Reykvíkingur - 01.08.1899, Blaðsíða 3

málum skuli vera þar sem skuldin er stofn-
uð, án tillits til hvar hans reglulega varnar-
þing er, m. m.
Laugarnesspltalalóðin,
í ýmsum útlendum blöðum var í hitteð-
fyrra talað mikið um þann rausnarhöfðings-
skap, sem bæjarstjórn Reykjavíkur hefði sýnt
í því, að gefa Lauganesspítalanum grunnstæði
og lóð þar utan um tii eignar og halds, nátt-
úrlega afgjaldslaust. Og þrátt fyrir það, þó
íbúar Reykjavíkur hafi aldrei kynnzt neinu
slíku hjá bæjarstjórn sinni — þvert á móti,
— þá urðu þeir þó töluvert hreyknir yfir því
lofi og hrósi, sem yfir hana rigndi úr nær-
liggjandi löndum.
En viti menn. Núer það komið upp úr
dúrnum, að allt það mikla lof og hrós er
náttúrlega óverðskuldað. Bæjarstjórn Reykja-
víkur, — ef svo mætti blátt áfram að orði
komast, — okrar á þessum lóðarskika, sem
hún ljet spítalann fá. — Það er að hún heimt-
ar hærra gjald af honum, en tiltölulega af
hinum hluta Laugarneslandsins hjá búand-
anum þar.
Það var annars skaði, að bæjarstjórn vor
var ekki nærstödd við umræðurnar í fjárlaga-
nefnd alþingis nú í sumar, þegar meðal ann-
ars komu þar til umræðu útgjöld landsjóðs til
Laugarnesspítalans — og þar á meðal lóðar-
gjald hans til bæjarins. Því þá hefði hún
fengið að sjá sig í þeirri skuggsjá, sem flest-
ir bæjarbúar hjer þekkja hana bezt í.
Vjer getum ekki annað en vorkennt bæj-
arfulltrúa herra Jóni Jenssyni, sem varð að
vera viðstaddur, þegar einn nefndarmaðurinn
[náttúrlega utan af af landiriu stakk upp]
á því í mestu einlægnisvelvild, að veita bæj-
arstjórn Reykjavíkur fje úr landssjóði í ferða-
kostnað kringum landið, svo hún gæti lært
af bæjarstjórnum hinna kaupstaðanna. Mjög
nytsöm fjárveiting, sem nær víst fram að
ganga á næsta þingi.
Hálfverk hjá hafnarnefndínni hjer
má kalla það, að banna að hafa upp-
skipunarbáta á höfninni fram undan svæðinu
á milli bæjarbryggjunnar og Fischersbryggju,
en láta óátalið, þó fiskiskútur þyrpist saman
í bendu ofur-lítið utar á þessu sama svæði
Þetta áminnzta svæði á höfninni ætti að
vera alla tfma autt út úr. Annars væri brýn
nauðsyn til eins og Reykvíkingur hefur áð-
ur um talað, að skip, sem leggjast hjer á
höfnina, hvort heldur þau komu frá fiskiveið-
um hjer eða frá útlöndum, legðust í ein-
hverri reglu á höfninni, en ekki álíkast því
sem berjum væri kastað á skyr hjer og
hvar, eins og nú tíðkast, og ætti hafnarnefnd-
in að hlutast um, að bætt yrði úr slíkri ó
reglu á höfninni í höfuðstaðnum.
Aðsent 29. júlí 1899
i) Nú kyrjum hátt vort káta ljóð
og klakalandið gleðjum,
því Valtýskunni blæddi blóð
af beztu kappa sveðjum,
og henni var það meira en mál,
því mergurinn var rotinn,
og hana skorti sífellt sál,
en sjálfur pabbinn brotinn.
2) I Valtýs belju blóðið var
tóm baunversk úldin vella;
og skrítinn heili þekktist þar,
því þar var að eins »della«,
og kokkhús skörungs kappa sinn
fór kongsins stjórn að dubba,
en er með kúna kom hann inn,
þau kynntu sig sem lubba
3) En Valtýs belja brytjuð er;
ei beljan gengur aptur,
því enn þá lifir eptir hjer
vor aldni frónski kraptur,
og Valtýr gjörðist þunnur þá,
og því er synd að kvelj’ hann,
því gaulið treysti hann allt af á,
að yxna væri beljan.
4) Um veslings Láfa veit nú þjóð,
að vill hann neita tíðum,
en þökk sé Tryggva talin góð
og tíu köppum fríðum,
og heiðrist Ben’dikt hetjan sterk,
nú hressist aptur karlinn;
hann gott lengi nam vínna verk.
En Valtýskan er fallin.
Hinn ungi skríll bæjarins.
Eins og bæjarbúum er kunnugt, þá er
nú orðið töluvert hjer í bænum af óartar-
götustrákum (skríl), sem leggja það í vana
sinn að skemma og eyðileggja allt, sem þeir
óska, án þess að lögreglunni hafi tekizt að
fá hönd í hári þessa illa uppalda óald-
ar æskulýðs, þangað til nú fyrir stuttu að
náðist í nokkra af þessum óþokkapiltum,
sem höfðuþað sjer til næturstyttingar, að brjót-
ast inn í Skólavörðuna — svo kallaða, — og
gjöra þar sín stykki inni og svfna hana út
á allar lundir sem þeim var unnt, utan og
innan, eyðileggja skrána, svo enginn kæmist
inn um dyrnar. En sjálfir skriðu þeir inn
um glugga, sem þeir höfðu rnölvað. Þessir
óþokkapiltar hefðu átt að fá refsingu, sem
þá munaði um fyrir lengri tíma, til viðvör-
unar fytir aðra, sem enn eru máske ekki
orðnir uppvísir að slíkum óartar-strákapör-
um.
12. bæjarstjórnarfundur 6. júlí.
1. Breytingin á bæjarstjórnarlöggjöfinni. Nið-
urstaðan varð sú, að reyna að koma frumvarpinu
fram á yfirstandandi alþingi; sem þingmannsfrum-
vaipi. 2. Brjef frá landlækni um kjötsölu 1 bæn.
um. — Hann sagði, að kaupmenn hjer sendu út
lista, sem stæði á, að kjöt væri til boðs af spikfeitu
geldneyti. En svo er það kæmi, þá væri það af