Reykvíkingur - 01.08.1899, Blaðsíða 4

18 vetra gamalli grindhoraðri belju, sem hefði má-
ske verið þar að auki sjúk. Hann óskaði, að bæj-
arstiórnin tæki hjer í taumana.
Tr.Gunnarssonsagði, aðinjögörðugtmundi það
verða fyrir bæjarstjó’rnina að hamla slíku. En væri
það unnt, þá ætti einnig að reyna að komast í
veg fyrir hinar hemjulausu skrum-auglýsingar,
sem stæðu í blöðunum frá sumum kaupmönnun-
um hjer, að þeir hafi margfalt betri og ódýrari
vörur en aðrir kaupmenn, sem væri náttúrlega
einungis tilhæfulaust uppspunnið slúður. — Ti
máiamyndar voru kosnir í þessa kjörnefnd forin.,
Dr. Jónassen, 'lr. Gunnarsson.
3. Konsúlum D. Thomsen og W. Christen
sen var leytt að leggja á sinn kostnað undir um-
sjón veganefndarinnar gangstíg í Hafnarstræti
með fram húsum þeirra frá húsi frú Sivertsens að
Posthússtræti. — 4. H. Andersen saumamanni
leyft að leggja veg til sjávar fyrir vestan erfða-
festuland V. Ó. Breiðfjörðs.
Þetta einkennilega og makalausa mál-
efni hefur staðið yfir óaflátanlega á þriðja mán-
uð, og virðist það hafa verið sótt, — sem síðar
munverðarökfært— meðmiklu kappi af formanni
bæjarstjórnarinnar. Eins og skýrt var frá í júni-
blaði „Reykvíkings“, þá mætti form. með 6 fulltrú-
um suður frá á staðnum 18. maí til að ákveða And-
ersen með valdi veg gegnum ræktað tún V. Ó.B.
Og þrátt fyrir það, þó það sje algeng venja, að
tilkynna hverjum einum brjeflega málalok hans,
jafnt þó hann sje viðstaddur og heyri þau, þá er
það nú samkvæmt frásögn Andersens ekki gjört,
svo hann fær tilefni til að endurnýja vegabeiðni
sína þrátt fyrir það, þó að hún væri felld með
þremur á móti þremur.
Á bæjarstjórnarfundi þessum 6. júlí mælir
form. ákaft með beiðninni. Jón Jensson vill að
bæjarstjórnin noti nú tækifærið að taka af túni
Breiðfjörðs lóð undir veg. M. Ben. talaði, já, hann
talaði, aldrei áður á fundi slíku vanur, — og hann
sagði, að menn færi hrönnum saman að byggja í
kaplaskjólsmýrarfeninu, og hann „pústaði" oghann
másaði, settist og stóð upp aptur, og sagði, að það
væru hrein rangindi að neita uin veg í gegnum
tún Breiðfjörðs. H. Jónsson sagði ekkert; hinum
hefur víst ofboðið. Sfðan var tvisvar sinnum geng-
ið til atkvæða. I þriðja skipti ákvað form. nafna-
kall — alóþekkt áður í bæjarsfjórninni. Þessir
ögðu nei: Tr. Gunnarsson, H. Kr. Frióriksson.
^órh., Dr, Jónassen, Ól. Ólafsson, E. Briem. —
Að nokkur lögfróður rnaður skuli íáta sjer detta
í hug að vilja »expropriera« eins manns eign í
eins manns þarfir, undrar oss stóilega, enda niundi
flíkt eyðileggja með ö)lu hvers eins eignarrjett
'að væri ekki gott, að Breiðfjörð karlinn væri
framtakssamur dugnaðarmaður, því þeir eigaekki
upp á háborðið hjá sumum í »Reykjavík«, og
ekki væri það heldur þægilegt, að hann væri mjög
hörundssár, því þetta hjer ao framan umgetna er
einungis sýnishorn af því, að menn bcra hann
ekki á hönaum sjer.
5. Tilboði frá Jóni Jónatanssyni búfrœðing um
mælingu og uppdrátt af kaupstaðarlóð Reykjavík-
ur fyrir 1850 kr. frestað. 6. Samþykktar bruna-
bótavirðingar: Hús Jóns Guðmundssonar tnesm.
með skúr í Þingholtsstræti 4020 kr. 1. G.
læknis Björnssonar endurbætt 8360 kr. Þ tta-
hús sama 1 555 kr. Vörugeymsluhús H. Th. A.
Thomsens 3500 kr. 7. Rennubeiðni Jóns Sig-
urðssonar ritara vísað enn að nýju til veganefndar.
8. Tilkynnt ,að eigendur Hólakotslóðarinnar hefðu
selt kaupm. Ásgeiri Sigurðssyni lóð 350 □ faðma
fyrir sunnan hús Andrjesar hjá Bryde. Allir á
fundi; fundi slitið.
Aukabæjarstjórnarfundur 12. júlí.
1. Form. falið að spyrjast fyrir hjá landshöfð-
ingja, hvernig hann mundi taka í það, ef bæjar-
stjórnin færi þess á leit, að fá ræmuundir veg, fram
hald af Lindargötu vestur í bæinn, gegnum Arn-
arholtstúnin, og ef ráðlegt þætti, þá að gjöra ráð-
stöfun til, að mál það kæmist nú inn á þingið. 2.
Veganefndinni falið að verja allt að 150 kr. til
aðgjörðar á Skólavörðunni. Ákveðið, að semja við
einhvern, sem býr nálægt vörðunni að geyma lyk-
ilinn og sýna hana þeim, sem óska, fyrir til-
tekna borgun. — [Já, nú á að fara að verzla
með flest] — að öðru leyti á mönnum ekki að
vera leyft að koma þar inn. 3. Ákveðið að vega-
netndin verji 80 kr. af vegafje til að fullgjöra
Vatnsstíg. 4. Frestað ákvörðun um veg milli
Þingholtsstrætisr'og Laugásvegar hjá Skálholtskoti.
5. Samþykkt að fara fram á við fjárveitingavald
þingsins, að bænum verði heimilaðar á næsta fjár-
hagstfmabili allt að 90,000 kr. úr landssjóði með
sem vægustu kjörum hvað vexti og afborgun á-
hrærir, til hafskipa-bryggjugjörðar hjer í Reykja-
vík. Allir á fundi; fundi slitið.
Kaupmannafjeag
með kaupmanna fulltrúarráði hefur nú mynd-
azt hjer í höfuðstaðnum þessa dagana,
og þrátt fyrir það, þó að tilgangur fjelags
þessa hljóði ofur-fagurlega á pappírnum, sem
er að efla gott samkomulag, og góða sam-
vinnu meðal kaupmanna innbyrðis, og meðal
kaupmannnastjettarinnar og hinna ýmsu stjórnar-
valdaer hafa afskipti af málum, er snerta verzlun
og siglingar; þá mun margt í lögum kaup-
mannafjelags þessa, heldur fljóthugsað og ó-
fullkomið, og mun það sjást bezt síðar í fram-
kvæmdunum. Enda mun tregt að halda
saman í einingu, til góðrar samvinnu þeim
aragrúa, yfir hálft hundrað kaupmannsnefn-
um, sem orðin er nú hjer í Reykjavík, þar
sem hver mun pota í sinn þumalinn, og
teygir sinn skækilinn eptir sem áðut, hvað
sem þessu kaupmannafjelagsstjórnarráði Iíður,
sem verður víst einungis skraut á pappírnum
eins og margt annað hjet a landi.
Mikið ógagn.
Varla mun nokkur maður hafa unnið
nokkru málefni nokkru sinni meira ógagn en
dr. Valtýr hefur unnið telegrafmáli voru með
því, að róa að því öllum árum, eins ogkunn-
ugt er, að telegrafinn, kæmisthann einhvern
tíina hjer til lands, yrði fyrst lagður á land á
Austfjörðum og svo yfirland liingað til Reykja-
víkur. Eptir því á Reykjavík, höfuðstaður
landsins, að vera nokkurs konar skækflsstöð
telegrafsins, og eiga undir högg að sækja og
við slit og aðrar tálmanir að tefla, ef þeir
vildu nota hann til útlanda, og er þó í allra
skynbærra manna augum opið, að Reykvík-
ingar mundu tiltölulega nota telegrafinn lang
mest af landsbúum, ef hann værilagður beint
hingað. Það er annars undarlegt, hvað sum-
um mönnum tekst að vinna mikið og skað-
legt óhapp, þó þeir aldrei geti unnið hvorki
fjöldanum nje einstaklingnum neitt í þá átt-
ina, sem til gagns og nytsemdar lítur.
Útgefandiogábyrgðann.: IV. Ó. BREIÐFJÖRÐ
Glasgow-pre ntsmiðjan,