Nýtt kirkjublað - 01.01.1906, Blaðsíða 16

12 _____ NÝT'T KIRK.TUBIAÐ.
gubs ríkis rneðal heiðinna ])jóða. Hvernig víkur ]>ví við?
Hversvegna hlýtur hinn vantrúaði heimur að hneykslast á sliku ?
Þessu er ofur íljótsvarað.
Hinn vantrúaði heimur hneykslast á Jesú Kristi, ])ess
vegna hlýtur hann og að hneykslast á trúboðsstarfinu. Því
hvað er trúboðsstarfið? Það er starfið að því að útbreiða
nafn Jesú Krists á meðal allra þjóða jarðarinnar og um
leið ríki hans og veldi. Þess vegna er það aldrei nema eðli-
legt, þótt heimurinn Iineykslist á slíku starfi.
Þetta ættum vér kristnir menn jafnan að hafa oss í huga
fest, er vér sjáum eða heyrum vantrúaða menn kasta steini
á það verk, sem trúboðarnir ej-u að vinna meðal heiðingj-
anna, gjöra gys að því, tortryggja það og lítilsvirða á alla
vegu. Oss getur að vísu tekið það sárt, en furða oss á því
skulum vér ekki; hitt væri miklu furðulegi-a, ef heimurinn
léti þella starf afskiftalaust. Því að trúboðsstarfið meðal
heiðinna þjóða er hinn öflugasti vottur um líf og fjör og
kraft kristnu trúarinnar; en þessa óskar hinn vantrúaði heim-
ur sízt af öllu að sjá vott. Alt, sem ber vott um, að Krist-
ur hafi enn óskert vald yfir huga og hjörtum mannanna, - -
alt, sem ber vott um vaxandi útbreiðslu Krists i-íkis, hlýtur
að vera vantrúnni ógeðfelt, svo afar gagnstætt sem það er
öllum hennar óskum og eftirþrá. En hve ófullkominn sem
skilningur hins vantrúaða heims er á sambandi — kærleiks-
og hlýðnissambandi — Krists og lærisveina lians, þá hlýtur hann
þó að sjá og skilja, að öll trúboðsstarfsemi á rót sína að
rekja til lifandi persónulegi’ar kristinnar trúar.
Því að vitnisbui’ður sögunnar er þessi:
Hinir dauðu tírnar í sögu kirkjunnar eru jafnframt þeir
tímar, sem menn liafa hirt minst um að reka trúboð meðal
heiðingja. Og hvenær sem dofnað hefir yfir trúarlífinu inn-
an kirkjunnar, hefir líka þegar dofnað yfir trúboðsáhuga
kirkjunnar. Og á hinn bóginn;
Hvenær og hvar sem lifnar yfir trúarlífinu innan kirkj-
unnar, þá lifnar einnig áhuginn á triiboðinu meðal heiðingja.
Kærleiki Krists knýr til hlýðni við hoðoi-ð hans.- Kærleiki til
Ki-ists er óhugsanlegur án kærleika til málefnis Krists, -— en
það var einmitt málefnið, áhugaefnið mikla, sem Kristur
lifði og dó fyrir, að allir menn mætlu öðlast þekkingu á sann-