Morgunblaðið - 26.07.1961, Síða 3
f Mviðvilíudagur 26. júlí 1961
morgvnblaðið
3
Jafnvel H.C.
Andersen
mundi fyrir-
gefa að
NÍNA og Friðrik — þau þarf
víst ekki að kynna frekar fyr-
ir íslenzkum lesendum — hafa
nýlega keypt sér lítið sumar-
hús í námunda við Helsingja-
eyri sem danskir segja að sé
svo indselt — að jafnvel H.
með syninum Nicholas. Hann 1
er ekki enn orðinn svo ýkja
hár í loftinu en verður von-
andi ekki lengi að vaxa úr
grasi svo að hann geti farið
að hjáli>a pabba sínum í garð-
inum og mömmu sinni við
uppþvottinn. Þann starfa hef-
ur húsbóndinn ennþá — en
það er nú einu sinni svona
með eiginmenn að áhuginn á
uppþvottinum vill eldast frem
ur fljótt af þeim og þá er
go'tt að eiga börnin að.
* * *
En Nína og Friðrik geta vart
dvalizt í sumarhúsinu lengui
en til nsestu mánaðamóta
þetta árið. Þá á Nína að
syngja í nýrri kvikmynd í
Kaupmannahöfn, en síðan
fara þau bæði til Englands
þar sem þau hafa tekið aS
sér sjónvarpsþætti og loks
liggur leiðin til Frakklands
sömu erinda. Þessi áætlun
tekur enda um mánaðarmót-
in ágúst september — og ekk
kunnugt um, hvað þau hyggj
ast fyrir eftir það.
I
I
)
Veggirnir eru
Ekki verður betur séð en
Friðriki farizt verklega úr
hendi að hengja bleyjurnar til
þerris.
C. Andersen mundi fyrirgefa,
að veggirnir skuli ekki vera
skakkir.
í þessu óskahúsi er víst
ekki hátt til lofts — en Nína
segir það geri ekkert til og
Friðrik — já Friðrik brosir
bara og bregður sér út í
sólskinið til að rétta vel úr
sér. Honum fellur ekki að
gera það inni, því að hann
er næstum viss með að reka
sig í einhvern bitann i loft-
inu. En Friðrik er líka allt
að því tveir metrar á hæð.
Þarna ætla ungu hjónin að
dveljast ef þau fá því við
komið a. m. k. þrjá beztu
sumarmánuðina á ári hverju
og njóta þar sumarleyfisins
Caravelle á banda-
rískum fluffleið um
— Reglubundnar flugferðir hófust 14. iúlí
CARAVELLE-farþegaþotan
franska, sem farið hefur sig-
urför víða um heim, hefur
nú verið tekin í notkun á
bandarískum flugleiðum. Var
það flugfélagið United Air-
Iines, sem hóf reglubundnar
flugferðir með þeim hinn 14.
Hjálpar
beiðni
UNG stúlka, sem lamaðist á báð-
um fótum í slysi fyrir nokkrum
árum, hefur nú lært að stjóma
fcíl.
Vildu nú ekki einhverjir, sem
vel gengur og hafa bæði heilsu
og peninga leggja saman 1 sjóð
svo að hún gæti keypt sér bifreið.
Það mundi gjörbreyta framtíðar
horfum hennar og atvinnumögu-
leikum.
Munið að margt smátt gerir
citt stórt, og þetta verður auðvelt,
ef margir leggja saman, og
gleði hennar verður mikil. Morg-
unblaðið veitir söfnuninni við-
töku. .
Árelíus Níelsson.
þ. m. — á bjóðhátíðardegi
Frakka.
Tuttugu Caravelie
Hið bandaríska flugfélag hef-
ur þegar pantað 20 Caravelle-
þotur og munu þær verða af-
hentar fyrir lok ársins. Fyrsta
þotan af 4, sem verða munu í
förum milli New York og Chi-
cago, hlaut nafnið „Ville de
Paris“ — Parísarborg — og var
það franska sendiherrafrúin í
Washington, Mme Hervé Alp-
hand, sem gaf henni heiti, tveim
dögum áður en flugferðirnar
hófust.
Lítill hávaði
— Við sjáum fram á, að
þurfa að banna konum, sem
ferðast með Caravelle að prjóna
í þotunum, til þess að hávaðinn
frá prjónunum rjúfi ekki kyrrð-
ina í farþegasalnum, segir
Curtis Barkes, einn af fram-
kvæmdastjórum United Airlines.
Með þessum ummælum vill
hann minna á þann mikla kost
Caravelle-þotunnar, sem hljóð-
læti hennar er. En þess má
einnig geta, að henni hafa verið
heimilaðar lendingar á flugvöll-
um, sem öðrum þotum er mein-
að að nota vegna hávaða.
Árekstur bifreiðar
og fimmtíu hrossa
1 FYRRAKVÖLD varð ljót-
ur atburður á veginum neð-
an við Grafarholt, og mátti
litlu muna, að þar yrði
hroðalegt slys. Bifreið úr
Reykjavík rakst þar á hóp
hrossa um miðnættið, og var
skyggnið mjög slæmt í ljósa-
skiptunum.
Þegar bifreiðin kom á beygju
var hrossahópurinn um 100 m
framundan á Um það bil 20 km
hraða og náði hópurinn þvert
yfir veginn. Bifreiðin var á 40—
50 km hraða. Ökumaðurinn
hemlaði mjög snögglega, en við
átakið sprakk hemlavökvarörið
og hemlarnir urðu óvirkir. —
Gerðist nú allt mjög í skjótri
svipan, að bifreiðin rann áfram
á töluverðri ferð, en hestarnir
geistust áfram báðum megin
hennar. Ökumaður reyndi eftir
mætti að sveigja hjá hestunum,
en rakst utan í einn og annar
lenti framan á bílnum. Kastað-
ist hann upp á vélahlífina og
valt yfir hana þvera.
Bifreiðin skemmdist töluvert,
en svo heppilega vildi til að
hestarnir tveir reyndust lítið
sem ekkert meiddir. Hefur ann-
ar þeirra sennilega rekið hófinn
í framljósker og aurhlíf bifreið-
arinnai-.
Staðhættir voru þannig, að
ekki var unnt að koma auga á
hrossahópinn fyrr en komið var
úr beygjunni, þar sem mjög
var tekið að dimma, hestarnir
samlitir veginum og engin ljós
á undan hópnum.
Ökumanni tókst að stöðva bif-
reiðina, þegar hópurinn var
kominn hjá og var hemlafarið
rúmur meter. Bifreiðin, sem er
austur-þýzk, var nýkomin úr
skoðun.
STAKSTEIMAR
Meirihlutinn ráði
I útdrætti þeim, sem birtur var
hér í blaðinu í gær, úr ræðu
Bjarna Benediktssonar dómsmála
ráðherra í Varðarferðinni s. L
sunnudag sagði m. a.:
„f framtíðinni verður m. a.
að tryggja með löggjöf, að ekki
verði hægt að beita samtökum
fólksins, hvers eðlis sem þau
eru, án þess að meirihlutinn
vilji slíka beitingu. Þessi sam-
tök eru nauðsynleg í nútíma-
þjóðfélagi, en svo verður að
búa um hnútana, að Iýðræði
ríki innan þeirra. Atburðir síð-
ustu ára hafa sýnt okkur, að
mikilsvert er, að slík samtök
séu í höndum fólksins sjálfs,
en ekki ævintýramanna. Og
innan féiaganna verðar að
tryggja meðlimunum sjálfum
fuilt jafnrétti.“
Er langt í land?
Eins og getið er um í frétt á
öðrum stað í blaðinu er enn
Iangt í land, að síldveiðibátarn-
ir hafi aflað nægilega til þess að
afkoma þeirra geti talizt sæmi-
Ieg. Hins vegar eru tekjur sjó-
manna á síldveiðum þegar orðn
ar ágætar, en hlutaskipti eru
með þeim hætti, að útgerð er
mjög erfið, eins og bezt sést á
því, að meðalbátur skuli þurfa
um tíu þúsund tunnur og mál
til þess að rekstur hans sé
tryggður. Vonandi heldur hin
góða síldveiði áfram, en þá
mundi hinn aukni afli koma
öllu þjóðarbúinu að gagni, þótt
hlutur sjálfrar útgerðarinnar
virðist helzt til rýr.
Hannibal og Stikker
Hannibal Valdimarsson svar-
aði „spurningu dagsins“ hér í
blaðinu á sunnudaginn. Spurn-
ingin var á þá leið, hvort hon-
um þættu Rússarnir ekki
komnir fullnærri okkur, þegar
þeir væru að flotaæfingum 125
km austur af fslandi.
Hannibal hafði ekkert til mál-
anna að leggja frá eigin brjósti,
en vitnaði til umsagnar dr.
Stikkers, framkvæmdastjóra
Atlantshafsbandalagsins, og virt-
ist sem haim vildi gera orð Stikk-
ers að sinum.
Hannibal hefur oft áður kú-
Ivent í varnarmálunum og eru
þessi ummæli hans vonandi
tákn um, að hann sé að Iokum
að sjá þau mál í réttu Ijósi.
Þessar vonir bresta þó því
miður í Iok svars Hannibals, en
þar lýsir hann því yfir, að
hann sé ekkert „authoritet“ um
málið. Þetta hefur menn reynd-
ar grunað Iengi, en það er gott
í framtíðinni að hafa eigin yfir-
lýsingu um fáfræði hans i varn-
armálum.
Framsókn enn með
kommum
f vegavinnuverkfallinu stend-
ur Framsóknarflokkurinn enn
með kommúnistum. Bandalag
þessara tveggja flokka er svo
náið, að kommúnistar virðast
geta gert nánast hvað sem er og
eiga visan stuðning Framsókn-
arflokksins. Timinn ásakar sam
göngumálaráðherrann fyrir það,
að hann skuli ekki fallast á, að
ríki greiði mun betri kjör en
V erkamannafélagið Dagsbrún
hefur samið um við vinnuveit-
endur. — Tímanum ætti þó að
vera fullkunnugt, að það hefur
ekki tíðkazt hér á Iandi, að
ríkisfyrirtæki gengju á undan
öðrum vinnuveitendum í kaup-
hækkunum, heldur greiddu það
kaup, sem um hefur samizt
milli verkalýðsfélaganna og
vinnuveitenda. Þessar’ reglu
hefur ríkisstjórnin viliað fara
eftir. —