Morgunblaðið - 04.06.1927, Blaðsíða 4

MORGHNBLAÐIÐ
Tóbaksvfirnr alsMonar
eí* heppilegt ad kaupa í
Heildv. Oarðars iíslasonar.
j ISýk&mið i
m HuglýaEngmiagbúk |
m
uy
YiSsklfti.
E®
Útsprungin blóm í pottum fást
á Amtmannsstíg 5.
Þakrennur og þakgluggar, með
lækkuðu verði, fást í Blikksmiðj-
unni á Laufásveg 4, sími 492.
Túlípana skrautlega á 50 til 80
aura. rósir og fleiri blóm, selur
Einar Helgason.
Útsprungin blóm fást á Amtmanns"
stíg 5. Sími 141 og á Vesturgötu 19
(send heim ef óskað er). Sími 19.
Verslið við Vikar! — pað verður
■otadrýgst!
Sælgæti allskonar í miltlu úr-
vali í Tóbakshúsinu.
ÖI, gosdrykkir, tóbaksvörur og
illskonar sælgæti selur „Cremona“
Lækjargötu 2.
TULIPANAR, fallegir og ódýr-
ir, fást í Skólastræti 1. Sími 1860.
Rúgmjöl
Hænsnabygg
Sáðhafrar
Maismjöl
Heill mais
Kjuklingafóður „Kvik“
Kartöflur, danskar.
C. Behrens
Simí 21.
□ QE
Naukiuslðt
og
1 Vimmvetlmyar |
s 0
□ □
komu með Brúarfossi
QQE

Heildsala: Apelsínur 300 og 360.
Úgipskur laukur í sekkjum (ný
uppskera). Kartöflur í 20 kg. körf
um (ný uppskera). Rúsínur, sveskj
ur og gráfíkjur. -— Von.
a
a.
Vinn»o
Piltur 17 ára óskar eftir fastri
atvinnu; liefir hjól. Tilboð merkt:
„Atvinna“, sendist A. S. í.
Rósahnappar og önnur blóm, við
og við til sölu. Hellusundi 6. Sími
230.
ílNýkomið 1
ma
s.
Tapað.
Fundig- li»
Gullhringur hefir tapast
inni í snndiaugum laugardaginn
28. f. m. — Hringurinn var með
svörtum steini og ofan á steininn
var fest gotneskt E úr gulli með
demöntum í . Finnandi er beðinn
að skila hringnum til Axels Böð-
varssonar, Vonarstræti 2, gegn
góðum fnndarlaunum.
V í rnet
mikiar birgðir
fiiinarsson l Fnnk.
Ágætur afli hefir verið undan-
farið við Vestmannaeyjar, hæði á
smábata og á vjelbáta. Það eru
fáir vjelbátar, sem stunda fisk-
veiðar nú úr Eyjum.
Vitaskipið Hermóð er nú verið
að búa í ferð með ýmislegt efni
til vitanna víðsvegar úti um land.
Messur á hvítasunnunni: í dóm-
kirkjunni á hvítasunnudag kl. li
sjera Bjarni Jónsson, kl. 5 sjera
Fr. Hallgrímsson. 2. hvítasunnu-
dag kl. 11 sjera. Fr. Hallgrímsson,
kl. 4 Safnaðarfundur. '
í frt'kirkjunni í Reýkjavík á
hvítasunnudag kl. 2 e. h. sjera
Arni Sigurðsson, kl. 5 sjera Har-
aldur Níelsson, annan í hvíta-
sunnu kl. 5 sjera A. S.
í fríkirkjunni í Hafnarfirði ld.
5 e. h. á hítasunnudag, sjera Ól.
Ólafsson.
I Landakotskirkju á livítasunnu
da Pontifíkalmessa kl. 9 f. h. og
kl. 6 e. h. levítmessa með prjédik-
un. Á annan í hvítasunnu hámessa
kl. 9 f. h. Engin síðdegis guðsþjón
usta.
Spítalakirkjan í Hafnarf. á livíta
sunnud. liámessa kl. 9 f.h. og kl. (i
e.h. guðsþjónusta með prjedikun. Á
annan í hvítasunnu hámessa kl.
9 f. h. Engin síðdegis guðsþjón-
usta.
I Adventkirkjunni á hvítasunnu
dag kl. 8 síðdegis, sjera O. J.
Olsen.
I Garðaprestakalli: Á hvíta-
sunnudag í Kálfatjarnarkirkju kl.
1 e. h. Árni Björnsson. Á annan
í hvítasunnu í Hafnarfjarðar-
kirkju kl. 2 Á. B.
Kappleikurinn í gærkvöldi milli
K. R. og Vals fór þannig að jafn-
tefli varð 1 : 1. En leilcurinn rni'li
Víkings og Vestmannaeyinga þann
ig, að Víkingur vann með 1 : 0.
1 glugga Morgunbl. er m. a.
mynd úr dönsku blaði frá „regn
kápu“-máli Kopps, og myndir frá
leik þeirra Önnu Borg og Hai.ild
ar Björnssonar á kgl. leiklu’uiuu.
Týndu Álftirnar. Leit hefir far-
ið fram að álftunum sjö, sern
hurfu hjeðan af tjörninni á sunnu
daginn var. Hefir verið leitað upp
hjá Lögbergi, kringum Miðdal og
umhverfis Álafoss, á öllum tjörn-
um og vötnum, en til álftanna lief
ir ekki sjest. Kl. 5 á sunnudaginn
voru þær hjer á tjörninni, en kl.
3 nóttina eftir voru þær komnar
suður í. Fossvog, sá maður til
þeirra, og kl. 11 á mánudagsmorg-
uninn voru þær komnar upp á
Elliðavatn, því fullyrt er nú, að
það hafi verið þær, sem þar sá-
ust, því þar liafi verið um ófleyg-
ar álftir að ræða. Leitinni verð-
ur enn haldið áfram á þann hátt,
að Skátarnir, sem fara munu í
gönguferðir nú um hátíðina, verða
fengnir til að svipast að álftunum.
ný bók fyrir sjófarendur
Skrá yfir vita og sjómerki á Islandi. Samið í desember 1926 af
Vitamálastjóra. Verð kr. 1.50, fæst í
Bókav@i*££L Sigf. E^Bntiseislssonar.
TprŒrimriin iiniiníTTnTTTTrrTrríTTTTTTTnrTTTTTiTnni]i Hiiiii mmiiiimiMfiTiT
Hagbeit
fyrir kýr og vagnhesta í Reykjavíkurlandi sumarið 1927.,
Þorgrímur Jónsson í Lauganesi hefir umsjón með beitilandi:
Reykjavíkur og ber kúa- og vagnhestaeigendum að snúa sjer til hans-
um beit fyrir skepnur sínar í sumar og greiða honum hagatollinn
fyrirfram, 25 krónur fyrir hverja kú yfir sumarið og 6 krónur fyrir •
hvern hest urn mánuðinn.
Umsjónarmaður ræður live margar skepnur hann tekur í bverja.
girðingu, en ekki má hann taka skepnur af þeim mönnum, sem skulda
hagatoll frá fyrra ári, og er fyrir liann lagt að afhenda lögreglunni
liverja skepnu, sem kann að fyrirfinnast í beitilandinu og ekki ei'
sarnið um beit fyrir.
Borgárstjórinn í Reykjavík 3. júní 1927.
K. Zimsen.
Slrifstefor.
3 ski’ifstofuherbergs með iniðstöðvai*hitun óskast
til leiflu 1. okt. i miðbieniim.
Tilboð merkt „skrifstofur“ feggiet inn á A.S.Í.,
Vor um haust.
getað rekið þessa þorpara burtu. En nú var Garnache dauó-
ur, eða að minsta kosti fjarverandi, og.leikurinn var því
tapaður. Hann vissi þó hvað honum Irar að gera. Hann dr<‘>
sverð sitt úr slíðrum.
— Lofið mjer að komast leiða minna, grenjaði hann.
En um leið heyrði hann, að sverð var dregið úr slíðrum á
bak við hann, og er hann sneri sjer við stóð Gauhert and-
spænis honum með hrugðið sverð.
— Svívirðilegi svikari J. lirópaði Rabeque, en meira íekk
hann. ekki sagt, því að sterkar hendur þrifu um hann af>
aftan, sverðið var þrifið af honum og honum var fleygt
hranalega á gólfið, en einn af þorpurtínum setti knjgð á
fcrjóst honum. pá opnuðust dyrriar og hann sá, að jungfrú
Yauvraye kom inn. Hún náfölnaði og staðnæmdist á þresk-
itdinum er hún sá Maríus, og hvernig komið var fyrir Ra-
heque.
— • Hvar — — er Garnaehe? stamaði hún.
— Hann er þar sem allir þeir lenda, er sýna sig í fjand-
skap við okkur á Condillae, mælti Maríus og laut henni.
pað hefir verið sjeð fyrir honum.
— Segið þjer hann dauðan? æpti hún.
— Mjer þykir mjög sennilegt, að hann sje dauðnr núnn.
mælti Maríus brosandi. pjer sjáið það, bví, junvfrú góð að
úr því að sendimaður drotningar hefir bmgðistt vður, þ:. er
'kki um annað að gera fyrir yður eu <ið hverfa hebp til
móður miiiiiar. Jeg fúllvissa yður um, að hún mun taka yður
opnnm örmuin. Við ásökum engan nema Garnache fyrir það,
nð þjer yfivgáfuð-okkúr og lioim hefir nú fengið makleg
málagjöl 1.
Hún sneri sjer í örvæntingu að veitingamanni, eins og
hún ætlaði að biðja hann að hjálpa sjer, en Maríus var fyrri
til og skipaði mönnum sínum höstuglega að grípa hana, og
fara með hana út um bakdvrnar og út í vagn.
Hún reyndi að vcita viðnám, en þeir drógu hana út um
dvriiar. Seinastur gekk Gaubert út.
— Komdu sem fyrst, mælti hann við manninn, sem lá
ofan á Rabeque, uin leið og h::nn fór.
Fótatnk þeirra þagnaði og hurð var skelt einhverstaðar.
Svo var hljótt nokkra stund, og heyrðist ekki annað en stun-
urnar í Raheque. En alt í einu heýrðist umferð úti á götu
og einhver kallaði hátt einhverja fyrirskipan. Svo heyrðist
hófatak og skrölt í vagni sem ekið var hratt á burtu.
Að lokum slepti þorparinn Rabeque og var þotinn á
fcurt áður en Rabeque gat staðið á fætur. En þegar er hann
kömst á fætur, þaut hann framað dyrunum. Hann sá þann,
cr hafði haldið honum, hlaujrn á hurt eins og fætur toguðn,
en vagninn var horfinn.Hann sneri þá við og vatt sjer að veit-
ingamanni, þar sem hann hafði engari annan t-ii að skeytaa
skapi sínu á.
— Svínið þitt! Rordæmda svínið þitt! hrópaði hann.
— Hvað átti jeg að geraf spurði veitingama<Snr laf~
hræddur. peir mundu hafá drepið mig, ef jeg hefði veitt
þeim viðnárn.
Rabeque helti skömmunnm yfir hann þangað til hariit
varð orðlaus sjálfur. Hann sótti þá sverð sitt, sem fle'ygl'
bafði verið út í horn. En um leið og hann beygði sig eftii"
því, hevrði liann kallað hátt og hrarialega á hak við sig:
— Rabeque!
Rabeque misti sverðið aftur, svo varð honum hylt. E.n
er haun leit húsbónda sinn í dyrunum heilan á hófi, þá
ærðist. hann af fögnuði.
— Monsieur! hrópaði hann, og gleðitár streymdu niður
/ kinnar hans. Ó, guði sje lof! Guði sje lof!
j — Fyrir hvað? mælti Garnaehe og lileypti brúnnm.
Hvar er vagninn? Hvar eru hermennirnir? Hvar er jung>
f'rúin? Svaraðu mjer!
Haim þreif svo fa^t um úlflið Rabeque að honum fanst
hann mundi brotna. Garnache var náfölur og augu hans
leiftruðu.
— pau — þau, stamaði Rabeque. Haim þorði ekki að
segja eins og var, því að hann óttaðist að Garnaehe rirundi