Lesbók Morgunblaðsins - 23.08.1942, Síða 8
272
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Þannig er farið að því að járna stóru skosku hestana. Borgarbörn í sumardvöl í sveitinni horfa á
járninguna af miklum áhuga.
koma að borðinu til þeirra. „Hann
heitir Corey og er leynilögreglu-
þjónn hjá utanríkismálaráðuneyt-
inu“.
Ungfrúin brosti þvingað og ór
eðlilega, um leið og hún sá þennan
mann.
„Heyrið þjer, ungfrú góð“,
sagði Lord. „Þetta var ágæt hug-
mynd hjá yður, — þetta með hann
Tag Along. En. það var einnig
mjög kænlega gert af yður að
senda skilaboð á dulmáli, sem
voru hljóð, sem voru svo há, að
mannseyrað heyrir þau ekki. Eu
þal er hægt að taka þau upp á
plötu og þau heyrast, ef platan
er spiluð í sjerstöku rafmagns-
áhaldi“.
Ungfrú Garrant stökk á fætur.
„Hvernig í ósköpunum —, nú þjer
eruð alveg ruglaðir —
„Yið höfum rannsakað plötuna
nákvæmlega og á vísindalegan
hátt, svo að ekki er um að vill-
ast. En hvernig fóruð þjer nú að
því að útbúa þessa plötu? Svarið
er mjög einfalt: Meðan þjer vor-
uð að tala inn á plötuna, stóð að,
stoðarmaður yðar, sem þjer köll-
uðuð „mömmu", við hliðina á yð-
ur og bljes dulmálsmerlcin á svo-
kallaða „hljóðlausa“ hljóðpípu,
sem menn geta ekki heyrt, þótt
hundar geti það.
En þjer voruð svo óhepnar, að
húsbóndi Hero’s var vanur að
kalla á hann með samskonar hljóð-
pípu“.
Eftirfarandi saga gerist við hlið
himnaríkis.
Sankti Pjetur stendur þar ineð
lyklana og tvær sálir nýkomnar
frá mannheimum fyrir framan
hann. Onnur þeirra var sál Suður-
Afríku negra, en hin sál Chicago-
búa. Sankti Pjetur sagði við þá,
að þeir myndu báðir fá inngöngu
vegna góðs lífernis, og auk þess
mættu þeir óska sjer eina ósk
hvor.
— Ilvað girnist þú mest, sonur
sæll? sagði hann við negrann.
Negrinn hnyklaði brýrnar.
— Herra, sagði hann, ef það er
ekki of mikil fyrirhöfn fyrir yður,
vildi jeg gjarna fá miljón doll-
ara.
— ó»k þín •r þjer veitt, «agði
Pjetur, og negrinn hjelt áfram inn
í Paradís.
— Hvað girnist þú, vinur?
spurði Pjetur Chicago-búann.
Svarið ,kom hiklaust: — Tutt-
ugu dollara skartgrip — og hálfa
klukkustund með negranum
þarna!
Heilræði handa
bifreiðastjórum.
Oömul kona utan af landi ók
í fyrsta skipti í leigubifreið.
Alt í einu sá hún, sjer til mikill-
ar skelfingar, að bílstjórinn tók
aðra hendina af stýrinu og rjetti
hana út um gluggann. Svona óku
þau áfram góða stund, og við
hvert horn rjetti bílstjórinn hend-
ina út um gluggann — og skelf-
ing gömlu konunnar jókst. Loks-
ins stóðst hún ekki mátið lengur.
Hún hallaði sjer fram og klapp-
aði einbeitnislega á hið breiða balt
bílstjórans. „Heyrðu mig, ungi
maður!“ sagði hún „Viltu ekki
gera það fyrir mig að hafa all-
an hugann við stýrið. Jeg skal
segja þjer, þegar rigningin byrj-
ar“.