Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1961, Side 3

Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1961, Side 3
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 583 opinberaða orð Guðs er sent mér. Orð Drottins kemur nú tii mín“. Þá er hér ekki aðeins um gamla sögu að ræða, er rifjast upp í skamindeginu. Þá eru héi skilaboð frá Drottni. Ef ég tek á móti .þessari kveðju, ef þetta grípur hjartað með sterku áhrifavaldi, þá hlýt ég að halda jól með lofsyngjandi gleði. Þá fá iólasálmarnir hinn rétta hljóm. Ég sé ekki aðeins gamla sögu. Ég sé hið heilaga í nútíðarbirtu. Ég heyri engil- röddma, er segir: „í dag“. Þetta gerist nú. Hin himneska gleði heimsækir mig í dag og vill búa hjá mér. Jólir eru komin. Ég fagna þeim. En mér ei það ekki nóg að eiga nokkra hátíðisdaga. Aðalatriðið er, að ég fagni því, að Drottinn siálfur kemur til mín, og því heilsa ég gleði- fregninni, og segi: Upp, upp, þvi Kristur kemur, hvað knýr þitt hjarta fremur. Fréttirnar eru með mörgu móti og radthrnar eru margar. En hlustum eftir röddinni. Það heyrist ógnarys í tímans straumi. En hlustaðu á rödd- ina frá himnínum: „Óttist ekki, því sjá, ég boða yður mik- inn fögnuð, sem veitast mun öllum lýðnum". Er hægt að segja þetta skýr- ara? Fluttur er boðskapur um fögnuð, sem er svo mikill, að hann er hancía öllum. Er hægt að rökstyðja þetta? Já, hlust- aðu á áframhaldið: „því að yður er í da.g frelsari fæddur, „sem er Kristur Drottinn í bí.rg Davíðs‘‘. Það er eðiiiegt, að menn fagni slíkum boðskap. Það er skiijanlegt. að á heilögum jólum sé víðsvegar talað um st.órmerki Guðs. Þessvegna hringja klukkurnar, þessvegna fyllast, kirkjurnar af þeim, sem syngja jólasálrnana Guði til dýrðar Það var viða siður á Norður- löndum, að menn héldu til kirkju um miðja jólanótt, og voiu þar þangað til menn sáu fyrstu geisla dagsbirtunnar. Risu menn þá úr sætum og sungu: „Þann signaða dag vér sjáum enn með sólunni af djUpi rísa“ og jólunum var fagnað, er menn með hátíðar- lofgjörð sungu: „Kom blessuð stundin blíð og góð hins bjarta morgunroða'. P’rá þessu greina margar fagrar sögur. En nú er röðin komin að oss. Nú ganga menn í hús Drottins. Ljósin loga á aitarinu. Kirkjan er í hátíðar- skarti, jólatré í kórnum og kirkjan prýdd grenigreinum. LTm helgidóminn berst orgel- hljómurinn með krafti, og sungið er með gleðiraust: „Há- tíð öllum hærri stund er sú, himnakonur.gs fæðing oss er boðar“. Hugurinn leitar til þess staðar og beirrar stundar, er gieðifregnin heyrðist í fyrsta sinn. Þai var einnig söfnuður, og þar var hlustað. Þar voru menn hljóðræmir fyrir hinum heilögu tónum. Fjárhirðum fluttu fyrst þann söng Guðs englar. Þessir hirðar voru í næt urmyrkri. En myrkrið hvarf. Kveikt var á ljósunum. Hin skærasta birta ljómaði. Dýrð Drottins skein í kring um þá. Hvað fær jaínast á við þessa i

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.