Morgunblaðið - 01.06.1958, Side 9
Sunnudsgur 1. júní 1958
MORCr\RT 4 ÐIÐ
9
Þjóðleikhúsið:
,,Kysstu mig Kata
u
Leikstjóri: Sven Age Larsen
Hljómsveitarstjóri: Saul Schechtman
Gamanleikur í 2 þáttum. —
Tónlist og söngtextar eftir
Cole Porter. — Texti eítir
Samuel og Bella Spewaclc. —
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ frumsýndi sl.
fimmtudagskvöld gamansöngleik
inn „Kysstu mig Kata“. Hefur
hið víðfræga ameríska tónskáld,
Cole Porter, samið tónlistina og
söngtextana í leiknum en að öðru
leyti er textinn eftir þau hjónin
Samuel og Bella Spewack. Efni
leiksins má svo að nokkru rekja
alla leið til leikrits Shakespeare's
„The Taming of the Shrew“. Það
standa því vissulega margir góðir
höfundar að leiknum, enda er
hann bráðskemmtilegur, fullur
gáska og góðri kimni og prýddur
fögrum dönsum og skemmtileg
um sviðsbúnaði og leiktjöldum.
Hefur söngleikur þessi verið
sýndur víða um heim og alls
staðar hlotið mikið lof.
Leikurinn gerist í leikhúsi, þar
sem verið er að sýna leikrit
Shakespeare's „The Taming of
the Shrew“ en aðalhlutverkin i
leikritinu eru í höndum Lilli
Vanessi, sem leikur Bianca og
Fred Graham’s er leikur Petru-
chio. En sá hængur er á að þessir
ágætu leikarar voru eitt sirm
hjón, en höfðu skilið fyrir einu
ári og eiga greinilega ýmsar sax-
ir óuppgerðar sín á milli. Er
leikriti Shakespeare’s haganlega
fléttað inn í átökin milli þessara
fyrrverandi hjóna, sem bæði eru
skapmikil, en þykir vænt hvoru
um annað þrátt fyrir allt. Atök-
in á milli þeirra eru því ærið
hörð en jafnframt kostulega
skemmtileg og lýkur svo, að eins
og Petruchio í leikriti Shakes
peare’s tekst að temja „kven-
skassið", þá tekst einnig leikar-
anum Fred Graham að vinna aft
ur konu sína. Er ekki ástæða til
að rekja efni leiksins nánar
enda ekki rúm til þess hér. —
Hins vegar skal það tekið fram
strax, að leiksýning þessi er Þjóð
leikhúsinu og öllum, sem að
henni hafa unnið til mikils sóma.
Hefur og ekkert verið til sparað
að gera sýninguna sem glæsileg-
asta á hvívetna.
Hefur leikstjórinn, Sven Age
Larsen, sett leikinn á svið
af sinni öruggu smekkvísi
og kunnáttu og auk þess hefur
hann ásamt danska ballettdans-
aranum Svend Burch, samið
dansana, sem eru léttir og fagrir.
— Þá hefur ameriski hljómsveit ■
arstjórinn Saul Schechtmann æft
hljómsveitina og stjórnar henni
en söngstjóri er Magnús Bl.
Jóhannsson. — Var það vissulega
mikill fengur að fá hingað hinn
ameríska hljómsveitarstjóra, sem
greinilega er mjög handgenginn
tónlist Cole Porters. Þá var það
eigi síður heppileg ráðstöfun að
fá hingað sænsku óperu- og óper-
ettusöngkonuna Ulla Sallert til
þess að fara með annað aðalhlut-
verk leiksins, Lilli Vanassi alias
Bianca. Heillaði hún alla með
frábærum söng sínum og bráð
skemmtilegum leik og því öruggi
í allri framkomu að ánægja var
á að líta. Söngkonan þekkir þenn
an leik og þetta hlutverk til hlít-
ar ,enda hefur hún leikið þaö
víða um lönd við mikla hrifn-
ingu áhorfenda.
Annað aðalhlutverkið, Fred
Graham, alias Petruchio, leikur
og syngur Jón Sigurbjörnsson
með ágætum. Jón er mikil-
hæfur leikari og vex með
réttui* maður á réttum stað í
þessu hlutverki.
Þá voru þeir Ævar Kvaran og
Bessi Bjarnason hreint afbragð 1
hlutverkum bófanna og Rúrik
Haraldsson var skemmtilegur
í hlutverki Harrison Howells.
Af öðrum leikendum — en þetr
eru margir — er ástæða til að
nefna Sigríði Þorvaldsdóttur, er
leikur Lois Lane og Bianca. —
Sigríður er ung og óreynd leik-
kona, útskrifuð úr leikskóla Þjóð
leikhússins alveg nýlega, og þvi
ekki tiltökumál að hún hefur
ekki hlutverkið fyllilega á valdi
sínu. Þó er leikur hennar furðu-
góður, en söngur hennar síðri.
Eins og áður er sagt er mikið
um fagran dans í þessum leik
Koma þar fram nemendur Lisu
og Eriks Bidsteds og sýna nú,
sem áður, hversu glæsilegum
árangri þau hjónin hafa náð með
kennslu sinni. Sólódansarar eru
Svend Bunch og Bryndís Schram
Er Bunch góður kunnáttumaður
í list sinni og Bryndís heillar alla
með sínum mjúku hreyfingum og
yndisþokka.
Söngfólk úr Þjóðleikhúskórn-
um syngur í leiknum með mestu
prýði, enda eru þar margar ág-
gætar raddir.
Lothar Grund hefur teiknað
leiktjöld og búninga og leyst
hverju nýju hlutverki, en hann hvort tveggja ágætlega af hendi.
Dansatriði.
er líka góður söngmaður,
með þróttmikla og karlmannlega
rödd sem hann beitir af mikilli
smekkvísi. Hann er vissulega
Lucentio (Arui Jónsson) og Bianca (Sigríður Þorvaldsdóttir)
Egill Bjarnason og Júlíus
Danielsson hafa þýtt leikinn.
Leikhúsgestir tóku leiknum
með miklum fögnuði og hylltu að
leikslokum með mörgum fram-
köllunum og dynjandi lófataki
alla þá sem unnið hafa að þvi
að gera þessa leiksýningu svo
glæsilega, sem raun ber vitni,
einkum hinn sænska gest, U±la
Sallert og Jón Sigurbjörnsson Jg
leikstjórann og hljómsveitar-
stjórann.
Sigurffur Grímsson.
Norræn bygginga-
máiaráðstefna í Oslo
Dagana 15.—17. september n.
heldur Norrænn byggingardagi
(Nordisk byggedag), ráðstefr
sína í Osló og er það 7. skipl
Sem ráðstefna N. B. D. er haldi
en hefur verið á fjögurra ái
fresti í höfuðborgum Norðu
landa til skiptis. Að þessu sim
verða einkum tekin fyrir tvö vei
efni byggingariðnaðarins, sem n
eru mjög ofarlega á baugi, þ.
bygging smáíbúðarhúsa og hei;
arskipulag byggingarfran
kvæmda (totalprojektering). —
sambandi við ráðstefnuna verði
opnuð byggingariðnaðarsýninj
hin stærsta sem haldin hefur ve:
ið á Norðurlöndunum til þessi
með helztu tækninýjungum og fj
breyttum byggingarefnum.
Þeim, sem áhuga hafa, er hei;
il þátttaka í ráðstefnu þessan
Allar upplýsingar eru veittar hj
ritara íslandsdeildar samtal
anna, Gunnlaugi Pálssyni, ark
tekt, Borgartúni 7. Þátttöku b«
að til kynna fyrir 15. júní n.k.
Lilli Vanassi (Ulla Sallert) og Fred Graham (Jón Sigurbjörnsson)
Hilmar Jónsson:
Keflvákingar sýna
glæsilegt fordæmi
FÁIR bæir á landinu munu á síð
ari árum hafa vaxið með eins
skjótum hætti og Keflavík. Slík
bæjarfélög eiga ætíð nokkuð á
hættu að verða upplausnaröflum
og öfgamönnum að bráð. Nægir
að benda á Kópavog og Neskaup-
stað í því sambandi. Þar hafa fá-
kænir lýðskrumarar náð verulegri
fótfestu. Keflvíkingar hins vegar
hafa haldið tryggð við gamla og
góða siðu. Trúboðar Stalins sál-
uga hafa ætíð átt hér erfitt upp-
dráttar. 1 siðustu bæjarstjórnar-
kosningum biðu vinstri flokkarn-
ir í Keflavík verulegt afhroð, ekki
sökum þess að þeir hefðu dug-
litla foringja heldur munu Kefl-
víkingar ekki hafa talið ástæðu
til að votta þeim flokkum trúnað,
sem eiga aðild að mestu aftur-
Þakkir lil Áithaga-
félags Akraness
ATTHAGAFÉLAG Akraness í
Reykjavik hélt konunglega
skemmtun á Akranesi 17. þ. m
og auglýsti að ágóðinn af skemmt
uninni ætti að renna til minnis-
merkis drukknaðra sjómanna á
Akranesi. Nú hefur félagið sent
til minnismerkisins kr. 5.185,00.
sem var ágóði af skemmtuninni.
Um leið og ég færi félaginu hjart
ans þakkir fyrir peningana, tek
ég mér vald til að færa félaginu
þakkir fyrir rækt þess við Akra-
nes, og þó sérstaklega fyrir hug
þann, s'em á bak við býr þegar
þeir, sem fluttir ei’u frá Akranesi,
fara að starfa að framgangi þess.
að þeim Akurnesingum, sem fórn
uðu öllu fyrir starf sitt, fyrir
byggðarlag sitt, fyrir ástvini
sína, verði reist minnismerki.
þeim til heiðurs og í þakklætis-
skyni. Við, sem að því vinnum
hér heima á Akranesi, að drukkn
uðum sjómönnum verði reist
minnismerki, tökum fagnandi i
framrétta hönd. Við finnum að i
framtaki ykkar liggur sterk hvót
til meiri dáða og við þökkuin
ykkur einnig fyrir það.
F. h. framkvæmdanefndar
Akranesi, 28. maí 1958
Svbj. Oddsson.
halds- og svikastjórn, er nokknt
sinni hefur setið að völdum á 1*-
landi. Foringi Alþýðuflokksins
hér á að baki nijög merka sögu i
þágu verkalýðssamtakanna á Suð
urnesjum og bæjarfulltrúi Fram-
sóknar er annálaður fyrir dugnað.
Þrátt fyrir sína verðleika urðu
þessir heiðursmenn að gjalda
svika flokksbræðra sinna í ríkis-
stjórn. Ber það vott um dóm-
greind áuðurnesjamanna að sýna
á þennan hátt fákunnandi lýð-
skrumurum lítilsvirðingu. Þrátt
fyrir þessa stefnufestu eru Kefl-
víkingar eftirbátar annarra bæj-
arfélaga á sumum sviðum. Ætla
ég aðeins að minna á eitt atriði
máli mínu til sónnunar: Bókasafn
Keflavíkurbæjar var eitthvert
minnsta og verst hirta bókasafn á
landinu. Geta ber þess áður <tn
lengra er haldið að nokkrir ung-
mennafélagar unnu mikið og ó-
eigingjarnt starf við safnið mot-
an það var í bernsku, enda mus
Ungmennafélagið hafa atyrkt
starfsemi þess fyrstu árin. Þegmr
bæjar- og héraðsbókasafn var míí
á stofn á þessu ári fyrir GwlÞ
bringusýslu með aðsetri í Kefht-
vík, lá í hlutarina eðli að torrióm-
menn þess yrðu að súpa aeyðft
af þeirri óstjórn, er ríkt bafltt
áður í málefnum lestrarfélagsina.
Bókakostur héi’aðssafnsins ©r
þvi. tilfinnanlega lítill. Er almenn-
ingur sýndi mikinn áhuga fyrir
stofnuninni var undirrituðum
ljóst, að gi'ípa varð til einhverra
fjóröflunarráða. Stakk ég upp á
að fyrirtæki og einstaklingar
leggðu safninu lið með frjálsum
framlögum. Sú liðsbón virðist
ætla að bera ríkulegan árangur,
því nú þegar hafa fjórir aðiiar:
Kaupfélg Suðurnesja, Olíusamlag
Keflavíkur, Sparisjóðurinn og Jó-
hann Eilerup lyfsali gefið safn-
inu allháar fjáiupphæðir. Fleiri
munu sigla í íjölfar þeirra. Yfir-
leitt hefur undirritaður mætt alls
staðar velvild og skilningi í sam-
bandi við þetta mál, því mér er
ekki kunnugt um að héraðsbóka-
söfn hafi verið styrkt á þennan
hátt. Hafi þeir þökk fyrir.
Hil iiiar Jónsson.