Morgunblaðið - 21.07.1945, Blaðsíða 7

f
Laugardagur 21. julí 1945
Meðal íslendinga í Vesturheiftii 1
—-------- ' - ------- ' .".....-■i—nwm—>
Sendisveit Islands í Washington
HÚSIÐ NR. 909 við 16.
stræti N. W. í Washington
D. C. lætur ekki mikið vfir
sjer í samanburði við aðrar
stórbyggingar þar í grend-
inni, eins og t. d. Statler
gistihúsið nýja. Sumum
ksnn jafnvel þykja það forn
íálegt. í húsi þessu eru skrif
stofur íslensku sendisveitar-
innar í höfuðborg Bandaríkj
anna og það er aðeins einn
s.aður annar í þeirri borg,
sem íslendingar vilja held-
ur koma ef þeir þurfa að-
stoðar við og leiðbeininga,
en það er heimili sendiherra
hjó'nanna, Thor Thors og
frú Ágústu, en hið skemti-
lega og gestrisna heimili
þeirra er við Massachusets
Avenue.
Mikift starf
sendisveitarinnar.
Þeir fjöldamörgu íslending-
ar, sem komið hafa til Washing-
ton frá því að íslensk sendi-
sveit var sett þar á stofn og
Thor Thors flutti þangað sem
sendiherra, hafa allir borið ís-
lensku sendiherrahjónunum
sömu söguna. Sendiherrahjón-
in virðast aldrei þreytast á því,
að taka á móti íslenskum ferða
mönnum og veita þeim af frá-
bærri rausn Sendiherrann og
starfsfólk hans í sendisveitinni
er jafnan beðið og búið að að-
stoða ferðamenn og aldrei hefi
jeg heyrt að nokkur íslending-
'ur hafi iarið bónleiður út af
þeirri skrifstofu. Hinsvegar
hafa Tslendingar, sem þarna
hafa verið á terð ekki ávalt sýnt
nærgætni við starfsfólk sendi-
sveitarinnar. Það kemur t. d. oft
fyrir, að íslendingar hringja
eða senda skeyti á síðustu
stundu til að biðja um aðstoð
við að fá inni í gistihúsí, en það
hefir ekki verið auðvelt. að út-
vega herbergi í Washington
undanfarin ér, þar sem jafnvel
hátttsettum embættismönnum
er úthýst af gistihúsum vegna
þrengsia.
En fyrirsreiðsla og aðstoð
við ferðafólk, þó tímafrekt sje,
er ekki nema aukastarf hjá
starfsfólki sendisveitarinnar. —
Skrifstofan afgreiðir að meðal
tali ut 100 erindi á dag fyrir
Islendinga og geta menn sjeð
með hálfu auga hvert óhemju
starf þar er fyrir ekki fleira
starfsiið. í skrifstofum sendi-
sveitarinnai vinna, auk sendi-
herrans, tveir fulltrúar hans,
Magnús V. Magnússon og Þór-
hallur Ásgeirsson og fjórar
skrifstofustuJkur, Gústa Thorst
einsson, Erla Bjarnadóttir,
Svava Vernhardsdóttir og Anna
Vopni, sem er vesturíslensk að
ætt.
Vel valið starfsfólk.
Thor Thcrs sendiherra hefir
verið heppinn í vali starfsfólks
síns. Það er sama hverskonar
kvabb menn koma með, ávalt
er leyst úr erindum manna með
ánægju og allir virðast hafa
tíma til að tala við og hjálpa
þeim, sem koma.
Þórhallur Ásgeirsson (sonur
Ásgei:s Ásgeirssonar banka-
stjóra) er einn. af þessum greið
ar við böfðrm mist farþegaskip
okkar og Islendingar, sem vildu
og þurftu að komast heim voru
innifrosnir í Ameríku, algjör-
lega vegaiausir. Mörg önnur
mál ætti minnast á, þó þetta
eina hafi verið tekið af handa-
hófi.
Við Ísler.díngar höfúm litla
reynsln í utanríkismálum. Það
er svo stuti síðan við tókum þau
mál í okkar hendur. Það er því
meira virði fyrir okkur én met-
ið verði með nokkrum orðum,
að við skildurn eiga völ á jafrr
ágætum fulltrúa og Thor Thors
er og starfsliði hans.
ÍSLENSKU SENDIHERRAH ÍÓNIN í Washington. frú Ág sta og Thor Thors, á heimili sínu
í sendiherrabústaðnum við Massachusets Avenue. Stúlkan á hvíta kjólnum er ungfrú Mar-
grjet Thors, dóttir þeirra. Málverkið sem sjest á myndinni, er „Útigahgshestar“, eftir Jón
Stefánsson.
íslenskur Eista-
malur nýkoininn
frá ámeríku
viknu mönnum, sem ávalt hef-j hann veit meira en þeir, sem 1 Jeg mirnist þess,
ir tíma og vilja til að greiða úrj jafnvel eru nýkomnir að heim kom fyrst í utanríkisráðuneytið
hvers manrs vandræðum. Jeg an og hafa bví, að því er virðast í Washington, að það yar aróg
varð oft forviða á því hverju
hann gat ^pfkastað yfir daginn.
Hann taldi ekki eftir sjer að
fylgja mönnum um bæinn, fara
með þeim í banka, hringja fyr-
ir þá um allar trissur. — Það
kemur sjet vel, að Þórhallur er
vel kunnugur í Washington. —
Það er ekki of mikið sagt, að
þessi ungi maður sje hvers
manns hugljúfi, sem honum
kynnist. Þórhallur stundaði
nám við háskólann í Minnea-
polis, Minnesota. Hann er
kvæntur stulku af norskum ætt
um og eiga þau hjón einn son.
Mapnús Magnússon sendi-
sveitárritar', er tihölulega ný-,
kominn tii Washington. Jeg |
fjekk nkki t.ekifæri til að hitta
hann nerr a einu sinni, því
hann var i páskaleyfi er jeg
var í Washmgton í fyrrj skiftið.
En frá öðrum heyri jeg að hon-
um er borirtn sami vitnisburð-
urinn, sem öðru starfsfólki
sendisveitarinnar.
Glæsilegir fulltrúar.
Vinsældir Thor Thors sendi-
herra og fruar hans eru löngu
kunnar af frásögnum ferða-
manna, sem sótt hafa þau hjón
heim. En það mun varla hafa
komið Islendingur til Washing-
ton hin siðari ár. án þess, að
hann hafi f-'ngið tækifæri til að
kynnast gestrisni og alúð sendi-
herrahjónarna.
Það er hressandi að hitta
Thor Thors sendiherra og rabba
við hann i góðu tómi um dags-
ins vandamáh Ilann fylgist vel
með öHum almennum málum
heima, en K -nn auk þess skil á
öllum helstu málum, sem á
baugi eru í alheimsstjórnmál-
um. Sendih.errann hefir óþrjót
andi áhuga fyrir frjettum að
heiman og i ann spyr aðkomu-
manninn spjörunum úr, en
margir haía komist að þvi, aö
NÝLEGA ER kominn frá
Ameríku ungur reykvískur
að er jeg ]istmálari, Halldór Pjetursson
(Halldórssonar borgarstjóra).
Dvaldi hann 3% ár vestra. —
Fyrst 6 mánuði í Minneapolis,
en síðan í New York. í New
York stundaði Halldór nám viS
Art Students League og nam
þar málaralist. en kynnti sjer
þar að auki steinprentun
(Lithography). Hefir hann afl
að sjer tækja í þeirri grein, sem
komin eru til landsins. Stein-
prentun er sem kunnugt er
gömul listgrein, en heíir eklti
verið iðkuð hjer á landi að
mættí, haít betri tækifæri til að nefna uafn sendiherrans til
að kynna sjer' íslensk málefni. þess - að ahar dyr stæðu mjer
Sendiherrahjófiin eru glæsi- þar opnar.
legir fulltrúar fyrir íslensku J Það er ckki lítils virði fyrir
þjóðiná grgnvart embættis- smáþjóð, eins og ísland, sem fá-
mönnum og fulltrúum erlendra ir þekkja, að eiga slíkan full-
ríkja í Waíhington. Varð jeg , trúa bg foisvarsmann.
greinilega vsr við, að þau njóta !
bæði mikillra vinsælda og Mörg vandamál.
virðingar í höfuðborginni. Það j Thor Tlmrs sendiherra hefir
var sama hvar maður kom, í rækt af her.di mikið og stund-
stjórnarski Tstofur eða t. d. í um erfitt starf. Vandamálin
Blaðamannaklúbbinn. — Allir ^ hafa verið mörg, sem borið hafa j neir.u ráði hingað til. Stein-
könnuðust við Thor Thors að höndum. En það hefir rætst | prentun er notuð við fjöldafrrm
sendiherra og báru virðingu, úr þeim. Eitt dæmi af mörgum ]eiðslu að teikningum, til
fyrir bjóð hans íyrir þau j er það verk sendiherrans að fá myndageröar í bækur o. fl.
kynni er þe r höfðu haít af hon Bandaríkjaflugherinn til að Halldór hefir lagt stund á
um. | flytja íarþega til íslands, þeg- ag mála mannamvndir og með
an hann dvaldi í Bandaríkjun-
um málaði hann m. a. mynd af
Halldóri Hermannssyni prófess
or í Ithaca Nokkrir vinir
prófessors Halldórs gáfu hon-
um þessa mynd, en í ráði er að
mvndin verði síðar gefin Lands
bókasafninu hjer.
Halldór Pjetursson sendi
verk sín á sýningar í Banda-
ríkjunum og hlaut verðlaun
fyrir hestamynd, sem hann
sendi á hina kunnu sýningu,
sem þmgbókasafnið í Washing
ton (Library of Congres) held-
ur árlega. Tóku mörg þúsund
listamenn þátt í sýningu þess-
ari, en verðlaun voru veitt 35
manns. Eru verðlaunin fólgin í
því, að bókasafnið kaupir bestu
rnyndimar af listamönnunum
til varðveislu í safninu. Þykir
það hinn mesti heiður, að hljóta
verðlaun á sýningum þessum.
Áður en Halldór fór til
Ameríku stundaði hann hjer
auglýsingateikningu í samvinnu
við Ágústu systur sína. Hafði
hann þar áður stundað nám í
teikningu 13 ár í Kaúpmanna-
höfa. Nú hefir Halldór lagt þá
iðju á billuna með öllu og ætl-
ar að snúa sjer að málaralist og
i GÍngOilgU.
FYRIR FRAMAN scndiherrabústaðinn í Washington. Scndi-
herrahjónin standa á tröppunum. Lengst til vinstri er Þórliallur
Ásgeirsson fuíltrúi. En til hægri á myndinni er Henrik Sv.
:nd?sveitarr?fí