Ísafold - 19.09.1888, Blaðsíða 3

'
171
menn, sem koma langt að til fiskiveiða og
keppast við að komast heim aptur sam-
dægurs, en það er atriðið, sem mest hefir
að þýða til þess að veiðarfærið missist
ekki.—Enn fremur bendir síra Jens oss á
að taka það ráð upp, eptir prestinum á
Stað, »að hafa litla korktölu á hverjum
öngli«. það er sjálfsagt óbrigðult ráð móti
því, að önglarnir festist í hrauni, einkan-
lega ef korktölunni er krækt á odd öng-
ulsins. Svo ætlast líklega presturinn til,
að fiskurinn plokki korktöluna af, áður
en hann tekur agnið, því ella gæti hann
ekki fest sig á önglinum, nema ef korktal-
an á að vera í staðinn fyrir agn ? — Jeg
vil ekki móðga prestinn með því að setja
hjer háðsmerki, þó það kynni að geta átt
við.—En þá vantar óbrigðult ráð við því,
sem optast á sjer stað, þegar lóðir miss-
ast: að lóðar-asmw festist. f>ó öngull
festist 1 hrauni, er optast hægt að brjóta
hann eða slíta tauminn, en að slíta ásinn
varast flestir sjómenn svo lengi sem þeir
geta, því af þeirri orsök missast flestar
lóðir. Til þess að halda önglum frá botni
álít jeg betra ráð það, sem Jón Sigurðs-
son kennir í fiskibók sinni, sem er að hafa
korktappa á öngdl-taummim
Um vænleika fiskjarins á lóð og færi
i ber Garðmönnum ekki saman, því menn,
sem þar stunduðu fiskiveiðar síðastliðna
vertíð, hafa sagt mjer, að fiskur hafi þar
í vetur, eins og að undanförnu, optast
reynzt miklu rýrari á lóð en færi, og þann
sannleika hefir þessi nýafstaðna voryertíð
staðfest, að minnsta kosti hjer á Ströndinni.
(Niðurl.).
mundi hæpin. Við næstu barnafræðslu kemur
prestur enn með hina sömu spurningu. Barnið
svarar sem því hafði kennt verið áður.
„Ónei“, segir prestur þá; „þaö er nú komiö
annaö upp úr dúrnum“! —eptir nýjustu vísinda-
legum rannsóknum—, hefir prestur líklega und-
ir skilið.
—þetta var síðan opt haft að viðkvæði þar í
sðkn : „það er nú komið annað upp úr dúrn-
um“ (eða „túrnum“, sem sumir segja að prest-
ur hafi orðað það; honum mun hafa verið það
orðið einhvern veginn tamara en hitt).
Hvar gerðist þessi saga, og hvenær ?—1 bisk-
úpsdæminu íslandi ár 1887, ekki margar þing-
mannaleiðir frá höfuðstaðnum.
AUGLÝSINGAR
f samfeldu máli með smáletri kosta 2 a. (þakkaráv.
3 a.) hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða
setning I kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg.útíhönd.
Hjer með votta jeg öllum þeim hin-
um mörgu, æðri og lægri, er fylgdu
manni mínum sál., bókaverði Jóni
Árnasyni, til grafar, mitt hjartanlegt
þakklæti, sem og fyrir alla aðra mjer
auðsýnda hlutdeild í söknuði mínum.
Eeykjavík 18. sept. 1888.
Katrín þorvaldsdóttir.
The lcelandic Trading Company (Lim.).
Með pvi að mjer er af rjettum hlut-
aðeigendum falið d hendur urnboð það,
er jeir herrar Franz Siemsen sýslumaður
og Gunnl. E. Briem verzlunarstjóri hafa
dður haft til að ganga eptir skuldum
hjer d landi fyrir nefnt verzlunarfjelag,
er rak verzlun hjer í bænum (í Glasgow)
fyrir nokkrum árum undir forstöðu
Eggerts Gunnarssonar, pá er hjer með
skorað d alla pd, er slíkar skuldir eiga
að lúka, að greiða pœr hið bráðasta
annaðhvort til mín sjdlfs eða herra
cand. juris Hannesar Hafsteins, sem
jeg hefi beðið fyrir að lögsækja tafar-
laust hvern pann, er ekki sinnir pessari
áskorun.
Reykjavík 8. september 1888.
John Coghill.
Uppboðsauglýsing.
Samkvœmt kröfu yfirrjettarprocurators
Guðlaugs Guðmundssonar og að undangengnu
fjárnámi 25. f. m. verður 1,3 hndr. í jörð-
inni Háteig á Skipaskaga, eign Alfífu Ei-
ríksdóttur, ásamt baðstofuhúsi, selt við 3
opinber uppboð, sem haldin verða laugar-
dagana 29. sept. og 13. og 27. okt. ncestk.,
tvö hin fyrstu hjer á skrifstofunni, en hið
siðasta á eigninni, sem selja á, til lukning-
ar skuld eptir sátt, að upphœð 22 kr. 75 a.,
ásamt málskostnaði.
Uppboðin byrja kl. 12 á hádegi og verða
söluskilmálar til sýnis hjer á skrifstofunni
degi fyrir hið fyrsta uppboð og siðan birtir
á uppboðunum.
Skrifst. Mýra- og Borgarfjarðars. 29. ágúst 1888.
Sigurður pórðarson.
Uppboðsauglýsing.
Við 3 opinber uppboð, sem fara fram 19.
sept. og 3. og 19. okt. nœstk., tvö hin fyrstu
hjer á skrifstofunni, en hið þriðja á eign-
inni, sem selja á, verða 8 hndr. í jörðinni
Hamraendum í Stafholtstungum, sem tekin
hafa verið fjárnámi fyrir 400 kr. veðskuld
til landsbankans, boðin upp til sölu til
lúkningar nefndum höfuðstól ásamt vöxtum
og málskostnaði. Uppboðin byrja kl. 11
f. m.
Söluskilmálar verða til sýnis hjer á skrif-
stofunni í 3 daga á undan hinu fyrsta upp-
boði og verða birtir á uppboðnnum.
Skrifst. Mýra- og Borgarfjarðars. 29. ágúst 1888.
Sigurður piórðarson.
Uppboðsauglýsing.
Við 3 opinber uppboð, sem fara fram
miðvikudagana 19. sept. og 3. og 17. okt.
næstkomandi, tvö hin fyrstu hjer á skrif-
stofunni, en hið þriðja og síðasta á eign-
inni, sem selja á, verður jórðin Háhóll í
Alptaneshreppi, 9 hndr. að dýrleika, sem
tekin hefur verið fjárnámi fyrir 400 kr.
veðskuld til landsbankans, boðin upp til
sölu til lúknmgar nefndum höfuðstól ásamt
vöxtum og málskostnaði.
Söluskilmálar verða til sýnis hjer á skrif-
stofunni í 3 daga fyrir hið fyrsta uppboð
og verða birtir á uppboðunum, sem byrja
kl. 1 e. hádegi.
Skrifst. Mýra- og Borgarfjarðars. 29. ágúst 1888.
Sigurður pórðarson.
Proclama.
Með þvi að bú Sigurðar Sigurðssonar,
húsmanns á Sýruparti á Skipaskaga, er
tekið til skiptameðferðar sem þrotabú, þá er
hjer með samkvœmt lögum 12. apríl 1878
og opnu brjefi 4. jan. 1861 skorað á alla
þá, er telja til skulda í búi þessu, að koma
fram með kröfur sínar og sanna þær fyrir
skiptaráðanda hjer í sýslu á sex mánaða
fresti frá siðustu (3.) birtingu þessarar
auglýsingar.
Skrifst. Mýra- og Borgarfjarðars. 29. ágúst 1888.
Sigurður pórðarson.
Uppboðsauglýsing.
Eptir kröfu sparisjóðsins á Akureyrt
og að undangengnu fjárnámi 17. f. m.
verða 8 hndr. úr jörðinni Pálmholti í
Arnarneshrepp hjer i sýslu, sem eru
eign Guðmundar bónda Jónssonar, sam-
kvæmt lögum 16. desbr. 1885 og opnu
brjefi 22. apr. 1817, seld við 3 opinber
uppboð, sem haldin verða hin 2 fyrstu
Hitt og þetta.
Afinn: „Hvað ertþúbúinað gjöra við brúð-
una þína, Jóa mín?“ „Jeg er búin að læsa
hana niður, og ætla að geyma hana handa
börnunum mínum“. „En ef þú eignast nú al-
drei börn ?“.—„þá getur hún gengið í arf til
barna-barna minna".
Sjúklingurinn var orðinn hjer um bil albata.
Læknirinn, sem hafði stundað hann, kemur með
reikning sinn. Sjúklingurinn lítur á og bregð-
ur litum. „Guð hjálpi mjer!“ sagði hann, „hef
jeg verið svona mikið veikur?“
„Annað komið upp úr dúrnum“. Prestur
er að spyrja börn, og fræðir þau meðal ann-
ars um það, að Skírdagur dragi nafn sitt af
þvi, að þá hafi Kristur verið skirður. Söfnuð-
inum hafði nú verið annað kennt áður, af
fyrirrennara hins unga prests og öðrum góðum
mönnum, og hugsaði fyrst, að þetta væri mis-
mæli eða meinloka i presti. En hann hjelt
áfram þessari kenningu við barnaspurningar,
hvenær sem svo bar undir. þá tók sig til
einn nefndarmaður í sókninni og fekk færðan
presti heim sanninn i einrúmi, að kenning þessi