Lesbók Morgunblaðsins - 28.09.1947, Blaðsíða 8

292
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
HAFURSEY
er mikið fjall á Mýrdalsaandi, aflangt
úr móberg'i, með stórum grastorfum upp
eftir, en eyðisaudar alt um kring. Yest-
urendinn er hæstur, en minni um sig en
austurhluti fiallsins. Er veesturhnúkur-
inn skiiinn frá aðalfiallinii með djupri
skoru, sem hcitir Klofgil. Frá Hafurs-
cy crskar.it að jöklinurn og skella Kdtlu-
hlaupin á henni með iilluni sínum þunga
og klofna um hana. I’að er haft eftir
mönnum, sem lágu í Hafursey, þegar
Katla hljóp 1660, að fjallið hafi alt leik-
ið á reiðiskjálfi af höggunum, sem á því
dundu og svo var flóðið mikið að það
spýttist fram úr Klofgili.
EYJARÁ
hjet fyrrura vatnsfall á Mýrdalss.mdi
cn er nú horfið fyrir löngu. Sæmundur
Holm hcfur lýst Eyjará svo: ,,Hú.n er
með sama móti og Kúíafljót, slæmt og
ilt fvrir rcisandi fólki sjerdeilis á vetur.
l'ar sökkva oft í kaf menn og hestar,
brjótast þó upp um síðir, er þó ei sjer-
deilis mikiö vatnsfall, en temmilega
breitt, allra versta hrakningsvatn um
vetur, því það heldur aldrei, þó bráíasti
gaddur sje, og langt frá öllum manna-
bygðum, mega menn ferðast frá því í
kulda og frosti níðhraktir, í því er bæði
vesla og jökulvatn".
ÁLFTAVÍK
heitir næsta vík við Húsavík eystra.
Hefur þar stundum verið búið, þótt af •
skekt sje, en þegar jörðin hefur verið í
eyði hafa menn haft naut þar. Einu
sinni sáu norskir farmenn naut í vík-
inni og hugðu gott til glóðarinnar að fá
sjer í soðið. Fóru þeir í land með trog
og hnífa og ætluðu að stela nauti. En
þarna var einn griðungur mjög mann-
ýgur. Hapn rjeðist þegar á komumenn
og lauk viðureign þeirra svo, að þeir
Jióttust heppnir að komast í bátinr., en
boli óð grenjandi á eftir þeim út í sjó.
— Heitir þar síðan ,,norska lág“ og
„norska fjara".
■— Trogið og hnífana skildu þeir eftir.
GÖMUL MORGUNBÆN
Bænin um þau sjö Jesú nöfn var mjög
algeng hjcr fyrrum og er hún á þessa
Síðan hin mikla bensínskömtun kcmst á í Englandi, hefur brugðið
svo viö, að eftirspurnin að hestn n hcfur mjög aukist. Myndin hjer
að ofan cr frá hestamarkaöi í Lonion.
lcið: — „Fyrsta Liomino, airiað Meus,
þriðja Messias, fjórða Rabúni, f mta
Emanúel, sjötta Lávarður, sjöunda Benc
diktus. Öll þcssi nöfn set jeg yfir njer
og undir og alt um kring og milli mín
og minna óvina og djöfulsins erindreka;
amen“.
BÚNINGUIÍ SÝSLUMANNA
á seinni hluta 18. aldar var rauður
frakki með spesíustórum hnöppum flöt-
um úr bronsi, gyltum með slöngukroti á
röndinni, gult vesti með samskonar
hnöppum og bláar lokubuxur. Parruk
Tiáru þeir flestir og þríhyrnda hatta með
fjöður. Sokkar munu hafa verið svartir
og útlendir „svartaskór" á fótum.
LAUSNARSTEINN
þótti fyrrum hinn mesti kjörgripur,
því að hann „leysti kind frá konum“.
Sagt var að hann fyndist í brunni nokkr
um í Drápuhlíðarfjalli, enda átti sá
brunnur að vera fullur af náttúrus<eip-
um. Aðrir sögðu að lausnarsteininn
ræki af sjó og væri þeir ætíð tveir sam-
a:i. Ekki mátti taka þá með berum h >nd-
um, heldur vefja þá í blátt silki eða ó-
notað Ijcreft og geyma þá svo í hveiti
og vitja ei um í 5 mánuði. Þeir fæði af
sjer lítinn stein, sem hefur sömu dygðir
og þeir.
ÁLFATRÚIN
er ekki útdauð enn, — jafnvel ekki
meira en svo, að mensk stúlka trúlofað-
ist huldumanni úti í Fljótum nú fyrir
fáum árum (nokkru eftir 1900). Jónas
Jónasson.
FYRSTU KIRKJUHLJÓMLEIKAR
sem haldnir voru hjer á landi fóru
fram í dómkirkjunni í Reykjavík liinn
30. dcsember 1883. Gengust þeir fyrir
því Steingrímur Johnsen og Björn
Kristjánsson (síðar kaupmaður). Var
þar mikil aðsókn.
GÖMUL TRÚ
er það, að ef barnshafandi kona drekk
ur af vatni, sem kýr eða kindur hafi
drukkið úr, þá jórtri barnið.