Morgunblaðið - 16.08.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 16. ÁGÚST 1978
>4» /g¥>v.
kaff/nu ' 1 r
v oi’
Nú en í hvað ei/ra peningarnir að
fara?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Svisslendingar héldu sína Phili
Morris bikarkeppni seinnipart
vetrar í Crans Montana. í keppn-
um þessum spila gjarna sama
menn af ólíkum þjóðernum og í
spilinu hér að neðan, en það kom
fyrir í keppni þessari, náðu
ísraelsmaðurinn Lev og Nuri
Pakzad frá íran ágætum árangri.
Vestur gaf, norður-suður á
haettu.
Norður
S. Ág74
H. Á983
T. 652
L. 53
Vestur
S. 6
H. G2
T. G9873
L. ÁG1098
Austur
S. 1053
H. KD754
T. ÁD
L. 764
Blessaður ljúfurinn.
Samgöngubætur
á Vestf jörðum
„A síðast liðnu kjörtímabili voru
Vestfirðingar vel birgir af þing-
mönnum úr öllum flokkum
(Kjartan varaþingmaður meðtal-
inn) og ekki má gleyma Sverri,
sem nú er í essinu sínu, að kljást
við flokkssystur sína um hagsmuni
sinnar heimabyggðar og þá fyrst
og fremst samgöngumál. Hann
hampar digrum sjóði sem hið
fjölmenna þinglið fjórðungsins
hefur væntanlega kríað út úr
fjárveitinganefnd, en þessi sjóður
er sama markinu brenndur og
sparifé íslendinga, sem rýrnar
eins og snjór í vorleysingum.
Þorskafjarðarheiði bíður nýrra
vorleysinga ef að líkum lætur og
á meðan rýrnar sjóðurinn. Filipp-
us Makedóníukonungur var með
gull en ekki seðla. Ég hefi áður
reynt að vekja athygli á að full
nauðsyn sé á samgöngum milli
Vestfjarða og Norðurlands, um
Djúpið og Steingrímsfjarðarheiði.
Um þessar samgöngubætur hafa
heimamenn gert ítrekaðar sam-
þykktir og þeir sem skrifa um
Þorskafjarðarveg eins og ein-
hverja allsherjar lausn á sam-
göngum 'Vestfirðinga sé að ræða,
virðast einblína á pollinn á ísafirði
að sumarlagi.
Vestfirðingar munu ekki, frekar
en aðrir landsmenn, sætta sig við
slitróttar samgöngur og þess
vegna verður að hafa í huga
frambúðar lausn og þá verður ekki
komist hjá að treysta samgöngur
milli þéttbýlisstaða á Vestfjörðum
og aðalsamgönguleiðina frá Vest-
fjörðum til Reykjavíkur.
Margir furðuðu sig á þeirri
ákvörðun Vegagerðar ríkisins að
leggja veg svo til beint norður frá
Vatnsfirði til Dynjandadals, en
þessi framkvæmd hefur greitt
mjög úr samgönguþörf Vestfirð-
inga. Beint áframhald af þeirri
framkvæmd ætti að vera jarðgöng
(u.þ.b. 6 km) úr Hlíðarhvilft í
Borgarfirði í Botn i Dýrafirði.
Rafnsfjarðarheiði er sá farartálmi
sem hindrar samgöngur umfram
aðra fjallvegi, Breiðadalsheiði er á
milli þéttbýlisstaða og liggur
betur við snjóruðningi en Rafns-
fjarðarheiði. E.t.v. verða jarðgöng
gerð úr Hestdal í Önundarfirði í
Valagil í Álftafirði, en það gæti
orðið vetrarvegur fyrir Isfirðinga
suður á firði ef ekki reynist
hagkvæmt að gera jarðgöng undir
Breiðadalsheiði.
Skúli Ólafsson.
P.S. Færeyingar hafa gert
jarðgöng lengri en hér hafa verið
gerð og þar voru íslendingar við
verkstjórn. Jarðgöng, sem hér er
imprað á sem koma ættu í stað
Rafnseyrarheiðar eru áætluð það
lágt yfir sjó að ekki þurfi að ryðja
snjó frá þeim eins og þar sem
göngin liggja uppi í miðjum
fjallshlíðum um 300 m frá sjávar-
máli.
S.Ó.“
I 1WP Framhaldssaga eftir Mariu Lang
| p ^| |^^ | H III I^F I Jóhanna Krístjónsdóttir íslenzkaði
Ivar í verksmiðjunni vikunni
áður.
Suður
S. KD982
H. 106
T. K104
L. KD2
Þeir félagar sátu í norður-suður
og varð Pakzad sagnhafi í hörðu
game.
Vostur Norður Austur Suóur
pass pass 1 H 1 S
21, 3 S pass 4 S
allir pass.
Vestur spilaði út hjartagosa.
Fjórir gjafaslagir virtust örugg-
ir en tígulásinn varð að vera á
hendi austurs. En Pakzad á
hugsanlega vinningsleið væri rétt
að farið. Með tígulásnum hjá
austri mátti aðeins vera eitt spil
og vestur ætti að eiga laufásinn.
Og spila varð litunum í réttri röð.
Útspilið tók hann með ás og tók
tvisvar tromp. Var inni í borði og
spilaði laufi á kónginn. Vestur tók
á ás og skipti í tígul, sem austur
tók með ás en drottninguna tók
suður. Þá spilaði sagnhafi hjarta-
tíu og austur fékk slaginn. Hann
gat lítið gert og spilaði laufi, sem
suður tók. Hann trompaði síðan
lauf í borðinu og átti auðvelt með
að búa til tíunda slaginn á
hjartaníuna.
Að lokum smáþraut fyrir
lesendur. Gat vestur hnekkt spil-
inu þegar sagnhafi spilaöi laufinu.
40
var hann auðvitað fokvondur
yfir því að nágranni okkar
skyidi taka upp á þvf að láta
myrða sig ..:
— í gær sagðirðu að Matti
hefði tekið inn eitur...
— Morð eða sjáifsmorð,
sagði hún — það kom út á eitt
fyrir Ivar. Ilann var snarvit-
laus yfir öllum yfirhcyrslunum
og sögusögnunum sem gengu í
ba*num og öllu sem skrifað var
í blöðin. Þegar var svo skrifað
um að eitrinu hefði verið stolið
úr verksmiðjunni hóit ég hann
ætlaði alveg að trompast.
— En varst þú ekki úti á
Noret kvöidið sem þjófnaður-
inn var framinn?
— Laugardaginn áður? Nei,
nei, þá vorum við á kóra fingu.
Hún vætti þurrar varirnar
með tungubroddinum og sagði
f óspurðum fréttumi
— En ég hafði farið að hitta
Þegar Christer sté út úr
stóra Mercedes Benz bflnum
sfnum hjá höfðingjasetrinu
Noret, gat hann ekki látið hjá
lfða að dást að minni gerð sömu
bflategundar sem stóð úti fyrir
og hann grunaði að bæði
biílinn og bátarnir, sem iágu
bundnir við bátabryggjuna,
segðu sína sögu um ríkidæmi
eigandans.
I stofunni voru húsgögnin
bæði gömul og ný, en smekk-
lega komið fyrir. Grá dagsbirt-
an streymdi inn um breiðan
glugga sem cngin tjöld voru
fyrir og mátti þar væntanlega
dást að fögru útsýni á öðrum
árstfma.
Eigandi Noret var snyrtilega
kiæddur og allur hljóðiátari en
kvöidið áður. Hann var fölur f
andliti og sýnilega var líðan
hans ekki upp á það allra
fegursta.
Christer sneri sér beint að
efninu og Noreii svaraði und-
anhragðalaust.
— Þú bauðst Matta Sandor
hingað tii þfn tveimur dögum
áður en hann dó. í hvaða
tilgangi?
— Eg hafði áhuga á að sjá
kauða — hvers konar maður
hann var. Judith var alveg
hcilluð af honum.
— Og hvar var svo niður-
staða þín? Ef þú vildir vera svo
góður að tjá mér það án þess að
vera með nokkra tilgerð.
Bo Roland Norell brosti —
óvæntu og harla geðþekku
brosi.
— Allt í lagi. Ég var af-
brýðissamur og mér var ógern-
ingur að meta hann hlutlægt.
Ilann ... hann var mjög kurt-
eis og dálftið hlédrægur. En...
ekki skemmtilegur ... ekki
hægt að fá hann til að segja
neitt. En þegar við komum í
rannsóknarstofuna hresstist
hann nokkuð.
— Hvers vegna fórstu með
hann þangað?
— Fólk hefur yfirleitt gam-
an af þvf að sjá hana. Kannski
þú hafir áhuga?
— Nei, þakka þér fyrir —
sagði Christer — enga skoðun-
arferð mér til heiðurs. Og
reyndar sagðist þú vera búinn
að endurbyggja rannsóknar
stofuna.
— Já. Þú sérð út um glugg-
ann hygginguna þarna lengst
handan við grindverkið. Hér
áður fyrr var allt fábrotnara í
verksmiðjunni.
— Já, svo fábrotið að þið
lokuðuð ekki einu sinni eitur-
geymslum ykkar.
— Þú þarft ekki að vera með
meinfýsni, sagði Norell for
stjóri.
— Á efnarannsóknarstofn-
un geymir maður sjaldan
mikiivæg efni bak við lás og
slá. Það væri bæði tfmaþjófnað-
ur að því og mjög óhagkvæmt.
— Hvar nákvæmlega stóð