Lesbók Morgunblaðsins - 24.11.1929, Page 8
376
LSJSBOK MOROUNBLABSINS
hann ríkja, að hann mun verða
langlífari en öll ætt hans!“
Stórmógúlinn varð svo hrifinn
af þessu svari, að hann gaf spá-
manninum skrautlega höll >og gerði
hann að æðsta vitring sínum. Þó
voru báðar draumráðningarnar
eins. En þetta sýnir að þa,ð er ekki
sama hvernig menn koma orðum
fyrir sig.
Smælki.
John Bull: Jæja hvernig leitst
þjer á „Hhmlet", frændi?
Unele Sam: Agætlega, en þið
eruð bara nokkuð á eftir tímanum
hjer í Evrópu, því að það eru nú
fjögur ár síðan jeg sá þennan leik
í New York.
Frúin: Ó, hvað jeg er fegin að
þú ert kominn heim. Jeg gaf betl-
aranum þarna nokkuð af mið-
degismatnum og síðan hefir hann
sofið þarna í stólnum.
Maðurinn: Ertu nú viss um það
að hann hafi ekki steindrepist 1
Flótti þýskra bænda frd Rússlandi.
Þess var nýlega getið í skeytum
í Morgunbl., að 11 þúsundir rúss-
neskra bænda af þýskum ættum,
hefði tekið sig saman um það, að
flýja land, vegna þess hvernig
ástandið er í bolsaríkinu, og leita
ti! Kanada. Búandlið þetta átti
aðallega heima í Síberíu og hjá
ánni Wolga. Tók það sig upp í
stórum hópum og fór til Moskva til
þess að fá leyfi stjórnarinnar að
fara úr landi. Reyndi ráðstjórnin
að telja bændum hughvarf og fá
þá til þess að setjast aftur en
þeir sátu fastir við sinn keip og
hjeldu kyrru fyrir utan við borg-
arhlið Moskva, einráðnir í því, að
hverfa ekki til sinna bústaða
aftur.
Þegar Þjóðverjar frjettu um
]>etta, skarst ríkisstjórnin í leik-
inn og var samþykt á þingfundi
að hjálpa þessum bændum til þess
að fá sje'r nýjan samastað. — Er
ráðgert að koma sem flestum
fyrir í Austur-Prússlandi, en
hjálpa öðrum til þess að komast
til Kanada og Suður-Ameríku,
þar sein þeir geta búið við betri
kjör heldur en í Rússlandi.
Myndin hjer að ofan er af
fyrsta hópnum, sem kom frá
Síberíu til Moskva.
Þeir eru einkennilegir hinir nýju
þjóðflutningar frá Rússlandi. —
Fyrst taka nokkur hundruð Svía
sig upp frá bústöðum sínuin í
Rússlandi, hlaupa frá búum og
jörðum, og þykjast hafa himin
höndum tekið er Svíþjóð tekur þá
slyppa og snauða í faðm sinn. —
Og nú kemur annar þjóðflutnin-
ur, mörgUm sinnum stórfeldari,
og aftur er reyndin sú, að ættland
flytjendanna vill taka við þeim
sem best og reynir að greiða götu
þeirra eftir því sem hægt er.
Sumarsetumaður: Gerist aldrei
neitt hjerna hjá ykkur.
Bóndi: Jú, á morgun verður hjer
sólmyrkvi.
Stúlka: Mjer sýnist myndin af
mjer altaf verða ljótari og ljótari.
Málari: Já, verið þjer róle'gar,
liún er nú bráðum búin.
— Maðurinn minn segir að hann
sje altaf að hugsa um mig, jafnvel
á meðan hann er að vinna.
— Þetta datt mjer í hug, þegar
jeg sá hann vera að berja gólfdúka
í fyrradag!
Ung móðir símar til læknis:
Drengurinn minn hefir tekið tönn.
A jeg að bursta hana?