Lesbók Morgunblaðsins - 01.05.1993, Qupperneq 12

ð 9
scei lAfi
4 • T- 4
HÖFUNDUR:ÓÞEKKTUR
MYNDASAGA: BÚI KRISTJÁNSSON
Höskuldur situr nú í búi sínu og gerist
hniginn á hinn efri aldur en synir hans
eru nú þroskaöir.
Þorleikur gerir bú á Kambsnesi, er Hrútur
byggöi, og leysir Höskuldur út fé hans. Eftir
þetta kvongast hann Gjaflaugu Arinbjarnar-
dóttur, var Gjaflaug væn kona og ofláti
mikill(Litrík, fyrirferðarmikil). Þorleikur var engin
dældarmaöur og hinn mesti garpur. Kom þeim
frændum ekki vel saman Hrúti og Þorleiki.
OÍafur Höskuldsson ernú og frumvaxta
og er allra manna fríðastur sýnum,
þeirra er menn hafa séö. Hann bjó sig
vel aö vopnum og klæðum. Melkorka
móöir Ólafs bjó á Melkorkustöðum, sem
fyrr var ritaö.
Báröur Höskuldsson var heima
með fööur sínum. Hafði hann
umsýslu ekki minni en faöir hans.
Höskuldur vék meira af
sér umsjá um ráöhag
Melkorku en veriö haföi,
kvaöst honum þaö þykja
ekki síöur koma til Olafs
sonar hennar. En Ólafur
kvaðst henni veita skyldu
sína ásjá slíka sem hann
kunni aö veita henni.
Melkorku þykir Höskuldur gera svtvirölega til sín. Hefir hún þaö í huga sér aö gera
þá hluti nokkra er honum þætti eigi betur. Þorbjörn skrjúpur (hrörlegur) haföi mest
veitt umsjá um bú Melkorku. Vakið haföi hann bónorö viö hana þá er hún hafði
skamma stund búiö en Melkorka tók því fjarri.
Melkorka vekur tal viö Ólaf son sinn þá er þau finnast, aö
hún vill aö hann fari utan að vitja frænda sinna göfugra.
^ Því aö ég hef
það satt sagt aö
Myrarkjartan er faöir
minn og er hann
konungur íra. Er þér
og hægt aö ráöast tii
skips á Borðeyri.
Skip stóö uppi á Boröeyri í Hrútafirði. Örn hét stýrimaður. Hann var hirömaður Haralds konungs Gunnhildarsonar.

Þaö mun að
eins veröa ef ég
næ ráðhag viö
Melkorku. Þá
vænti mig aö þér
sé jafnheimilt
mitt fé sem það
er þú hefir aö
varðveita.
En á Lambastööum snéri fólk sér aö því aö halda
brúðkaup og Ólafur einn kaupmála. Olafur tók þrjár
tigu hundraða vöru (3600 álnir um 40 kúgildi) af
óskiptu og skyldi þar ekki fé fyrir koma. Bárður
Höskuldsson var aö brullaupi og vissi þessa ráðagerö
meö þeim. En er boöi var lokiö þá reiö Óiafur til skips
og hitti Örn stýrimann og tók sér þar far.
En áöur en þau Melkorka skildust selur hún í
hendur Ólafi fingurgull mikiö og mælti:
Þennan grip gaf
faðir minn mér að
tannfé og vænti ég
aö hann kenni ef
hann sér.
Get ég aö hún dyljist
eigi viö þessar jartegnir.
Heiman hef ég þig búiö
svo sem ég kann best
og kennt þér írsku aö
mæla svo að þig mun
þaö eigi skipta hvar þig
ber aö írlandi.
& r/)
í v KlvJTTukÆ. Enn fékk hún honum í hönd hníf og belti og baö hann selja fóstru sinni: Ff // **" T & " -'Éfi fy »14
'12