Morgunblaðið - 29.04.1967, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. APRÍL 1967.
I.
HINN 19. 3. 1967 fór fram að
Hálogalandi 18. Landsfllokkaglím
an, og eru nú liðin 20 ár síðan
íyrsta Landaflokkaglíman var
háð.
Á Landsflokkaglímu er keppt
í sex flokkum, þremur þyngdar-
flokkum og þremur aldursflokk
um; sigurvegari í hverjum flokki
hlýtur sæmdarheiti .Jslands-
meistari" í þedm flokki, sem
hann keppir í , fyrir það ár, sem
glíman fer fram.
Að þessu sinni urðu eftirfar-
andi glímumenn íslandsmeist-
arar:
L þyngdarflokkur 84 kg og yfir:
Ármann J. Lárusson, UBK.
II. þyngdarflokkur; 75 — 84 kg.
Már Sigurðsson, HSK.
in. þyngdarflokkur; undir 76 kg.
Valgeir Halldórsson Á.
Unglingaflokkur; 18 og 19 ára:
Hjálmar Sigurðsson, UV.
Drengjaflokkur; 16 og 17 ára:
Ríkarður ö. Jónsson, UBK
Sveinaflokkur; 15 ára:
Bragi Björnsson, KR,
Það hefur borið á þeim mis-
skilningi, að sigur í I. þyngdar-
flokki sé aðalsigur keppninnar,
en hins vegar ber að gæta þess,
að sigurvegari í hverjum flokki,
er sj'álfstæður sigurvegári sam-
kvæmt reglum og anda glímunn-
ar. Giiman fór hið bezta fram,
enda var undirbúningur Vík-
verja með ágætum. Það var dá-
iítið leiðinilegt, að Vestmanney-
ingar þeir, er skráðir voru til
leiks, kornu ekki í tæka tíð, sök-
Tveir glima.
Landsflokkaglíman 1967
ttm þess, að m.s. Herjólfur, sem
þeir voru með, náði ekki nógu
snemma til Reykjavíkur vegna
veðurofsa. Það hefði sannarlega
verið ámægjulegt, ef þessir ágætu
glímumenn hefðu getað verið
verið með. Vonandi getur þetta
gengið betur næst.
n.
Flokkaglímur hafa það til síns
ágætis, að keppnisform það, sem
á þeim er, er þess eðlis, að þar
eigast við menn af líkri stærð og
þyngd. Ef flokkaglímur eiga að
njóta sín fyllilega, ber þátttak-
endum að varast allt, sem lýta
má glímuna. Því aldrei verða
glímur jafn áberandi ljótar, eins
og þegar jafnir menn að þyngd
og stærð eigast við, ef il'la er
glímt.
Það er nokkuð útbreiddur mis
skilningur að stórir menn glími
yfirleitt illa, og er það í mörgum
tilfellum rangt. Hinu verður ekki
neitað, að oft og tíðum hafa stór-
ir menn beitt þyngd og kröft-
um um of sérstaklega, þegar um
úrslitaglimur hefur verið að
ræða. Það hefur að sjálfsögðú
orðið glímunni til tjóns og þeim
sjálfum til álrtshnekkis. En minni
og Léttari menn hafa oft og tið-
um beitt óeðlilega miklum þjösna
skap, sem furðulegt má þó heita,
þar sem úrslit í slíkum glímum
byggjast þá fyrst og fremst á
þunga og kröftum. Eina leiðin
fyrir lítinn og léttan mann til
sigurs hlýtur að verða sú að
beita tækni og mýkt við sér
þyngri og sterkari mann, ef hann
vill gera sér vonir um sigur. Á
þessari flokkaglímu kom því mið
ttr of oft fram misskilniragur á
þessum einföldu staðreyndum.
III.
í þessari glímu getum við tekið
dæmi af tveimur mönnum, sem
glímdu sérstaklega vel og rétt,
en þeir eru Sveinn Guðmunds-
aon og Hjálmur Sigurðsson. Um
Svein er það að segja, að hann
virðist vera sterkur vel og
mjúkur, stendur ágætlega, tek-
ur hrein brögð — sérstaklega er
hægri-fótar-klofbragð hans glæsi
legt. Hann var tvímælalaust bezti
glímumaðurinn í I. þyngdarflokki
enda munaði ekki nema hárs-
breidd, að kappinn Ármann J.
tapaði gjímu sinni við hann, og
tel ég Ármann hafa haft heppn-
ina með sér í þeirri viðureign.
Var sjáanlegt, að hann var ekki
í góðri æfingu.
Annar var sá, er sýndi frábæra
glímuhæfni, en það var Hjálm-
ur Sigurðsson, sem glímdi í ungl
ingaflokki — hann er að verða
mjög nálægt því að ná fullu
valdi á glímutækninni. Þessir
tveir menn, Sveinn og Hjáknur,
eru tiltölulega stórir rnenn ,en
hvað árangur hefur orðið góður
hjá þeim, er vegna þess, að þeir
hafa lagt sig fram til að læra
glímuna rétt, og gerir það gæfu-
muninn. Ættu ungir menn að
tileinka sér þessa aðferð.
Níðið er að hverfa en hins veg-
ar er töluvert um mistök á öðr
um sviðum, sem einnig þyrfti að
losna við. Skal þar til nefna
galla, er sumir gera of mikið af,
og kalla mætti hálfníð. En það
er í því fólgið, að menn taka
brögðin til hálfs, stökkva á við-
fangsmann sinn, og fellur þann
þá með þeim afleiðingum, að
hann kemur með miklum hraða í
gólfið en kernst þó oft í hand-
vörn, sem duga myndi til þess
að forða byltu, en sækjandi
stekkur yfir hann og reynir um
leið að velta honum úr hand-
vörn. Verða menn, er iðka þetta
oft ótrúlega leiknir í þessari að-
ferð, svo dómarar eiga erfitt með
að átta sig á því, hvað hefur
gerzt. Annað er það, sem sumir
gera — það er, þegar sá, er bragð
ið er tekið á, sleppir ekki tökum,
en reynir að draga sækjanda
með sér niður og valda þar með
bræðrabyltu. Það, sem verjandi
á að gera í slíku tilfelli, er að
sleppa tökum eftir hápunkt
bragðsins og búa sig undir hand
vörn í gólfi — þessi aðferð er
öruggust og eðlileg’ust til að verj
ast byltu.
Þá er enn eitt, sem hverfa
þyrfi úr glímunni og ýmsir hafa
reynt með nokkrum árangri —
það er handaníð, sem fer þannig
fram, að sækjandi sieppir ekki
vinstri handartaki fyrr en verj-
andi hefur komizt í handvörn,
en ýtir honum svo úr vörninni,
að bylta verður. Þetta kallast
ekki níð í sama skilningi, sem
sama hátt á þann, er byltuna
venjulega er meint, en verkar á
hlýtur. Það má sjálfsagt deila
um þessa skoðun, sem ég slæ hér
fram, en eitt er víst, ef glíman
á að vera framtíðaríþrótt ís-
lendinga og ber skilyrðisla-ust að
setja henni tæknilegan ramma
eins og öðrum íþróttum, til þess
að hún fái notið sín. Sá rammi
verður þó að vera í grundvallar-
atriðum eins vel gerður og bezt
má verða, enda hlýtur það að
verða hlutskipti glímunnar, eins
og annarra íþrótta, að hún verði
í sífelldri framför sem íþrótt, og
engin kynslóð láti undir höfuð
leggjast að fegra hana sem mest
má verða — því allt, sem gert er,
er í eilífri framför og þróun.
IV.
Landsflokkagtíiman 1967 var
fyrsta kappglíman þar, sem bún
aður glímumannanna var að öllu
leyti löglegur. Það hefur dxeg-
izt nokkuð að fá smíðaða hentuga
skó, en nýju glímuskórnir enu
frá Iðunni á Akureyri — þeir eru
hæfilega háir, styðja að öklalið
án þess að þvinga. Nú er það úr
sögunni, sem vanalegast hefur
komið fyrir á opinberum glím-
um, að skór hafa dottið af fæti
í glímu, sem hefur verið mjög
bagalegt. Beltin hafa reynzt mjög
vel, og er það harla merkilegt,
að sú breytirag skyldi ekki hafa
verið gerð miklu fyrr. Búningar
eru nú samfestingar, en voru
fyrir nokkrum áratugum í tvennu
lagi — þ.e.a.s .bolur og buxur.
Munu slíkir búniragar hafa verið
raotaðir fram yfir 1930. Það var
ekki óalgengt í þá tíð, að glímu-
menn yrðu að hverfa af glímu-
velli um stundarsakir til þess að
lagfæra búninginn, þegar bolur-
inn var kominn upp úr buxunum
svo skein í beran líkamann, og
var þetta oft til taf ar og leiðinda.
Annar ókostur var sá, er likam-
inn var orðinn ber undir beltinu
á vinstri mijöðm, að oft vildi risp
ur og stundum sár koma undan
hægra handartaki viðfaragsmanns
ins. Um 1932, er ég kenndi glímu
hjá Ármanni, voru mér veittar
16 krónur af stjórn félagsins til
þess að láta gera búning, er ekki
hefði þenraaft ókost. Datt mér þá
í hug, að samfestingur leysti
þennan vanda, — lét ég þá búa
til einn elíkan til reynslu. Eftir
það var samfestingurinn almennt
tekinn í notkun á kappglímum
og er það enn í da_g. Tel ég nú,
er Glímusamband Islands hefur
löggilt og staðfest þennan búnað,
sem notaður var við tuttugustu
LandsfWkkaglimuna, og hefur
þegar reynzt vel, að flest allir
muni getað komið sér saman um
ágæti hans.
V.
Það er nú komið á annað ár
síðan Glímusambandið hóf að
senda kennara út á land — kom
það í minn hlut að fara í þessar
ferðir, og hef ég kennt á nokkr-
um stöðum á þessu tímabili. Á
FERMINGAR
Ferming f Haílgrímskirkju
sunnudaginn 30. april 1967, kl. 11
i h. Dr. Jakob Jónsson.
DRENGIR:
Bjarni Jónsson. Hraunteig 11.
Einar Ingi Magnússon, Grettis-
gótu 17.
Friðrik Jónsson, Tunguvegi 92.
Guðmundur Bjarnason, Skúlagötu
70.
Hafsteinn Hafsteinsson, Týsgötu 1.
Hjörtur Magnús Jónsson, Melási 8,
Garðahreppi.
Júníus Már Gunnþórsson, Eskihlíð
12 B.
Kolbeinn Bjarnason, Miklubraut
13.
Kristján Hermanns Kjartansson,
Langholtsvegi 165.
Magnús Magnússon, Kópavogs-
braut 18. Kópavogi.
Ólafur Valgeir Einarsson, Skild-
inganesveg 37.
Ragnar Már Jónsson, Karfavogi 56.
Reynir Grímsson, Bragagötu 29.
Sigurjón Grétarsson, Frakkastíg
26 B.
Stefán Sigurðsson, Miklubraut 13.
STÚLKUR:
Dagbjört Lína Þorsteinsdóttir,
Móabarði 2 B, Hafnarfirði.
Edith Randý Ásgeirsdóttir, Skóla-
vörðustlg 24.
Jenný Þorsteinsdóttir, Móabarði
2 B. Hafnarfirði.
Magnea Sveinsdóttir, Álftamýri 20.
Sigrún Margrét Sigurgeirsdóttir,
Þinghólsbraut 7. Kópavogi.
Sigurbjörg Björnsdóttir, Hverfis-
götu 125
Þórunn Ólafsdóttir, Skildinganes-
vegi 37.
Bústaðaprestakall. Ferming í
Háteigskirkju 30. apríl kl. 1.30.
Prestur séra Ólafur Skúlason.
STÚLKUR:
Anna Soffía Björnsdóttir, Tungu-
vegi 13.
Anna Lára Lárusdóttir, Melgerði
29
Ásta Hallsdóttir, Bústaðavegi 59.
Björg Þorgilsdóttir, Ásgarði 133.
Elfsabet Jónsdóttir, Básenda 1.
Erna María Óskarsdóttir, Tungu-
veg 98.
Guðbjörg Gústafsdóttir, Háagerði
69.
Guðlaug Eliasdóttir, Melgerði 30.
Guðlaug Richter, Melgerði 30.
Herdís Sonja Hallgrímsdóttir, Ás-
garði 101.
Jóhanna Júlía Aðalsteinsdóttir,
Breiðagerði 33.
Kristín Pétursdóttir, Réttarholts-
vegi 59.
Lára Kristln Ágústsdóttir, Gavðs-
enda 12.
Magnea Solveig Bjartmarz, Steina-
gerði 13.
Margrét Sigurðardóttir, Kleppsveg
132.
Margrét Þorvaldsdóttir, Gilhaga,
Blesugróf.
Ragnhildur Guðjónsdóttir, Ásgarði
38.
Rósalind ósk Alvarsdóttir, Lauga-
felli, Blesugróf.
Torfhildur Svava Ágústsdóttir,
Drafnarstíg 2.
Þóra Gunnarsdóttir Klöpp, Blesu-
gróf.
DRENGIR:
Baldur Einarsson Fossgili, Blesu-
gróf.
Bjarni Guðmundsson, Hæðargarði
18.
Elías Halldór Leifsson Sogavegl
186.
Grétar Kjartansson, Ásgarði 117.
Guðvarður Gíslason, Ásgarði 57
Jóhann Þorvaldsson, B-götu Gil-
haga, Blesugróf.
Jón Ágúst Eggertsson, Skeiðavogi
109.
Kristinn Ágúst Friðfinnsson, Álfta
mýri 55.
Sigurður Guðnason, Hólmgarði 64.
Sigurður Haraldsson, Hæðargarði
38.
Sigurður Óli Baldursson, Tungu-
vegi 32.
Sigurður Ágúst Sigurðsson, Ás-
garði 75.
Sigvaldi Geir Þorláksson, Ásgarði
59.
Sólmundur Kristján Björgvinsson,
Réttarholtsvegi 81.
Sæmundur Kristinn Ingólfsson,
Melgerði 5.
Bústaðaprestakall. Ferming i
Háteigskirkju 30. apríl kl. 3.30.
Prestur sr. Ólafur Skúlason.
STÚLKUR:
Anna Brynhildur Bragadóttir,
Eiðaskóla var ég nokkra daga —»
þeim skóla stýrir nú ungur Reyk-
víkiragur, Þorkell Steinar Ellerta
son. Hann er fjölhæfur íþrótta-
maður og hefur lifandi kraft
forystumannsins, enda varð hann
fyrstur til að fá glímukennara að
skóla sínum eftir, að sú starf-
semi hófst á vegum Glímusam-
bandsins.
Síðan hef ég kennt að Flúðum
í Hrunamannahreppi og þá að
Brautarholti á Skeiðum, einnig
Akureyrar á vegum íþróttabanda
lags Akureyrar og Ungmenna-
sambands Eyjafjarðar. Tvisvar
hef ég lagt leið mína til Vest—
mannaeyja á vegum íþróttabanda
lags Vestmannaeyinga. Allar þess
ar ferðir hafa heppnast vel og
ríkt hefur ánægja hjá öllum ,sem
þátt hafa tekið í þessum nám-
skeiðum. Á þessum ferðum mín-
um hef ég m.a. sannfærzt um, að
uraglingar hafa furðu mikinn á-
huga á glímunni. Tel ég því, að
unglingaskólar eigi almennt að
taka upp glíiraúkennslu, enda
mun vera til heimild í lögum, að
slíkt verði gert. Stendur þá að-
eins á því, að forráðamienn i
skólarraálum hefjist harada.
VI.
Að endingu vil ég benda þeiim,
er áhuga hafa á glímu, á bók. er
út kom nýverið, og er nokkur
vísir að glímusögu fyrir og eftir
síðustu aldamót. Höfundur þes3-
arar bókar er 85 ára garraall Þing
eyingur, Emil Tómasson, sem
m.a. tók þátt í tveimur fyrstu
Íslandsglímumum á Akureyri
1906 og 1907. Emil mun hafa
verið mjög góður glímumaður,
enda lenti hann í því að glírna
til úrslita um Grettisbeltið við
íþróttakappann sjálfan, Jóhannes
Jósefsson. Og hef ég það fyrir
satt, eftir frásögraum sjónarvotta,
að mjög Mtið hafi skort á, að
Emál hafi unnið þá glímu. Þessi
ágæti glímumaður hefur ætíð
síðan og enn í dag, þótt háaldrað
ur sé, fylgzt með glímum af
brennandi áhuga og lifandi trú
á sigur þessarar göfugu íþróttar
í fyllingu tímans.
Reykjavík, 27. 3. 1967.
Þorsteinn Kristjánsson.
Háagerði 25.
Anna Jóhanna Stefánsdóttir, As-
garði 151.
Halldóra Björk Óskarsdóttir,
Langagerði 32.
Kolfinna Sigrún Guðmundsdóttil,
Básenda 6.
Ragnheiður Guðmundsdóttir,
Rauðagerði 8.
Þórhildur Einarsdóttir, Breiðagerðl
25.
DRENGIR:
Andrés Björn Lyngberg Sigurðs-
son, Stóragerði 3.
Birgir Sigurjónsson, Ásgarði 105.
Frímann Ottósson, Bakkagerði 7.
Jóhann Salómon Andrésson,
Langagerði 24.
Halldór Gústafsson, Stigahllð 97.
Kristján Sigurðut Þórðarson,
Rauðagerði 8.
Þórarinn Hjörleifur Sigvaldason,
Teigagerði 13.
Ferming { Hátelgskirkjn snnnn-
daginn 30. apríl kl. 10.30. (Séra
Jón Þorvarðsson).
STÚLKUR:
Emilía Sæmundsdóttir, Háteigs-
veg 28.
Kristín Sæunn Guðbrandsdóttir,
Eskihlíð 22.
Sigriður Sæmundsdóttir, Háteiga-
veg 28.
Unnur Ragna Arngrímsdóttir,
Blönduhlið 4.
DRENGIR:
Björn Birgir Stefánsson, Kleppt-
veg 72.
Brandur Einarsson, Grænuhlíð 17
Edvard Guðmundur Guðnason,
Skaftahlíð 38.
Einar Matthíasson. Álftamýri 50.
Guðmundur Jóhannesson, Ból-
staðarhlíð 26.
Hafliði Alfreð Karlsson, Skipholti
20.
Hannes Jónsson, Kleppsveg 72.
Haraldur Reynir Jónsson, Grænu-
hlíð 22.
Hermann Gunnarsson, Bogahlíð 15.
Jósef Vilmundur Kristjánsson,
Fossvogsbletti 52.
Knut Johannes Ödegárd Jónasson,
Blönduhlið 14.
Nikulás Magnússon, Bólstaðarhlíð
64.
Framhald á bls. 25.