Ármann - 15.02.1918, Blaðsíða 5
'->yuinö
:iCD>v
I;>ein lcrö-
Un ullina or >u6 c.6 sajja, að iovar fyrir tvoin árun var 'oyr-
Jaö að nota hano 03 flok’ca. Var hun aö vísu okii oíno góö 03 ockl-
logt heföi voriö, on fór.c var oröiö vanið viö aö vorio. hana á ]?o-
nnan hátt, og var taliö ,gott og vilt af ioin or u"Mina tóku, Vn
síöan_ullarnatlö. .lconot á, hofur oröiö go.gngorö 'oroyting 9 lossu
svo nú lcoppast nonn oftír nntti 0.6 iví oö ullin :í
fun, son til hormo.r oru gjöröar noö natinu; ivi aö til undantakn -
iiigar veröur 0.6 te.l jant iótt övönduö skyidmonni .Mnnvors lcaupnannc
vilji reyna a.6 nota aór s.’.cyldloi.kan og auðti-^ggni hans, til aö ko-
ma inn hjá hf-nuxi sana, ullarla.göi, oon ok-ci álíst gjai&gong vara
og dugir o'.dci aö clomo aiijóö oftir oliicu.
^orö loilcur oinnig í iví aö til cóu kaupnonn, s :u hafi s«lstö-
ður út u:a svoitirnc.r moö varnings’byrgöir; og hótt forstöðumönnun
ioirra p.cunni aö vora svo illa launaöur starfi sinn, aö ioir vilji
tota sor iaö upp aeö iví að ’cona upp á húshcncla simi hlautua ulla-
rlagöi, voröur fól.k oklci alnont sa’caö un.
Un smjöriö or ‘•a.ð aö sogja aö haö or alkunnur siöur ýmsra ka-
upsta.öarlDÚa a.ð níöa íslonslca. smjörlö, oða rettars sagt svoita.konu-
rnar fyrir vor’cun ioss. En um iaö'uá aö noklcru leyti Z?aö sanc seg-
ja 03 um ullina, aö síöan rjómahuin og s.kilvinuurnc.r komu til scg-
unnor, hafur ietta "oreyot njög til "batnaöar, 03 iögo.r tillit or
tolciö tll hoírrar aentunar, sem svoitalconur oíga. Icost á, oöa uncii-
rbúningi iein or Z.-or fá unð.ir stööu sína, gotun vor e’cci sóö að
rett só aö ’casta iungun etolni á hcor fyrir laö^iótt poin se í ýms--
u aVtavo.nt. Hítt vctri Z.'arfura vor.k aö Toeita ,sór fyrir hvx aö al-
>ýöa nanna atti Icost; á moiri og hetri un&ir’búningi un&lr lífsstarf
sitt en nu a aór staö, og e.Idci síöur Icvomih jóöin an lcar-lnonnirnir,
hei&ur on að hlaupa uoö crölcstud&a. Bioggju&öna un fóllc, fyrir laö,
sen hví ^r oigi sjálfratt.
Athugasem&irpessar hoföu aö róttu lagi átt aö fylgja grein
Cruöl., on vogna rúialeysis í hlaðinu var hess o'clci Icostur.
Ó 3 I D U R
I»aö or ef til vill aö ‘bora í 'balclca.fullan lcohinn, aö fara aö
sogja nönnun til cyn&anna, hví eg hýst við að flostum hy.ki nóg lco-
miö af svo góöu 03 hugsi sm svo: ‘Ma.ö or hcagra aö kehíia heilrnöin
on hal&a 5av.,:. - í>a6 or ef til vill nokkuö hoft
ar or eng.inn svo fujlkominn, cö hann e.kki hoöi >
,;?v i, en Mnsvu g-
bfl ö
og no.gx vxö i'tto
"b. 3 c c.
Vona og y-rí aö onginn stclckvi upp 0. nef cor.
að
'J
o
moö
línum hessun Xeitlst viö aö róte til rví hlassi, er fyrir löngu
utti a.ö vora jafnaö.
Þaö hefir un langan- tína logiö hór í lan&i sá csiður, aö ýnsir
nenn hafo. gert serý. aö aö noklcurnvegin fastri roglu aö stc.n&a og
hína í aölubúöun hor í horpinu, án hess aö ho.fa átt nolckur vorslun-
arerinui hangaö, og hsfs sumir jofnvel genr&ö svó lcngt í po'ssu, að
Peir hafa tokið sor bessoloyfi og notaö buöina fyrir leikvoll. Sor-