Lesbók Morgunblaðsins - 24.12.1926, Blaðsíða 1

Lesbók
Morgunblaðsins.
Á JÓLUNUM 1926.
Ljósið skín 1 myrkrinu.
Jólahugleiðing eftir síra Friðrik Hallgrímsson.
Guðm. Thorsteinsson: Jólanótt.
Aldrei er myrkrið eins mikið í
ríki náttúrunnar, og á jólunum;
um það leyti ársins höfum við
minst af sólarbirtunni að segja, því
þá er skammdegi. En einmitt á
þessum myrkasta tíma ársins koma
jólin til ’okkar með boðskapinn um
ljósið. Þau tala um birtuna miklu,
sem ljómaði kring um fjárhirðana
fyrir utan Betlehem; þau segja
frá • stjörnunni skæru, sem birtist
austurlanda-vitringunum; en hvort-
tveggja þetta ljós átti að vera
mönnum guðleg leiðbeining til þess
að finna hann, sem á jólunum
fæddist, og sagði um sjálfan sig:
„Jeg er ljós heimsins, hver sem
fylgir mjer, mun ekki ganga í
myrkrinu, heldur hafa ljós lifs-
ins.“
Um ljósið, — dýrlegasta ljósið,
sem til er —, tala jólin til okkar á
myrkasta tíma ársins. — Og svo
hefir mjer líka sýnst, að á myrk-
ustu tímum mannkynssögunnar hafi
skærustu andlegu ljósin komið
fram, — menn með sterka trú og
brennandi áhuga kærleikans, send-
ir af Guði til þess að flytja sam-
tíð sinni ljós frá honum.
En aldrei skein ljósið skærara í
myrkrinu, en í fyllingu tímans. Þá
var andlega myrkrið mikið, bæði
hjá heiðingjum og Gyðingum. En
í því myrkri birtist hann, sem er
ljós heimsins. „Þegar fylling tím-
ans kom, sendi Guð son sinn, fædd-
an af konu“ (Gal. 4,4). Þá varð
það mikla undur, sem spámenn-
irnir höfðu boðað og guðræknir
menn þráð. í Betlehem fæddist
barnið heilaga af hinni auðmjúku
meyju af Davíðs ætt. Og með hon-
um kom ljós. Hann var alfullkom-
in opinberun hins guðlega sann-
leika og hins guðlega kærleika.
Eins og skært ljós skein hann í
myrkrinu. En myrkrið vildi ekki
ljósið. Þeir voru ekki nema fáir,
sem veittu honum viðtöku; en þeir
fundu hjá honum ljósið, sem sálir
þeirra þráðu, og hann gaf þeim
eilíft líf.
En svo liðu fram stundir, og
ljósið fór að vinna sigur á myrkr-
inu. Með honum og fagnaðarerindi
hans breiddist ljósið út um löndin
til þjóðanna. Þeirri sigurför hefir
það haldið áfram síðan, oft f>ó gegn
mikilli mótspyrnu. Og það heldur
áfram að breiðast út og eyða myrkr
inu. Fyrir 19 öldum voru ekki hald-
in jól nema hjá jötunni í Betlehem,
sem var vagga frelsarans. En nú
halda miljónir kristinna manna jól
5 öllum heimsálfum, í höllum og
hreysum. Þeir bera fagnandi fram
lofgjörð og þakklæti til föðursins á
himnum, sem elskaði svo heiminn,
að hann gaf son sinn eingetinn, til
þess að hver, sem á hann trúir,
glatist ekki, heldur hafi eilíft líf.
Og þeir kveikja jólaljósin mörgu
honum til dýrðar, sem er ljós
heimsins og ljós lífsins.
„Ljósið sktn x myrkrinu“.
Það er eðli Ijóssins að skína, að
útrýma myrkrinu. Sama má líka