Þjóðviljinn - 01.10.1968, Blaðsíða 6

0 SÍÐA — ÞJOÐVHJINN — Þriðjudagui’ 1. ofctóiber 1968.
Vaxandi áhugi
á þjóðdönsum
Vetrarstarf . Þjóðdansafélags
Reykjavikur er nú að hefjast
og veirður með sama sniði og
i verið hefur. Kennt er í bama-
og unglmgaflokkum, sérstakir
flokkar eru fyrir gömlu dans-
ana, sem alltaf hafa verið mjög
vinsælir og fjölmennir, einnig
er kennsla fyrir byrjendur í
þjóðdönsum, sem er vaxandi á-
hugi fyrir. .Auk þess er fjöl-
mennur 'sýningarflokkur, sem
starfar allt árið og hefur auk-
izt mjjöig eftirsþuim eftir ís-
lenzkum dönsum bæði hér í
Reykjavík og nágrenn.i og einn-
ig úti á landi. Þá hafa sýningar
á gömlúm ísienzkum búning-
um lika verið mjög vinsælar, en
félagið hefur komið sér upp
búningum frá ýmsum tímum.
Þjóðdansafélaginu berast ár-
lega ýmis boð erlendis frá um
þátttöku í ýmsum mótum, sem
því miður er aðeins sjaldan
hægt að þiggja. Til félagsins
koma líka' erlendir gestir, sem
félagið býður til að ettdiur-
gjalda móttökur erlendis. Á
næsta sumri er væntanlegur
þýzkur þjóðdansaflokkur.
★
Aðalfundair Þ j ó ð d a nsaf élags
Reykjavíkur var haldinn 19.
september sl. Formaður var énd-
urkjörinn Sölvi Sigurðsson, en
aðrir í stjóm eru: Jón Alfons-
son , gjaldkeri, Hrund Hj alta-
dóttir ritari, Sigrún Helgadóttir
og Þorvaldur Bjömsson' með-
stjómendur. Logi Jónsson og
Gunnlaugur Jónasson eru vara-
menn í stjóm. Þorbjöm Jóns-
son er formaður sýningarflokks-
ins. Auk þess eru ýmsar nefnd-
ir starfamdi, t.d. skemmtinefnd,
\sem hefur yfirumsjón með öll-
um félagsskemmtunum yfir vet-
urinn og velur skemmtinefndir
fyTir hvert einstakt kvöld, einn-
ig búninganefnd o.fl. Yfirum-
sjótt með öillum búningum fé-
lagsins hefur frú Ingvoldur
Markúsdóttir.
, (Frá Þjóðdansafélaginu).
Kommúnistar stofna aftúr
ffokk i Vestur-Þýzkaiandi
BONN 26/9 — í dag var dreift
til fréttastofnana í Vestur-Þýzka-
landi tilkynnmgu frá hópi karla
og kvenna sem 9egjast haf a stofn-
að nýjain flokk kommúnista í
landinu. — Kommúnistaflokkur
Vestur-Þýzkal ands var bánnaður
með úrskurði stjómlagadóm-
stólsins í Karlsruhe árið 1956 þar
sem starfsemi flokksins bryti í
bágf við stjómarskrána.
Sá úrskurður var byggður á
ákvæði stjóm arskrárinnar frá
1949 sem bannar starfsemi flokka
sem stefna að einræðisstjóm.
Kommúnistaflokkurinn neitaði
því þá að það væri stefna hans,
en síðan hefur nýnazistaflokkur-
inn NPD sem oftast reynir ekki
að leyna upphafi sínu fengið að
starfa, og það svo vel að jafn-
vel er búizt við að hann geti ráð-
ið úrslítum á næsta , sambiuidíi-
þingi.
Bretar sökudólgar í Malasíu?
MANILA 27/9 — Forseti Filipps-
eyja, Marcos, sagði í dag að Bret-
ar en ekki Malasíumenn væru
raunverulegir andstæðingar Fil-
ippseyja í deilunni um Sabah,
eitt af sambandsríkjum Malasíu
á Bomeó. Hann sagði, að ef
Bretar hefðu ekki innlimað Sab-
ah árið 1946 og síðan afhent ný-
lenduna Malasíu, þá væru engar
deilur uppi um málið í dag. Fil-
ippseyjar hafa nýlega eigttað sér
Sabah með þingsamþykkt.
í dag fóru um 1000 stúdentar
í kröfugöngu til sendiráðsbygg-
inga Bretlands og Bandaríkjanna
í Manila til að mótmæla afstöðu
þessiara ríkja til deilu Filípps-
eyja og Malasíu. Hrópuðu þeir
vígorð og köstuðu grjóti.
«>
□ Á tíu starfsárum æskulýðsráðs Kópavogs
hefur framlag bæjarsjóðs til starfseminnar 65-
faldazt! Þetta kom fraim á fundi, sem æskulýðs-
ráð hélt með bæjarstjórn og fleirum í tilefni þess^
að tíu ár eru liðin frá stofnun æskulýðsráðs'.
Sigurjón Hiliaríussön, æsku-
lýðsfulitrúi Kópavogs, bauð
gesti velkomna til hátíðaifund-
arins, en siöan var sýnd fcvik-
mynd í litum, sem Valur Fann-
ar hefur tdkið um æskuiýðs-
starfsemi í Kópavogi á vegum
aeskulýðsráðs. í kivikmyndinni
kom fram, að starfsemi ráðsins
hefur verið afar fjölbreytt. Þar
hafa verið starfrækitir margvís-
legir Múbbar — Ijósmyndun,
snyrting, máílfundir, fröTDerikja-
söfnun, kórsöngur, látbragðs-
leilkur, fnamsögn, sfcák, þjóð-
dansar, allt þetta og margt ann-
að hefur verið á dagskra.
Tvisvar í viku að undanfömu
hefur verið svokallað opið hús
— þar hafa fjölmargir unglinig-
ar komið saman og almennt
hefur geysilegur fjöildi ung-
litt'ga í kaupstaðnum tekið þátt
í sitarfsemi æskulýðsráðsins.
Auk þess að efna til fjöl-
breyttrar sitarfsemi fyrir ungt
föllk á eigin spýtur hefur ráðið
átt samstarf við æskulýðsráðið
í Reykjavík um stainigaveiði-
klúbba, ferðir í Saltvik o.s.frv.
I ræðu sem bæjarstjórinn í
Kópavogi, Hjálmar Ólafsson, ^
héit á fundinum kom fram að
framlög til ækulýðsmála hafa
65-faldazt á undanfömum 10
árum frá því að starfsemi
æskulýðsráðsins hófst, entekjur
bæjarins hafa tífaldazt. Hjálm-
ar færði Sigurjóni Hiliaríussyni
beztu þakkir fyrir ágætt starf i
þágu æskulýðsmála og tilkynnti
að bæjarstjóm hefði ákveðið
að heimila fulltrúum frá félaga-
samtökum í Kópavogi að sitja
fundi æskuiýðsráðsins með
málfrelsi og tillögurétti.
Er siðalærdómur gamla testa-
mentisins eftirbreytni verður?
Þeir tímar ofbeldis sem við
lifum, kalla á kristoa lífsskoð-
un. Hver er náun,gi minn? er
spurt. Og ævafom sannindi eru
aftur ný, og svo mun lengi verða
í heimi o .m setur hagsmuni
fárra yfir fjöldans. Hverju bami
ber að ínnræta það hugarfar
sem stuðlar að réttlætiskennd,
bróðurhug og sannleiksást, og
við eigum ekki betri bók en ævi
Jesú, tií að kemina þetta á. Allt
tal um það, hvort hann hafi
verið söguleg persóna eður ei,
skiptir engu máli, hafi reisn
mannlegrar hugsunar náð þeirrk
þroska að telja þessa' þrenningu
eftirbreytnilega. Hámarki er
náð þegar þessar siðareglur en’
studdar trú, en trúin ílytur
fjöll og er fáum gefin. í bama-
skólurrí landsins eru kristin-
fræði kennd, og eru það glefs-
ur úr báðum testamemtunum,
hinu gamla og því nýja. I Morg-
unbl. hafa um sinn staðið yfir
umræður um gamla testament-
ið, vegna bréfs sem frú Auður
Ingvarsdóttir skrifaði. en hún
hefur gaumgæft þetta mál frá
sjónarmiði foreldra, og komizt
að þeirri niðurstöðu ,að ekki
ætti að kenna gamla testament-
ið í bamaskólum. Afturám.óti
telja aðrir nauðsynlegt að það
sé gert, vegna þess að það sé
upphaf þess og aðdragandi er
síðar varð, þ.e. komu Krists,
iífs hans og starfs. Ég er sam-
mála frú A. I. og ætla/að reyna
að rökstyðja hvers vegna svo
er.
Þegár ég. í íyrra var að lesa
gamla testamentið með un,gri
dóttur minni, en kaflinn fjall-
aði um Jósef og bræður hans.
varð mér hugsað til þess, að
þetta væri fimmta bamið sem
ég væri að lesa þessa söinu
vandræðasögu fyrir, en því les
ég með bami mínu, að páfa-
gaukslærdómur er illur lærdóm-
ur að mínu viti, og því reynum
við að skilja það sem í bókun-
um stendur, og gildir þessi regla
einnig um sögu, landafræði og
Ijóð (um ljóðalærdóm í barna- -
skólum mætti reyndar skrifa
raunasögu, en hún á ekki heima
hér).
Satt að segja hefi ég reynt að
skýra þessar kröníkur út með
kristilegu hugarfari, og lái mér
hver sem vill að það hefur tek-
izt óhönduglega. Hinsvegar
brosti sólin við mér þegat nýja
testamentið var á dagskrá. Satt
að segja hefi ég komizt á þá
skoðun að gamla testamentið sé
ungum bömum óhollur lestur.
Þess Guð er Guð refsinga og
heiftar. Hegðun og tal spá-
manba þess heyra ekki síður
undir læknavísindi en trúar-
bragðarannsóknir. — („Þama
lagði ég þig helvítið þitt Gunn-
ar á Hlíðarenda“ sagði frægur
maður á fylleríi, er hann glímdi
við kolaofninn sinn, en hvem-
ig skýrir sá lærði Jóhann Hann-
esson prófessor glímu Jakobs
fyrir bömum?) og það eru ekki
fáir skuggalegir karakterar sem
Guð gamla testamentisins þafði
mætur á, en nútíma þjóðfélag
tæki úr umferð af öryggisástæð-
um. Allar eru þessar Ijótu krön-
íkur himinhrópandi leiðinlegar
í þokkabót; en það eru íslenzk-
ar fomsögur og ævintýri áldrei
þó oft séu þær Ijótar. Svo
minnzt sé á drengskap sem einu
sinni þótti dyggð á voru landi,
og sumir meta að nokkru enn í
da,g: fyrir hann virðist enginn
maður hafa þurft að þakka ná-
unga sínum í því gamla testa-
menti. Þessar línux £rú A. I. í
Mbl. urðu til þess að hr. Jóhann
Hannesson próf. svaraði, og
skrif hans hef ég ein séð, sem
leiðinlegri eru gamla testament-
inu, enda varð það til þess að
ég fór að velta kenningu séra
Áma Þórarinssonar fyrir mér,
en hún er eins og kunnugt er á
þá leið, að maður eigi ekki að
leita til hinna lærðu til að finna
saninleikann, heldur búi h-ann í
brjósti alþýðunnar.
Afturámóti skriíar Pétur Sig-
urðsson regluboði grein um
sama efni og við hann er hægt
að eiga orðastað, því þar fer
glaður guðsmaður sem ekki er
haldinn ruglandi hins lærða
manns. Trú h'ans er einlæg og
það skal metið, þó ég sé á
öðru máli en hann. Hamn tekur
sér til vitnis marga staði í gamla
testamentinu, að vísu misþarfa
sínu máli til stuðnings, og tel-
ur þá ómissandi ungum böm-
um. Veigamesta atriði sem P.S.
telur því gamla testamenti til
gildis eru boðorðin tíu. Þau
þyrftu nú ekki að vera nema
níu, því tvö hin síðustu þýða
hið sama á okkar dögum. Þriðja
boðorðið er löngu úr söguruni á
voru landi að minnsta kosti,
jafnvel svo rækilega. að það
stæði byggingaglaðri þjóð eins
og fslendingum fyrir þrifum ef
þeir ættu að fara eftir því og
halda hvíldarda-ginn heilagan.
Þá eru boðorðin í reynd ekfci
orðin nema átta, og er bezt að
nema hér staðar svo þettá verði
ekki eins og kvæðið um tíu litla
negrastráka. Allir munu að
sjálfsögðu viðurkenna að ekki
má mann deyða, ekki stela, ekki
ljúga uppá náungann né sofa
hjá konunni h-ans né annarra
manna konum yfirleitt / og að
maður á að heiðra foreldra sína
og Guð og trúa á ha-nn einan.
En Jesú segir þetta allt og miklu
meira í einn-i setningu og hún
er að sjálfsögðu í nýja testa-
mentinu, a-uðskilin öllum, ekki
sízt bömum: „Allt sem þér vilj-
ið, að aðrir menn gjöri yður,
það skulið þér og þeim gjöra“.
Þó biflían sé skilin og túlkuð á
ýmsa vegu af kreddu og sértrú-
arsöfnuðum, munu þeir þó all-
ir á ein-u máli um að þetta sé
grundvallarkenning um kristi-
legt lífemi og fagurt m-annlíf.
P. S. segir: „leiðsögn helgirita
gamla, testamentisins megum
við ekki sleppa úr siðferðisupp-
eldi kynslóða-nna. þvi þau eru
„loga-bjartur viti“ “ og hefur
það eftir Einari skáldi Ben. Þar
skriplaði Pétur minn heldur en
ekki á skötunni, þó sterkur sé
á svellihrösunarinna-r, eð-a
dreymir hann eftilvill „um ein-a
alveldissál“ eins og Ein-ar. Ned
Pétur minn. Taktu ekki skáldín
þér til vitnis um kennin-gar
gamla testamentisins, því það
Framhald á 9. síðu.