Lesbók Morgunblaðsins - 21.02.1926, Blaðsíða 7
21. febrúar ’26,
7
Tískuherrann Poiret.
Síðastl. liaust kom einn af tís'aismiðum Parísar til Kaup-
mannahafnar, og má nærri geta, að kvenfólHri þar í borg hefir þótt
sú heimsókn góð. pví að þótt engin sje nú talin stúlka með stúlk-
um, nema hún sje áskrifandi að helstn tískubliiðunum, þá eru
blöðin ekki eins góð og sjálf tískan, er liún keinur ljóslifandi í
heimsókn. Myndin er af tískusýningu í Kaupmanna'höfn, og má
sjá áhugann skína út úr andlitum áhorfendanna. í horni mynd-
arinnar sjest Poiret.
Kjaftasögur.
Harald Tandrup seglr svo í
gi ein í Berlingske Tidende:
— Hjá smáþjóð eru kjaftasög-
ur hættulegar, vegna þess, að
þær þrengja hið andlega sjónar-
svið. Mönnum hættir til þess að
fást grandgæfilega við smámun-
ina, vegna þess að þeir fá eigi
eygt það, er máli skiftir. Nýunga-
girni er alt annað, enda þótt hún
geti orðið löstur; en það er heil-
brig-t þótt menn langi til að heyra
nýjungar. Og í lieiminum iiir og
grúir af góðum og mikilsverðum
nýungum, sem lítið ber á. vegna
þess að vjer fáum ekki sjeð að
þær varði oss neinu — og er það
oss jafnan að kenna. Vjer förum
líkt að og apar í dýragarði. Þeir
liggja í launsátri fyrir smáfugl-
um, reita af þeim fjaðrirnar og
fleygja þeim svo. Vjer steypum
hvdr öðrum í ógæfu með umtali,
eigi vegna illvilja, heldur gerum
vjer það til dægrastvttingar. —
petta ætti hver maður að forðast-.
En þegar freistingin kemur, skyld
um vjer hugsa oss vel um og
minnast þess, að slíkt umtal er
ódrengilegt og ósamboðið frjáls-
um mönnum.
Sitt af hverju.
Fnanskur læknir, Verabeau að
nafni, hefir spáð því, að sá siður
kvenna að ganga á hælaháum
skóm, muni bera þann árangur,
er stundir líða, að kvenfólk missi
tærnar og fái hóf-fót. Þykist hann
geta sannað, að tær á kvenfólki
hafi styst að mun á síðustu árum,
og muni að lokum hverfa alveg,
eins og á hestinum.
í Danmörku eru 258.303 síma-
notendur, eða 84 af hverju þús-
undi. Afnotagjöld símanna eru
þar 33 miljónir króna og aðrar
talsímatekjur 14 miljónir. Nemur
þetta að meðaltali 183 kr. á hvern
símanotenda, en samtöl eru tii
jafnaðar 1757 í hverjum síma á
ári. Hvergi í Norðurálfu er tal-
•fminn jafn algengur. Næstir
koma Svíar, þá Norðmenn. — í
Frakklandi eru ekki nema 10
wúju*r á hverja 1000 íbúa, í íta-
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS.
PS=gg=J ■ II M — . .. ,
ÍÍU 3 og Rússlandi tæplega einn
sími á "hverja 1000 íbúa.
Á íslandi eru 2700 talsímanot-
endur, eða 27 af hverju þúsundi.
Er það furðu há tala, er tekið er
tillit til strjálbygðar hjer.
1 Bandaríkjunum hafa 31,000
menn það að atvinnu að selja
Fordbíla.
Stærsti lax, sem sögur fara af,
veiddist í Drammen í sumar sem
leið. Hann var 1.60 meter á
lengd og vóg 68 pund.
Eigi alls fyrir löngu voru tveir
Norðmenn að veiðum með sæ-
slóða (Snurrevaad) úti fvrir Sand
ey. Fengu þeir þá í slóðann vasa-
veski með 320 krónum í seðlum og
bankabók. Uppgötvaðist skjótt
hver eigandipu var, og hafði hann
mist veskið í sjóinn fyrir rúmu
ári. Seðlarnir voru óskemdir að
öðru en því, að þeir voru orðnir
glerharðir af sjóseltu.
Skrítlur.
Á götunni.
Lögreglustjórinn: — Hvað er
að sjá yður, Þórður? Eruð þjer
nú orðinn fullur aftur? .Teg hjelt
að þjer væruð genginn í bind-
indi.
— .Tá, það er hreinasta skelf-
ing, hvað maðnr þolir lítið, þegar
maður er orðinn Goodtemplar.
í Ba/-naskólanum.
Kenslukonan: — Ilvaða dýr er
næst manninum?
Stólatelpaji: — Lúbíq.