Lesbók Morgunblaðsins - 14.10.1951, Blaðsíða 9
461
"" LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Kort af Arnarfirði og innfjörðunum.
ust þar og var því um kent að þau
hefði hafst þar við lengur en álögin
leyfðu. Upp úr því lagðist svo ver-
stöðin niður.
í>arna fyrir utan Kópinn er sker,
sem nefnist Byltusker og á það sína
sögu. Eitt sinn bjó í Selárdal bóndi
sá er Kári hjet. Hann hafði tekið
prestvigslu, en trúin var ung í þann
tima og þótti klerkur ærið forn í
skapi og var af því nefndur Árum-
Kári. Hann var afarmenni, ódæll og
þótti ilt við hann að etja. Tröllkona
átti þá heima í Skandadalsfjalli og
tók hún sauðamenn prests hvern af
öðrum og hafði til jólaglaðnings sjer.
Eitt sinn lagði prestur sig í rúm
sauðamanns á útidyralofti og breiddi
á sig uxahúð. Kom þá tröllkonan,
þreifaði um rúmið og mælti:
Þrýstinn um bóga. —
Er á skinnsokkum bokki. —»
Hefur jólaskó dóli. —
Þá spratt Kári upp og rann undir
hana og hófst þar harður atgangur.
Barst leikurinn út úr bænum og fór
kerling með allar dyragættir á herð-
um sjer. Losnaði liún nú og tók á
rás út með fjalli. PJn prestur hljóp
inn dalinn og komst að hellinum á
undan henni. Var það nærri Skanda-
dal að þau nittust og hófst þá glíma
í annað sinn og barst leikurinn víðs-
vegar um fjörugrjótið. Seinast tókst
Kára að vinna á flagðkonunni og
bylti hann þá skrokknum fram af
skerjum þeim, er siðan heita Byltu-
sker.
Rjett fyrir innan Kópanes er fjall-
ið Skandi og Skandadalur. Ekki er
jeg svo fróður að jeg skilji það nafn,
og menn, sem þarna eru kunnugir,
gátu ekki sagt mjer hvað það þýðir.
En hvað sem um nafnið er að segja,
þá er það víst að oflof er að kalla
þarna dal. Þetta er bergskora, sem
nær ofan frá fjallsbrún og niður í
sjó. Ganga þverhnýptir klettar báð-
um megin við hana alt í sjó fram og
er þar með öllu ófær vegur. Uppi í
miðju fjalli slær skorin sjer út til
beggja hliða og myndast þar slakki
eða hvylft grasi gróin. ún.i. ; hessa
hvylft er haegt 'ð komast af fjalls-
brúninni og þó bratt. Þarna geymdu
menn áður á sumrin gömui og mann-
ýg naut. Voru þau teymd úr Selár-
dal upp á fjallið og svo ieidd niður
í skoruna, en á brúmua . • hiaðinn
öflugur grjótgarður, svo ia
voru þau í sjaifheldu. Er p< sá
einkennilegasti nautahagi, sem jeg
hef sjeð.
Rjett fyrij. „ui_„ Skanuadal heita
Verdaii" :>aö eru -tcki heldur dalir
í þc-so orós rjettu merking”., heldur
breiður bakki undir fjailinu. Þar er
engin bygo og hefur aldrei veriö. En
þarna var um langt skeið verstöð
þeirra Arnfirðtnga, haust og vor.
Vorvertíðin hófst um sumarmai og
iauk lk viKur af sumri. ruru pa
íiesur bænuur ur uiroura, ari uiLian
fra' úynjanua og af suourr... .idinm
og ur £>uourrjoroum, og ragu ,... vrð
í verbuöum. biasa verouðai . arnar
við þar á bokKunum og eru r tveim-
ur hverfum,- srit hvoxiró vro hvorn
lendmgarstað. Heiaur hefur verrð
ömúriegt að vera þarna, íjarrr onum
mannabygðum og ia engar frjettir
af iioan ioiks sins heima nema tnur-
um og erns, er menn guiu sjer tima
til að skreppa herm og þá heist er
stórviðri var úti fyrrr, svo að ekki
gaf að róa tii fiska.
Skreppa heim. Það var nú hægar
sagt en gert. Frá Verdölum inn aó