Lesbók Morgunblaðsins - 14.02.1981, Blaðsíða 16

Það eitt að
dansa...
Framhald af Us. 3
ar." Godunov tekur undir skýríngar
Schells: .Ég er hér 13 aö dansa, til aö vera
frjáts í list minni. Mér er ekki íUa viö
Rússland,"
Dansarinn haföi þekkt Mikhail Bar-
yshnikov, sem einnig flýði eins og hann.
aDt frá bamæsku og hitti hann í Banda-
ríkjunum 1974. sk&nmu eftir aö hann
ákvað aö vera þar um kyrrt Godunov var
þá á sýningarferðalagi meö „Stars of the
Bolsjoj". Hann spuröi þá Baryshntkov um
lífið á Vesturfandum. .en hann haföi
aðeins veriö hér í tvo mánuöi, svo aö
hvaö gat hann sagt þá?"
Eftir þá heimsókn hingaö var Godunov
ekki leyft aö feröast út fyrir landamærí
komm únistarik janna í ftmm ár — þangaö
til hann fékk aö fara til Parísar 1979 í
þriggja daga ferö tð að dansa Honum var
aldrei sagt, af hverju honum værí bannað
aö fara til útlanda. Af hverju? Godunov
segir: .Þið verðiö aö spyrja þá,“ og segist
ekki vrta þaö. Þó finnst honum ekki, aö
hann hafi veriö ofsóttur í Rússlandi.
„Hver sem er getur veríö í sömu aöstööu,
og engirtn svarar af hverju."
Um vaá sitt á ballett sem lífsstarfi segir
Godunov: „Ég var níu ára gamall, þegar
móðir mái setti mig í ballettskóla. Ég vissi
ekkert, hvaö yröi. Þegar maöur er ntu
ára, er mjög erfitt aö segja, hvort maöur
vilji veröa dansari eöa verkfræöingur.
Fýrst iangaöi mig aö fara í rússneska
flugherínn, en viö fórum fyrst í leikhúsið,
og þaö réöi örtögum mínum Ég þroskaö-
ist og fór aö skðja, 8 hvers maöur
dansar, hvaö maður dansar, fyrír hverja
og hvers vegna. Þegar ég lauk skóla-
göngu í Riga (þar sem hann bjó í aesku),
langaöi mig mest aö komast í Bolsjoj, því
aö þar eru beztu kennaramir og bezta
Jeiksviöíö."
igor Motseyev, sem er bezt þekktur í
Bandartkjunum fyrír þjóödansaflokk, sem
ber nafn hans, haföi þá stofnað baUett-
fiokk. og Godunov réöst til hans. Þar
starfaö hann ■ þrjú ár. en reyndi allan
tvnann um ieið aö komast aö hjá Boisjoj.
en fékk ekki ínngöngu. Síöan sagöi hann
skSð við Moiseyev-Hokkinn og ienti þá í
vanda gagnvart sovézkum lögum.
í Rússiandi eru þeir undanþegnir
venjuiegrí harþjénustu, sem eru í ballett-
flokkL En þar sem Godunov var atmnu-
laus sem dansari, var hann tafm skyfdur
ti aö gegna herþjónustu. En harm fór í
fekjr í þrjá eöa fjóra mánuöi. „Já. þaö var
svoðhö hættulegt,* segir hann. „Bnn
dagirtn kom hertögregtan aö sækja rmg,
en ég var ekki herma Ef þerr heföu tekiö
rmg í herinn, heföi feril mann sem dansarí
veriö á enda. Ég Mjóp á náöcr Bofsjoj og
sagöi „Hjálp!" Og ioks var hann ráömn til
Boisjoj. Það var 1971, og harm kom íyrst
tram ppinberfega á þess vegum sem
Siegfríed í „Svanavatninu". Hann eyddi
akfrei neinum degi í hemum.
Godunov man eftir því, ems og þaö
hefði skeö I gær, þegar hann hitti fyrst
prima baöerihu Boisjoj-feSdiússins, Mayu
Plisetskaya, sem margir tejja htna mestu
á vorum tímum. Pfeetskaya var vön aö
vera meö kartaflokknum í Botsjoj, en afl
hennar er jafrí framúrskarandi og önnur
feikrn, og hún fylgdist ailtaf mjög vet meö
frammistööu karldansaranna. „Ég var í
flokki meö Piisetskaya, og eann daginn
segir hún: „Komdu hingaö." Hún setti sig
í steKngar og sagði: „Lyftu mér." Godun-
ov hikaöi. Honum varö ekki um sel, því að
þetta var nú einu sinni hún sjálf. en hann
hugsaði meö sjáifum sér. „Ef ég iyfti
henni ekki er ég búinn aö vera, þá er
frama mínum fokiö. Og ailir fóru aö stara
á mig H aö sjá, hvort ég ætiaöi aö tyfta
henni eöa ekki. Og ég fór og lyfli henni.*
Godunov þegir nokkra stund. Augu hans
ijóma, og hann heidur raöri í sér andan-
ÁST8ÍKUR OG GULLSIGÐIN
Eftir Goscinny og Uderza Birt i samráði við Fjölvaútgáfuna
£!6UMVIÐ A0
BJ-TA HANN NEO
. ANJAMAR ? A
HJALPt OSS, 1
OLL V!LLrSVt/\l/
/ HJALP/ OSS
SJ'ALFUR BBL-
JAK!. . .
'ÞARM ER
SLOMA FRAM-
UNDAN!
f^VtÐ ^
'BLTUMHANN
HVARSEM J
ER! A
■Bfe-
L!ST YKKUR VEL A LAG
E.R OKKAR AF GULL-
■SLG-PUM...
V MEG! WM/NNtNN -
HRVNJA A HAUS MER!
HER BRU GUUSI6ÐIR í
L hundraðatal / /
HVAÐ SEGIRVuf}
HUNDAHbFVmJ'
AR FULUR AF
GULLStODUM’ +
GRÍPIÐ ÞÁ'
K EtNMlTT!
GRÍPtÐ OKKUR!
um. Hann segir, hann hafi látiö hana
raöur. og hún hafi litiö upp til hans og
sagt: „Ég vil dansa viö þig.* Þanníg hófst
hinn frægi samleikur þeirra.
Það voru stööugar erjur i Boisjoj, og
oft deildu þau Plitsetskaya og Yuri
Grigorovitsj, forstjórí. Þó aö Godunov
segi: „Ég tek aldrei þátt í slíkum leikjum,"
viöurkennir hann, aö „í Bolsjoj er þetta
mikiö vandamál. Auövitaö leit þaö þannig
út, eins og ég væri á hennar bandi, af því
aö ég dansaöi viö hana. En fyrir mér var
þetta ekkert vandamál. Alls staöar og
einnig hér eru deilur uppi milli dansara og
forstjóra. Lífiö er svona, þetta er eilíft
strfe.*
Þessi athugasemd kann aö eiga viö um
American Ballet Theatre. Miklar vonir
voru bundnar viö samleik Godunovs og
Cynthiu Gregory, en þær viröast ekki
ætla aö rætast meö öllu, og sl. haust
aflýsti Gelsy Kirkland skyndilega dans-
sýningu meö Godunov, og er haft eftir
henni, aö rússneskir dansarar séu of
hrokafullir. „Þau geta sagt þaö, sem þeim
sýnist. Ég tala ekki um það — ég hef
mínar skoöanir fyrir mig.“
Þetta hefur verið viöburöaríkt og aö
ýmsu leyti erfitt ár fyrir Godunov. Hann
segir, aö núna fyrst sé dansarinn aö finna
taktinn á Vesturlöndum. „Og þaö er
aöeins byrjunin.í‘
— SvÁ — úr „Eastern Keview"