Lesbók Morgunblaðsins - 07.01.1934, Blaðsíða 6
6 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
Frá Kína.
fornleifar, sem þeir hafa fundið
þar Sir Auril Stein, Ellsworth
Huntington, Sven Hedin og fleiri
vísindamenn, sýna það og sanna.
Þar sem nú eru óbygðir og eyði-
sandar, eins og t. d. kring um
saltvatnið Lop Nor, hafa áður
verið blómlegar kínverskar bygð-
ir. —
Það eru nú 50 ár síðan að von
Kichthofen reit sína ágætu bók
um Kína, og helt því þar fram,
að vagga kínversku þjóðarinnar
Þursöl.
Fjörefnarannsókn hefir
verið gerð á þeim.
A síðastliðnu sumri gerði jeg
fyrirspurn um það til rannsókna-
stofunnar í Kaupmannahöfn (Stat
ens Vitamin-Laboratorium) hvað
kosta mundi að gera vitaminrann-
sókn á sölvum og svaraði hr. dr.
Skúli Guðjónsson því á þá leið,
að kostnaðurinn við A. I). BI, BIT
og C-vitaminrannsókn mundi
mundi hafa verið í þessu hjeraði
og þaðan mundi þjóðin hafa
breiðst út um hið víðlenda ríki um
2300 árum áður en Kristur fædd-
ist. Von Richthofen er enn einn
til frásagnar um þetta — tilgáta
hans hefir hvorki verið sönnuð nje
afsönnuð.
En hvað sem um það er — hitt
sýnist víst að hið gamla „himn-
eska ríki“ er nú að liðast sundur,
og muni aldrei framar sameinast.
A. M.
verða 1010 d. kr. og ráðlagði mjer
að láta rannsókn á aðeins A og D
fara fram, en þær kostuðu 410 d.kr.
báðar. Nú er árangurinn kominn:
íi-rannsóknin sýndi engan veru-
legan árangur, en A-rannsóknin
aftur á móti býsnagóðan.
Læt jeg því niðurlag brjefs þess,
dags. 26. október síðastl., er jeg
fekk frá rannsóknarstofunni birt-
ast lijer orðrjett:
„Resultatet ses af medfölgende
Undersögelsesskema. Præparatets
effektive curative Kottedosis var
300 mgr. pr. Dag pr. Rott'e. Præ-
parativets A-Vitamin Indhold
svarer herefter til 3,3 effekt.ive
curative liottedoses pr. Gram“.
Dr. Skúli Guðjónsson sýndi mik
inn áhuga og lipurð gagnvart
mjer í þessu og færi jeg honum
bestu þakkir fyrir það.
En nú var jeg alls ófróður um
það hvort rannsóknin væri í raun
og veru til neins verulegs gagns,
þannig, að sölin væri nokkuð eft-
irsóknarverð fæðutegund — en
það þóttist jeg þó hafa liugmynd
um af undanfarandi reynslu minni
og margra annara, að svo væri
— og sneri mjer því til prófessors
Niels Dungal og leyfði hann mjer
góðfúslega að hafa þetta eftir
s jer:
„Til samanburðar má geta þess
að til þess að framkalla vöxt hjá
A-fjörvi-lausum rottuungum, þarf
af kálmeti:
Gulrætur 40 mgr. Grænar baun-
ir 500 mgr. Salatblöð 600—700
mgr. Sölin mega því heita góður
A-fjörvisgjafi, þar sem þau jafn-
ast (þurkuð) á við grænar baunir.
Gulrætur eru allra jurtategunda
auðugastur af A-fjörvi (carotin)
og því ekki að búast við að sölin
jafnist á við þær“.
Þessa mikilsverðu upplýsingu
þakka jeg hr. prófessor Dungal
hjer með.
Af þessu sjest, að af gulrótum
þarf 40 mgr., af sölvum 300 mgr.
og grænum baunum 500 mgr. og
virðist mjer sá árangur mjög
gleðilegur, enda er það alkunna,
að bæði menn og fjenaður þrífst
mæta vel af sölvaáti, auk þess sem
sölin eru framúrskarandi holl og
heilsusamleg.
Með rannsókn þeirri er að ofan
getur, er því fengin full sönnun
þess, að sölin eru rík af A-fjörvis-
gjafa og ætti það að hvetja menn
til þess að neyta þeirra miklu
meira en verið hefir og fóðra bú-
pening sinn á þeim hvar sem því
verður við komið.
Rej’kjavík, 29. des. 1933.
Jón Pálsson.