Lesbók Morgunblaðsins - 01.12.1929, Blaðsíða 8
384
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
sent loftskeyti, enda þótt þeir
væri í kafi. Tóku Frakkar upp
aðferð þá 1917, og síðan aðrar
þjóðir. Hefir hann hlotið margar
viðurkenningar fyrir rannsóknar-
störf sín, bæði í Frakklandi og
Ameríku.
Smælkí.
Upptökin að hinni hedmsfrægu
skáldsögu: „Leyndardómar París-
arborgar“, voru þau, að hið þekta
blað „Le T(mps" í París pantaði
neðanmálssö'gei hjá rithöfundinum
Eugéne Sue. Hann skrifaði sög-
una jafnóðum og blaðið þurfti
hennar með. En svo bar við þegar
rithöfundurinn var komirin í einn
áhrifamesta kafla sögunnar, að
hann var handtekinn og dæmdur
í 15 daga fangelsi fyrir y.firsjón
sem honum hafði orðið á í hernum,
— hann var lífvarðarliðsmaður. —
Petta var 1840, en Soult marskálk-
ur, sem þá var hniginn á efri ald-
ur, varð að dæma hann, þótt hann
Eugéne' Sue.
væri einn af hinum áköfustu að-
dáendum lians og lesendum sög-
unnar.
Sue varð nú að hætta við söguna
um stund. Útgefendur ,Le Temps'
voru örvitiglaðir, lesendurnir
æfareiðir, og Soult marskálkur,
sem ekki þoldi við fyrir ákafa í
að fá framhaldið af sögunni, sendi
pappír, blek og penna í fangelsið
til Sue, og skipaði honum að halda
áfram að skrifa um þrekvirki sögu
hetjunnar Ohouíineurs, en Sue
hristi bara höfuðið, hann skrifaði
ekki Knu fyr en hann væri frjáls!
Soult bauð honum náðun, en Sue
svaraði nei. Þá sendi Soult fjóra
menn inn í fangelsisklefann og
tóku þeir Sue með valdi og ráku
hann út. Næsta dag flutti blaðið
frásagnir af nýjum afre'ksverkum
Chourineurs. — Sagan kom út, en
sumir hlógu að Soult, en hann svar
aði rólega: „Jeg er orðinn svo
gamall að jeg bjóst við að deyja,
án þess að fá að vita hvernig færi
fvrir Chourineur“.
á samviskunni, kona góð?
Konan: Útbrot, herra læknir.
Árið 629 gróðursetti Jonei keis-
ari í Japan trje', sem hann helgaði
gyðjunni Wakmasahima í tilefni
áf krýningu sinni. Þetta trje Stend-
'ur enn í dag og er því 1300 ára
ígamalt. Stofn þess er um 12 metr-
ar að ummáti en hæðin á trjenu er
Um 80 metrar. Það stendur í borg-
inni Karasaki og er þess oft minst
í sögu keisaraættariímar, og skáld-
in hafa kepst við að yrkja lof um
það.
Konuefnið hafði falið mannin-
um að sjá um húsgögn í heimili
þeirra. Hvernig henni varð við
þegar hún köm á heimilið í fyrsta
sinn.
— Það er nú í þriðja skifti í
dag að mjer hef-ir ve'rið boðin at-
vinna. Ef jeg hefði nú ekki verið
jafn staðfastur og jeg er ....
Læknir: Jeg var að binda um
hægri höndina á konunni þinni, og
setti hana í fatla. Þú verður að sjá
um það að hún reyni ekki neitt á
hana, svona mánaðartima.
Húsbóndinn: Geturðu ekki sett
vinstri hendina á henni í fatla
tíka.
Hún: Þjer skrifið náttúrlega
til þess að verða frægur.
Montinn ungur rithöfundur: 0-
jæja — jeg verð líka að sjá um
það að hafa einhve*rjar góðar
bækur að lesa þegar jeg er orð-
inn gamall.
— Mjer er sagt, að þú hafir
sagt, hjerna um daginn, að hanu
Jónas sje asni. Er þetta sati?
— Já, það er hverju orði sann-
ara — en jeg Iiefi ekki sagt það.
Unnusti: Ekkért í heiminum
jafnast á við fyrstu ástina! Er
það ekki satt, Gerða 1
Hún: Jú, en þó þykir mjer samt
fjarska vænt um þig.
íufoldarpr«nUmlVJ& h.f.