Lesbók Morgunblaðsins - 13.02.1949, Blaðsíða 9
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
69
Jón J Bíldíell:
FYRSTIJ ISLENDIIMGARINilR
SEM KOIHU TIL WINIMIPEG
ÞEGAR TALAÐ er um íslensku
landnemana í Winnipeg, verður að
hafa það í huga að engar skráðar
heimildir eru til um þá, sem sett-
ust fyrst að i þessu litla sveitar-
þorpi á sljettunni. Vjer vitum ekki
hverjir þeir voru nje hve margir
þeir voru. En hitt vitum vjcr, að
þeir áttu við ógurlega örðugleika
að etja, einkum karlmennirnir,
vegna þess að lítið var um vinnu,
og þessi litla vinna illa Jaunuð.
Öðru máli var að gegna með ungar
stúlkur. Margar þeirra komust í
vist, og enda þótt kaupið væri lágt
— 6—8 dollarar á mánuði, auk fæð-
is og húsnæðis — þá stóðu þær
miklu betur að vígi lieldur en karl-
mennirnir. En þótt vjer vitum
þetta, þá vitum vjer ekki og mun-
um aldrei fá að vita, hve þungbært
þeim heíur verið að skiljast við ást-
vini sína þannig í fyrsta sinn, að
vera neyddar til að fara inn í al-
gjörlega framandi lieim og berjast
fyrir tilveru sinni þar sem þeim
var alt andstætt.
ísleusku stulkurnar
Vjer höfum þó áreiðanlegan vitn-
ísburð um það hvernig þær sner-
ust við þessum eríiðleikum, vitn-
ísburð eins af mestu mönnum
Breta á þeim árum og besta vinar-
ins, sem íslenskir innflytjendur
áttu í Kanada — Dufferins lá-
varðs. Hann sagði svo um fyrstu
islensku konurnar í Winnipeg
1877:
„Mjer til mikillar ánægju hefi
jeg sannfrjett að ýmsar íslenskar
stúlkur hafa farið í vist á kanad-
iskum heimilum. Þar munu þær
eigi aðeins læra ensku — sem öll-
um er nauðsynlegt að kunna, og
geta því kent bræðrum sínum og
systrum og vonandi börnum sín-
um — heldur munu þær einnig
læra hagsýni, þrifnað og stjórn-
semi af húsmæðrunum. Mjer þyk-
ir líka vænt um að geta bætt því
við, að íjöldi manna hefir í mín
eyru lokið lofsorði á góða fram-
komu, þægð og þrifnað hjá þess-
um ungu Ingibjörgum, Ragnhild-
um, Þórum og Guðrúnum, svo jeg
er viss um að þær gera sóma minn-
mgu hinna frægu formæðra sinna,
sem þær eru heitnar í höfuðið á“.
Þessar ungu stúlkur, sem Duffer-
in lávarður ber svo gott traust til,
urðu eigi aðeins minníngu mæðra