Gimlungur


Gimlungur - 30.03.1910, Side 1

Gimlungur - 30.03.1910, Side 1
Blab fj?nr búenbur og rerftamenn, I. ÁRG. GIMLI, MAN., 30, mars 1910. Nr. 1. Tsi kanpeoda og leseoda vorra. Fyrir áskorun all-margra máls- metandi manna, ráðumst vjer, út- gefendur “Gimlungs' ‘ í, að bjóða löndum vorum, fyrst og fremst Ný- íslendinginn, er blaðiö er eiukum setlað, og svo öllum löndum vorum vestan hafs og austan, að gerast kaupendur að þessu nýja blaði, er nú kemur í fyrsta sinni fyrir al- mennings sjónir. Vér munum leggja alt kapp á, að gera það sem best úr garði, svo að frágangur allur á því verði svo góður, að fisxn þurfi ekki að vera því til fyrirstöðu, að blaðið mæti góðum viðtökum á sem flestum íslenskum heimilum. Áform vort er, að blaðið taki einkum eftirfarandi mál til með- ferðar: Búnaðarmál, sveitarmál- efni, einkum Gimlisveitar, en einn- ig málefni annara íslenskra sveita eftir föngum. Skýri frá sveita- og bæjarráðs-fundum og geri sínar athugasemdir við gerðir þeirra, ef þurfa þykir. Einnig ætlar blaðíð sér að flytja helstu frétíir hvaðanæfa ; fyrst og fremst íslenskar fréttir ; reyna að skýra sem sannast og réttast frá gangi helstu mála á ættjörðu vorri, en varast hlutdrægni í þeim málum, sem og í öllum efnurn. — Á íslenskar fréttir leggjum vjer á- herslu af því, að vér vitum, að þær eru flestu öðru hugðnæmari öllum góðum fslendingum vestan hafs, en tiltölulega í fárra höndum. Stjórnmál mun blaðiö' ræða þeg- ar því ræður svo við að horía, því það fylgir skoðun B. Gröndals í því, að til þess að ræða síík mál hafi ailir jafuan rjett, og að þau sjeu ekki einkamál vissra “galdra- manna, er gæddir séu sérstökum fítonsauda“. Jafnan mun blaðið fylgja þeim stjórmnálaflokki að málum, er því virðist lieilla-drýgri stefnu hafa og hollari almennri velferð. Viö trúinál ætlar blaöið sér ekki að eiga af eigin hvötum, en öllum skoðunum (þá átt skal það ljá rúm* svo lengi sem þær, að rithætti, halda sér innan vébanda almennrar prúðmensku. Nafnið “Gimlungur" höfum vér kosiö blaði þessu af því, að vér vilduin kenna það við heimilisfang sitt. Framfarir í hvívetna er aðal- markmið blaðsins, og af öllum mætti vill það reyna að styðja allar s a n n a r framfarir, andlegar sein líkamlegar. Og vonar þaö, að all- ir góðir menu styrki viðleitni þess. Getið skal þess, að ekki allfáir hinna ritfærari manna hér vestau hafs, hafa þegar heitið blaðinu liði sínu, enda tekur það með þökkum öllu því, er vel er skráð og meun viidu góðfúslega unna því. Friðsamur vill ‘Gimlungur' vera í lengstn lög, enda sér hann ekki blaðadeilur mjög til framfara horfa, en vel mögulegt menskum mönnum, að ræða mál án persónu- legra skamma. En ó v e r ð s k u 1 d- aðar linútur í hans garð — já, tölum um þær ef til kemur, en vel getur blaðið komist af án þeirra. “Gimlungur“ kemur út í einu sinni í viku hverri og mun verða kostað kapps um, að rjúfa ekki þann skilmála við kaupendur, þyí oss er kunnugt um, að vanefndir í því efni er eitt af því, er fundið hefir verið þeim blöðum til foráttu, er áður hafa hér á legg risið, og er það með öllu eðlilegt, því slíkt er óþolandi blaðamenska og óþekt þar, sem húnjjr í lagi. Vér skulum hér endurtaka það, að vér treystum Ný-íslendingum manna best til, að reynast þessum unga landa þeirra drengir góðir. einkum af því, að oss er kunnugt uin, að þeir hafa sýnt fyrirrennur- um lians hina mestu ræktarscmi og umburðarlyndi og því göugum vér vongóðir að því.að senda.Gimlung* út á meðal þeirra, ekki síst þar sem hann er nú sá eini letraði sam- landi þeirra, er knýr á dyr. Gest- risni þeirra er alkunn. Þótt‘Gimlungur‘hefji göngu sína með byrjun aprílmánaðar, þá erum vér ekki þeirri hjátrúgæddir, að hann verði apríl-narri af þeim sök- um, enda hafa sumir þeirra átt talsvert erindi inn í heiminn, er litu hann fyrst þann dag, t. d. Bis- marck gamli. En langt er það frá oss að vera þeir oftraustsmeun, að gera oss í hugarlund, að þessir tveir afmælis- bræður verði að nokkru líkir, nema ef verða mætti að því, að vilja báð- ir á f r a m og upp á við, Að ending eru menn viusamlega beðnir, að snúa sér til ráðsmanns blaðsins meö alt það, er að fjár- málmn, pöntunúm, auglýsingum, útsending og allri ráðsmeusku lýt- ur, en til ritstjórans með ritgerðir og alt það, er innihald snertir. Nýtt mánaðarrit, Útgefendur ‘Gimlungs' haia á- kveðið, að gefa út mánaðarrit, Nafn þess veröur Hbimiusvindrikn. Stærð ritsins verður 36 arkir árgangurinn, í átta blaða broti, 3 arkir á mánuði hverjum, og kemur fyrsta tölublað út, að forfallalausu, um mánaðamót Apríl og Maí (Apríl-blaöið). Mánaðarrit þetta á að flytja fræðigreinar, sögur, markyerðustu uppfundningar, myndir af íslensk- um merlcismönnum með æfisögu- ágripi; kvæði, bókfregnir o. fl. Kappkostað verður að hafa það vandað cftir föngurn, bæði að ytra og innra frágaugi. Alt það, er lýtur að innihaldi ritsins, svo sem ritgerðir, kvæði o, fl. scndist ritstjórauum : en um yiðskifti öll, pantanir, borgun á andvirði ritsins og alt, er fjármál snertir, snúi menn sér til ráðs- mannsins. Verð $1.00 árgangurinn- Ku þeir. er /jerast kanpendur að Gimluiiji oj Hevnilissvininum fá bœði b/öðin fyrir $1 50 um árið. Góð sölulaun yeitt- FRÁ ISLANDI. t Eins og drepið er á í inngangsorð- um að þessu blaði, höfum vér í hyggju, að leggja alúð við íslands fréttir í þeirri von, að lesendum séu þær kærkomnar. Aðalmálið, sem þar er nú á dagskrá, erbanka- málið svo nefnda. Sögu þess máls rnunuin yér sem fyrst segja í fám oröum Og það sannasta í því máli ætti bráðum að verða unt að finna, því nú er komið út svar bankastjóranna fráviknu, Tryggva Gunnarssonar, E. Briems og Kr. Jónssonar- Því miður er það ekki enn komið í vorar hendur, en “Reykjavík“, 19. febr. farast með- al annars þannig orð um “svarið“, er þá er ný-komið út: SVAR BANKASTJÓRANNA. ... Ég liefi hvorki rúm né tóm til í dag, að gefa neinn útdrátt úr syörum þessum og athugasemdum. — Allir þurfa líka að lesa þau sjálfir. Þess eins yil ég geta, að höfund- arnir segja meðal annars : “Það var ómögulegt að fá r.efndina til að bóka réU það sem milli fór. Svörin eru meira og minna skæld og skakt bókuð“. Enn fremur segja bankastjórarn- ir um annað atriði: 1 ‘telur það eitt, sem annað, er nefndin hefir rangt bókað, svo að ekki sé annað sterkara orð um bókanir henrsar haft“. Enn segja bankastjóramir: “Svarið, sem nefndin leggur oss í munn, .... er svar, sem vér aldrei höfum gefið nefndinni, heldur skáldskapur sjálfrar liennar“. Loks geta höfundarnir þess, að í “skýrslunni" hafi nefndin á einum stnð “búið til“ heilan fund (12. Nóv. kl. 9. árd.), þar sem gæslu- stjórarnir eiga báðir að hafa mætt og eru þar prentuð ýmis svör eftir þeim upp á ýmsar spurningar. Fundurinn er heil blaðsíða prentuð- En bankastjórunum er alyeg ó- kunnugt um þennan fund, að hann liafi nokkur verið. Því síðurkann- ast þeir yið “svör“ þau, sem þeim eru eignuð þar. Fundurinn með öðrum orðum allur “til búinn“ skáldskapur. Rða aðrir finna ef til vill betur viðeigandi orð um slíka bókun ! Hvað virðist mönnum nú um trúyerðuleik nefndarmanna ? Þeir eru ófáanlegir til að bóka Frh. á 3. bls.

x

Gimlungur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gimlungur
https://timarit.is/publication/184

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.