Lesbók Morgunblaðsins - 28.03.1954, Blaðsíða 23

LESBÖK MORGUNBLAÐSINS
227
við teljum hann sem tilraun til
þess að halda áfram starfi Everest-
leiðangranna, og við höfum fyrst
og fremst notið heilræða og haft
samvinnu við John Hunt og félaga
okkar úr förinni 1952. Ennfremur
höfum við fengið þýðingarmikla
aðstoð hjá Himalayanefnd kgl. vís-
indafélagsins brezka og hjá Alpa-
klúbbnum. Af tíu meðlimum sem
verða í þessum leiðangri, tóku þrír
þátt í Everestleiðangrinum í fyrra,
nfl. Charles Evans, George Lowe
og ég — og við þekkjum Barun,
allir þrír.
Bæði Evans og Lowe unnu frá-
bær afrek í Everest-leiðangrinum:
Evans komst á suðurtindinn, sem
er 8748 metra yfir sjó, og Lowe
kleif fyrstur manna hinn erfiða
Lhotse-hamar og hjálpaði síðan til
að koma upp efstu bækistöðinni, í
8504 metra hæð. — Engir hinna
manna í leiðangrinum í vor hafa
verið í Himalayafjöllum áður. —
Læknir leiðangursins verður Eng-
lendingurinn Michael Bell, sem
hefur klifrað mikið í Alpafjöllum.
Norman Hardine og Bill Beaves
verða verkfræðingar fararinnar og
starfa sem stendur í sínu fagi í
Englandi, en JimMcFarlane, Geoff.
Harrow, Colin Todd og Brian Wilk-
ins fara til Nepal beina leið frá Nýa
Sjálandi. Þetta eru allt klífurgarp-
ar, sem hafa dugað ágætlega í erf-
iðum ferðum um ókannaðar slóðir
og í jökulgöngum í skriðjöklunum
á Nýa Sjálandi.
*
Við höfum gert áætlun um til-
högun starfsins meðan verið verð-
ur í ferðinni. Fyrsta mánuðinn ætl-
um við að kanna land, gera upp-
drætti og klifra. — Við erum svo
heppnir að hafa þrjá duglega land-
mælingamenn í ferðinni, og þess
vegna ætlum við að mæla vand-
lega það land sem við förum um.
Þennan mánuðinn verður leiðang-
urinn í þremur flokkum. Einn létt-
búinn þriggja manna flokkur á að
fara inn í Iswa-dal, kanna skrið-
jöklana þar, klifra upp tindana upp
af dalnum og reyna svo að komast
þaðan í næsta dal, sem við höld-
um að sé annaðhvort Hongu eða
Barun.
Annar þriggja manna flokkur á
að kanna hið torvelda svæði, sem
er sunnan og austan við Makalu.
Þeir fjórir menn sem nú eru af-
gangs eiga að komast upp eftir
Barun með mestan hluta birgðanna
og setja upp bækistöðina, sem nota
skal meðan svæðið milli Everest og
Makalu verður rannsakað. Þegar
líður að lokum mánaðarins eiga
allir félagarnir, sem nú verða vænt
-anlega orðnir vanir þunna loftinu
og í fullu fjöri, að hittast við þessa
bækistöð og ráðast nú á örðugustu
hjallana: Baruntse — 7254 metra,
Chamlang — 7319 metra og Ama
Dablan — 6797 metra, en þetta eru
þrír helztu tindarnir á Hongu —
Barun-svæðinu. Allir þessir tindar
eru hinir ferlegustu ásýndum, en
við vonum að geta sigrazt á ein-
um þeirra, að minnsta kosti. Bar-
untse er tröllslegur tindur undir
jökli. Þegar við athuguðum hann
sæmilega árið 1952 virtist eina færa
leiðin á hann liggja eftir brattri
egg, undir klaka, sem liggur í boga
upp á hátindinn. Sú leið er engum
fær nema þeim, sem er leikinn í
að klifra klaka. — Chamlang er
mikið fjall, sem hefur aldrei verið
kannað nánar, en úr fjarlægð er
ekki hægt að sjá neina líklega leið
þangað upp. Ama Dablan er tví-
mælalaust erfiðast, og okkur stóð
stuggur af að sjá eggjarnar í íjall-
inu eins og sagarblað með hyldýpi
á báðar hliðar, þegar við fórum til
Everest. Þaðan virtist ekki viðlit
að komast upp á tindinn, en frá
Hongu sá ég stað, sem ef til vill
gæti komið til mála, og síðan hefur
mig langað til að reyna þessa leið.
Okkur er fullljóst að við eigum
erfitt verkefni fyrir höndum, en ég
er harðánægður ef okkur tekst að
ganga á einn af þessum tindum.
Útbúnaður okkar er í aðalatrið-
um sá sami sem við notuðum í
Everestferðinni, en þó með nokkr-
um breytingum, sem við teljum
nauðsynlegar samkvæmt fenginni
reynslu. Til þess að súrefnisnotk-
unin, sem óhjákvæmileg er í há-
fjöllum, geti tekið umbótum, vona
ég að við getum haft með okkur
nýar gerðir af súrefnisflöskum til
reynslu. Það verða súrefnistæki af
líkri gerð og við höfðum á Everest,
en hafa verið gerð miklu léttari en
áður, án þess að gæðin eigi að
þurfa að rýrna.
Hinn 25. marz eigum við að hitt-
ast í Jogbani, á landamærum Ind-
lands og Nepals, og þar hittum við
tuttugu af gömlu kunningjunum
okkar, Sherpa-burðarmönnunum,
undir forustu hins seiga Dawa
Tensings, sem er einn af beztu
mönnum Tensings hins fræga. Og
— hver veit nema við rekumst
á síðasta bæli „yeti“ — hins
hræðilega „snjómanns“, í einhverj-
um afdalnum.
En hvað sem því líður þá leggj-
um við í nýu ferðina með fullu
trausti til gamalla vina og í von
um að upplifa æfintýri á nýum og
ókunnum slóðum.
(Sk Sk. þýddi).
Gömul kona hafði fengið smið til
þess að hjálpa sér eitthvað, og nú vildi
svo til að einhver þungur hlutur fell
ofan á',fót smiðsins. Hann rak upp ösk-
ur, hoppaði um á öðrum fæti og kross-
bölvaði svo og tvinnaði saman blóts-
yrði, að gamla konan hafði aldrei heyrt
annað eins.
— Góði maður, sagði hún, hvar hafið
þér lært þennan munnsöfnuð?
— Slíkt er ekki hægt að læra, það er
meðfætt.