð-
astl. ár. Ástæðunum fyrir þeim drætti mun
eg skýra frá á næsta aðalfundi deildarinnar.
Eg viðurkenni það, að eg hefi fengið hréf
frá yfirstjórninni þar sem hún skipar mér
að kalia saman fund fyrir 15. júní siðastl.
En bæði af því, að eg ekki kannast við
réttmæti þeirrar skipnnar, sem meðal ann-
ars var framsett i svo kurteisn formi að
hóta mér með bæjarfógeta, svo ög af þvi,
að eg úleit óheppilegt að kalla saman deild-
arfund um þann tima árs, sem flestir félag-
ar eru fjarverandi úr bænum við atvinnn-
rekstur eða á ferðalagi, en áleit hentngra
að halda hann að haustinn, þegar allir væru
komnir heim, þá lét eg sem mér kæmi þessi
skipun ekkert við Og aðalfundur, löglega
boðaður af stjórn deildarinnar, mun verða
haldinn i haust og ný stjórn kosin þar svo
sem lög mæla fyrir, hvort sem yfirstjórn-
inni likar betur eða ver.
Að því er reikningsskilin snertir, þá hafa
þau verið sams konar fyrir þessi ár eins
og fyrir árið 1907, og voru þá lögð fyrir
aðalfund og ekkert að þeim fundið, húorki
af aðalfundi eða yfirstjórn. Um fylgiskjöl
getur varla verið að ræða önnnr en þau,
að láta fylgja útskriftúr bókinni yfir með-
limatöluna, lista yfir borgandi félaga. Það
hefi eg ætlað mér að senda yfirstjórninni
fyrir aðalfnnd, hefi þá i undirbúningi fyrir
bæði árin. En vegna ýmislegs annrikis
siðan í marz i vetur og þar á meðal ann-
rikis við að verjast árásnm, sumum enda af
verri tegnnd en þessari hér um ræddn, hefi
eg ekki fengið tima til að ljúka við þá.
Fundargjörðin virðist benda á, að yfir-
stjórnin viðurkenni ekki innborgað meira
til sin en samtals 2000 kr. fyrir þessi tvö
ár, 1908 og 1909. En eg hefi ank þess í
höndnm kvittanir fyrir samtals 3213 krón-
nm og vona eg, að þeir peningar sén ekki
týndir.
Eg verð að mótmæla þvf, sem Sighvatnr
Bjarnason hankastjóri bar fram á fnndinnm,
að hnignnn deildarinDar væri anðsæ og að
hún stafaði af afskiftaleysi minn. Hér hefir
herra Sighvatnr hlaupið á hundavaði, eins
og honum er gjarnt til, og talað af van-
þekkingu, sem honum er enn gjarnara, eða
þá tnggið það npp eftir öðrum, sem hon-
um er allra gjarnast,
Að fleiri félagar ern taldir i reikningun-
um fyrir 1908 en fyrir 1909 kemur til af
því, að árið 1908 ern allir taldir, sera
skrifaðir eru i hóknnum sem félagar, án
tillits til þess, hvort þeir borga eða borga
ekki, en árið 1909 ern þeir einir taldir,
sem liorgaö hafa og hafa viljað taka á
móti skírteinum sem félagar. Eg áleit, að
ekki væri rétt að telja þá i félagatölu, sem
undanfarin 2—3 ár ekkert hafa greitt eða
viljað greiða, eða eru þá dauðir eða burt-
fluttir úr hænnm, shmir i aðra landsfjórð-
nnga, sumir til Ameríku og snmir — enginn
veit hvert.
Félagatölunni fyrsta árið er ekkert mark
takandi á. Margir af þeim, sem i fyrsta
hitanum skrifuðu sig, tóku það svo, að þeir
hefðu ekki lofað nema það árið, en ekki
sknldbundið sig til að greiða sama gjaldið
árlega.