Lesbók Morgunblaðsins - 19.02.1994, Blaðsíða 12
HÖFUNDUR: ÓÞEKKTUR
MYNDASAGA: BÚI KRISTJÁNSSON
Guðmundur Söl-
mundarson mágur
Kjartans og Þuríður
systir hans komu til
skips. Kjartan fagnar
þeim vel. Ásgeir æði-
kollur kom og til skips
að finna Kálf son
sinn. Þarvaríferð
með honum Hrefna
dóttir hans. Hún var
hin fríðasta kona.
Þessi tíðindi spyrjast víða, utankoma Kjartans.
Þetta fréttir Ólafur faðir hans og aðrir frændur hans
og verða fegnir mjög. Ríður Ólafur þegar vestan
úr Dölum og suðurtil Borgarfjarðar. Verður þar
mikill fagnaðarfundur með þeim feðgum. Býður
Ólafur Kjartani til sín við svo marga menn sem
hann vildi. Kjartan tók því vel, kvaðst sér þá eina
vist ætla að hafa á íslandi. Ríður Ólafur nú heim í
Hjarðarholt en Kjartan er að skipi um sumarið.
Hann spyr nú gjaforð Guðrúnar og brá sér ekki við
það en mörgum var á því kvíðustaður áður.
Um daginn gerði á hvasst veður
og hlupu þeir Kjartan þá út að festa
skip sitt og er þeir höfðu því lokið
ganga þeir heim til búðanna.
Gengur Kálfur inn fyrri í búðina. Þær Þuríður og Hrefna
hafa þá mjög brotið úr kistunni. Þá þrífur Hrefna upp
moturinn og rekur í sundur. Tala þær um að það sé
hin mesta gersemi. Þá segir Hrefna að hún vill falda
sér við moturinn og rekur sundur. Þuríður kvað það
ráðlegt og nú gerir Hrefna svo.
7---------------
Það munu menn
ætla að þú mun-
ir eigi kvongast
vilja bráðendis
en geta þá konu
er þú biður.
1 • " “*%
f Eigi mun mikið
undirhverja égá
en engrar skal ég
lengi vonbiðill
Hrefna tekur nú
ofan faldinn og
selur Kjartani mot-
urinn og hann
varðveitir.
Guðmundurog þau Þuríður
buðu Kjartani norður þangað til
sín til kynnisvistarum veturinn.
Kjartan hétferð sinni. Kálfur
Ásgeirsson réðst norður með
föður sínum. Skipta þeir Kjartan
nú félagi sínu og fór það allt í
makindi og vinskap.
Þeir Kjartan og
Kálfur sigla nú í
haf. Þeim byrjaði
vel og voru litla
hríð úti, tóku Hvítá
í Borgarfirði.
/t
Kjartan ríður og frá skipi og vestur i Dali. Þeir voru tólf saman.
Kemur Kjartan heim í Hjarðarholt og verða allir menn honum
fegnir. Kjartan læturflytja fé sitt sunnan frá skipi um haustið.
Þessir tólf menn er vestur riðu með Kjartani voru allir í Hjarðar-
holti um veturinn.
Kjartan bauð Þuríði systur sinni að hafa slíkt af vamingi sem hún
vildi. Slíkt hið sama mælti Kálfur við Hrefnu. Kálfur lýkur nú upp
einni mikilli kistu og bað þær þartil ganga.
Kálfur sér þetta og lét
eigi hafa vel til tekist:
Bið ég þig að taka ofan
sem skjótast.
Því að sá einn er sá hlutur
að við Kjartan eigum eigi
Og er þau tala þetta þá kemur Kjartan inn í búðina. Hann hafði
heyrt tal þeirra og tók undir þegar og kvað ekki saka. Hrefna sat
þá enn með faldinum. Kjartan hyggurað henni vandlega og mælti:
I þykir mér þér sama
moturinn Hrefna ætla ég
og að það sé best fallið
að ég eigi allt saman, mot-
ur og mey.
Oo