Kosningablaðið - 19.01.1934, Blaðsíða 4

4
KOSNINGABLAÐIÐ
Kosnigaskrifstofa A-listans
er í Aðalstræti 20 (húsi Jóns Orímssonar).
Simi 143.
Allir fylgismenn A-listans sem óska
upplýsinga eöa aðstoöar ættu að snúa
sér til skrifstofunnar.
Síldargort Finns.
Það er kunnugt, að velsældin
stígur mörgum af síldarburgeisun-
um til höfuðsins og hefir af því
myndast orðið „síldargort" um
þessa sérstöku menn. Þykir „sfld-
argortið“ dutlungasamt og litt á-
byggilegt, eins og síldin sjálf:
Finnurinn okkar ísfirzki þjáist
svo mjög af „síldargortinu", að
það gægist hvarvetna fram.
í sumar áður en síldveiðarnar
byrjuðú lofaði Finnur, að Sam-
vinnufél. skyldi greiða hærra verð
fyrir saltsild, en alment yrði greitt.
Hækkuðu þessi loforð þvi nær
sem leið að alþingiskosningunum
og nefndi þá Finnur, að sögn,
ákveðnar tölur, 1 kr., 1.25 og alt
upp í 1.50 meira en alment væri
borgað fyrir hverja tunnu saltsíldar.
í haust greiddu útgerðarmenn
hér vestra alment 5.50 fyrir tunn-
una af saltsíld, sumir meira, en
Samvinnufélagið greiddi aðeins
5 kr. fyrir saltsildar tn., en lofaði
uppbót síðar.
Átti hún að vera komin síðast
10. þ. m., en er enn ókomin.
Annar þáttur sfldargortsins hjá
Finni er i sambandi við sölu á
sérverkaðri sild til Ameriku. Er
það borið út af honum eða hans
nánustu hjúum, að salan sé að
þakka dugnaði hans og framsýni.
Sannieikurinn um þá sölu mun
vera sá, að ríkisstjórnin kom
Finni i þetta viðskiftasamband og
var það mest fyrir atbeina Magn-
úsar Guðmundssonar og meðfram
f þvf skyni gert, að Samvinnufé-
laginu yrði hægra um að greiða
skuld sina við rfkissjóð, sem þó
er enn ógreidd að mestu.
Þriðji þáttur sildargortsins hjá
Finni, er að finna í Skutli
ritaður af honum sjálfum. Gerir
Finnur þar mikið úr frægö sinni,
en heldur hefir sú frægð orðið
endaslept, enda vist aldrei til nema
I huga Finns sjálfs og máske ein-
hverra kerlingarsálna. Hafa nú
nýlega flest allir sildarútgerðar-
menn við Eyjafjörð mótmælt svo
gersamlega þessu frægðarverki
Finns, að þeir vilja ekkert af því
nýta.
Þótt „sildargortið“ þjái mjög
margan sildarburgeisinn hefir vist
engiun minna taumhald á því, en
einmitt Finnurinn okkar. Hann
fyllir upp með þvi allstaðar í kring-
um sig.
En liklega er það gert i anda
gamla orðtækisins: Ef eg lofa mig
ekki sjálfur er mín dýrð engin.
X.
Felurnar með bæjar-
reikningana.
Samþykt um stjórn bæjarmál-
efna ísafjarðar, staðfest af stjórn-
arráðinu 24. jan. 1930. (Stjórnar-
tiðindi 1930, B. 7, bls. 377—382)
mælir svo fyrir:
„22. gr.
Allir reikningar bæjarins skulu
lagðir fram í 15 daga almenningi
til sýnis, eigi síðar en í lok marz-
mánaðar. Siðan skulu þeir sendir
endurskoðunarmönnum bæjarins
og skulu þeir hafa lokið endur-
skoðuninni innan mánaðar. At-
hugasemdum endurskoðunar-
manna skal gjaldkeri svo hafa
svarað innan hálfs mánaðar“.
Bæjarbúar ættu að athugahvern-
ig þessari samþykt, sem hefir sama
gildi og lög, hefir verið fylgt.
Hún er svo þverbrotin sem mest
má verða.
Engir reikningar til á réttum
tíma.
Reikningarnir þvf ekki lagðir
fram á áskildum tíma og fram-
lagningu reikninganna þannigliag-
að, að hún er hreinasti feluleikur.
Þótt framlagningin sé auglýst á
smá pappírslöpputn um háanna-
tímann fer slikt fram hjá flestum,
sem kunnugt er.
Bæjarstjórnin hér tnun einhvern-
tfma hafa samþykt að láta prenta
bæjarreikningana og bætti slik
ráðstöfun mikið úr, til þess að
þeir yrðu almenningi sem kunn-
ugastir.
En hvernig sem á því stendur
hefir farist fyrir prentun á bæjar-
reikningunum 1931 og 1932. Sé
nýliðið ár 1933, talið með, eru
það siðustu þriggja ára reikningar
bæjarsjóðs, sem liggja i felum
fyrir almenningi.
Kratarnir hafa oft haft að her-
ópi: „Gögnin á borðið“.
Sama herópið verða allir kjós-
endur bæjarinr, að taka upp í
þessu máli. Það er lagaskylda, að
bæjarstjórn leggi fram reiknings-
skil ráðsmensku sinnar, og þess
verður að krefjast, að kratarnir
geri almenningi skil á fjárreiðum
bæjarins.
Sumir geta þess til, að felurnar
með bæjarreikningana siðustu ár-
in stafi af þvf, að kratarnir vilji
að ráðsmenska sín komi sem minst
í dagsljósið. En víst er að óhægra
er að gagnrýna gerðir þeirra, þegar
almenningur á ekki annan aðgang
að reikningunum en hér er lýst.
Bæjarstjórnarkosninflar.
Mikill sigur Sjálfstæðismanna.
Akureyringar útskúfa krötuuum.
Þeir fá aðeins 1 fulltrúa af ellefu.
Bæjarstjórnarkosningar á Akur-
eyri fóru fram 16. þ. m. og urðu
úrslitin þau:
E-listi (Sjálfst.flokkurinn) hlaut
410 atkv. og 3 fulltrúa.
B-listi (Kommúnistaflokkurinn)
hlaut 406 atkv. og 2 fulltrúa.
D-listi (Franisóknarflokkurinn)
hlaut 377 atkv. og 2 fulltrúa.
A-listi (Alþýðuflokkurinn) hlaut
210 atkvæði og 1 fulltrúa.
F-listi (Iðnaðarmenn) hlaut 174
atkvæði og I fulltrúa.
C-listi (Jón Sveinsson bæjarstj.)
hlaut 355 atkv. og 2 fulltrúa.
Sjálfstæðismönnum má telja
bæði E og C-listann og hafa þá
samanlagt 765 atkvæði.
Phyrrusar-sigrar
Alþýðuflokksins.
Kratarnir hérna hrópa hátt um
sigur Alþýðuflokksins í Vest-
mannaeyjum og Hafnarfirði. Til
þess að láta lita svo út, sem þarna
hafi verið um sigur að ræða, nota
þeir blekkjandi tölur, sem ekki
koma máli þessu neitt við. Tölur
frá siðustu alþingiskosningum.
Til þess að sýna hið rétta i
þessu máli skulu hér birtar tölur
úr Vestmannaeyjum og Hafnar-
firði frá siðustu bæjarstjórnar-
kosningum (1930):
Vestmannaeyjar: Sjálfstæðisfl.
836 atkv. 1930 (nú 808). Alþýðu-
flokkurinn 387 atkv. 1930 (nú 276).
Kommúnistar 223 atkv. (nú 449.)
Hafnarfjörður: Sjálfstæðisflokk-
urinn 636 atkv. 1930 (nú 823). Al-
þýðuflokkurinn 772 atkv. 1930 (nú
990).
Eins og allir sjá á þessum réttu
tölum er fjarri því, að Sjálfstæð-
ismenn hafi nokkru tapað á þess-
um stöðum, en fengið fullkom-
lega hlutfallslega sina aukningu.
í annan stað hafa kratarnir hvar
sem er farið hina verstu fýiuför
nú við bæjarstjórnarkosningarr.ar
og þó hvergi verri en f fæðingar-
bæ Finns, Akureyri, þar sem krat-
arnir fengu aðeins 1 af ellefu.
Vonandi verða ísfirðingar ekki
eftirbátar Akureyringa.
Hinu fyrirhugaða út-
gerðarfélagi heilsað.
Það kom ekki á óvart þeim er
unnið hafa að stofnun nýs útgerð-
arfélags hér f bænum, að það
myndi fá óbliðar kveðjur úr her-
búðum andstæðinganna. Hefir og
þegar orðið þeirra vart í stofn-
undirbúningi félagsins, þótt það
verði ekki rakið nánara hér, að
þessu sinni.
Fyrsta opinbera kveðjan birtist
í „Skutli" 16 þ. m. undirrituð af
Hannibal Valdemarssyni, auðsjá-
anlega innblásin. Hann þykist finna
hvöt hjá sér, sem formaður verka-
lýðsfélagsins, að vara verkafólk
við þeirri hættu, að ný atvinnu-
fyrirtæki komi í bæinn og skorar
á verkafólk að vera á verði gegn
slíku.
Er auðsjáanlegt, að formaðurinn
óttast, að atvinna hér verði þá
svo mikií, að ekki sé framar hægt
að halda fólki við eymd og kúg-
un kratanna. Myndi það sjálfsagt
auka óánægjuna, ef nýtt atvinnu-
fyrirtæki, sem greiddi að fullu
fiskhluti og verkakaup risi hér
upp.
Óánægja Hannibals sem starfs-
manns Finns og fasts launamanns
hjá Samvinnufélaginu er þvf auð-
skilin og óþarft að elta frekar
ólar við hana.
ji** ■#*--
Allir kjósa A-listann.
*