Morgunblaðið - 17.01.1970, Blaðsíða 18

18
MOBGUKBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1970
Steindór Sæmundur
Sigurðsson - Minning
t
Móðir món,
Gróa R. Jónsdóttir,
amdiaðist 4. jamiúair.
Jarðatrförin hieifur fairið fram.
Helgi Theódórsson.
t
Hinn 14. þ.m. lézt í sjúfcra-
húsámiu á Seifossá
Vilborg Guðnadóttir,
Reykjavöllum.
Jarðairförin aiuglýsrt síðar.
Fyrir hömid vamidiaimaima,
Jakob Erlendsson.
t
Jarðairför elstoufliegrar móíður,
terugdaimióður, ömimiu, lamig-
ömmu ag lainigalainigömimiu,
Elísabetar Sigurðardóttur,
Grettisgötu 82, Reykjavík,
er lézt að heimili ck'nttumdóttur
sánniar að Eugðulaek lö, R. 12.
þm., verður jairðsuinigiin mánu
diagimn 19. janiúar kl. U0.3'0 f.h.
frá Fosisivogsikirkju.
Gísli Finnsson,
Inga Finnsdóttir,
Helga Finnsdóttir,
Baldnr Sigurðsson,
Linda Axelsdóttir,
barnaböm og bamabamabörn.
MÉR er Ijúft að minnast nolkkr-
um orðutm frænda mínis og
fósiturbróður Steindóris Sigurðs-
sonar, sem verður jarðsettur í
dag. Hainn. lézt að Klli- og hjúfcr-
umarheimilinu Grund 9. þ.m.
sjötugur að aldri, fæddur 17. 2.
1899 að SölvaJholti Hraungerðis-
t
Jarðarför föður míns,
Bjarna Hjaltasonar,
Eer fram frá Súðarvífeurkirkju
miániuidaginn 19. jam. kl. 2 e.h.
Sigríðnr Bjamadóttir.
t
Þöktoum inn,i!Leg)a ödJiuim þedim,
er vottað hiafa oktour samúð
og sýnt oktour vinóttu við
arndláit og útför
Jens Guðjóns
Eyjólfssonar,
Hverfisgötu 50, Hafnarfirði.
Jóhanna Loftsdóttir,
Júlíus Bess,
Elín Ólafsdóttir,
Kristín Hafsteinsdóttir,
Páll Magnússon,
Guðný Magnúsdóttir,
Katrin Jensdóttir,
Signrður Sigurðsson,
Valgerður Jana Jensdóttir,
Kristín Jensdóttir,
Ólöf Eygló Jensdóttir
og bamaböm.
hneppi. Hann var næst elztur 5
barna Önnu Einansdótttar og Sig-
urðar SiguTðssonar, sem þar
bjuggu á föðurleiflð Önmu.
Anna og Ságurður varu bæði
af góðum og þekktum ættum,
sem dreifðar eru víða um Suð-
urland. Ungur að árum missti
Steindór heilsunia og var á hæli
um skeið, en komst þá heim aft-
ur til fjöhslkyldu sinnar og flutt-
ist með henni að SviðugörSum,
Gaulverjabæjairhreppi, og dvald-
ist heima um árabil.
En þar sem Steindór gekk
aldred heill til dfcógair eftir þetta,
t
Inmiiegar þakikir fyrir auð-
sýnda samiúð við flrófall
mainmsáins mímB ag föður okk-
ar,
Stanley Roff.
Steina Roff og börnin.
t
Útför
Sigurðar Sveinssonar,
fyrrv. garðyrkjuráðunauts,
sem arudialðist 13. þ.m., fler
firam frá Fossivogskirkju
þriðjudagimn 20. jan. ká. 10.30
f.h.
Systkin hins látna.
varð hann að fara öðxu siinini að
heiman til sjúknahúsvktar og
dvaldist eftir það á sjúlfcrahús-
um þar til yfir lauk.
Hér eru fluttar hugheilar
þakíkir flrá fjölslkyldu hamis til
þeinra mörgu, sem bezt reyndust
hanum á þassuim enfiðu áæum.
Umigur anaður var Steimdór
vel á sig kominn til sálar og
likaima, vefl. gefinn og stálmimn-
ugur og nutu margir fróðlegra
og skemmtilegna viðræðma við
hann. Hamn var viðkvæmiur að
eðlistfari, og var því heilsiumissir
inn homum enin þungbærari.
Steindór var mjög bamngóður
og minnist ég þeas að börn og
umglingar hændust að honum.
Hann var mikill dýravinur; að
fá sér sprett á góðum hesti var
hairas mesta ámægja.
úm leið og ég kveð þig að
leiðarldfcum, kæri frændi og
bróðir, vil ég þafcka þér um-
hyggjuna við mig á mímum
bemisfcu- og æskudögum og
óslfca þér gáðrar heimkamu.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
Haf þú þakk fyrir allt og allt.
Ásta Guðjónsdóttir.
Ég veit minn ljúfur ltfir
lausnarinn bimnum á;
hann ræður öllu yfir,
einn heitir Jesús sá; • . .
ORÐ sálxnaakáldsins mikla korna
mairuni ein/att í huga er vimir og
gamlir félagar kveðja þennan
heim. Lausmari allra mamna hef-
ir veitt einum slikuim kunnimgja
mírnum frá ægkudögunum, Stein
dóri Ságurðssyni frá Sviðugöirð-
um í Gaulverjabæjarhreppi,
hvíld frá áratuga vanheilsu og
sjúkdómis þrautum. Steindór and
aðist á Elli- og hjúkrunartieim-
ilinu Grund hinn 9. jan. sl. —
Hatfði SHJeámdióir um það bifl (hláílíf-
an þriðja áratug dvalizt á hjúfcr
unar- og heilsuhælum og nú síð-
ustu mániuðina á Elliheimilimiu
Grund, svo stem áður segir. Út-
för hanis fer fram flrá Gaulverja
bæjarfcirkju í dag.
Steindór var fæddur 17. febr.
1899 að Sölvholti í Hraungerðiis-
hreppi. Foreldrar hans vonu hjón
in Anna Einarsdóttir frá Sölv-
holti og Sígurður Sigurðsson flrá
Hóluim í Stoikitaseyrairfhreppi. —
Bjuggu þau um mjörg ár að Sölv
holti en fluttust árið 1928 með
fjöflákyldu sína að Sviðugörðum
og hötfðu þar búsiforráð til ársins
1940.
Steindór ólst upp í foreldra-
húsum við svipaða aðstöðu og á
þeim tirraum almennt gerðist með
al alþýðutfólks. Vann algenga
Framhald á bls. 19
inmilegt þaklkliiæti til aflira,
sem sýndn mér vinsemd á 70
ára atfimœili miniu.
Lifið heiíL
Matthias Kn. Kristjánsson.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
Nýársheit Klumps
eftir Jay
Williams
„Gleðilegt ár, öll söm-
ul“, hrópaði Klumpur. —
Hann hentist niður stig-
ann og kastaði sér í fang
móður sinnar, til að
faðma hana að sér. —
Mamrna riðaðá til falls og
rakst á vasa, sem féll á
gólfið og mölbrotnaði.
„Klumpur", sagði
maimma dálítið reiðilega.
„Mér þykir þetta reglu
lega leitt, mamma“, sagði
Klumpur. „Mér líður
bara svo vel, af því að
það er komið nýtt ár“.
„Ég veit það, væni
minn“, sagði mamma,
um leið og hún fór að
sækja sópinn. „En í sann
leika sagt held ég að þú
ættir að gera nofkkur al-
varleg nýársheit, til dæm
is að reyna að hafa ekki
alveg eins hátt og þú ger
ir venjulega".
Klumpur beygði sig
niður og hjálpaði til við
að hreinsa upp brotin.
Síðan tók hann fram
pappír og penna og sett
ist við borðstotfuborðið.
„Jæja“, sagði hann, eft
ir að hafa ókrifað af
kappi etutta stund. —
„Hérna eru nýársheitin
min. Ég lofa að: 1) ganga
í stað 'þess að hlaupa, 2)
tala, en öakra efcki, 3)
kama nærgætnislega
fram. við alla og vera
aldrei ruddalegur".
Herra Klumpur, sem
kom niður stigann rétt
í þessu heyrði til hans og
sagði: „Eins og flest önn
ur nýársheit þá hljóma
þau vel. En etf þér teffcst
að stamda við þaiu, sonur
sæll, þá verð ég undr-
andi“.
„Ganga í stað þess að
hlaupa“.
Hann gekk hljóður á-
fram og sagði við sjáltf-
an ság: „Gættu nú að þér
Klumpur. Þegar þú sérð
Hermann fíl eða Berta
bjór áttu eíkiki að hrópa:
„hæ, strákar!" heldur
„Ég get staðið við þau,
pabbi“, sagði Klumpur.
„Ég skal segja þér
hvað ég er að hugsa um
að gera. Ef þú heldur ný
ársfheitin — jafnvel að-
eins í eiim mánuð — þá
skafl ég gefa þér nýja
skátafhnffinn, þennan,
sem hetfur sex blöð og
þig langaði svo mikið til
að eignast".
„Ég tek þig á orðinu,
pabbi“, sagði Kluimpur.
Hann fór í frakkann
sinn, vafði treflimim um
hálsdnn og hélt út til þess
að hitta vini sína. Hann
var næstum því farinn að
hlaupa niður götuna, þeg
ar hann áttaði sig. „Ný-
árslheitin" muldraði hann.
segja það fcurteislega".
Og hamn svaraði sjállum
sér: „Hafðu engar á-
hyggjur. Mér tefkst það“.
Þegar hann heygði inn
á Grænugötu fann hann
reykjarlykt. Hann leit í
kringum sig og hugsaiði
með sér, að eihhver hlyti
að vera að brenna rusli.
Frú moldvarpa hallaði
sér fram á hliðið framan
við litla húsið sitt og mas
aði við Láka lögreglu-
þjón. En úr eldhúsglugg
anum á bakhlið hússins,
sem blasti við Klump, en
þau sáu hirus vegar eklki,
fcormu eldglampar og
döfckir reykjanmeikkir.
Kluimpi svelgdist á.
Síðan ræksti hann sig og
sagði ktirteislega: „Frú
moldvarpa. Það er kvikn
að í húsinu þínu“.
Hún hélt áflnam að tala
við Láka, eins og ekkert
hetfði í skorizt.
„FRÚ MOLDVARPA!"
hrópaði KLumpur. „Það
er kviknað í húsinu
þínn!“
í þetta sinn heyrði hún
í hon/um. Frú moldvarpa
sneri sér við með sfcelf-
ingarópi, og Láki lög-
regliuþj.ónn hljóp að fram
dyrum hússins.
„Ég ætla að ná í páfa-
gaukinn þimn!“ hrópaði
hann. „Kluimpur, sæktu
slökfcvilið®ð“.
Nýánáheit Kluimpe um
að hlaupa ekki gleymd-
ist. Hann hentist niður
götuna einis hratt og hann
gait og var komiinn á
slökkvistöðina á auga-
bragði. Litlu siðar stóð
hann atftan á fremsta
ölötokviliðsbílnutm, á leið
atftur á brunastaðinn.
Slökífcviliðsmennirnir
stöðvuðu bíllinn til hlið
ar við húsið og stukku
af bílnum. Skömimu síð-
ar kom dælubíllinn og
hópur slöfk'kvilliðsm anna
losaði slöngumar og fór
með þær aiftur fyrir hús-
ið. Fljótlega skullu kald-
uim að eldhúsið þitt sé
allt fljótandi í vatni“.
„Það er hægt að þurrka
það upp“, sagði frú mold
varpa. „Ég er sannarlega
fegin að þið komuð hing-
að svona ffljótt".
„Þetta er nú okkar
ar vatnsgusur á eddinum.
Slökkviliðsst j órimn
lytfti hendinni og vatns-
flaumurinn var stöðvað-
ur. Hann skreið inn um
einn gluggann, stakk svo
höfðinu út aftur og sagði:
„Þetta er alllt í lagi núna,
það var ekki svo mifldll
eldur. En ég er hræddur
startf, frú“. sagði slökkvi
liðsstjórinn. Hann fór síð
an ásaimt mönnum sínum
aftur upp í slökkviliðsbíl
inn. Dælubfflinn bakkaði
fynstur út. Klumpur, sem
hafíii staðið og horft á
slökkvistarfið fór út á göt
una til að horfa á bílana
aka á brott. Um leið og
Lausn jólakrossgátu 13. bær 15. atfi
LÓÐRÉTT: 24. rausa 16. áma 18. agaður
2. Ófærð 28. nár 21. súrara
3. lúr 29. jól 25. sé
4. ál 35. ræði 26. ráp
5. at 36. æra 27. vín
6. Góa 37. snót 30. kúa
7. úlfur 38. grá 31. eta
8. jólasveins 39. næði 32. aák
12. jólapakfcar 43. ná 33. rák
14. ám 44. NA 34. sitrætisvagnar
16. ár LÁRÉTT: 40. ær
17. ás 1. Jóladagur 41. ræ
19. gedt 8. já 42. iðta
20. undrast 9. fúl 43. nón
22. úlfalda 10. tól 45. áði
23. arkar 11. jj 46. Natan