Morgunblaðið - 03.10.2000, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
ÞRIÐJUDAGUR 3. OKTÓBER 2000 49
+ Björgvin Jónsson
fæddist á Ási í
Hegranesi í Skaga-
fírði 28. ágúst 1929.
Hann lést á heimili
sínu 17. september
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Sauðárkrókskirkju
23. september.
Nú á þessum fyrstu
haustdögum lést vinur
okkar og nágranni,
Björgvin Jónsson, eftir
Iangvarandi baráttu við
hjartasjúkdóm. Kynni
okkar hóíúst fyrii- meira en tuttugu
árum, þegar við byggðum okkur hús
hlið við hlið í Brennihlíðinni. Við urð-
um þess fljótt meðvituð að betri
nágranna var vart hægt að hugsa sér
en þau hjón Björgvin og Lillu. Á
þessum tíma fæddust tveir litlir snáð-
ar, Björgvin og Lilla eignast Kristin
en við hjón Sigurð Guðjón. Þessir
ungu menn hafa verið óaðskiljanlegir
vinir allt frá barnæsku og urðu þá
tengslin milli fjölskyldna þehra meiri
og nánari. Þótt Björgvin hafi starfað
mest við skrifstofustörf var hann alla
tíð miMU bóndi í sér. Hann átti alltaf
nokkrar kindur sér til gamans og
voru strákarnir oft með honum við
lambféð eða þegar verið var að flytja
á fjall og ég tala nú ekki um réttimar.
Björgvin hafði gaman af fjárdragi og
réttum og var glöggur á mörk enda
oft fenginn til að markskoða ef vafi
lék á um eiganda. Veit ég að margir
eiga eftir að sakna hans og óeigin-
gjamri vinnu hans í Staðarréttinni og
réttunum hér í kringum Krókinn.
Annað áhugamál Björgvins var
söngurinn. Hann söng í kirkjukór
Sauðárkrókskirkju í marga áratugi
og einnig hafði hann unun af að
hlusta á söng og var því tíður gestur á
söngskemmtanir hér á svæðinu.
Það er margs að minnast er leiðir
skilja að sinni. Allra kaffisopanna í
eldhúsinu hennar Lillu og spjalli um
lífsins gang og nauðsynjar, eða
Björgvin að koma frá því að vitja um
silunganetin og gefur okkur í matinn,
eða Björgvin á leið út í kirkju að
syngja með kirkjukóm-
um við einhverja at-
höfn, og svona mætti
lengi telja.
Það em forréttindi
að fá að kynnast fólki
eins og Björgvini og
Lillu og eiga þau fyrir
vini, ekki síst fyrir Sig-
urð Guðjón, sem hefur
alla tíð fengið að vera
inni á þeirra heimili,
sem þeirra eigin sonm’,
ef foreldrar hans hafa
þurft að víkja sér frá og
er söknuður hans mikill
nú við fráfall Björgvins.
Við fjölskyldan söknum góðs vinar og
munum við minnast hans með virð-
ingu og þökk.
Elsku Lilla, Kristinn, Jón Ingi og
fjölskylda. Missir ykkar er mikill og
biðjum við góðan Guð um að létta
ykkur sorgina og láta sólargeisla sína
lýsa upp lífið framundan, því minn-
ingin um góðan dreng mun lifa.
Innilegar samúðarkveðjur.
Fjölskyldan Brennihlíð 3.
Þegar löngu og erfiðu sjúkdóms-
stríði er lokið; þegar sálin yfirgefur
Hkama, sem þrotinn er að kröftum og
þreki, þá em tilfinningar okkar oft
æði blendnar. Við vitum, að sá sem
kveður er hvíldinni feginn. Við vitum,
að nánustu aðstandendur era einnig
iðulega búnir að vaka og leggja sig
alla fram við að sinna fárveikum ást-
vini og stundum langt fram yfir að
orðið örmagna lýsi líkamlegu og sál-
rænu ástandi þeirra. Samt grípur
sorgin um hjörtun eins og köld
krumla. Þessu verður víst seint
breytt og öll viljum við halda þeim,
sem okkur era hjartfólgnir, sem
lengst hjá okkur. Það er þáttur í
mannlegu eðh og verður vonandi sem
lengst.
Björgvin Jónsson frá Ási er nú
lagður af stað í þá ferð, sem bíður
okkar allra að lokum. Áratuga sjúk-
dómsstríði er nú lokið, nú hefur hann
loksins fengið hvfld frá þjáningum
sínum. Það getur ekki farið hjá því,
að langvinn veikindi setji mark sitt á
þá, sem fyrir slíku verða, sem og fjöl-
skyldur þeirra og ástvini. Það er svo
margt af því, sem okkur, sem erum
svo lánsöm að njóta góðrar heilsu,
finnst sjálfsagður og eðlilegur þáttur
í tilveranni, sem þeir verða að neita
sér um. En samt er fagnaðarefni og
þakkarvert, hversu oft einmitt slík-
um einstaklingum tekst að beina
huga sínum og kröftum að öðram
þáttum, öðram viðfangsefnum, sem
hinum, er betri líkamlegri heilsu
njóta, sést yfir að sinna og yrðu ella
eftir í vegkantinum í þeysireið nútím-
ans.
Um áratuga skeið var Björgvin í
Ási starfsmaður Kaupfélags Skag-
fu-ðinga, síðustu starfsár sín sem
skiifstofumaður hjá Mjólkursamlagi
KS. Það var alveg sama að hveiju
Björgvin gekk, öll hans verk bára
merki um snyrtimennsku og vand-
virkni. Hann hafði einhverja fegurstu
rithönd sem um getur og hann var
töluglöggur með afbrigðum, minnug-
ur og hafði góða yfirsýn yfir viðfangs-
efni sín. Það vissu allir, sem tóku við
þeim verkefnum, sem hann hafði
sinnt, að á þeim væri enginn galh, allt
var afstemmt og yfirfarið af ná-
kvæmni og réttsýni. Slíkir menn era
fágætir og dýrmætir þeim, sem njóta
verka þeirra. Stundvísi hans var við-
bragðið og hann mætti oft til starfa
sinna síðustu starfsárin, án þess að
líkamlegt þrek hans í raun leyfði það,
slík var skylduræknin og samvisku-
semin. Þar kom þó, að hann varð að
láta í minni pokann fyrir sjúkdómn-
um og lét af störfum allnokkra fyrr,
en ella hefði verið. Hann fylgdist þó
vel með á sínum gamla vinnustað,
hitti gömlu félagana þegar heilsan
leyfði bæjarferðir og spjallaði um dag
ogveg.
Síðustu mánuðina var þó öllum
ljóst og ekki síst honum sjálfum að
hverju dró og þrekið dvínaði í raun
dag frá degi. Gamlir vinnufélagar
hans veittu því athygli, að hann
kvaddi þá með virktum í hvert sinn
sem fundum bar saman og enginn
vafi að hann gerði sér grein fyrir því
að hvert skipti gat verið það síðasta.
Fyrir það eram við þakklátir nú, sem
og að hafa átt Björgvin að félaga og
vini.
Eftirlifandi eiginkonu Björgvins
frá Ási, bömum þeirra og fjölskyldu
allri era færðar innilegar samúðar-
kveðjur.
Guðbr. Þorkell Guðbrandsson.
BJORGVIN
JÓNSSON
JÓHANN
KRISTJÁNSSON
+ Jóhann Krist-
jánsson fæddist í
Bolungarvík 28. nóv-
ember 1925. Hann
lést á heimili sínu 16.
september síðastlið-
inn og fór útför hans
fram frá Hólskirkju í
Bolungarvík 23.
september.
Elsku afi, það era
liðin nokkur ár frá því
að við fóram saman
niður að húsum til að
gefa kindunum. Og þau
era ófá sporin sem við
gengum saman, og elsku afi, ég vildi
óska að ég hefði haft betra tækifæri
til að sýna þér hversu vænt mér þótti
um þig og hversu stolt ég var að eiga
afa eins og þig. Minnist ég þá sér-
staklega þegar þú komst heim með
yrðlingana, ég man vel eftir lyktinni,
ekki var hún góð. Eitt af því sem ég
mun sakna mikið og kem til að sakna
í komandi framtíð, er að ég eigi ekki
eftir að sjá þig meira heima og í
Minni-Hlíð og þegar smalamennska
er. Og núna þegar ég sit hér og
hugsa til baka um allt
það sem skeði og allt
það sem var gert og
sagt þá vildi ég óska að
við hefðum haft meiri
tíma saman, ég vildi
óska að þú gætir komið
til mín og skoðað heim-
ilið mitt því þú hefur
bara komið til mín einu
sinni, var ég þá nýflutt
og ung. Eg er búin að
gera svo margt síðan
þá en nú ertu farinn
þangað sem ég hef
aldrei verið, en minn-
ingin um þig lifir enn,
minningin um hraustan mann sem
tókst á við staðreyndir eins og þær
vora. Og ekki síður á hún amma mín
hlut að máli þegar gleði og góðar
minningar ber á góma. Ég er mjög
þakklát fyrir þann tíma sem við átt-
um saman bæði í gleði og sorg. Elsku
amma, ég vil votta þér mína dýpstu
samúð vegna fráfalls afa og bið góð-
an guð að varðveita þig og styrkja.
Megi minningin um afa minn, Jó-
hann Kristjánsson bónda í Minni-
Hlíð, lifa um ókomna tíð.
Sásemlifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifir
íhjartaogminni
mannaerhanssakna.
Þeireruhimnarnir
honum yfir.
(Hannes Péturss.)
Þín
Álfheiður Elín.

GARÐHEIMAR.
BLÓMABÚÐ • S'I'LKKJAKBAKKA 6
SÍMI 540 3320 '
J.U1II i ii i ix x iixU
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H

Erfisdrykkjur
P E R L A N
Sími 562 0200
iiiiiiiiuimi
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
H
£
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að diskl-
ingur fylgi útprentuninni. Senda má grein-
ar til blaðsins í bréfasíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbUs). Nauðsyn-
legt er, að símanúmer höfundar/sendanda
fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heima-
síðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við
meðallínubil og hæfilega línulengd - eða
2.200 slög. Höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Ct) ÚTFARARÞJÓNUSTAN
Persónuleg þjónusta
Höfum undirbúið og séð um útfarir
fyrir landsmenn í 10 ár.
Súni 567 9110 & 893 8638
www.utfarir.is utfarir@utfarir.is
Rúnar Geirmundsson Sigurður Rúnarsson
útfararstjóri_________________útfararstjóri
JÓN
HELGASON
+ Jón Helgason
skósmíðameist-
ari fæddist á Neðri-
Núpi, Miðfirði, V-
Húnavatnssýslu 11.
september 1910.
Hann lést 20. sept-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Seltjarnar-
neskirkju 28. sept-
ember. Jarðsett var í
Akureyrarkirkjug-
arði.
Nú höfum við kvatt
góðan vin, Jón Helga-
son skósmið og verkstjóra hjá skó-
verksmiðjunni Iðunni á Akureyri í
marga áratugi.
Jón var kvæntur föðursystur
minni, Petronellu Pétursdóttur. Þau
reistu sér hús í Helgamagrastræti 13
á Akureyri. Þar var snyrtimennskan
í fyrirrúmi, garðurinn þeirra bar
þess glöggt merki enda var hann
margverðlaunaður og lýsti vel þeirri
natni og reglusemi sem ríkti á þeirra
bæ, þar var gott að koma og vel tekið
á móti gestum. Fjölskylda mín átti
margar góðar stundir með Jóni og
Nellu, sérstaklega ég og yngri dóttir
mín, því oft komum við í Helgamagr-
astrætið þegar við vor-
um í gönguferðum okk-
ar.
Það var gaman að
fylgjast með hvað Jón
var að föndra, hann
batt inn bækur, bjó til
hluti úr leðri og svo ótal
margt annað. Það var
gaman að setjast niður
og spjalla við Jón og
alltaf var stutt í brosið.
Jón flutti til Kópa-
vogs eftir andlát Nellu
og bjó þar ásamt syni
þeirra, Gylfa, og fjöl-
skyldu, en síðustu árin
bjó hann á Grund. Jón var mjög fé-
lagslyndur maður, hann starfaði í
bræðrafélagi Akureyrarkirkju og
var duglegur að sækja félagsstarf
aldraðra og söng með kór aldraðra.
Hann hafði mjög gaman af að ferðast
og ef hann hafði ekki samfylgd fór
hann bara einn. Það var oftar en ekki
að Jón var nýkominn úr ferðalagi
eða var að fara eitthvað þegar maður
hitti hann.
Við þökkum Jóni góðar samver-
ustundir og sendum Gylfa, Solveigu
Lára og fjölskyldu innilegar samúð-
arkveðjur.
Ragna og ljölskylda.
Frágangur afmælis-
0 0
0
og minmngargreina
MIKIL áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tvíverknað.
Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569 1115) og í
tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höfundar/
sendanda fylgi.
+
Ástkær móðir mín, amma okkar og lang-
amma,
ODDNÝ BJARNADÓTTIR,
Hraunbúðum,
Vestmannaeyjum,
lést á heimili sínu föstudaginn 29. september.
Hún verður jarðsungin frá Landakirkju í Vest-
mannaeyjum fimmtudaginn 5. október kl. 16.30.
Hanna M. Jóhannsdóttir,
Rósa Mikaelsdóttir,
Bjarndís H. Mikaelsdóttir
og barnabarnabörn.
+
Systir okkar og fóstursystir,
ÁSLAUG ÓLAFSDÓTTIR WHITE,
frá Vestmannaeyjum,
til heimilis
á 22 Hillsdale Road,
Edison, New Jersey 08820, USA,
andaðist á heimili sínu föstudaginn 29. sept-
ember sl.
Útförin fer fram í New Jersey 3. október.
Helga S. Ólafsdóttir,
Alfreð Ólafsson,
Ólafur K. Ólafsson,
Sigrún Sveinsdóttir Hickey.
+
Ástkær móðir okkar,
frú HELGA SÍMONARDÓTTIR MELSTEÐ
frá Vatnskoti í Þingvaliasveit,
áðurtil heimilis
á Rauðarárstíg 3,
Reykjavík,
er látin.
Sigursteinn G. Melsteð,
Jónína G. Melsteð,
Pétur G. Melsteð.